ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ!

«Μένουμε Ελλάδα» μια ακόμη αγωνιστική, με τον Κωνσταντίνο Πανά να γράφει για τον διασυρμό του Παναθηναϊκού στο ντέρμπι απέναντι στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. 

Τι να πρωτογράψεις μετά από ένα τέτοιο ματς; Ας ξεκινήσω με τα βασικά και το γράφω με κεφαλαία…. ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΑ ΤΙΠΟΤΑ ΘΕΤΙΚΟ. Αυτό τα λέει όλα για μένα. Όλα σε τέσσερις λέξεις. Για να είμαι ειλικρινής, έδινα ένα ελαφρύ προβάδισμα στον Ολυμπιακό, της τάξεως των 10 πόντων. Νομίζω ότι η ομάδα του Πεδουλάκη κατάφερε να με ξεπεράσει. Σίγουρα θα υπάρξουν δικαιολογίες, όπως ότι η ομάδα είναι ανέτοιμη και παίζαμε με μείον δύο παίκτες. Όποιος το πει αυτό, καλύτερα ας κόψει το μπάσκετ. Γιατί οι τύποι που είδα σήμερα στο ΣΕΦ, μόνο εκεί δεν πήγαν. Άλλο να μην έχεις την δυνατότητα να νικήσεις, αλλά να πολεμάς και να πέφτεις με το κεφάλι ψηλά και άλλο να γλιστράνε οι παλάμες από το άγχος και το φόβο του διασυρμού. Δυστυχώς, για ένα ακόμη χρόνο ο Παναθηναϊκός πηγαίνει χωρίς το ψυχικό σθένος για ένα ματς που χρειάζεται «άντερα».

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Ριμπάουντ, ο θάνατος του

Ήξερα ότι οι «πράσινοι» έχουν πρόβλημα στην εξασφάλιση του ριμπάουντ. Το είχα τονίσει και σε ανάρτηση μου σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης (facebook). Ήξερα επίσης ότι ο Ολυμπιακός θα είναι κυρίαρχος σε αυτό το τομέα, αλλά με την κατάλληλη πίεση, αφενός δεν θα είχε διαφορά 20 (!) ριμπάουντ και αφετέρου είναι μια ομάδα που δυσκολεύεται πλην Πρίντεζη να σπρώξει την μπάλα στο ζωγραφιστό. Το ριμπάουντ δεν είναι “πηδάω ψηλά, άρα το καθαρίζω”. Είναι block out, θέση και ψυχή. Σήμερα το τελευταίο δεν υπήρχε σε κανένα παίκτη του Παναθηναϊκού. Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε και στο ματς της Μαδρίτης στον τομέα επιθετικών ριμπάουντ μέχρι το σημείο που προηγήθηκε, όταν όμως η Ρεάλ δεν επέτρεψε δεύτερες επιθέσεις, έκλεισε και το παιχνίδι των «ερυθρολεύκων». Ο Παναθηναϊκός δεν ήξερε τι ήθελε. Είχε τόσο κακές επιστροφές, που έστελνε μόνο ένα παίκτη για επιθετικό ριμπάουντ κάθε φορά, τον Σίνγκλετον κατά κόρον, θα μιλήσουμε και γι’ αυτό.

Επικέντρωση στο Σπανούλη!

Ο Πεδουλάκης είναι master του κλειδώματος αντιπάλων, μόνο που σήμερα ενώ τα έκανε όλα καλά απέναντι του (Σπανούλης), έκανε ορισμένα σοβαρά λάθη.

– Απαράδεκτη αντιμετώπιση του Λοτζέσκι με όλους τους παίκτες που άλλαξε πάνω του.

