Παναθηναϊκός: Ο Ιβάν που ΠΕΤΥΧΕ, το ρίσκο της αλλαγής και ο ξεκάθαρος στόχος του Τερίμ

Η τεράστια προσφορά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό, η απρόσμενη και άκομψη απομάκρυνσή του, οι λόγοι για τους οποίους ΔΕΝ απέτυχε φέτος και τα στοιχεία που καθιστούν τον Τερίμ ιδανικό διάδοχο. Γράφει ο Στέφανος Αλαφάκης.

---

Είμαστε όλοι εδώ, είμαστε όλοι Stoiximan

Ο Παναθηναϊκός άλλαξε εποχή μετά από 2.5 χρόνια, αφού αποφάσισε εντελώς αιφνιδιαστικά να αποδεσμεύσει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και να πορευτεί στο «τιμόνι» με τον Φατίχ Τερίμ, σε μιε κίνηση που εξέπληξε τους πάντες και προκάλεσε διχασμό και πάρα πολλές συζητήσεις και διαφωνίες στις τάξεις των οπαδών.

Οποιαδήποτε ανάλυση πρέπει να γίνει με τις εξής παραδοχές:

1. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς ξανά έβαλε τον Παναθηναϊκό στον χάρτη. Χάρη σ’ αυτόν τεράστια μερίδα του κόσμου ανυπομονούσε και πάλι να έρθει η Κυριακή (αλλά και η Πέμπτη) για να παρακολουθήσει την ομάδα. Παρέλαβε ένα… συνονθύλευμα από τον Μπόλονι, κατέκτησε τίτλο, διεκδίκησε το Πρωτάθλημα, επανέφερε το «Τριφύλλι» σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Όλα αυτά δεν γίνεται να μην του πιστωθούν.

2. Πέρσι του ΕΚΛΕΨΑΝ το Πρωτάθλημα. Ναι, ο Παναθηναϊκός δεν πήρε ματς που έπρεπε στην Λεωφόρο, δεν είχε τα καλύτερα αποτελέσματα στα ντέρμπι, έκανε λάθη, ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Ο ΝΤΑΜΠΑΝΟΒΙΤΣ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ. Επίσης αν η ΑΕΚ δεν έπαιζε… φιλικά με Βόλο και ΠΑΟΚ και εάν δεν έπαιρνε πέναλτι… ανέκδοτο στο Φάληρο, Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ. Όπως κι αν δεν αναγκαζόταν να παίξει στο Καραϊσκάκη με όλη την ομάδα άρρωστη με κορονοϊό. Ή, ακόμα κι έτσι, αν δινόταν το καθαρό πέναλτι στον Σπόραρ στο 0-0. Παρά τα λάθη του λοιπόν, Ο ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ το περσινό Πρωτάθλημα και εξωαγωνιστικά ΤΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΨΑΝ.

3. Φέτος ο Σέρβος τεχνικός ΔΕΝ ΑΠΕΤΥΧΕ. Για να κριθεί η επιτυχία ή η αποτυχία ενός προπονητή, αυτό που μετράει είναι οι στόχοι που του έχουν τεθεί. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στην σεζόν θέλοντας το νταμπλ και την επιστροφή σε ευρωπαϊκό όμιλο. Ο αρχικός στόχος ήταν να αποκλείσει τη Ντνίπρο. Αυτό έγινε εύκολα, ενώ η ομάδα έκανε και υπέρβαση κόντρα στην Μαρσέιγ του υπερπολλαπλάσιου μπάτζετ. Διεκδίκησε στα ίσα την πρόκριση στα «αστέρια» και τελικά πέτυχε πολύ εύκολα τον πρώτο στόχο που του τέθηκε. Από εκεί και πέρα, σίγουρα ο αποκλεισμός ήρθε με τρόπο που… πόνεσε. Βέβαια, κι αυτός οφείλεται σε τεράστιο βαθμό σε ΤΡΑΓΙΚΑ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑΤΑ. Για την οικονομία της κουβέντας όμως, ας τα αφήσουμε αυτά στην άκρη. Όπως και να ‘χει, το καλοκαίρι αυτό του ζητήθηκε: να βάλει την ομάδα σε όμιλο. Και το έκανε. Όσον αφορά το Πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός είναι στο -1 από την κορυφή, δηλαδή… ολοζώντανος για τον τίτλο. Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό πως δεν έχει γίνει τίποτα που να δείχνει αποτυχία στους στόχους που τέθηκαν.

