Ποδόσφαιρο
Σίλντενφελντ: «Το 2015… κάτι μας πήραν – Στον Παναθηναϊκό μου είπαν κάτι που με σόκαρε!»
Ο Γκόρντον Σίλντενφελντ αποκλειστικά στο «Όλα Πράσινα», μιλώντας στον Άρη Αντωνόπουλο για όλους και για όλα! Θυμάται πώς ήρθε και πώς έφυγε από τον Παναθηναϊκό, τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, τον Γιάννη Αλαφούζο και πολλά ακόμη, σε μια μοναδική συνέντευξη.
Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα
Παρέμεινε στον Παναθηναϊκό για δύο χρόνια, ερχόμενος τη σεζόν 2013/14, όταν κάποιοι προόριζαν την ομάδα για… υποβιβασμό και τελικά αυτή στέφθηκε Κυπελλούχος Ελλάδος.
Ο λόγος για τον Γκόρντον Σίλντενφελντ, ο οποίος «άνοιξε» την καρδιά του αποκλειστικά στο «Όλα Πράσινα» και μίλησε στον Άρη Αντωνόπουλο για όλα όσα βίωσε στο «Τριφύλλι» τη διετία 2013 – 2015.
Φυσικά, ξεχωρίζουν οι ατάκες του για την αφαίρεση βαθμών μετά το νικηφόρο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό το 2015, τον τρόπο με τον οποίο αποχώρησε από τους «πράσινους», την κοσμοθεωρία του γύρω από τη σχέση χρημάτων και ποδοσφαιρικών επιτυχιών, αλλά και για την άσβεστη θέλησή του να δει μια μέρα τον Παναθηναϊκό από κοντά να στέφεται πρωταθλητής. Η συνέντευξη χωρίστηκε σε δύο μέρη, λόγω της μεγάλης έκτασής της.
Ακολουθεί το πρώτο μέρος της συνέντευξης, ενώ στο τέλος του άρθρου υπάρχει ο σχετικός σύνδεσμος για το δεύτερο μέρος:
Θυμάσαι την ημέρα που ήρθες σε συμφωνία με τον Παναθηναϊκό; Ποια ήταν η ιστορία της μεταγραφής;
«Η ιστορία ήταν… τυπικά ποδοσφαιρική. Ήμουν στον ΠΑΟΚ πριν έρθω στον Παναθηναϊκό κι είχα έναν φίλο που βρισκόταν σε μια ομάδα πόλο στην πρωτεύουσα. Εκείνος μου έλεγε διάφορα πράγματα για την πόλη. Βέβαια, γνώριζα ήδη την Αθήνα και την ομάδα. Όταν ήρθα από τη Μόσχα στη Θεσσαλονίκη μου άρεσε, αλλά η πόλη ήταν πιο μικρή. Δεν ήταν αυτό που είχα συνηθίσει, αλλά μου άρεσε πολύ και πέρασα όμορφα εκεί.
Μετά συνάντησα αυτόν τον φίλο, ο οποίος ήταν στην ομάδα πόλο του Ολυμπιακού και ύστερα έγινε προπονητής στη Βουλιαγμένη (σ.σ. Hrvoje Koljanin). Μου έλεγε πόσο ωραία ήταν στην Αθήνα και ιστορίες από την πόλη μέχρι που είπα… ‘Κοίτα, μετά από τις ιστορίες που ακούω εδώ και δύο μήνες, έχω αποφασίσει ότι θα έρθω στην Αθήνα… τουλάχιστον για διακοπές’! Λίγο καιρό μετά ξεκίνησα να μιλώ με τον τεχνικό διευθυντή του Παναθηναϊκού (σ.σ Νίκος Νταμπίζας) και συμφώνησα σχεδόν αμέσως.
Ήξερα την ομάδα, είχα ακούσει πολλές ιστορίες, μιας και ο Άντε Ρουκάβινα είναι καλός φίλος μου και μου είχε πει πολλά. Είχα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό και με τη Στουρμ Γκρατς για το Europa League, ενώ είχα περάσει μερικές ημέρες κοντά στην ομάδα, όταν είχα επισκεφτεί τον Άντε Ρουκάβινα στην Αθήνα.
Πάντως, ήταν πολύ απλό, πολύ εύκολο για μένα. Με προσέγγισαν και μου έδειξαν ότι είχαν πολλές καλές ιδέες και η απόφασή μου ήταν πολύ απλή και φυσικά δεν το μετάνιωσα. Ακόμη σκέφτομαι πόσο ευγνώμων είμαι που βίωσα όσα βίωσα στον Παναθηναϊκό και που είδα όλο αυτό το πάθος για το ποδόσφαιρο. Το αγαπώ αυτό και αυτός είναι ο λόγος που παίζω ποδόσφαιρο».
«Όποτε έρχομαι στην Αθήνα συναντώ φίλους του Παναθηναϊκού και μου λένε στο δρόμο ‘3-0 τον Ολυμπιακό’»!
Ήσουν μέρος της ομάδας που κατέκτησε τον τελευταίο τίτλο του Παναθηναϊκού, το Κύπελλο Ελλάδος το 2014. Πώς το πετύχατε αυτό;
«Είχαμε πάρα πολύ καλή χημεία. Το καθετί ήταν στη θέση του, υπήρχε οργάνωση. Το προπονητικό επιτελείο ήταν πολύ καλό και μιλούσαμε συνεχώς με τον Αναστασίου και τον Ρούτερ. Είχαμε εξαιρετικούς γυμναστές στον τομέα της φυσικής κατάστασης. Περάσαμε εξαιρετικά μαζί τους, πρόκειται για πολύ καλούς ανθρώπους.
Το πιο σημαντικό ήταν η ομάδα που είχαμε και η ομαδικότητα. Είχαμε παίκτες που έκαναν τα πάντα. Από τη μια κάναμε τα αστεία μας, από την άλλη είχαμε την ποιότητά μας στο γήπεδο».
Μπορείς να περιγράψεις την πιο έντονη ανάμνησή του από τα ντέρμπι απέναντι στον Ολυμπιακό;
«Όλα τα ντέρμπι είχαν κάτι το ιδιαίτερο. Με την ΑΕΚ νομίζω πως έπαιξα μονάχα σε φιλικό, μιας και είχε υποβιβαστεί. Θυμάμαι πολύ καλά αυτά τα παιχνίδια, το πάθος, το γήπεδο, την αστυνομία που μας ακολουθούσε. Κανείς δεν νοιαζόταν τόσο πολύ για τα υπόλοιπα παιχνίδια. Παίζαμε με τον Ολυμπιακό και για τα προηγούμενα τρία ματς δεν υπήρχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον.
Φυσικά, θυμάμαι πάρα πολύ καλά τη μεγάλη νίκη με 3-0 στο γήπεδό τους. Πιστεύω ότι αυτή η νίκη μνημονεύεται μέχρι και σήμερα από τον κόσμο. Όποτε έρχομαι στην Αθήνα συναντώ φίλους του Παναθηναϊκού και μου λένε στο δρόμο ‘3-0 τον Ολυμπιακό’!
Σε εκείνο το παιχνίδι παίξαμε φανταστικά και πάρα πολύ οργανωμένα. Ο καθένας από εμάς ξεχωριστά έβγαλε το 100% της ποιότητάς του στο γήπεδο. Ήταν ένα πραγματικά τρομερό ματς για όλους μας. Οι ιδέες του προπονητή μας για το παιχνίδι ήταν εξαιρετικές. Περιμέναμε όντας οργανωμένοι τον αντίπαλο και τους δυσκολέψαμε πάρα πολύ».
Μάλιστα, ένας συμπατριώτης σου, ο Ντάνιελ Πράνιτς, είχε ανοίξει το σκορ…
«Ήταν ο… καουμπόι εκείνης της νύχτας! Όπως και ο Αμπέντ. Ο Ντάνιελ ήταν εξαιρετικός, όπως και ο Μπεργκ. Πάντοτε του έλεγα ότι… ‘Όποτε τζογάρεις θα έρχομαι μαζί σου! Ντριμπλάρεις, σεντράρεις, βάζεις γκολ, ό,τι κι αν κάνεις είσαι τόσο τυχερός, που όταν θα τζογάρεις θέλω να είμαι δίπλα σου για να παίζω τους ίδιους αριθμούς με σένα, διότι σίγουρα θα κερδίσεις’ (γέλια)».
22 Φεβρουαρίου 2015, Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Η Λεωφόρος είναι κατάμεστη και η ατμόσφαιρα… καυτή. Παίρνετε τη νίκη με 2-1, αλλά σας αφαιρούν 3 βαθμούς μετά το τέλος του ματς. Πιστεύεις ότι το πρωτάθλημα αλλοιώθηκε σε εκείνο το σημείο; Μπορούσε ο Παναθηναϊκός να πάρει τον τίτλο;
«Ξεκάθαρα. Το πιστεύω ακράδαντα, διότι αν θυμάμαι καλά με αυτή τη νίκη είχαμε μειώσει τη διαφορά από την κορυφή στο -3. Νομίζω ότι σε εκείνο το χρονικό σημείο το μομέντουμ ήταν με το μέρος μας. Ήμασταν σε πολύ καλή κατάσταση και κυνηγούσαμε τον Ολυμπιακό στη βαθμολογία, πιέζοντάς τον. Μετά μας τιμώρησαν, μας αφαίρεσαν 3 βαθμούς και πιστεύω ότι κάτι μας… πήραν τότε. Είμαι βέβαιος ότι εκείνη τη σεζόν θα παίρναμε κάτι. Ακόμη και σήμερα νιώθω άσχημα για εκείνες τις στιγμές, γιατί ο Παναθηναϊκός υπάρχει για να είναι πρωταθλητής. Πάντα έλεγα ότι θα λάτρευα να ήμουν εκεί όταν θα συνέβαινε αυτό. Όταν θα συμβεί αυτό θέλω να είμαι εκεί. Απλά δώστε μου τρία λεπτά να το ζήσω και να το γιορτάσω!».
Εγώ είπα… ‘Πάντα θέλω να είμαι πρωταθλητής’ και μου απάντησαν κάτι μου με σόκαρε.
Αν η ομάδα κατακτούσε το πρωτάθλημα τη σεζόν 2014/15 θα κέρδιζε μια θέση στο Champions League και θα είχε πολλά περισσότερα χρήματα. Ίσως η ιστορία της ομάδας να ήταν διαφορετική…
«Δεν σημαίνει κάτι αυτό. Δεν παίρναμε πολλά χρήματα στον Παναθηναϊκό. Κι εγώ δεν έπαιρνα πολλά και είχα μάθει αλλιώς στη Ντιναμό Μόσχας. Αλλά είχαμε παίκτες καλούς παίκτες κι είχαμε καλή ομάδα. Πάντα έλεγα ότι το χρήμα δεν μπορεί να αγοράσει και να εξασφαλίσει μια καλή ομάδα. Έχουμε δει και το παράδειγμα της Παρί Σεν Ζερμέν, που δεν μπορεί να κατακτήσει το Champions League. Δεν μπορείς να το αγοράσεις αυτό. Μπορείς να αγοράσεις την ποιότητα, να αγοράσεις τους Κριστιάνο Ρονάλντο και Λιονέλ Μέσι να παίξουν μαζί, αλλά πίστεψέ με, έτσι δεν μπορείς να κάνεις ομάδα.
Συνεπώς, αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν είχε σημασία αν θα έρχονταν τα χρήματα. Βεβαίως αυτό θα ήταν το ιδανικό, αλλά ξέρεις τι θα έκανα εγώ; Θα κρατούσα αυτούς τους παίκτες που είχε η ομάδα, γιατί αυτοί οι παίκτες… πέθαιναν για τον Παναθηναϊκό, απολάμβαναν κάθε στιγμή εκεί. Μετά προσπάθησαν να κάνουν κάτι άλλο και κάτι… χάθηκε».
