Κατάθεση ΨΥΧΗΣ από Τεττέη: «Είχα ξεφύγει, έκανα κακό στον εαυτό μου! – Στεναχωριόμουν όταν μικρός»

Ο Ανδρέας Τεττέη παραχώρησε μια μακροσκελή συνέντευξη, μέσα στην οποία σχολίασε τα πάντα, για το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον του!

---

Ο Ανδρέας Τεττέη, το νέο μεταγραφικό ταλέντο του Παναθηναϊκού, παραχώρησε μακροσκελή συνέντευξη στο Gazzetta, μέσα από την οποία παρουσίασε όλες τις πτυχές του εαυτού του. Ο 24χρονος φορ, μίλησε για το παρελθόν, το παρόν, αλλά και τους στόχους που έχει στο μέλλον!

Η μακροσκελής συνέντευξη του Τεττέη:

Τι σημαίνει η μητέρα σου για σένα και πόσο σημαντική είναι στη ζωή σου;

Η μητέρα μου είναι τα πάντα. Το μόνο που ήθελε η μητέρα μου από εμένα ήταν να μη γίνω κακός άνθρωπος. Με έβαλε στον αθλητισμό για να με κρατήσει μακριά από κακές επιρροές. Όταν ασχολείσαι με τον αθλητισμό ξέρεις ότι έχεις προπόνηση, πρέπει να ξεκουραστείς, να κοιμηθείς καλά, να φας καλά, να μην πιεις και να μην μπλέκεις με κακές παρέες, επειδή μπορείς να κάνεις πολύ μακριά βήματα. Ευχαριστώ πολύ τη μητέρα μου επειδή αν δεν ήταν αυτή να με βάλει στο ποδόσφαιρο δεν θα ήμουν εδώ. Ήμουν πολύ καλός φίλος με τον Αλέξανδρο Καβαλιέρη, γιο του Μιχάλη Καβαλιέρη που ήταν παλιά βοηθός προπονητή στον Ολυμπιακό, και με έβαλε να παίξω στον Άτλαντα Κυψέλης. Εκεί ξεκίνησαν όλα.

Πότε ήταν η πρώτη φορά που την είδες να κλαίει από χαρά επειδή είδε τους κόπους σας να ανταμείβονται;

Δεν την έχω δει ποτέ να κλαίει. Όταν το κάνει είναι στην κερκίδα και εγώ παίζω. Μετά τα ματς έρχεται, με αγκαλιάζει και μου λέει ότι είναι περήφανη για μένα.

Ως παιδί ένιωσες να στερήθηκες κάτι ή σου αρκούν τα λίγα;

Έχω μάθει να είμαι καλά με τα λίγα. Δεν έχω απωθημένα. Πάντα έλεγα ότι πρέπει να εκτιμάς αυτά που έχεις, επειδή αυτό που εσύ έχεις άλλοι δεν το έχουν. Όταν θα έρθει η στιγμή να έχεις τα πολλά θα ξέρεις ότι έχεις περάσει πολλά με τα λίγα και δεν θα φουσκώσει το μυαλό σου. Θα μπορείς να τα εκτιμήσεις πολύ παραπάνω.

Θυμάσαι κάποιο δώρο που της είχες κάνει με το πρώτο σου καλό συμβόλαιο;

Της κάνω πολλά δώρα. Σίγουρα θα της ανακαινίσω το σπίτι εδώ στην Κυψέλη. Ξέρει πως μπορεί να μου ζητήσει ό,τι θέλει. Της έχω πει να πάει ταξίδια όπου θέλει. Δεν είναι έτσι ο χαρακτήρας της και ούτε ο δικός μου. Ούτε εγώ τρελαίνομαι για ταξίδια.

Ποια είναι η ρουτίνα της καθημερινότητας σου;

Ξυπνάω πολύ εύκολα το πρωί. Η μάνα μου είναι πάντα ξύπνια πριν από μένα. Ξυπνάει κάθε μέρα στις 5 τα ξημερώματα, κάνει τις δουλειές της, μπορεί απλά να κάθεται στο κινητό. Πάω πάντα να τη χαιρετίσω, ετοιμάζομαι και πάω πάντα νωρίς στην προπόνηση για να κάνω καμία ενεργοποίηση ή να χαζέψω λίγο στο κινητό. Προσεύχομαι πάντα πριν τα παιχνίδια και έχω μια εικόνα πάντα μαζί μου. Αν δω εκκλησία πάω πάντα και ανάβω κεράκι.

