Ντροπή μας!

Ο Νικόλας Φλωράτος, μέσω του «Όλα Πράσινα», στέκεται στα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν τον Σύλλογο (και δεν είναι αγωνιστικά) και προτείνει τη δική του λύση–συμβουλή για ξεπεραστεί το πρώτο στάδιο της «αρρώστιας» που έχει ριζώσει στα σωθικά όλων.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Αν το μοναδικό «πρόβλημα» του Παναθηναϊκού, τούτη εδώ την ώρα, ήταν καθαρά αγωνιστικό, θα ένιωθα «ευτυχής». Αν με έναν μαγικό τρόπο «έσβηναν» όλα τα υπόλοιπα κι έμεναν μόνο τα διοικητικοοικονομικά προβλήματα σε ποδόσφαιρο και Ερασιτέχνη, θα ήμουν «χαρούμενος». Φανταστείτε πόσο βαθύτερο είναι το κακό, που το “Τριφύλλι” «σβήνει» μέρα με τη μέρα μέσα στα γήπεδα της Ελλάδας, στα ερασιτεχνικά τμήματα δε θα υφίσταται καν φέτος, αλλά αυτό θεωρείται… «μικρό κακό».

Ουδείς ασχολείται αν ο Παναθηναϊκός είναι 13ος στον βαθμολογικό πίνακα της Σούπερ Λίγκας, αν στα φιλικά του μπάσκετ, μετά από νταμπλ, δεν πατάει ψυχή, αν στον Ερασιτέχνη δεν μπορούν να βρεθούν 50.000 ευρώ να σωθεί έστω το βόλεϊ.

Το “Τριφύλλι” αυτή τη στιγμή βάλλεται από παντού και αν ο κόσμος θεωρείται «ασπίδα» για έναν σύλλογο, πολλώ δε μάλλον «Σύλλογο Mεγάλο», εμείς κάνουμε ακριβώς το αντίθετο. Ένας κόσμος στα κάγκελα όχι για χάρη του “Τριφυλλιού”, αλλά για να ικανοποιήσει το «εγώ» του, να αποδείξει ότι αυτός «τα έλεγε», ότι ο «αδερφός» του (μόνο στα λόγια πλέον), αν έχει διαφορετική άποψη, λέει μ@λακίες, δεν είναι Παναθηναϊκός, τα παίρνει από δεξιά κι αριστερά. Η διχόνοια, σαν σαράκι, κατατρώει τις σάρκες μας και μαζί με εμάς, οδηγεί τον Σύλλογο στη βύθιση…

Δίχως να αμφισβητώ την αγάπη κανενός παράγοντα/οπαδού/φιλάθλου για τον κορυφαίο Σύλλογο της Ελλάδας, με τεράστια πίκρα παραδέχομαι πως δυστυχώς οι πράξεις μας, μας κάνουν να φαινόμαστε νάνοι και ανάξιοι να τον υπηρετήσουμε. Στις νίκες, στις μεγάλες στιγμές όλα είναι ρόδινα. Η απλή, αγνή και ανιδιοτελής αγάπη αποδεικνύεται κάτι τέτοιες ώρες, όταν οι εξελίξεις τρέχουν με γοργούς ρυθμούς, κάποια πράγματα σε κάνουν να διαφωνείς αλλά για χάρη του κοινού καλού και πάνω απ’ όλα του “Τριφυλλιού”, ΟΦΕΙΛΕΙΣ να αφήσεις στην άκρη τον εγωισμό σου, να θάψεις το «εγώ» σου, να βγεις μπροστά, να συσπειρώσεις και να απαντήσεις σε εχθρούς και φίλους πως «έτσι όπως μας θέλετε εσείς, ποτέ μας δε θα γίνουμε εμείς».

Κακά τα ψέματα, ο Σύλλογός μας είναι βαθιά άρρωστος διοικητικά, αγωνιστικά ΚΑΙ οπαδικά. Δε ζει, υπάρχει. Κρατιέται στη ζωή με σωληνάκια που εμείς – άμεσα ή έμμεσα – προσπαθούμε να τραβήξουμε. Όλοι μας περιμένουμε τον άνθρωπο που θα έρθει να μας εμπνεύσει, αλλά από την άλλη, ποιος μπορεί να εμπνευστεί από έναν δισχμένο λαό; Γι’ αυτό λοιπόν, επειδή και Μεσσίας να εμφανιστεί καβάλα σε άσπρο άλογο, τα βαθύτερα προβλήματα του Συλλόγου δεν θα λυθούν, αλλά θα «παγώσουν» μέχρι κάτι να (ξανα)πάει στραβά, θεωρώ ΚΑΘΗΚΟΝ μας να ανασυνταχθούμε, να γίνουμε ξανά «ένα», να αποκτήσουμε ξανά τη δυναμική μας και να κάνουμε ό,τι περνά απ’ το χέρι μας για να ανθίσει και πάλι το “Τριφύλλι”.

Μα για να συμβεί αυτό, οφείλουμε ΟΛΟΙ όσοι υπηρετούμε τον Σύλλογο από οποιαδήποτε θέση, μηδενός εξαιρουμένου, να κάνουμε πρώτα μια βόλτα απ’ τον καθρέφτη μας, μπας και θυμηθούμε τα ήθη, τον σεβασμό και τις αξίες που μας έμαθε κάποτε η ΙΔΕΑ που λέγεται Παναθηναϊκός.

ΥΓ: Σκοπός του κειμένου δεν είναι να θίξω κανέναν ή να τα βάλω με κάποιον συγκεκριμένα. Απεναντίας, διευκρινίζω ότι αναφέρομαι σε ΟΛΟΥΣ όσους δηλώνουμε Παναθηναϊκοί.