Κατάθεση Παναθηναϊκής ψυχής από Φύσσα!

Ο διευθυντής της ακαδημίας του Παναθηναϊκού, Τάκης Φύσσας, μίλησε στον Sport24 Radio 103,3 για την κρίση στην Εθνική Ελλάδας, το “Τριφύλλι”, το Euro 2004 και την απόφαση του να πολιτευτεί. 

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Για τον ελληνικό αθλητισμό και όσα έγιναν στην Εθνική:

“Αναπολούμε τις ωραίες στιγμές της γενιάς μας, περάσαμε όμορφα. Και στον αθλητισμό, μπορέσαμε να ζήσουμε ωραίες στιγμές. Τόσο σαν ποδοσφαιριστής όσο και σαν παιδί. Αυτά που έβλεπαν τα μάτια μου, από τα γεμάτα γήπεδα και γενικότερα αυτή την ωραία ατμόσφαιρα και τον ευγενή ανταγωνισμό που υπήρχε στο προσκήνιο. Δεν θέλω να ωραιοποιήσω τα πράγματα γιατί υπήρχαν και τότε θέματα και καταστάσεις αλλά δεν είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Εγώ ια προσπαθήσω να εμπνεύσω, απ’ όπου και αν βρίσκομαι, εκλεγώ δεν εκλεγώ αυτά τα νέα παιδιά και να βοηθήσω έστω και στο ελάχιστο για να ζήσουμε όμορφες στιγμές ώστε τα παιδιά μας να ζήσουν ότι ζήσαμε και εμείς”.

Εμείς ήμασταν ευλογημένοι γιατί ήμασταν και παιδιά της αλάνας σε σχέση με τα σημερινά παιδιά που δεν μπορούν να παίξουν σε όλους τους δρόμους;

“Αυτό είναι αλήθεια και είναι ένα θέμα ασφάλειας που μας ταλαιπωρεί όλους. Για αυτό έχουν διαμορφωθεί και όλοι αυτοί οι κλειστοί χώροι και να τοποθετήσουμε τα παιδιά μας για να έχουν την ασφάλεια και την αμέριστη προσοχή μας. Από την άλλη πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και αντί να μιλάμε συνεχώς και να κάνουμε υποδείξεις ας πάρει και κάποιος την κατάσταση στα χέρια του. Και εγώ για αυτό το λόγο αποφάσισα να το κάνω αυτό και να προσπαθήσουμε να ζήσουμε αυτές τις στιγμές. Θέλω να προσθέσω εδώ ότι όταν πηγαίναμε στις σχολές του UEFA υπάρχει μάθημα το οποίο λέει πως επειδή δεν μπορούμε να βρούμε τη συναρμογή που είχαμε σαν παιδιά εμείς στην αλάνα μπορείτε να σκεφτείτε όλα αυτά που κάναμε, όλα αυτά ήταν αυτοματοποιημένα στον οργανισμό και στο σώμα τους. Όλα αυτά πρέπει να τα κάνουν πλέον μέσα από την προπόνηση. Δεν παίζουν στις γειτονιές οπότε έλεγαν σε εμάς ότι πρέπει να δημιουργήσουμε αυτές τις συνθήκες μέσα στον αγωνιστικό χώρο”.

Πες μας δυο λόγια για την Εθνική και την κρίση που περνάει;

“Για την εθνική ομάδα τα πράγματα δεν είναι ωραία αυτή τη στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι περνάει την πρώτη κρίση επί Άγγελου Αναστασιάδη. Είναι αλήθεια αυτό. Να πω την αλήθεια έχω μείνει άναυδος, μπορώ να το πω αυτό. Για το μέγεθος που πήρε μετά το τέλος του παιχνιδιού με την Αρμενία η όλη κατάσταση. Επειδή έχω υπάρξει έξι χρόνια διευθυντής των Εθνικών ομάδων, ευτυχώς υπάρχουν εκεί δικά μας παιδιά, είναι ο Άγγελος Μπασινάς, ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα το ξεπεράσουν, όσον αφορά την κρίση και πως θα το διαχειριστούν. Η αλήθεια είναι ότι μας ξέφυγε μετά το παιχνίδι”.