Η ερώτηση του… ενός εκατομμυρίου. Πώς προφέρεται το επίθετο σου;

Το όνομα μου κανονικά είναι Άντριους Τέτε (Tetteh). Το “H” στη Γκάνα δεν προφέρεται. Το Τεττέη το έκανα εγώ επειδή έτσι με φώναζαν στο σχολείο και μου έμεινε.

Έχεις «σύνδεση» με την Γκάνα;

Έχω συγγενείς, αλλά δεν μιλάω και κάθε μέρα. Νιώθω την Ελλάδα ως πατρίδα μου. Εδώ έχω μεγαλώσει και έχω κάνει τα πάντα. Δεν έχω πάει ποτέ στην Αφρική.

Αν πριν την κλήση στην Εθνική Ελλάδας εμφανιζόταν μια κλήση από την Γκάνα, θα πήγαινες;

Όχι, δεν θα πήγαινα. Θα περίμενα την Εθνική. Με πολλή σκέψη μπορεί να πήγαινα, μόνο αν σκεφτόμουν ότι θα το έκανα για να τιμήσω τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν από την Γκάνα.

Τι σημαίνει για σένα η κλήση στην Εθνική Ελλάδας;

Σήμαινε πάρα πολλά για εμένα. Πάντα ονειρευόμουν να παίξω στην Εθνική. Μου άρεσε πάρα πολύ που πήγα και βοήθησε άλλα παιδιά να πιστέψουν παραπάνω στον εαυτό τους. Αν είσαι αυτός που πρέπει και είσαι καλός μπορείς να κληθείς στην Εθνική παρά το χρώμα σου.

Αυτό το σημείο εδώ (Πλατεία Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη) τι σημαίνει για σένα;

Αυτό το σημείο για εμένα είναι τα παιδικά μου χρόνια. Εδώ παίζαμε μπάλα, σε αυτήν την πλατεία. Τώρα μου φαίνεται πολύ μικρό το μέρος, αλλά όταν ήμασταν μικροί μου φαινόταν τεράστιο. Βάζαμε τα τέρματα όπως μπορούσαμε: μια τσάντα, μια μπλούζα, ένα μπουκαλάκι. Το πιο αστείο είναι ότι εδώ παλιά υπήρχε ένα ζαχαροπλαστείο και τα τραπέζια ήταν πιο πίσω. Τους είχαμε τρελάνει.

Ποιον είχες πρότυπο όταν ήσουν μικρός;

Πάντα τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Γιατί είναι ένας παίκτης που έχει δουλέψει για ό,τι έχει κάνει και πάντα κοιτάει ότι αυτός πρέπει να τραβήξει την ομάδα και να τα κάνει όλα. Δουλεύει για να δίνει το καλύτερο για την ομάδα.

Σας έχουν σκίσει μπάλες εδώ;

Όχι, αλλά έχουμε στείλει πολλές μπάλες σε μπαλκόνια, έχουμε σπάσει τζάμια, τραπέζια, ποτήρια. Το αστείο ήταν όταν οι μπάλες πήγαιναν στον πρώτο όροφο από κάποια κόντρα, σκαρφαλώναμε και τις παίρναμε. Ανεβαίναμε σε ένα σωλήνα, σκαρφαλώναμε στον πρώτο και πηγαίναμε και τις παίρναμε.

Ήσουν ο καλύτερος παίκτης της πλατείας;

Δεν το σκεφτόμουν έτσι. Παίζαμε όλοι οι φίλοι μου μπάλα, ήμασταν όλοι καλοί και ήταν φουλ ανταγωνιστικό.

Η Κυψέλη δεν έχει την καλύτερη φήμη. Πώς ήταν να μεγαλώνεις εδώ;

Στην Κυψέλη έχουμε παιδιά από όλες τις χώρες. Στο σχολείο είχαμε πάρα πολλούς ξένους, οπότε δεν υπήρχε ρατσισμός. Ήμασταν όλοι ένα. Δεν αφήναμε κανέναν απ’ έξω. Όταν βγαίναμε από την Κυψέλη βλέπαμε ρατσισμό.

Σε επίπεδο παραβατικότητας έχω δει και έχω ακούσει πολλά, αλλά δεν φοβόμουν. Πάντα γύριζα σπίτι με κάποιον. Με το παιδί που έχει το μαγαζί εδώ πέρα παίζαμε μπάλα παλιά και μέναμε στην ίδια πολυκατοικία. Αυτός στον 5ο και εγώ στον 1ο. Παίζαμε μπάλα στην «αράχνη», στη Φωκίωνος Νέγρη. Πάντα γυρνούσα με τον Νίκο. Ήταν σαν μεγάλος μου αδελφός. Τον εμπιστευόταν και η μάνα μου. Πήγαινα συνέχεια πάνω σπίτι του και παίζαμε PlayStation, παίζαμε με το σκυλάκι του. Ήμασταν μαζί στον Άτλαντα Κυψέλης και με πρόσεχε στις εκδρομές. Τον σέβομαι πολύ και τον έχω σαν μεγάλο αδελφό μου.

Έξω από το σχολείο όμως βίωσες ρατσισμό, τόσο στην κοινωνία όσο και στα γήπεδα…

Στα γήπεδα είναι το τελευταίο που σκέφτομαι. Ξέρω πως είναι το γήπεδο και πως ο καθένας θα πει τα πάντα για να χαλάσει το μυαλό ενός παίκτη και να τον μειώσει. Το γήπεδο το αφήνω. Τώρα δεν πολυακούγεται στο γήπεδο. Όταν φωνάζει ένας δεν τον ακούς. Τα ακούς όταν τα φωνάζουν όλοι. Στην κοινωνία τα βιώνεις περισσότερο στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Στο λεωφορείο, στο τραίνο. Εκεί ακούς πράγματα.

Μπήκες στη διαδικασία να απαντούσες σε κάποιον;

Δεν απαντούσα, αλλά πολλές φορές άλλοι μιλούσαν για εμένα. Όταν κάποιος μου μιλούσε άσχημα, απαντούσαν οι φίλοι μου για μένα. “Τι είναι αυτά που λες στο παιδάκι; Θα έπρεπε να ντρέπεσαι κλπ”.

Τώρα που δεν είσαι «παιδάκι» αλλά ο «Ανδρέας Τεττέη», υπερασπίζεσαι άτομα που βλέπεις να βιώνουν αντίστοιχα περιστατικά;

Τώρα, αν δω κάτι, πάντα θα μιλήσω. Ένα καλό που έχω είναι πως δεν φοβάμαι να μιλήσω. Όταν είναι να εμπλακώ θα το κάνω.

Όπως δεν είχες φοβηθεί να μιλήσεις στο περιστατικό που έγινε με τον Αχιλλέα Μπέο στο Κηφισιά – Βόλος. Πώς βίωσες εκείνη τη φάση που βρέθηκες στο επίκεντρο για τον συγκεκριμένο λόγο;

Δεν μου αρέσει να είμαι στο επίκεντρο. Δεν μεγάλωσα με φήμη. Μεγάλωσα αλλιώς. Ακόμα και τώρα μου φαίνεται περίεργο όταν με σταματούν στον δρόμο και μου ζητάνε φωτογραφίες και μου μιλάνε για τις ομάδες τους.

Τι σημαίνει για εσένα ο Γιάννης Αντετοκούνμπο;

Για εμένα είναι πρότυπο. Είναι η ένδειξη να μην τα παρατάς ποτέ. Από τη μία μέρα μπορεί να είσαι στο πιο χαμηλό τοπικό και την άλλη να είσαι στα σαλόνια και να σε ξέρει όλος ο κόσμος, όχι μόνο η Ελλάδα. Ο Γιάννης δεν τα παράτησε ποτέ και πέρα από καλός αθλητής είναι και πάρα πολύ καλός άνθρωπος. Όταν μου έστειλε μήνυμα, χάρηκα πάρα πολύ που μου έστειλε. Είναι ο Γιάννης! Με έκανε ακόμα πιο χαρούμενο επειδή μου είπε πως όταν έρθει Ελλάδα θα μου στείλει μήνυμα για να φάμε η οικογένεια του και η οικογένεια μου στο σπίτι του.

