Editorial
Από “τέρας”, γίνεται… “πεντάμορφος”!
Ο Παναθηναϊκός, δύο 24ωρα νωρίτερα δεν κατάφερε να κάνει το break απέναντι στην Λαμποράλ Κούτσα και έτσι βρέθηκε πίσω στη σειρά των Play-Offs της Euroleague με 1-0. Πλέον, σήμερα (15/4, 21:45) καλείται να τα δώσει όλα για να “σπάσει” την έδρα των Βάσκων και να ισοφαρίσει το σκορ της σειράς. Ωστόσο, αν δεν τα καταφέρει και πάλι, τότε θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και θα χρειαστεί 3 συνεχόμενες νίκες για να πάρει το πολυπόθητο εισιτήριο για τον Final 4 του Βερολίνου.
Ομολογώ πως την Τετάρτη το βράδυ εξεπλάγην αρνητικά παρακολουθώντας έναν αγώνα στον οποίο η ομάδα του «Σάλε», όχι μόνο αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων, αλλά φάνηκε να μην πάτησε ποτέ στο παρκέ. Κάποιες στιγμές ωστόσο, και ειδικά στο β’ ημίχρονο, έτριβα τα… μάτια μου, προσπαθώντας να καταλάβω αν αυτή η ομάδα ήταν ο Παναθηναϊκός, ή κάποια άλλη ομάδα επιπέδου Eurocup που κατά τύχη τηλεμεταφέρθηκε στο γήπεδο στην θέση των «πρασίνων». Το «τριφύλλι» όχι μόνο εμφανίστηκε απροετοίμαστο και αδιάβαστο, αλλά φάνηκε από κάποια στιγμή και μετά να μην έχει καν την διάθεση να γυρίσει την εις βάρος του κατάσταση. Οι παίκτες έδειχναν να μην έχουν την τρέλα, την πώρωση και την μαχητικότητα που αρμόζει σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Βέβαια, δυστυχώς, το θέμα δεν ήταν μόνο ψυχολογικό αλλά και αγωνιστικό.
3 Μήνες ΔΩΡΟ ΟΤΕ TV Και ΔΩΡΕΑΝ Εγκατάσταση + Κεραία! Πρόλαβε την online προσφορά
Ο πάγκος ήταν απών
Εδώ και χρόνια, πιστεύω ακράδαντα ότι η ψυχολογία είναι το παν στο μπάσκετ. Όσο ταλέντο κι αν έχει ένας παίκτης, όσο και καλά προετοιμασμένος κι αν είναι, αν δεν τον διακατέχει αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τον εαυτό του δεν πρόκειται να αποδώσει τα μέγιστα. ΟΜΩΣ, εάν μια ομάδα ειδικά σε αυτό το επίπεδο δεν έχει τακτική και συστήματα, δεν πρόκειται να οδηγηθεί στην επιτυχία. Οι ομάδες, λοιπόν, παίζοντας στο υψηλότερο επίπεδο οφείλουν να έχουν ένα αγωνιστικό πλάνο σε κάθε αγώνα, να έχουν δουλέψει ορισμένα plays (επιθετικά και αμυντικά tricks),έτσι ώστε να βάλουν δύσκολα στον αντίπαλο και να νικήσουν όσο πιο εύκολα γίνεται.