4. Ο άνθρωπος Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν ένα κόσμημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο χαρακτήρας του σπανίζει, το ήθος του δεν υπάρχει στο άθλημα. Ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που απολάμβανε τον σεβασμό των πάντων, τόσο εντός όσο κι εκτός του Συλλόγου. Ή μάλλον… περισσότερο εκτός, αφού υπάρχουν οπαδοί του «Τριφυλλιού» που τον αποκαλούσαν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Ως προσωπικότητα, ο Ιβάν αντιπροσωπεύει απόλυτα τον Παναθηναϊκό και ήταν μεγάλη μας τιμή να βρίσκεται στο «τιμόνι» της ομάδας αυτά τα χρόνια.

Όλα αυτά δεν μπορεί να τα αρνηθεί ούτε ο μεγαλύτερος πολέμιος του «Στρατηγού». Από εκεί και πέρα, προφανώς δεν ήταν τέλειος, ούτε είχε το αλάθητο. Πιθανότατα το μεγαλύτερο αρνητικό της θητείας του στον Παναθηναϊκό ήταν η… τρομακτική καθυστέρηση στις αλλαγές, η αδυναμία του να αλλάξει την ροή ενός αγώνα, η απροθυμία του να ρισκάρει και να δοκιμάσει πράγματα, όπως το να παίξει με δύο επιθετικούς όταν κυνηγάει στο σκορ.

Πολλά μπορούν να ειπωθούν και για τις μεταγραφές που έγιναν υπό την ηγεσία του. Οφείλουμε βέβαια να παραδεχτούμε πως σχεδόν όλοι όσοι ήρθαν ήταν παίκτες με «περγαμηνές», που η είδηση της απόκτησής τους σκόρπισε ενθουσιασμό. Βέρμπιτς (σταρ της Ντιναμό Κιέβου και πρωταγωνιστής της Σλοβενίας), Μπερνάρ (άλλοτε διεθνής στην Σελεσάο και παίκτης σε ομάδα της Premier League), Βιλένα (πρώην διεθνής Ολλανδός, μόνιμα βασικός στην Eredivisie), Γεντβάι (διεθνής Κροάτης, που έπαιζε στην Λεβερκούζεν), Αράο (βασικός στην Φλαμένγκο που τα… σάρωσε όλα στην Λατινική Αμερική), Τζούρισιτς (διεθνής Σέρβος, βασικός σε ομάδες της Serie A) είναι παίκτες που όλοι πίστευαν ότι θα κάνουν την διαφορά ακόμα κι αν παίξουν στο… 50% των δυνατοτήτων τους.

Ειδικά αυτό το καλοκαίρι, ο Γιοβάνοβιτς δεν ρίσκαρε με κάποιον άγνωστο παίκτη, δεν επέλεξε «στοιχήματα», αλλά έκανε στοχευμένες μεταγραφές με αθλητές εγνωσμένης αξίας. Από την άλλη, όταν μαζεύεται μεγάλος αριθμός παικτών που παίζει κάτω από την αξία του και εν τέλει δεν μπορεί να ανεβάσει την ομάδα, μάλλον φαίνεται ότι οι αθλητές αυτοί δεν ταίριαζαν στο σύνολο όσο περίμενε ο προπονητής. Η συζήτηση για τις μεταγραφές είναι πάντως μεγάλη, οι απόψεις και εδώ διίστανται και δεν είναι αυτό το βασικό θέμα του άρθρου.

Το σίγουρο είναι πως με όλα τα καλά του και τα κακά του, ο Γιοβάνοβιτς επανέφερε τον Παναθηναϊκό στην κανονικότητα. Γέμισε ξανά την Λεωφόρο, έφερε πίσω τα χαμόγελα στις τάξεις των οπαδών. Έπαιξε όμορφο ποδόσφαιρο, έφερε κούπα στο παλμαρέ της ομάδας. Μετά από όλα αυτά, σε συνδυασμό πάντα και με το ήθος και την προσωπικότητά του, θα περίμενε κανείς να του δοθεί τουλάχιστον η δυνατότητα να συνεχίσει την δουλειά του μέχρι το τέλος της σεζόν, ειδικά αφού είναι… 100% μέσα στην διεκδίκηση του τίτλου.

Ο Γιάννης Αλαφούζος όμως έκρινε πως η κατάλληλη στιγμή για την αλλαγή ήταν τώρα. Ίσως να θεωρούσε ότι για να αλλάξει η κατάσταση στο «Τριφύλλι» μετά τα αρνητικά αποτελέσματα του τελευταίου διαστήματος χρειαζόταν μια πιο ισχυρή προσωπικότητα, που να μπορεί πιο εύκολα να «φωνάξει» και να επιβληθεί στους παίκτες. Όποιος κι αν ήταν όμως ο λόγος, η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία έγινε με τρόπο άκομψο, που δεν αρμόζει στον Ιβάν.