Πώς ξεφεύγει μια τέτοια κατάσταση, εσύ ήσουν τόσο καιρό στα αποδυτήρια της Εθνικής, είτε ως παίκτης είτε εν συνεχεία ως τεχνικός διευθυντής. Δεν υπάρχουν στεγανά;

“Δεν υπάρχουν πρώτα απ’ όλα τα στεγανά που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια. Δεν υπάρχουν προσωπικότητες που θα κρατήσουν αυτά στεγανά. Εδώ δεν συζητάμε για καλούς ποδοσφαιριστές ή ανθρώπους που ήταν καλύτεροι από τους τώρα. Είναι πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε μεγάλες ομάδες, σε υψηλά πρωταθλήματα, με μεγάλο βαθμό δυσκολίας και τα πάνε περίφημα με τις ομάδες τους. Είναι θέμα διαχείρισης. Σίγουρα δεν ήταν κάτι της στιγμής. Υπήρχε κάτι από καιρό και μετά τα πρώτα αρνητικά αποτελέσματα αυτό βγήκε προς τα έξω. Όλοι μας ήμασταν ενθουσιασμένοι μετά τα πρώτα αποτελέσματα και δη την αντίδραση στη Βοσνία, ότι η Εθνική βρίσκει ξανά το μέταλλο που της έλειπε. Τα αποτελέσματα στα δυο παιχνίδια ήταν ότι χειρότερο, δεν θα έπρεπε να βγει όπως βγήκε και είναι ευθύνη όλων που έγινε αυτό”.

Για να μιλάμε με ονόματα εσύ έχεις υπάρξει και στα αποδυτήρια αλλά και απέναντι στους παίκτες για έξι χρόνια, μπορεί κάποιος παίκτης να αμφισβητεί ευθέως τον προπονητή και ο προπονητής να τον βγάζει στη σέντρα;

“Πραγματικά, θέλω να είμαι σαφής και ειλικρινής. Αυτό που εμένα με ενόχλησε σαν πρώην διεθνή και πρωταθλητή Ευρώπης με την Εθνική και σαν τεχνικό διευθυντή ήταν αυτό. Ότι βγήκε αυτό προς τα έξω και για αυτό είπα ότι είναι ευθύνη όλων. Από την άλλη δεν ξέρω, δεν ζω τι γίνεται μέσα στην ομάδα. Κανένας μας δεν ξέρει. Αυτό που έχω να πω είναι ότι και τότε που ήμουν εγώ τεχνικός διευθυντής, γίνονταν διάφορα μεταξύ παικτών και προπονητή, τέτοιες συζητήσεις, χαρακτηρισμοί ή κριτική στον προπονητή από τους παίκτες. Γινόντουσαν απλώς δεν θα έπρεπε να έχει αυτή τη δημοσιότητα. Ήταν ευθύνη όλων και νομίζω δεν πρέπει να γίνει ξανά. Πήραμε το μάθημα μας και πρέπει να βρεθεί η λύση μέσα στ’ αποδυτήρια”.

Με την εμπειρία σου μπορεί να αντιστραφεί το κλίμα; Μπορεί ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και όσοι έχουν πρόβλημα να δουλέψουν ξανά με τον Άγγελο Αναστασιάδη η πιστεύεις ότι το γυαλί έχει σπάσει και πρέπει να πάμε σε άλλο προπονητή;

“Με όλο το σεβασμό, δεν θα πω κάτι παραπάνω γιατί υπάρχουν αρμόδιοι. Βρίσκεται εκεί ο Άγγελος Μπασινάς τον οποίο σέβομαι και αγαπώ πραγματικά. Να σκύψει το κεφάλι του και να βρει μια λύση. Στηρίζομαι στον Άγγελο και στον Στέλιο, θα μιλήσουν με τον προπονητή ώστε να βρεθεί λύση. Εκείνοι ξέρουν εύχομαι και είμαι σίγουρος ότι πρέπει να πρυτανεύσει η λογική”.