Εδώ κάπου λοιπόν, έρχεται ο προπονητής ο οποίος πρέπει να μεταλαμπαδεύσει στους παίκτες του την τακτική και τα συστήματα τα οποία σκοπεύουν να ακολουθήσουν.Στον χθεσινό αγώνα, η εικόνα που παρουσίασε η ομάδα φανέρωσε το ακριβώς αντίθετο. Εκτός από το «τάισμα» του Ραντούλιτσα μέσα στο ζωγραφιστό, δεν κατάφερα να διακρίνω άλλα επιθετικά τεχνάσματα που θα μπορούσαν να δώσουν διαφορετικές λύσεις σε αυτήν την επιθετική μονοτονία. Υπήρξαν στιγμές δε, που οι παίκτες δεν ήξεραν τι να κάνουν την μπάλα, παρά να την δίνουν ο ένας στον άλλον μόνο και μόνο για να την ξεφορτωθούν. Επιτρέψτε μου, επομένως, να πω ότι αυτό δεν ήταν εικόνα ομάδας που θέλει να πάει στο Final 4. Δεν ξέρω ποιος φταίει, σίγουρα μερίδιο σε μια ομάδα φέρουν όλοι, αλλά πιστεύω ότι το τεχνικό επιτελείο «των πρασίνων» απεδείχθη… λίγο σε αυτή την περίσταση.
Συνεχίζοντας με τα του αγώνα, ας δεχτούμε ότι επιθετικά δεν ήταν σε καλή κατάσταση η ομάδα, πράγμα που όντως μπορεί να συμβεί και στις… καλύτερες οικογένειες, ωστόσο με 3/19 τρίποντα δεν πας πουθενά. Εντούτοις,στην άμυνα πιστεύω δεν υπάρχουν περιθώρια για δικαιολογίες. Δεν νοείται να αφήνεις τόσα αμαρκάριστα τρίποντα σε αυτή την ομάδα. Αυτό κάνει μπαμ ότι είναι θέμα κακής προετοιμασίας και κακού διαβάσματος του αγώνα από τον πάγκο του «τριφυλλιού».
Μεταμόρφωση και… 1-1
Κατά την ταπεινή μου άποψη, για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κάνει το διπλό επιβάλλεται να παίξει τελείως διαφορετικά. Καταρχάς, θα πρέπει να πάρει τα μέγιστα από όλους τους παίκτες του και ιδίως από τους παίκτες-βαρόμετρα. Καλαθης, Γκιστ ,Ουίλιαμς, Φώτσης, Ραντούλιτσα, Διαμαντίδης, πρέπει να κάνουν την διαφορά και να δείξουν τον δρόμο και στους υπόλοιπους. Εν ολίγοις, ο Παναθηναϊκός πρέπει να παίξει καλύτερη άμυνα στις περιστροφές, να βάλει τα μεγάλα σουτ,να μην αφήσει την Λαμποράλ να βρει ρυθμό και να ελέγξει όσο μπορεί περισσότερο τα rebounds. Αν καταφέρει να κάνει τα παραπάνω και μπει μέσα στο παρκέ «μασώντας σίδερα»,τότε έχει την δυνατότητα να ρίξει την τους Βάσκους στο καναβάτσο.
Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός, όχι μόνο υπερτερεί σε παίκτες με χαρακτήρα και εμπειρία, αλλά και σε βάθος έναντι της Λαμποράλ, γεγονός το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθεί στα «ατού» του.
ΥΓ1: Δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω γιατί δεν έπαιξε ο Διαμαντίδης στην αρχή του β’ ημιχρόνου, την ώρα που το παιχνίδι μπορούσε να γυρίσει. Δεν θέλω να πιστέψω ότι ο Τζόρτζεβιτς τον ξεκούρασε γιατί θεώρησε το παιχνίδι χαμένο. Ο Εξάστερος δεν παρατά ποτέ κανένα παιχνίδι.
ΥΓ2: Πρέπει να αποδείξει η ομάδα ότι έχει το μέταλλο και το σθένος να βρει την δύναμη για την νίκη, η απογοήτευση είναι λέξη απαγορευμένη.
ΥΓ3: Αν δεν προσφέρει τώρα ο Παύλοβιτς με την προσωπικότητά του, πότε θα το κάνει;
ΥΓ4: Είμαι υπέρμαχος της καλοπροαίρετης κριτικής όταν βλέπω πως κάτι δεν πάει καλά. Ελπίζω την Παρασκευή το βράδυ να έχουν αλλάξει όλα και ο Τζόρτζεβιτς να δικαιωθεί για τις επιλογές του.