Εφόσον θες να διώξεις τον προπονητή, ενημερώνεις πρώτα τον ίδιο, τον αποχαιρετάς με μια ανακοίνωση και στην συνέχεια ανακοινώνεις τον διάδοχό του. Εδώ όμως δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Πρώτα έβγαλαν την είδηση οι Τούρκοι, μετά ο Τερίμ επιβεβαίωσε με δηλώσεις του πως αναλαμβάνει τον Παναθηναϊκό και μετά ο Γιοβάνοβιτς συναντήθηκε με την διοίκηση. Είναι προφανές ότι ο Σέρβος τεχνικός θα γνώριζε ότι η ομάδα βρίσκεται σε διαδικασία εύρεσης του αντικαταστάτη του, όμως θα έπρεπε το όλο ζήτημα να επικοινωνηθεί καλύτερα. Αν μη τι άλλο ο ΚΥΡΙΟΣ Γιοβάνοβιτς άξιζε ένα πιο τιμητικό «αντίο». Δυστυχώς, με τα ποδοσφαιρικά γήπεδα κλειστά, δεν θα έχει την ευκαρία να αποθεωθεί από τον κόσμο στην Λεωφόρο σύντομα, όμως τουλάχιστον αυτό έγινε στο ΟΑΚΑ.

Νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι, ανεξάρτητα από το εάν είμαστε υπέρ ή κατά της αλλαγής προπονητή αυτή την στιγμή, πως η θητεία του Γιοβάνοβιτς στην Αθήνα κλείνει με άκρως θετικό πρόσημο και πως ο Σέρβος τεχνικός θα μείνει για πάντα στις μνήμες του κόσμου ως ο άνθρωπος που… επανέφερε το «Τριφύλλι» στην κανονικότητα και έφερε πίσω τις Κυριακές μας.

Πάμε όμως και στον διάδοχό του, τον Φατίχ Τερίμ. Το όνομά του «έσκασε»… από το πουθενά στο προσκήνιο και μέχρι να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει, ο Τούρκος ήταν ο επόμενος προπονητής του Παναθηναϊκού. Και οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι αφού έκρινε ότι χρειαζόταν αλλαγή, ο Γιάννης Αλαφούζος δεν πήγε σε κάποιο «στοίχημα» αλλά έφερε ένα από τα κορυφαία ονόματα που έχουν προπονήσει ποτέ στην Ελλάδα.

Πρόκειται για τον καλύτερο Τούρκο προπονητή όλων των εποχών, τον άνθρωπο που… αναγέννησε την Γαλατασαράι, της έφερε ευρωπαϊκό τίτλο και οδήγησε την Εθνική του στην τρίτη θέση του Euro. Το πέρασμά του από το εξωτερικό (και συγκεκριμένα την Ιταλία με Φιορεντίνα και Μίλαν) δεν εξελίχθηκε καλά, όμως αυτό καθόλου δεν επηρέασε τον «μύθο» του.

Τα «γαλόνια» που έχει δεν υπάρχουν από άλλον άνθρωπο στο ελληνικό ποδόσφαιρο κι αυτό είναι αδιαμφισβήτητο. Επίσης, είναι προφανές ότι στην ηλικία του ο Τερίμ δεν έχει ανάγκη ούτε λεφτά, ούτε διαφήμιση. Ο λόγος που ήρθε στον Παναθηναϊκό λοιπόν είναι γιατί προφανώς τον ενδιαφέρει το συγκεκριμένο πρότζεκτ και η πρόκληση.

Το μεγάλο ερωτηματικό στην περίπτωσή του έχει να κάνει με το ότι από τον Ιανουάριο του 2022 είναι χωρίς ομάδα, κάτι που σημαίνει ότι απέχει δύο χρόνια από την δράση. Η εμπειρία του ωστόσο είναι τεράστια, ενώ η προσωπικότητά του τον κάνει να ξεχωρίζει. Από την πρώτη κιόλας ομιλία του στο Κορωπί ήταν εμφανής η νοοτροπία του νικητή.