Πώς εξέλαβες εκείνο το ποστάρισμα που έκανε ο Γιάννης όταν κλήθηκες στην Εθνική;

Οποιοσδήποτε τον ανέβαζε ο Γιάννης θα ένιωθε πάρα πολύ καλά. Όταν σε στηρίζει ένας άνθρωπος που έχει περάσει κι έχει πετύχει πολλά σου δίνει μεγάλη δύναμη.

Πιστεύεις ότι αθλητές όπως εσύ, ο Γιάννης και ο Καραλής μπορείτε να ενώσετε τη φωνή σας και να αλλάξετε την κοινωνία;

Και οι τρεις φωνές μπορούν να βοηθήσουν παραπάνω, αλλά πιο πολύ βοηθάει να τα διδάσκουμε αυτά στα σχολεία. Να πας και να μιλήσεις σε αυτά τα παιδιά. Εγώ πιστεύω πως αυτά πάνε από γενιά σε γενιά.

Χαρακτήρισες τον Αντετοκούνμπο ως πρότυπο αλλά είσαι και εσύ. Είσαι ο πρεσβευτής του ΠΣΑΠΠ κατά του ρατσισμού. Μίλησε μας για τη δράση σου στον Σύνδεσμο…

Ο ΠΣΑΠΠ μου έδωσε αυτήν την ικανότητα να είμαι ο πρέσβης κατά του ρατσισμού και το δέχτηκα αμέσως. Πιστεύω πως θα βοηθήσει να πηγαίνω και να μιλάω, όχι μόνο σε σχολεία. Ο ΠΣΑΠΠ βοηθά πρόσφυγες. Τους δίνουμε δύναμη, όπως και σε παιδάκια που θέλουν να πιστέψουν στα όνειρά τους για το ποδόσφαιρο. Όλος ο κόσμος βλέπει τη δράση του ΠΣΑΠΠ. Συνέχεια λέμε και εγώ στον ΠΣΑΠΠ και εκείνοι σε εμένα να κάνουμε δραστηριότητες. Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε σε ένα σχολείο με τον κύριο Μπαντή.

Μέσω της δράσης σου στον ΠΣΑΠΠ ήρθε για εσένα και η βράβευση από την FIFPRO για τη μάχη του κατά του ρατσισμού, όντας ο πρώτος Έλληνας που είχε αυτήν την τιμή. Τι σημαίνει αυτό για σένα;

Σημαίνει πάρα πολλά. Θα πήγαινα στην Πορτογαλία για τη βράβευση, αλλά δεν μπορούσα λόγω της κλήσης μου στην Εθνική. Αυτό σημαίνει πως η φωνή μου δεν ακούγεται μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Η FIFPRO είναι παγκόσμια.

Τι συμβουλή θα έστελνες στον κάθε Ανδρέα Τεττέη που έρχεται και υπάρχει στην κοινωνία;

Να κλείνει τα αυτιά του σε ό,τι λέει ο καθένας και να κάνει αυτό που λέει η ψυχή του.

Στην Κυψέλη έχεις συνδέσει όλη σου τη ζωή. Όταν ακούς αυτήν τη λέξη ποια είναι η πιο όμορφη ιστορία που θυμάσαι και ποια η πιο δύσκολη;

Νομίζω πως αυτήν τη στιγμή βιώνω την πιο όμορφη ιστορία. Εδώ σε όλα τα μαγαζιά με ξέρουν. Από μικρό μου έλεγαν πόσο αφοσιωμένος είμαι στο ποδόσφαιρο και τώρα αυτοί οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι που τα έχω καταφέρει. Η χειρότερη κατάσταση για μένα είναι ότι συμμαθητές μου που παίζαμε μπάλα μαζί δεν παίζουν όλοι τους πια και την έχουν σταματήσει. Θα ήθελα πάρα πολύ να έπαιζα μπάλα μαζί με τους συμμαθητές μου.

Πώς βίωσες εκείνο το διάστημα, που τη μία μέρα εμφανιζόσουν ως παίκτης της ΑΕΚ, την άλλη του Ολυμπιακού και την επόμενη του ΠΑΟΚ; Εκείνες τις ημέρες ο Παναθηναϊκός φαινόταν έξω από το «παιχνίδι» και στην αρχή ήταν…

Εκείνη την περίοδο τα είχα… πάθει όλα. Με έπαιρναν όλοι τηλέφωνο και με ρωτούσαν σε ποια ομάδα θα κλείσω. Όλοι. Άλλοι έλεγαν ότι έχω κλείσει στον Ολυμπιακό, άλλοι στην ΑΕΚ, άλλοι στον ΠΑΟΚ, άλλοι στον Παναθηναϊκό. Όλοι έλεγαν ότι έχω ήδη συμφωνήσει με μια από τις ομάδες. Ήταν πάρα πολύ περίεργο για μένα, γιατί δεν μου είχε ξανατύχει να ενδιαφέρονται όλες οι μεγάλες ελληνικές ομάδες για μένα. Προσπαθούσα όσο περισσότερο μπορούσα να μην το σκέφτομαι. Έλεγα ότι όταν έρθει η στιγμή να γίνει αυτό που είναι να γίνει, τότε θα γίνει.

Αυτό σου έδινε έξτρα κίνητρο στο γήπεδο ή σε άγχωνε;

Όχι, δεν με άγχωνε καθόλου. Ούτε το σκεφτόμουν. Ακόμα και μετά την υπογραφή μου, δεν σκεφτόμουν ότι “τώρα θα πάω στον Παναθηναϊκό”. Σκεφτόμουν μόνο να απολαύσω τις τελευταίες μου μέρες στην Κηφισιά και όταν έρθει η στιγμή να πάω, τότε θα είναι το κάτι άλλο.

Όταν είχε έρθει ο Στέφανος Κοτσόλης ως καλεσμένος στους Galacticos σε ερώτηση για το που θα πας είχε απαντήσει πως πέραν του οικονομικού το θέμα είναι το project που θα επέλεγες εσύ. Τι σε κέρδισε στον Παναθηναϊκό;

Μου μίλησε ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, ο κύριος Αλαφούζος. Μου είπε “έρχεσαι στην ομάδα με δική μου επιλογή” και ότι υπάρχει πρότζεκτ για τα επόμενα χρόνια, ώστε να κάνει το επόμενο βήμα και ο Παναθηναϊκός και εγώ μαζί του”.

Ο Λέτο σου μίλησε για τον Μπενίτεθ και τον οργανισμό του Παναθηναϊκού;

Ναι και ο Λέτο και από το γραφείο (Prosport) μου είπαν ότι ο Μπενίτεθ είναι πολύ καλός προπονητής, είχε δουλέψει και με τον Δουβίκα. Είναι προπονητής που εξελίσσει τους επιθετικούς. Πιο πριν δεν κάθισα να ρωτήσω και να ασχοληθώ. Το μυαλό μου ήταν στην Κηφισιά, γιατί αν σκεφτόμουν το μετά, δεν θα μπορούσα να παίξω καλά στους αγώνες.

Εκείνη την περίοδο είχες εμφανιστεί και στο ΟΑΚΑ για να δεις μπάσκετ. Ήταν κάποιο μήνυμα ή κάτι τυχαίο;

Στο ΟΑΚΑ πήγαινα από πέρυσι, από όταν έφτιαξαν μέσα το γήπεδο. Πήγαινα συνέχεια να δω μπάσκετ, με τον Πάνο και τον Κωνσταντίνο, που είναι πνευματικά μου αδέρφια και με τον κύριο Χρήστο (Πρίτσα), που είναι ο νονός μου. Πήγαιναν και μου έλεγαν “έλα μαζί μας”. Πολλές φορές πάω και με ένα φίλο μου Παναθηναϊκό, επειδή έχω τα εισιτήρια, για να δω μπάσκετ. Κάποιες φορές ήθελα απλώς να ξεφύγω λίγο από το ποδόσφαιρο και να δω κάτι άλλο.

Όπως βλέπεις τον Παναθηναϊκό πως βλέπεις τον εαυτό σου να παίζει σε αυτήν την ομάδα; Εκτός από φορ σε έχουμε δει να παίζεις στα άκρα και περιφερειακά. Που σε βολεύει περισσότερο να αγωνίζεσαι;

Πρόσφατα που παίξαμε με τον ΠΑΟΚ ο κόουτς Λέτο στο τέλος με έβαλε στο πλάι και λίγο αφού μπήκε ο άλλος επιθετικός με έβαλε πίσω του. Ο κόουτς μου έχει πει γενικά πως είμαι επιθετικός που μπορώ να παίξω σε όλη την περιφέρεια μπροστά. Στα άκρα, στην κορυφή, πίσω από τον επιθετικό. Το ίδιο μου έλεγε και ο κύριος Στέφανος Κοτσόλης. Ότι είμαι παίκτης που έχω τα χαρακτηριστικά να παίξω παντού στην επίθεση αν προπονηθώ λίγο σε αυτές τις θέσεις. Εμένα μου αρέσει πιο πολύ να παίζω φορ.

Αυτήν την ιστορία δεν την πέρασες μόνος σου, επειδή παράλληλα με τις συζητήσεις για το μέλλον σου υπήρχε ίδιο θέμα και για τον συμπαίκτη σου, τον Παύλο Παντελίδη. Μαζί πως βιώσατε αυτήν την περίοδο;

Εκείνη τη στιγμή ζούσαμε το όνειρο κάθε παιδιού που ήξερε πως θα πήγαινε σε μια ιστορική ομάδα. Με τον Παύλο συζητούσαμε συνέχεια τι θα γίνει. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος επειδή ο Παύλος είναι εξαιρετικό παιδί. Ξέρω ότι στο τέλος της χρονιάς, όταν θα έρθει και θα είμαστε μαζί θα κάνουμε εξαιρετικά πράγματα επειδή έχουμε ένα ξεχωριστό connection με τον Παύλο. Με κλειστά μάτια ξέρω που είναι. Ξέρω το στυλ του. θα είναι πολύ καλό αυτό.

Σου έδωσε κίνητρο η ιδέα να είσαι μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού που θα πάρει για πρώτη φορά πρωτάθλημα μετά το 2010;

Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα επειδή θα ήταν πολύ ωραίο να έπαιρνα πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό. Θα έγραφα ιστορία επειδή ο Παναθηναϊκός έχει πολλά χρόνια να πάρει το πρωτάθλημα. Είναι ένα challenge. Όπως ήδη κάνω θα τα δώσω όλα για να πάρει το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός και θα είναι πολύ ωραίο να είμαι κομμάτι αυτής της ιστορίας, ότι πήγα και βοήθησα τον Παναθηναϊκό να πάρει το πρωτάθλημα.

Έχεις σκεφτεί τη στιγμή που θα κάνεις το ντεμπούτο σου με τον Παναθηναϊκό

Όχι ακόμα…

Πολλοί λένε πως βολεύεσαι περισσότερο όταν βρίσκεις χώρο στο γήπεδο παρά στις κλειστές άμυνες. Συμφωνείς με αυτό;

Και με κλειστό χώρο δεν έχω πρόβλημα. Έχω δείξει με νούμερα πως είμαι καλός και στην ντρίμπλα. Δεν είμαι απλά ένα φορ που θέλει να τρέξει στο χώρο. Ας πούμε με τον Αστέρα AKTOR έκανα δυο ασίστ και πολλές επιτυχημένες ντρίμπλες από το πλάι κόντρα σε μια πολύ κλειστή άμυνα, ενώ κέρδιζαν με 2-1. Ακόμα και με την Κηφισιά όταν πήραμε την άνοδο από τη Β’ Εθνική έκανα μια… μικρή διαφορά παίζαμε μόνο με κλειστές άμυνες. Που να έβρισκα τους χώρους;

Αν μπορούσες να βελτιώσεις ένα αγωνιστικό χαρακτηριστικό με το πάτημα ενός κουμπιού, ποιο θα ήταν;

Το τελείωμα μου. Στον Παναιτωλικό δούλεψα πολύ τα τελειώματα μου και έγινα καλύτερος όταν επέστρεψα στην Κηφισιά. Και τώρα τα δουλεύω πολύ. Στον Παναιτωλικό καθόμουν μετά την προπόνηση κι έκανα φουλ προπόνηση μόνος μου. Καθόμουν με παίκτες να μου κάνουν τσαρτζάρισμα. Στην Κηφισιά καθόμουν μετά την προπόνηση με τον κύριο Παναγιωτάρα και τον Λέτο για να κάνουμε προπόνηση στα τελειώματα.

