Βάντσικ: «Αυτά μας έλεγε ο “Καπετάνιος” στα ντέρμπι – “Ψάρεψα” τον Αλεξανδρή στο πέναλτι»

Ο Γιόζεφ Βάντσικ θυμήθηκε την παρουσία του στον Παναθηναϊκό και αποκάλυψε πολλά και ενδιαφέροντα από την πολυετή «θητεία» του.

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε στο «sportday.gr»:

Ο Παναθηναϊκός πως προέκυψε μετά στην καριέρα σου;

«Είχε φύγει το 1989 ο Κριστόφ Βαζέχα και με πήρε τηλέφωνο να μου πει ότι ο Παναθηναϊκός ήθελε τερματοφύλακα. Εγώ είχα προτάσεις από το Βέλγιο, τη Γερμανία και την Τουρκία. Όμως λόγω του ότι ήταν ο Κριστόφ εδώ και ήμασταν και στην Ρουζ Χόρζοφ μαζί, με πήραν από τον Παναθηναϊκό. Με πήρε ένας υπάλληλος από την πρεσβεία της Ελλάδας στην Πολωνία, γιατί είχε επαφές με την ομάδα. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης  έστειλε τον Τάσο Πρίντζη που ήταν στη διοίκηση και ήρθε στην Πολωνία να κάνει τις συζητήσεις. Ήρθα στην Ελλάδα, μαζί με τη διοίκηση της ομάδας και μέναμε στο “Μεριντιέν”. Πήγαμε στα παλιά γραφεία στη Λεωφόρο και τα “βρήκαμε” με τον “καπετάνιο”. Μετά με πήγε στα γραφεία της “Μότορ Όιλ” για να γνωρίσω και τον κ. Βαρδή και τον κ. Θόδωρο».

Τι θυμάσαι από εκείνες τις συζητήσεις;

«Μου είχε προξενήσει την απορία πως και με πήρε. Του είπα του “καπετάνιου”: “Έχεις δικαίωμα για τρεις ξένους, πως και παίρνεις τερματοφύλακα;”. Άνοιξε τότε μια ντουλάπα και είχε κάποιες κασέτες. Μου έβγαλε την κασέτα από το παιχνίδι Πολωνία – Γιουγκοσλαβία. Τότε προπονητής ήταν ο Όσιμ και είχε παίκτες όπως Σαβίσεβιτς, Κάτανετς. Είχαμε έρθει 0-0 και μου είπε: “Από αυτό το παιχνίδι σε ήθελα. Μόλις σε είδα, ήθελα να σε πάρω στον Παναθηναϊκό”».

Πως σου φάνηκε όταν ήρθες στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό;

«Όταν ήρθα προπονητής ήταν ο Μπόνεφ και πήγαμε για προετοιμασία στη Γερμανία. Στην Πολωνία οι προετοιμασίες το χειμώνα ήταν “θάνατος”. Όπως και με τον Γκμοχ τότε στα “3-5 Πηγάδια” με το τρέξιμο στα βουνά. Με τον Μπόνεφ δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Παίξαμε και φιλικά με μικρές ομάδες και γύρισα και είπα στον Βαζέχα: “Κρίστο εάν είναι έτσι οι προετοιμασίες στην Ελλάδα, θα παίξουμε μέχρι τα 40”. Όπως ξέρετε παίξαμε όντως μέχρι τα 40 (γέλια). Σκληρές προετοιμασίες πάντως κάναμε με τον Όσιμ. Ήταν ο καλύτερος προπονητής».

Πες μου για τον Όσιμ. Γιατί ήταν ο καλύτερος;

«Οι ιδέες του. Καθόμασταν στο ξενοδοχείο και βλέπαμε Αγγλία, Ιταλία και μας έκανε μάθημα. Μας ανέλυε τον αγώνα. Ήταν μεγάλος δάσκαλος. Στον Παναθηναϊκό είχα τον κ. Δανιήλ που ήταν καλός προπονητής, αλλά για μένα ο καλύτερος όλων ήταν ο Όσιμ. Ήξερε τι ήθελε στις προπονήσεις. Έφερε τους νεαρούς, τον Γ.Χ. Γεωργιάδη και τον Γ.Σ., τον Δώνη και τους μάθαινε τα overlap. Οι προπονήσεις κρατούσαν λίγη ώρα, αλλά ήταν πιεστικές. Τότε ήμασταν πίσω από την ΑΕΚ και δεν είχε πρόβλημα να βγάλει Σαραβάκο, Αντωνίου, Αποστολάκη και να παίζουν οι μικροί για να πιέζουν. Φτάσαμε την ΑΕΚ, αλλά μετά χάσαμε βαθμούς στην Καλαμαριά και την Έδεσσα και μας πέρασε πάλι η ΑΕΚ».

Πρωτάθλημα όμως δεν πήρατε με τον Οσιμ.

«Πρωτάθλημα πήραμε με τον Ρότσα. Είχαμε και έναν φανταστικό γυμναστή, τον Γιώργο Βαμβακά και κάναμε την φανταστική πορεία στην Ευρώπη».