Πολλά έχουν ακουστεί για τον Άγγελο Αναστασιάδη εσένα ποια είναι η άποψη σου για αυτόν, τι άνθρωπος είναι, τι προπονητής είναι;

“Ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι της δικής μου γενιάς προπονητής. Και με όσα έχει δείξει η πραγματικότητα είναι ένας προπονητής που έχει και οπαδούς και ανθρώπους που τον αμφισβητούν όπως όλοι μας. Όλοι μας έχουμε ζήσει την αμφισβήτηση, αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού. Εγώ είμαι στα 46 μου και ακόμα τη βιώνω. Είναι ιδιόρρυθμος δεν μπορούμε να κρυφτούμε αλλά σαν προπονητή δεν μπορούμε να τον κρίνουμε αρνητικά γιατί έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του στις ομάδες που έχει δουλέψει. Είναι αξιόλογος, ένας άνθρωπος που αγαπάει αυτό που κάνει. Είναι μιας άλλης γενιάς, τα πράγματα τώρα είναι διαφορετικά, τα σόσιαλ μίντια, άλλα παιδιά. Πρέπει να ζούμε στο τώρα. Πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία. Αυτή είναι η άποψη μου για τον Άγγελο Αναστασιάδη, δεν μπορώ εγώ να κρίνω όμως αν είναι ο ιδανικός για την Εθνική ομάδα. Αυτό που μπορώ να πω είναι όμως πως αυτή τη στιγμή είναι προπονητής της Εθνικής ομάδας και από την πρώτη στιγμή που υπέγραψε πρέπει όλοι να το σεβαστούν. Αυτό λέω και στις ακαδημίες στον Παναθηναϊκό, είναι να σέβονται τον προπονητή και τις αποφάσεις του και όλοι μας κρινόμαστε”.

Η καινούρια νοοτροπία των ποδοσφαιριστών αντέχει μεθόδους που είναι παρωχημένες; Πως το βλέπεις εσύ;

“Αυτό ξεπερνιέται. Ο Ότο Ρεχάγκελ δεν ήταν και ο νεότερος προπονητής τότε. Οπότε δεν έχει να κάνει με τη διαφορά ηλικίας, ούτε με τη γενιά αλλά το πως αυτό βελτιωνόμαστε μέσα στο χρόνο και πως μπορούμε να διαχειριστούμε τις καταστάσεις με τα νέα παιδιά, με το πέρασμα του χρόνου. Αν το δείτε οι περισσότερες ελληνικές ομάδες έχουν μεγαλύτερους σε ηλικία προπονητές. Άρα είναι ένα θέμα διαχείρισης, τρόπου λειτουργίας της ομάδας, προσωπικότητας μέσα στην ομάδα. Γιατί αυτά συμβαίνουν μέσα σε ομάδες, αν κάτι ενόχλησε είναι ότι βγήκε προς τα έξω. Είμαι απόλυτος τα εν οίκω μη εν δήμο, κλείνει η πόρτα των αποδυτηρίων. Λύνουμε το πρόβλημα εκεί, δεν βγαίνει τίποτα προς τα έξω. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει μια καυτή πατάτα, να βγούμε και να μιλάμε. Δεν ξέρω ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Πιστεύω όμως ότι θα βρεθεί η σωστή λύση”.

“ΕΓΩ ΑΝΗΚΩ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ”

Στον Παναθηναϊκό βλέπεις φως;

“Στον Παναθηναϊκό υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρότζεκτ που τρέχει από πέρυσι. Περάσαμε δύσκολες στιγμές. Είμαστε σε μια κατάσταση που θα πορευτεί η ομάδα με παιδιά από την ακαδημία και πλέον αφού μπορεί να κάνει μεταγραφές με κάποιους ξένους”.

Μιλάς ακόμα σε πρώτο πληθυντικό;

“Φυσικά μα είμαι ακόμα στον Παναθηναϊκό ως διευθυντής της ακαδημίας”.

Με τη νέα σου ιδιότητα θα παραμείνεις στον Παναθηναϊκό;

“Εγώ τον Παναθηναϊκό, δεν είναι επιτηδευμένο, τον αγαπώ. Είμαι ένα και το αυτό, δεν μπορώ να κρυφτώ. Εκλεγώ δεν εκλεγώ θα συνεχίσω να προσφέρω τις υπηρεσίες μου. Τώρα το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον. Το πρώτο πράγμα που θα κοιτάξω είναι το καλό του συλλόγου της ομάδας. Εγώ ανήκω στον Παναθηναϊκό. Αυτή τη στιγμή έχει κλείσει η ακαδημία εγώ προτίμησα να μην πάω για μπάνια αλλά να ξεκινήσω αυτή την προσπάθεια που θα λήξει στις 7 Ιουλίου και θα δούμε τι θα γίνει”.

“ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΟ ΕΜΕΙΣ, ΟΧΙ ΤΟ ΕΓΩ”

Αυτές οι μέρες μας θυμίζουν κάτι την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ κάτι του EURO από εσάς, ήθελα να ρωτήσω πως είναι να παίζεις κόντρα στον Ζιντάν που τον θεωρούμε εμείς ως έναν από τους καλύτερους παίκτες;

“Αρχικά σαν αύριο είναι το Ευρωμπάσκετ. Υπέροχες στιγμές, εγώ είμαι μπασκετόφιλος, αγαπώ όλα τα αθλήματα αλλά πραγματικά λατρεύω το μπάσκετ. Για μένα ο Γκάλης ήταν το ίνδαλμα μου σαν παιδί. Ήμασταν ευλογημένοι που τον είδαμε να παίζει. Πραγματικά μεγάλη επέτειος η χθεσινή και θα τη ζούμε πάντα ετοιμάζεται και ένα παιχνίδι τρομερό με τους Πορτογάλους που έρχονται ξανά για να χάσουν. Τώρα θα είμαστε όλοι χαλαροί και στο κομμάτι το φιλανθρωπικό να προσφέρουμε στα παιδιά.

Επειδή μου είπατε για τον Ζιντάν, τότε ήταν ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο. Είχα την τύχη να τον παίξω αντίπαλος και με τον Παναθηναϊκό κόντρα σε Γιουβέντους και Ρεάλ και φυσικά με την Εθνική σε εκείνο το παιχνίδι κόντρα στη Γαλλία, που το έχω τρομερή ανάμνηση και θεωρώ ότι είναι το καλύτερο παιχνίδι του Euro. Τον είχα στην πλευρά μου δεν τον πλησίαζα πολύ, έχω δυο-τρεις φωτογραφίες που τον πλησιάζω (σ.σ. γέλια). Επέλεγα να πηγαίνω στον Γκαλάς και είχα αφήσει τον “Κάρα” να κάνει τα δικά του στον Ζιντάν. Ήταν τρομερή τιμή να παίζω απέναντι του και φυσικά η νίκη επί της Γαλλίας που ήταν Παγκόσμια Πρωταθλήτρια”.

Έχεις καταλάβει τι είχατε πετύχει στην Πορτογαλία πριν από δεκαπέντε χρόνια, ένα μικρό θαύμα;

“Όλα αυτά τα χρόνια μας φωνάζουν σε διάφορες εταιρείες και μας φωνάζουν να κάνουμε παρουσίαση πως καταφέραμε να γίνουμε πρωταθλητές Ευρώπης και περνάει κάθε προηγούμενο ακόμα και τους Δανούς επειδή είχαν μεγάλους ποδοσφαιριστές. Είναι τόσες πολλές οι αξίες που ήταν μαζεμένες σε εκείνη την ομάδα. Είχαμε χημεία, δεν θέλαμε να ξεχωρίζει κάποιος από τον άλλο, δεν μας ένοιαζε κάποιος να είναι λίγο καλύτερος. Είχαμε τρομερή συνεργασία. Υπήρχε αυτοθυσία ο ένας για τον άλλο.

Είχαμε βάλει πάνω απ’ όλα το εμείς και όχι το εγώ σε μια ομάδα που χτιζόταν δυο χρόνια. Περιμέναμε όλοι το πότε θα έρθει η κλήση στην Εθνική, ήμασταν ένα κλειστό κλαμπ, όπως έλεγαν όλοι τότε αλλά έγινε μια ομάδα μηχανή και αποτελούσε έμπνευση για όλους. Η λειτουργία μας ήταν βασισμένη πάνω σε αυτές τις αξίες και αυτό φάνηκε και στο τέλος όταν αποφασίσαμε όλοι μαζί το πριμ να μοιραστεί δια 23 και αυτό θα μας συντροφεύει πάντα”.

“ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ”

Γιατί μετά από τόσο μια μεγάλη καριέρα να πολιτευτείς, να τσαλακωθείς και να συμβιβαστείς με πράγματα που δεν έκανες στον αθλητισμό;

“Να τσαλακωθώ το έχω κάνει πολλές φορές. Δεν έχω πρόβλημα να το κάνω ξανά. Το να αλλάξω τον χαρακτήρα μου και τον τρόπο σκέψης μου, νομίζω ότι εδώ είμαστε, τα αποτελέσματα θα δείξουν. Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στη νοοτροπία μου και στον τρόπο που σκέφτομαι. Είμαι οικογενειάρχης και δεν θα επιτρέψω να αλλάξω για κανέναν στον κόσμο που θα θέλει να μου μειώσει την προσωπικότητα. Ξέρω ότι μπορεί να ακούγεται στα αυτιά σας “εντάξει Τάκη αυτά μας τα είπαν και άλλοι”. Εγώ θέλω να το αλλάξω αυτό. Στο κάτω-κάτω θα το προσπαθήσω. Δεν μου απαγορεύει κανένας να προσπαθώ. Είμαστε ποδοσφαιριστές, είμαστε αναγνωρίσιμοι αλλά έχουμε άποψη, είμαστε ενεργοί πολίτες. Είμαστε οικογενειάρχες, βλέπουμε πράγματα για τα παιδιά μας που δεν μας αρέσουν. Θέλουμε το μέλλον τους να είναι καλύτερο.

Δεν είπα ότι θα αλλάξω τη χώρα. Θα προσπαθήσω να μπορέσω να ανταποδώσω και την αγάπη του κόσμου και σαν προσωπικότητα να βγάλω αυτό που νοιώθω. Και αυτό που νοιώθω είναι να προσπαθήσω να βοηθήσω σε μια αλλαγή, είτε για την παιδεία, είτε για το πως μιλάμε οι γονείς στα παιδιά τους και πως τα μεγαλώνουμε. Πρέπει να χτίσουμε παιδιά που να έχουν τον ευγενή ανταγωνισμό, την ευγενή άμιλλα. Γιατί να μην δημιουργήσουμε μαι ωραία ατμόσφαιρα. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι Πορτογάλοι είναι πιο έξυπνοι από εμάς που έκαναν ένα Euro το 2004 και έχουν τόσα γήπεδα και ωραία ποδοσφαιρική παιδεία. Νομίζω ότι είναι στο χέρι μας, είμαστε έξυπνοι άνθρωποι. Να αφήσουμε απέξω όποιες αντιμαχίες έχουμε και να κοιτάξουμε το κοινό όφελος. Αν τώρα δεν με αφήσουν εγώ με τον εαυτό μου θα τα έχω καλά”.

Έχεις επίγνωση του γεγονότος ότι το πράγμα είναι εξαιρετικά δύσκολο;

“Δεν μπορούμε να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Όσες φορές αφήσαμε τους άλλους να κάνουν κάτι για εμάς δεν είδαμε αποτελέσματα. Εμείς τα παιδιά του 2004 έχουμε φτιάξει και μια οργάνωση για τα παιδιά, τη νεολαία. Δεν πρέπει να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια, εγώ αποφάσισα αυτό. Ένας άλλος συμπαίκτης μου αποφάσισε κάτι άλλο. Όλοι νοιώθουμε πως έχουμε υποχρέωση να ανταποδώσουμε. Δέχτηκα μια πρόταση, γιατί δεν αυτοπροτάθηκα, ούτε πήρα σβάρνα τα πολιτικά γραφεία, δέχτηκε μια πρόταση από τον κ. Μητσοτάκη και την έκανα αποδεκτή όταν είδα ότι ήταν το κατάλληλο σημείο. Είναι μια επιλογή που πήρα μαζί με την οικογένεια μου. Ξέρω ότι κάποιοι θα την κρίνουν αρνητικά. Δεν είμαι ποια παιδί έχω δυο παιδιά 14 και 8 και θέλω να είμαι υπεύθυνος για το μέλλον τους. Υπάρχει ελπίδα, ελπίδα παιδιά, όσο υπάρχει δεν σταματάμε να ελπίζουμε”.