– Κάκιστη άμυνα πάνω στον Πρίντεζη. Οι παγίδες δεν λειτούργησαν σε καμία περίπτωση και η πλευρά έφαγε όλα τα καλάθια. Οι παγίδες θεωρητικά πέφτουν στην πρώτη ντρίμπλα ή πριν την πρώτη ντρίμπλα. Οι αργές παγίδες του Σίνγκλετον και του Παναθηναϊκού ή αργούσαν να έρθουν και άφηναν εκτεθειμένο τον Χαραλαμπόπουλο ή άφηναν τον Πρίντεζη να έχει γυρίσει πρόσωπο, έχοντας αφήσει πίσω του τον μικρό. Για να στηθεί σωστά μια παγίδα, χρειάζεται ο παίκτης να δώσει εσκεμμένα τη baseline στον αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός περίμενε εκεί κάποια παγίδα, γι’ αυτό και έστελνε δύο cuts, ένα να κάνει κίνηση από την weak side και το άλλο απλή κίνηση για να δεχθεί μπάλα στο τρίποντο. Αν θυμάμαι καλά, αυτός ήταν ο Λοτζέσκι.

– Βρείτε ένα λόγο να παίξει κάποιος shadow έναν παίκτη που κατά 80% θα σηκωθεί να σουτάρει από μέση απόσταση. Πολύ κακή αντιμετώπιση στον Γκριν, ο οποίος ήταν κλειδί της αναμέτρησης. Ο Καλάθης τον ακολουθούσε από πίσω ουρά, ορισμένες φορές είδα under από τον Φελντίν και τελικώς αυτός που έπαιξε την καλύτερη άμυνα πάνω του ήταν ο Ρίβερς, ο μοναδικός που μπορεί να παίξει τόσο καλή άμυνα στο σουτ. Ο Γκριν λειτούργησε άψογα σαν find the gap guard και περνώντας αριστουργηματικά από τα σκριν, δημιούργησε πολλά ρήγματα. Θεωρητικά, αφού υπήρχαν οι Σίνγκλετον, Γκιστ θα έπρεπε να παιχτεί αλλαγή. Βέβαια, ο Σφαιρόπουλος χτυπούσε όταν υπήρχε ο Μπουρούσης μέσα.

– Ο Σφαιρόπουλος περίμενε όπως και στην παγίδα στον Πρίντεζη, ότι ο Πεδουλάκης θα επιχειρήσει overplay πάνω στον Σπανούλη και έτσι έγινε, με τον Φελντίν κυρίως. Γι’ αυτό και πάντα έπαιζε με δεύτερο ball handler δίπλα του. Το Pick ‘n Roll και η έξτρα πάσα απέναντι στις βοήθειες λειτούργησαν άψογα από πλευράς Σπανούλη.

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

– Shuffle offense. Ο Παναθηναϊκός επιχείρησε κάτι που ήταν οφθαλμοφανέστατο, ακόμη και σε «τυφλό». Σε διάταξη 4-1 κυρίως (4 στην περιφέρεια για extra πάσα) πήγαινε καθαρά σε απομονώσεις προσπαθώντας να βρει το miss match. H απομόνωση στο ζωγραφιστό ωστόσο, δούλεψε ελάχιστα με Μπουρούση και σε δύο φάσεις με Χαραλαμπόπουλο και Ρίβερς. Αργότερα, έγινε τόσο αργή και προβλέψιμη που ήθελα… να σπάσω την τηλεόραση. Η τετράδα στην περιφέρεια ήταν στατική, χωρίς κάποιο cut, χωρίς off ball screen. Γενικότερα ο Παναθηναϊκός είδαμε ότι πηγαίνει σε απομονώσεις και μπάλες σε Παππά, Ρίβερς και Σίνγκλετον για επίθεση προς το καλάθι. Τι κράτησα από εκείνο τον σχηματισμό του Παναθηναϊκού που είχε λίγη κίνηση; Μικρή επικέντρωση στα σκριν και μοναδικό επιθετικά όπλο την μπάλα στο ζωγραφιστό.

– Ένα play που δοκίμασε ο Παναθηναϊκός ήταν μια μεγάλη πρώτη πάσα είτε από τον γκαρντ, είτε από τον παίκτη του post στην weak side και εκεί μια απλή extra πάσα στον Φελντίν στα φτερά, ο οποίος ήταν μαρκαρισμένος… Τι και αν ευστόχησε μια φορά;

– Το spacing σε διάταξη με 4 περιφερειακούς δεν δούλεψε. Αφενός γιατί ο ένας ήταν ο Καλάθης ο οποίος τα έσπασε, αυτό σημαίνει ότι ο παίκτης πλευράς πάντα έδινε βοήθεια στον παίκτη του post από ένα σημείο και μετά.

– Πολύ κακή transition offense&defense με παίκτες να χάνονται και να ξεχνιούνται στον αιφνιδιασμό ή να μην τον ακολουθούν. Υπό κατασκευή η επίθεση ανοιχτού γηπέδου, αλλά για την ώρα οι παίκτες έχουν χαθεί.

– Προσπάθεια να μειωθεί το επιθετικό τρανζίσιον του Ολυμπιακού, μέσα από αργό τέμπο και προσπάθεια να βρει το miss match, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» όντας προετοιμασμένοι και γι’ αυτό χτυπούσαν πολύ γρήγορα σε πρώτο χρόνο. Θυμάμαι μόνο 2 φορές που οι επιστροφές λειτούργησαν.

Κρατάω μόνο την shuffle offense που είδα κατά διαστήματα και συγκεκριμένα από τους Φελντίν και Παππά. Είναι ένα motion που στηρίζεται στα αλλεπάλληλα σκριν από μεμονωμένο παίκτη (άλλοτε και stagger) και έχει γρήγορο passing game οδηγώντας σε ελεύθερα σουτ, απομονώσεις και side Pick ‘n Roll. Ο Παναθηναϊκός δεν κράτησε το passing game, αλλά έστηνε ένα σκριν κοντά στο ζωγραφιστό από το οποίο περνούσαν οι Παππάς, Φελντίν ο ένας μετά τον άλλο για να τραβήξουν και να δώσουν χώρους απομόνωσης, που εκμεταλλεύονταν οι τελευταίοι μετά από πάσα του πρώτου γκαρντ. Ήταν κάτι που λειτούργησε ανά διαστήματα, ειδικά σε μια φάση με τον Φελντίν στο 4^ο δεκάλεπτο.

Αργές επιστροφές, δεν ήξερε τι ήθελε

Από την μια φάνηκε ένας Παναθηναϊκός που θέλει να τρέξει, από την άλλη βλέποντας διαφορά ταχύτητας με Ολυμπιακό αποφάσισε να κυνηγήσει τα miss match. Στο τέλος κατέληξε να τρέχει ένας ή δύο παίκτες στον αιφνιδιασμό χωρίς supporting cast, οι επιστροφές να μην υφίστανται και τέλος όταν είδε και απόειδε, δεν έστελνε παρά ένα παίκτη στο επιθετικό ριμπάουντ για να μην δεχθεί αιφνιδιασμό. Όλα αυτά βέβαια, μια ταχύτητα πίσω και αφού βρισκόταν κοντά στο -30…

Θυμάμαι καθαρά σε αιφνιδιασμό… μετά την πρώτη πάσα να είναι ο Φελντίν μόνος και να κάνει extra πάσα για τρίποντο στον ΜΑΡΚΑΡΙΣΜΕΝΟ Καλάθη… μετά από εκείνο το σημείο είπα, “εντάξει, φτάνει”!

Ο Παναθηναϊκός φάνηκε αδιάβαστος, αδούλευτος και χωρίς αποθέματα ενέργειας… Η σεζόν είναι μεγάλη, αλλά φέτος δεν ξεκίνησε καλά.

ΥΓ: Αν είναι να έρθει ένα από τα γκαρντ που βγήκαν στη φόρα, καλύτερα να δοθεί ευκαιρία στον Μποχωρίδη.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!