Το γεγονός ότι στην πρώτη του δήλωση στο αεροδρόμιο έθεσε ως στόχο το Πρωτάθλημα δείχνει που έχει θέσει τον πήχη. «Η δεύτερη θέση δεν είναι επιτυχία» είπε στο Κορωπί, ενώ μεταξύ άλλων τόνισε στους παίκτες του πως: «Όταν θα χάνουμε θα φταίω εγώ, όταν νικάμε θα οφείλεται σε εσάς». Ο Τερίμ ξέρει πολύ καλά πως πρέπει να λειτουργεί η ομάδα, με ποιον τρόπο θα προστατεύει τους παίκτες του και θα τους εμπνέει. Είναι τεράστιο πράγμα να διαθέτει ο Παναθηναϊκός έναν προπονητή με αυτή την αύρα, που έχει συνηθίσει να κάνει πρωταθλητισμό όλη του την καριέρα.

Το όλο… πακέτο του Τούρκου πείθει και δημιουργεί αισιοδοξία για την συνέχεια. Ποδόσφαιρο ξέρει, ικανότητα διαχείρισης καταστάσεων έχει, προσωπικότητα να επιβληθεί απόλυτα στα αποδυτήρια έχει, ανάγκη να κάνει… αγγαρεία για ένα καλό συμβόλαιο δεν έχει την παραμικρή, ενώ είναι προφανές πως ήρθε στον Παναθηναϊκό με στόχο να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το «legacy» του και να καταγράψει και μια μεγάλη επιτυχία εκτός Τουρκίας στο βιογραφικό του.

Προσωπικά, εάν ήταν στο χέρι μου, δεν θα άλλαζα προπονητή πριν το καλοκαίρι, από σεβασμό στην προσπάθεια του Γιοβάνοβιτς και ειδικά από την στιγμή που είναι μέσα στον στόχο του. Αφού όμως ο Αλαφούζος αποφάσισε να αλλάξει, ο Τερίμ φαντάζει ιδανική επιλογή! Και μπορεί να μην ήθελα καθόλου την απομάκρυνση του Ιβάν -ειδικά με τέτοιον τρόπο-, όμως στην ανακοίνωση του Φατίχ, ένιωσα δέος που ένας τέτοιος προπονητής θα βρίσκεται πλέον στην Λεωφόρο.

Λαμβάνοντας ως δεδομένο πως για να έρθει στο «Τριφύλλι» θα πήρε και τις απαραίτητες εγγυήσεις για ενίσχυση της ομάδας, η εποχή Τερίμ στον Παναθηναϊκό ξεκινάει με μεγάλη αισιοδοξία και με όνειρο την κατάκτηση του νταμπλ. Αυτό άλλωστε θέλει και ο Τούρκος και δεν διστάζει να το πει ξεκάθαρα: η δεύτερη θέση πλέον δεν θα είναι επιτυχία.

ΙΒΑΝ ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ, ΦΑΤΙΧ ΤΕΡΙΜ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ!

ΥΓ 1. Ο Αλαφούζος πήρε μεγάλο ρίσκο και γιατί απομακρύνοντας έναν προπονητή που είναι στο -1 από την κορυφή, ουσιαστικά «αναγκάζει» τον διάδοχό του να κατακτήσει τον τίτλο. Ο Τερίμ το ξέρει και δεν πτοείται από την πρόκληση, όμως ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ θα πρέπει να τον βοηθήσει στην προσπάθεια αυτή, αφενός στην μεταγραφική αγορά, αφετέρου διασφαλίζοντας πως δεν θα έχουμε και φέτος… φαινόμενα Νταμπάνοβιτς.

ΥΓ 2. Εάν ο Παναθηναϊκός κατακτήσει τελικά τον τίτλο, θεωρώ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς θα πρέπει να είναι καλεσμένος στην φιέστα, να πάρει μετάλλιο και να σηκώσει και αυτός την κούπα. Άλλωστε η δική του ομάδα θα το έχει καταφέρει. Και όπως είπε και ο ίδιος, αυτός θα το χαρεί περισσότερο από όλους.

---

---

Το «Όλα Πράσινα» απέκτησε Viber Channel! Πάτα ΕΔΩ, μπες στην κοινότητα και λάβε πρώτος στο κινητό σου τα νέα του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός Β’: Η αλήθεια με το δήθεν ξέχασμα του Φουρτάδο!
• Οριστικό: Τόσα εισιτήρια παίρνει ο Παναθηναϊκός στο Βερολίνο!
• Μεγάλος Σάρας: «Κοιτάζω εκείνο το “πράσινο” πλήθος – Αγαπώ τον Γκριγκόνις!»
• Παναθηναϊκός: Θετικά τα νέα με Μπερνάρ, όχι όμως με Ιωαννίδη
• Final-4: Αυτά ισχύουν με τα εισιτήρια, ΔΥΣΘΕΩΡΗΤΗ η ζήτηση για τον Παναθηναϊκό!