Για πες μου για εκείνη την πορεία.

«Είχαμε κάνει μια πολύ καλή προετοιμασία με τον Βαμβακά. Από την εποχή του Όσιμ όμως, ο κ. Μαυροκουκουλάκης είχε βρει έναν μάνατζερ, τον Μάουρο, ο οποίος μας έκλεινε μεγάλα φιλικά παιχνίδια, ειδικά στην Ιταλία. Ήταν φοβερά τα τουρνουά τότε. Παίζαμε με μεγάλες ομάδες και είχαμε συνηθίσει να παίζουμε με μεγάλους παίκτες. Είχαμε μπει σε τέτοια ψυχολογία, όπου μπορούσαμε να κερδίσουμε τους πάντες και το πιστεύαμε. Ξεκινήσαμε και καλά με νίκες, οπότε είχαμε φοβερή ψυχολογία και θαυμάσιο κλίμα. Τότε είχαμε κάνει 9 νίκες και παίζαμε δέκατο παιχνίδι στον Ηρακλή, που έπαιζε ο Γιοβάνοβιτς. Φέτος με τον Γιοβάνοβιτς προπονητή, ο Παναθηναϊκός έσπασε το ρεκόρ μας».

Το βράδυ στο Άμστερνταμ ήταν το πιο σημαντικό;

«Όχι. Το βράδυ στο Πόρτο ήταν το πιο σημαντικό.  Εκεί νιώσαμε ότι γίναμε ομάδα. Είχαμε και φοβερό κλίμα όπως σου είπα. Πάντως ο Ρότσα δεν γύρισε κολυμπώντας, όπως είχε πει. Το “γύρισε το μπιφτέκι” τότε (γέλια). Πάντως εκείνο το βράδυ δώσαμε τα πάντα. Είχαμε μείνει και με δέκα παίκτες λόγω της αποβολής του Αλεξούδη, αλλά αυτά τα ματς είναι που “δένουν μια ομάδα”. Εκείνο το βράδυ είχαμε νιώσει και τη διαφορετική κουλτούρα. Προπονητής της Πόρτο ήταν ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον και παρά την ήττα τους, ήρθε και μας χαιρέτισε έναν έναν».

Πες μου για το καλό κλίμα που είχατε, όπως λες.

«Τότε παίρναμε καλά λεφτά. Παίρναμε πριμ 2 εκατομμύρια δραχμές στην “τετράδα” αγώνων. Αλλά τα μεγάλα ματς ήταν στις προπονήσεις, όταν βάζαμε στοίχημα. Τότε υπήρχαν στην Παιανία δύο ταβέρνες. Χωριζόμασταν σε ομάδες και όταν έπεφτε η ιδέα για στοίχημα γινόταν “πόλεμος”. Παίρναμε τόσα λεφτά, αλλά όταν ήταν να πληρώσεις στην ταβέρνα το στοίχημα, κανείς δεν ήταν χαρούμενος. Γινόντουσαν κάτι τάκλιν και κάτι μονομαχίες… ούτε στα ντέρμπι δεν παίζαμε έτσι (γέλια). Κλωτσιές, μπουνιές, αυτό ήταν ντέρμπι. Που να δεις και το χειμώνα εάν είχε βρέξει και είχε λάσπες…. Κατευθείαν στοίχημα (γέλια)».

Πάμε λοιπόν στα ντέρμπι.

«Είχα την τύχη να παίξω στο δεύτερο ή τρίτο παιχνίδι μου στην Ελλάδα να παίξουμε με την ΑΕΚ που τότε είχε τον Οκόνσκι και κερδίσαμε 2-1. Πάντως τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο “Καραϊσκάκη” ειδικά, ήταν τα πιο δυνατά».

Σε ένα από αυτά για το κύπελλο έπιασες και το πέναλτι του Αλεξανδρή.

«Ήταν τότε διαιτητής ο Νικάκης. Ο Ολυμπιακός μας είχε κερδίσει στο Ολυμπιακό στάδιο με 1-2 και τότε οι παίκτες του έλεγαν ότι είχαν περάσει στον τελικό. Όμως εμείς δεν το βάλαμε κάτω και στη ρεβάνς ήμασταν αποφασισμένοι για την πρόκριση. Πράγματι είχαμε καταφέρει να προηγηθούμε 3-2 και ο Νικάκης έδωσε πέναλτι.  Όταν πήρε φόρα ο Αλεξανδρής για να το εκτελέσει, κατάλαβα από τη φορά του σώματός του, ότι θα προσπαθήσει να πλασάρει. Ο δεξιοπόδαρος, σχεδόν πάντα πλασάρει στην γωνία του αριστερού χεριού του τερματοφύλακα. Έτσι έπεσα κι εγώ εκεί και κατάφερα να μπλοκάρω τη μπάλα. Είναι μεγάλη υπόθεση να πιάνεις πέναλτι στο 90 φεύγα. Πόσο μάλλον σε τέτοιο ματς. Πάντως εκείνη τη χρονιά είχα πιάσει και πέναλτι του Σκαρτάδου στο πρωτάθλημα, στο 1-1».