Συνεπώς, πιστεύεις ότι το μεγαλύτερο λάθος που έλαβε χώρα στον Παναθηναϊκό κατά τη διάρκεια της θητείας σου ήταν αυτό;
«Δεν θα το αποκαλούσα λάθος. Απλώς σέβομαι κάθε απόφαση που λαμβάνουν. Το αν ήταν σωστή ή λάθος η απόφαση που πάρθηκε σε εκείνο το χρονικό σημείο δεν μπορώ να το κρίνω. Επίσης, δεν μπορώ να σου πω ότι για το δικό μου το μυαλό ήταν κάτι που έκανε καλό. Αυτό που ξέρω είναι ότι ήμουν εκεί, ήμουν στην ομάδα και έβλεπα ότι είχαμε καλούς παίκτες. Συνεπώς, γιατί να το αλλάξεις αυτό;
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Όταν ήρθα στον Παναθηναϊκό η πρώτη ερώτηση που δέχθηκα από έναν δημοσιογράφο είχε να κάνει με τον στόχο της ομάδας για την επόμενη σεζόν. Εγώ είπα… ‘Πάντα θέλω να είμαι πρωταθλητής’ και μου απάντησαν κάτι μου με σόκαρε. ‘Ναι, αλλά η ομάδα μπορεί να υποβιβαστεί τη δεύτερη κατηγορία με βάση την ποιότητα του ρόστερ’ μου είπαν και εγώ σοκαρίστηκα. Ακόμη το θυμάμαι αυτό σαν να έγινε… χθες! Και εγώ σκεφτόμουν… ‘Μα για ποιο πράγμα μιλάτε; Τι λέτε;’. Η ομάδα σταδιακά ανέβηκε και απέδειξε ότι μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Πήραμε το Κύπελλο Ελλάδος, δίναμε τη μάχη μας για την 1η θέση στο πρωτάθλημα και υπήρχε γενικότερη ανάπτυξη. Για ποιο λόγο να θες να το αλλάξεις αυτό, όταν όλα πηγαίνουν καλά; Αναβάθμισε λίγο την ομάδα, φέρε μερικούς ποιοτικούς παίκτες εκεί που υπάρχει έλλειψη. Έναν ή δύο παίκτες, αλλά όχι να αλλάξεις τη μισή ομάδα. Εγώ έφυγα, ο Εσιέν ήρθε… Δεν ξέρω. Άλλαξαν πολλούς παίκτες.
Αυτό είναι κάτι που το βλέπω συχνά. Το βλέπω και εδώ που αγωνίζομαι στην Κύπρο. Κάνουν κάτι καλό μια σεζόν και μετά φέρνουν 25 παίκτες. Μα τι κάνετε; Δεν πάει έτσι! Δεν μιλώ για τον Παναθηναϊκό, αλλά γενικότερα. Δεν μπορείς να τα αγοράσεις όλα αυτά. Ακόμη και με λίγα χρήματα, πίστεψέ με, μπορείς να κερδίσεις τίτλους. Δεν πειράζει αν δεν υπάρχει τόση ποιότητα, αν η χημεία της ομάδας είναι φοβερή.
Θυμάμαι πως όταν έπαιζα στο Γκρατς για τη Στουρμ, η μεγάλη μας αντίπαλος ήταν η Σάλτσμπουργκ. Η ομάδα αυτή είχε 3 ή 4 φορές μεγαλύτερο μπάτζετ από εμάς και η διαφορά ήταν τεράστια, αλλά εμείς πήραμε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Γιατί; Γιατί δεν είχαμε την ίδια ποιότητα, αλλά είχαμε χαρακτήρα, είχαμε οργάνωση ως ομάδα, είχαμε έναν φοβερό προπονητή που έκανε τρομερή δουλειά σε τακτικό επίπεδο. Οι παίκτες είχαμε άριστες σχέσεις και ήταν σαν να παίζαμε μαζί 10 χρόνια. Σαν οικογένεια, απολαμβάναμε τα πάντα. Πηγαίναμε στην προπόνηση και μετά βγαίναμε μαζί για καφέ. Ήταν τόσο ωραίο να βρίσκεσαι σε αυτή την ομάδα και στεναχωριέμαι που έφυγα. Δεν ήθελα να φύγω».
Διαβάστε το δεύτερο μέρος της συνέντευξης, εδώ!
Διαβάστε ακόμη…
- Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
- Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
- Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
- Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
- «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός