Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν και στο τέλος τους νικάς!

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος σχολιάζει όλα όσα συνέβησαν το βράδυ της Πέμπτης στο πλαίσιο της τελευταίας αγωνιστικής της Regular Season της Euroleague και εστιάζει στην αντεπίθεση που πραγματοποίησε ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο μισό της σεζόν.

Για ποιο πράγμα να μιλήσεις πρώτα για το χθεσινό βράδυ; Για την νίκη – πρόκριση που πριν δύο μήνες έμοιαζε σαν αστείο; Για το triple double του Καλάθη, που πέτυχε ένα μοναδικό επίτευγμα το οποίο το κατάφερε από το 34ο λεπτό της αναμέτρησης; Για την επιστροφή του Γκιστ σε καλές εμφανίσεις και την σημαντικότητα αυτής ενόψει Play-Offs; Για την επανάληψη των περσινών Play-Offs, με αντίστροφους ρόλους αυτήν την φορά, απέναντι στην «Βασίλισσα»;

Θα μιλήσουμε για όλα αυτά, αλλά θα ξεκινήσουμε από το τέλος για να φτάσουμε στην αρχή. Η Ρεάλ  είναι η αντίπαλος που οι “πράσινοι” καλούνται να αποκλείσουν για να περάσουν στο Final Four της Βιτόρια μετά από 7 ολόκληρα χρόνια. Για εμένα είναι ο καλύτερος δυνατός αντίπαλος και τον προτιμούσα από την Φενέρ και την ΤΣΣΚΑ για ένα βασικό λόγο. Οι ομάδες των Ζοτς και Ιτούδη έχουν πολύ καλή καθοδήγηση από τον πάγκο και είναι φοβερά δουλεμένες για να κερδίζουν σειρές αγώνων. Όχι ότι η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είναι ικανή να κερδίσει μία σειρά, αλλά στα δικά μου μάτια είναι αφελής και σε αυτό πρέπει να χτυπήσει ο Παναθηναϊκός. Σίγουρα έχει το μεγαλύτερο επιθετικό ταλέντο από όλες τις ομάδες της διοργάνωσης, αλλά με μία ενδεχόμενη απουσία του Γιούλ οι ισορροπίες αλλάζουν. Δεν επεκτείνομαι περισσότερο, γιατί στις αρχές τις άλλης εβδομάδας θα υπάρξει εξονυχιστική ανάλυση του αγωνιστικού πλάνου της Ρεάλ από το “Όλα Πράσινα”.

Επιστροφή μετά από καιρό για τον αγαπημένο παίκτη της εξέδρας, τον Τζέιμς Γκιστ. Από την αρχή της χρονιάς, όλοι (συμπεριλαμβανομένου και εμού) αναφέραμε τα κακώς κείμενα και κατά την άποψη μου καλά κάναμε. Βλέπαμε έναν παίκτη που δεν μπορούσε να τρέξει, να αμυνθεί, να πηδήξει όπως παλιά, την ίδια ώρα που επιθετικά ήταν κλειδωμένος από τις συνεργασίες με τον Καλάθη. Έτσι, δεν κατόρθωσε για μεγάλο διάστημα να κάνει αισθητή την παρουσία του. Βέβαια, τις τελευταίες εβδομάδες άλλαξε άρδην αυτή η εικόνα. Προσοχή, ακόμα δεν είναι ο παλιός Γκιστ και πιθανόν να μη γίνει ποτέ, αλλά μόνο και μόνο ότι από άποψη ενέργειας, διάθεσης, πάθους και αυταπάρνησης θυμίζει τον παλιό παίκτη, αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για τα Play-Offs.

Ο Νικ χθες το βράδυ πέτυχε κάτι μοναδικό. Κάτι που τον ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους μπασκεμπολίστες, γιατί πλέον είναι ο μοναδικός εν ενεργεία που τα έχει καταφέρει. Και δεν χρειάστηκε παράταση ή 40 λεπτά για υλοποιήσει αυτό το triple double. Στο 34′ του αγώνα πήρε το επιθετικό ριμπάουντ και ξεσήκωσε όλο το ΟΑΚΑ, που έκανε ένα standing ovation στον αρχηγό. Το αξίζει και θέλει και μπορεί να οδηγήσει την ομάδα σε κάτι σπουδαίο μετά από χρόνια. Επίσης, να τονιστεί ότι σημείωσε και 18 τελικές πάσες και μπορεί να μην πήρε όση έκταση έπρεπε αυτό το κατόρθωμα, αλλά δεν είναι κάτι που βλέπουμε κάθε βράδυ.

Και για το τέλος άφησα τα σπουδαία. Δεν θα επεκταθώ πολύ και θα είμαι λακωνικός. Όλη την χρονιά μέχρι και τον Γενάρη, καλώς ή κακώς, η εικόνα της ομάδας δεν έδειχνε σε καμία περίπτωση ότι μπορεί να καταφέρει αυτό που κατάφερε. Βέβαια, σας το έλεγα ότι μπορεί να μην έχουμε πολλές πιθανότητες, αλλά όταν έχεις τα «6» αστέρια στην φανέλα οι ισορροπίες αλλάζουν. Πλήθος φίλων της ομάδας είχε απογοητευτεί και πλήθος αντιπάλων ειρωνευόταν κατ’ εξακολούθηση μία ομάδα με 6 κατακτήσεις τροπαίων. Τελικά, ήρθε η δικαίωση την τελευταία αγωνιστική και όλη η χρονιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άψογα με ένα απόφθεγμα του Γκάντι… «Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, σε πολεμούν και στο τέλος τους νικάς».

ΥΓ: Άλλη μία φανέλα έπρεπε να βρίσκεται ψηλά στο ΟΑΚΑ, αυτή του Τσαρτσαρή.

ΥΓ1: Τρομερές οι δηλώσεις του Πιτίνο μετά το παιχνίδι.

ΥΓ2: Έχει και ο Πασκουάλ μερίδιο από την πρόκριση. Ναι, μπορεί να ακούγεται τρελό αυτό που λέω και ίσως με την παρουσία του Ισπανού στον πάγκο να μην κατάφερνε η ομάδα να την πάρει, αλλά αυτό δεν αναιρεί καθόλου ότι προσπάθησε για την ομάδα.

ΥΓ3: Έρχονται πολύ ωραία και ενδιαφέροντα πράγματα στο “Όλα Πράσινα” το επόμενο διάστημα.

ΥΓ4: Τελικά ποιος έριξε λευκή πετσέτα;

Διαβάστε ακόμη…

Οι πιθανές ημερομηνίες των Play-Offs με τη Ρεάλ Μαδρίτης
«Θα πόνταρα ότι θα μείνει ο Πιτίνο»
Λάσο: «Δύσκολο να παιξει ο Γιούλ, αλλά…»