Σας έλεγε τίποτα ο “καπετάνιος” πριν από τα ντέρμπι;

«Ερχόταν στα αποδυτήρια να μας μιλήσει και έλεγε: “Παιδιά σήμερα έχουμε το ντέρμπι”. “Τι ντέρμπι πρόεδρε; Φιλικό παιχνίδι έχουμε”, του λέγαμε και “τρελαινόταν”. “Τι φιλικό μου λέτε; Ντέρμπι είναι βγείτε να κερδίσετε μας έλεγε. Όλα τα χρόνια που πέρασα στον Παναθηναϊκό, έχω να πω μόνο τα καλύτερα λόγια γι’ αυτόν. Εγώ και η οικογένειά μου, ότι ζητήσαμε μας το έκανε.

Να σκεφτείς όταν ήμουν 32 χρονών, πήγα να ανανεώσω και μου είπε: “Σου έχω κάνει ήδη την ανανέωση για 5 χρόνια”. Εγώ σκεφτόμουν να ζητήσω για ένα ή δύο χρόνια και εκείνος μου είπε ότι για την προσφορά μου στην ομάδα, μου έκανε ανανέωση για 5 χρόνια. Τι να του πεις μετά; Ότι δεν θέλεις; Γενικά ο “καπετάνιος” είχε την ομάδα ως προτεραιότητα. Είχαμε το καλύτερο προπονητικό κέντρο. Η ομάδα πήγαινε ως μεγάλο κλαμπ σε όλα τα ταξίδια της. Είχαμε τον κ. Μαυροκουκουλάκη που κανόνιζε τα πάντα».

Από τον Παναθηναϊκό έφυγες όμως.

«Έφυγα καλοκαίρι και ο κ. Βαρδινογιάννης μου είπε να περάσω από τα γραφεία. Μου είχε ως δώρο 8 εκατομμύρια δραχμές. Αλλά δεν πήγα να τα πάρω. Το 1999 έγινε αυτό και δεν ήθελα να πάω να τα πάρω. Μου είχε δώσει πολλά λεφτά στην καριέρα μου ήδη. Τότε είχα προτάσεις από τον ΠΑΟΚ, τον Ιωνικό, τον Ηρακλή, αλλά δεν ήθελα να φύγω από την Αθήνα γιατί έχτιζα το σπίτι. Μου είπε ο “καπετάνιος” τότε ότι με περιμένει ο Αλαμάνος, οπότε πήγα στον Απόλλωνα. Μετά πήγα στον Αθηναϊκό, αλλά δεν μου άρεσε ότι δεν είχαμε προπονητικό κέντρο και δεν ήταν καλές οι συνθήκες. Δεν υπήρχε και η νοοτροπία, είχα συνηθίσει και αλλιώς. Θα έπαιζα άνετα μέχρι τα 42-43, αλλά δεν είχα κίνητρο. Είχα πρόταση και από την Πολωνία βέβαια, αλλά δεν ήθελα να φύγω από την Ελλάδα. Τα παιδιά είχαν ξεκινήσει ήδη το σχολείο εδώ».

Προτάσεις όσο ήσουν στον Παναθηναϊκό είχες για να φύγεις;

«Είχα από την Έβερτον. Αλλά δεν με άφησε ο Παναθηναϊκός. Στην Έβερτον προπονητής ήταν ο Χάουαρντ Κένταλ που πριν ήταν στην Ξάνθη. Στην Έβερτον έπαιζε και ο φίλος μου από την Εθνική, ο Ρόμερτ Βαζέχα και με πήρε τηλέφωνο. Αντάλλαξαν φαξ οι δύο ομάδες, αλλά δεν με αφήσανε. Μετά ο Ρόμπερτ μου έστειλε την πρόταση που μου έκαναν και “τρελάθηκα”».

Πως ένιωσες όταν είδες το όνομά σου στη φανέλα της βράβευσής σου από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός;

«Θέλω να ευχαριστήσω την διοίκηση γι’ αυτό που έχει κάνει και τιμάει όλους τους παίκτες. Το είπα και προσωπικά στον κ. Αλαφούζο, που τον είδα μετά το ματς, ότι αυτό που έχει κάνει είναι πολύ καλό για τους παλαίμαχους παίκτες. Ένιωσα ξανά την αγάπη του κόσμου, αλλά φυσικά θέλω να πω και για τον Σπύρο Μαραγκό. Αν μιλάμε για ήρωες, ο Σπύρος είναι ένας από αυτούς. Τι να πούμε εμείς για προβλήματα, μπροστά σε αυτό που περνάει ο Σπύρος; Είναι μαχητής και μακάρι να βρεθεί κάποιο φάρμακο. Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις ένα παιδί που έτρεχε συνέχεια μέσα στο γήπεδο να είναι τώρα καθηλωμένος».

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
• Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, είμασταν τραγικοί»
• Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
• Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
• «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός