Πολυμετοχικότητα νοl. 2

Έξι ημέρες πέρασαν από το φιάσκο του Σαββάτου. Αυτή την ώρα ο Παναθηναϊκός απολογείται για όσα συνέβησαν στο Απ. Νικολαΐδης εκείνο το βράδυ. Ο Βαγγέλης Λελούδης περίμενε να ηρεμήσουν τα πνεύματα, να πέσουν οι τόνοι και να εκφράσει την δική του άποψη για όλα τα τεκταινόμενα.

Για όσα έγινα το Σάββατο το βράδυ στο γήπεδο της λεωφόρου δεν χρειάζεται να πούμε πολλές λεπτομέρειες. Τα είδαμε, τα διαβάσαμε, τα ξέρουμε σχεδόν όλα. Ένα στημένο σκηνικό σε βάρος του Παναθηναϊκού, ο οποίος βρέθηκε έρμαιο στα χέρια και τις ορέξεις του «ελληνικού ποδοσφαίρου» για να το πούμε κομψά. Οι ευθύνες βαραίνουν πολλούς, εμείς όμως θα ασχοληθούμε με τα δικά μας. Τις ευθύνες που αναλογούν στους ανθρώπους του Παναθηναϊκού. Δεν αιθεροβατούμε. Ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει και από που προέρχονται όλα. Απλά, σήμερα σ’ αυτό το άρθρο θα σχολιάσουμε τα Παναθηναϊκά λάθη.

Κρατούμενο πρώτο. Δεν γίνεται τρία συνεχόμενα χρόνια να τιμωρείσαι για επεισόδια στα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Στα παιχνίδια δηλαδή που ξέρεις από πριν ότι ο κόσμος είναι εξαγριωμένος για όσα του έχουν κάνει μέχρι τώρα. Κάποιο λάθος έχεις κάνει και δεν μπορείς ούτε στοιχειωδώς να ελέγξεις τον κόσμο της ομάδας σου. Όποιες κι αν είναι οι προκλήσεις και οι παραλήψεις της αστυνομίας.

Κρατούμενο δεύτερο. Δεν γίνεται επί δύο ώρες στα αποδυτήρια της λεωφόρου και ιδιαίτερα των διαιτητών να γίνεται παρέλαση, ο Σάββας Θεοδωρίδης να συμπεριφέρεται ΜΕΣΑ στη λεωφόρο σαν να είναι σπίτι του και να μην υπάρχει ούτε μία παρουσία της διοίκησης για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους ή τουλάχιστον να προσπαθήσει.

Κρατούμενο τρίτο. Η βία πάντα θα καταδικάζεται, όποιες κι αν είναι οι πηγές της, όσο δικαιολογημένες κι αν είναι. Η μερίδα των «οπαδών» που έκαναν τα επεισόδια θα πρέπει να αποβληθεί δια παντός από το γήπεδο, άσχετα με το ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αυτό. Ο Παππάς και το σινάφι του ήξεραν ακριβώς πως θα αντιδρούσε ο κόσμος μετά την ανακοίνωση ακύρωσης του αγώνα και αυτοί βλακωδώς έκαναν αυτό που περίμεναν οι σχεδιαστές της βραδιάς.

Το αύριο

Ταπεινή προσωπική μου άποψη είναι ότι παρά τα λάθη του, ο Παναθηναϊκός οφείλει τουλάχιστον ένα ευχαριστώ στον Αλαφούζο για όσα έκανε αυτά τα 3,5 χρόνια στην ομάδα. Θυμηθείτε πως άφησαν την ομάδα οι πολυμετοχικοί με τα πολλά λεφτά και που θα είμασταν τώρα σε διαφορετική περίπτωση. Το κακό με τον κόσμο του Παναθηναϊκού όμως είναι ότι ξεχνάει εύκολα.

Αλλά, ο Αλαφούζος έχει φθάσει το ταβάνι του και όσο περνάει ο καιρός και δεν αλλάζει τίποτα τόσο θα μειώνεται η προσφορά του και θα αυξάνονται τα λάθη του. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη τόσο από χρήματα, όσο από ισχυρές προσωπικότητες που θα καταφέρουν να ρίξουν το σύστημα. Ουδείς αμφισβήτησε την μεγάλη προσπάθεια του Μίστερ Σκάι να τα καταφέρει αλλά ίσως δεν έχει τον τρόπο. Γι’ αυτό αντιμετωπίζεται με καλό μάτι από όλο τον κόσμο η προσπάθεια συνένωσης όλων των «μεγάλων» Παναθηναϊκών. ‘Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα η δεύτερη πολυμετοχικότητα φαντάζει ως η καλύτερη και πιο εύκολα υλοποιήσιμη λύση.