Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε…

Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για την απίστευτη παραδοχή του Αντρέα Στραματσόνι, ότι στόχος του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι ήταν η ισοπαλία (!), δήλωση που τον καθιστά ανίκανο να ηγηθεί της επόμενης ημέρας στο τιμόνι των «πράσινων».

Κατ’ αρχάς για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου όσον αφορά συνολικά την εικόνα που μου άφησε το ντέρμπι. Ο Παναθηναϊκός έχασε μέσα από τα χέρια του και δικά του λάθη, ένα παιχνίδι το οποίο μπορούσε να κερδίσει. Ή τουλάχιστον στην χειρότερη των περιπτώσεων που μπορούσε να μην χάσει.

Στα αγωνιστικά

Ο Ολυμπιακός, όπως είχα επισημάνει και στο κείμενο μου πριν το ντέρμπι, εμφανίστηκε στο «Γ. Καραϊσκάκης» με το σοβαρό πρόβλημα που ολοφάνερα παρουσιάζει φέτος στο κέντρο της άμυνάς του.

Οι αργοί Μποτία και Ντα Κόστα δεν μπορούσαν να ματσάρουν ούτε σε ποιότητα, ούτε σε ταχύτητα τον Μάρκους Μπέργκ, ο οποίος στην μοναδική φάση που βρέθηκε ανάμεσά τους από την ασίστ του Λέτο, τους εξέθεσε σκοράροντας πολύ νωρίς στο παιχνίδι και ανοίγοντας το σκορ για το «Τριφύλλι».

Βέβαια ο Παναθηναϊκός από το 28^ο λεπτό και μετά, παρότι φαινόταν μες στο γήπεδο ότι μπορεί να χτυπήσει στα ίσια το ματς και αφού σπατάλησε ίσως την ευκαιρία της χρονιάς με τον Στάθη Ταυλαρίδη για το 2-0, αποφάσισε (καθόλου τυχαία όπως αποδείχτηκε από τις δηλώσεις Στραματσόνι στη συνέντευξη τύπου μετά τη λήξη του αγώνα) πως θα οπισθοχωρήσει και θα κυνηγήσει είτε να κρατήσει αυτό το 1-0 που είχε υπέρ του, ή σε περίπτωση που θα ισοφαριζόταν να καταφέρει να μην ηττηθεί.

Φυσικά ο Ολυμπιακός, παρότι δεν είχε να παρουσιάσει κάτι ιδιαίτερο στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, πήρε μέτρα στο γήπεδο όσο περνούσε η ώρα και του το επέτρεπε φυσικά το αμυντικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού, ισοφάρισε με τον Καμπιάσο (προσωπικά δεν θα έδινα οφ-σάιντ στην φάση) και όταν έπρεπε ρίσκαρε με τις αλλαγές Πάρντο και Ερνάνι και δικαιώθηκε, σε αντίθεση με τον Στραματσόνι που αποφάσισε να κάνει ακόμη πιο αμυντική την ομάδα του με την αλλαγή του Εσιέν στην θέση του εκ των κορυφαίων μέχρι να βγει, Βιγιαφάνιεζ.

Η παραδοχή που κρύβει ανικανότητα

Κι αν κάποιος επιχειρούσε να δικαιολογήσει τον προπονητή του Παναθηναϊκού για τις επιλογές του, ακόμα κι αν κάποιος δεν τον θεωρούσε αποκλειστικά υπεύθυνο της ήττας στο φαληρικό στάδιο, η δήλωση του στη συνέντευξη τύπου ότι ο στόχος του ήταν η ισοπαλία, πραγματικά τα τελειώνει όλα!

Πως είναι δυνατόν ρε γαμώτο σε έναν Παναθηναϊκό που δεν έχει σταυρώσει μια ριμάδα νίκη σε ντέρμπι σε αυτήν την αναθεματισμένη φετινή χρονιά, να βγαίνει ο προπονητής του τόσο απροκάλυπτα και χωρίς ίχνος συστολής και ντροπής, να παραδέχεται πως οι «πράσινοι» κατέβηκαν στο μεγαλύτερο ντέρμπι της χρονιά για το «Χ»!

Φίλε Αντρέα στο Φάληρο για ισοπαλία πηγαίνει ο Αστέρα Τρίπολης, ο Ατρόμητος, ο Πανιώνιος, τα Γιάννενα και άλλες τόσες μικρομεσαίες ομάδες. Όχι ο Παναθηναϊκός με αυτήν την φανέλα και αυτή την ιστορία που κουβαλά 108 χρόνια τώρα.

Ήμουν υπερασπιστής της παραμονής του Στραματσόνι στον πάγκο του Παναθηναϊκού και το καλοκαίρι, γιατί πίστευα πως θα ήταν άδικο να μην του δοθεί η ευκαιρία να χτίσει μια ομάδα από την αρχή όπως αυτός θέλει και την φαντάζεται.

Αλλά όταν επί μια εβδομάδα στο Κορωπί αποδεικνύεται πως δούλευε με τους παίκτες του για να παίξει για την ισοπαλία, στο μεγαλύτερο ντέρμπι της Ελλάδας και της ομάδας του μέσα στη χρονιά (και μάλιστα σε αυτήν την πλήρως αποτυχημένη χρονιά), τότε καταλαβαίνει και ο τελευταίος την ανικανότητα του Ιταλού να εμπνεύσει και να ποτίσει την ομάδα με τη νοοτροπία του νικητή, την οποία χρειάζεται περισσότερο και από μεταγραφές του χρόνου ο σύλλογος.

Το αύριο ακόμα πιο θολό

Τελικά αντίθετα με την παράκληση όλων η ομάδα απογοήτευσε ξανά τον κόσμο της. Και το χειρότερο δεν είναι πως η φετινή σεζόν μοιάζει να μην έχει πάτο. Το ακόμα τραγικότερο είναι ότι απουσιάζει παντελώς η ελπίδα ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο στο μέλλον, αρχής γενομένης από το καλοκαίρι.

Η αναζήτηση για το όραμα που θα μεγαλώσει ξανά την ομάδα, όπως έγραφα πριν από κάμποσο καιρό, μοιάζει πιο αβέβαιο από ποτέ. Δυστυχώς, αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

Υ.Γ1. Δεν ξέρω στα μάτια σας, αλλά στα δικά μου η διαιτησία μου φάνηκε σε γενικές γραμμές καλή. Το τονίζω γιατί θέλω να γίνει σαφές ότι η ήττα δεν ήρθε -κατ’ εμέ- από διαιτητικό δάκτυλο. Μόνοι μας βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας!

Υ.Γ2. Την λες και άστοχη την ανακοίνωση της ΠΑΕ για τη διαιτησία και νομίζω πως η θέση που πήρε δεν εκφράζει την πλειοψηφία των Παναθηναϊκών.