Αν και φορ εσύ στα τελευταία μέτρα μοιράζεις την μπάλα σε σημείο που πολλές φορές ένα φορ προτιμάει να εκτελέσει αλλά εσύ επιλέγεις να δώσεις πάσα στον συμπαίκτη σου για να βάλει γκολ η ομάδα. Πως το σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή;

Αυτό μου έχει μείνει συνήθεια από το… PlayStation! Όποτε έπαιζα ποδοσφαιράκι όταν έφτανα μπροστά στον τερματοφύλακα και έδινα πάσα ήταν το πιο σίγουρο γκολ. Έλεγα πάντα στους φίλους μου ότι το σίγουρο γκολ είναι το πιο εύκολο. Πάντα όποτε ήξερα ότι θα φτάσω μπροστά το έχω ασυναίσθητα πως αν είναι σίγουρο θα πλασάρω αλλά αν δω κάποιον συμπαίκτη μου που είναι σε καλύτερη θέση από μένα στα δεξιά ή στα αριστερά θα δώσω την πάσα. Ναι μεν τα νούμερα είναι το παν για ένα σέντερ φορ αλλά αν η ομάδα δεν κερδίζει τι να τα κάνεις τα γκολ; Δεν κοιτάω την πάρτη μου αλλά την ομάδα. Είναι ομαδικό άθλημα το ποδόσφαιρο. Δεν είμαι ατομιστής να σουτάρω και να μην πασάρω. Θέλω πάντα η ομάδα μου να κερδίζει και θέλω το σίγουρο πάντα.

Σκεφτήκατε με τον μάνατζερ σου να πας σε ένα πρωτάθλημα όπως θα ήταν το ολλανδικό για παράδειγμα, το οποίο έχει πιο «χαλαρές» άμυνες και με τα χαρακτηριστικά σου θα είχες καλύτερα νούμερα για να έπαιρνες μετά πιο ακριβή μεταγραφή;

Το είχαμε συζητήσει από παλιά πως θα μου ταίριαζε το ολλανδικό πρωτάθλημα. Ο μάνατζερ μου είχε το ίδιο πλάνο που ακολούθησε και με τον Δουβίκα, επειδή στην Ολλανδία μπαίνουν πολλά γκολ και θα μπορούσα να κάνω νούμερα, οπότε θα μπορούσα να πάω εκεί, αλλά τώρα προέκυψε ο Παναθηναϊκός.

Σε εξιτάρει το γεγονός ότι θα δουλέψεις με έναν από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου;

Δεν έχω κάτσει ακόμα να σκεφτώ το μετά. Κοιτάω μόνο το τώρα. Μετά το τελευταίο μου παιχνίδι με την Κηφισιά κάθισα να ασχοληθώ με τον Παναθηναϊκό.

Πέρυσι, στο πρώτο μισό της σεζόν έκανες… παπάδες στη Super League 2 και ήσουν από τους πρωταγωνιστές της Κηφισιάς στην προσπάθεια της να πάρει την άνοδο κόντρα στην Καλαμάτα. Πόσο εύκολο ήταν να αφήσεις την ομάδα σε μια τόσο κρίσιμη καμπή για να επιστρέψεις στη Super League.

Η απόφαση ήταν του νονού μου και όχι δικιά μου. Θέλει πάντα το καλύτερο για μένα. Μου είπε: «Το μεγαλύτερο όνειρο μου είναι να σε βλέπω να παίζεις μπάλα ψηλά κι ας μην ανέβει η Κηφισιά.Θέλω να δω εσένα να παίζεις μπάλα ψηλά, να έρχομαι να σε βλέπω όπου κι αν παίζεις και να είμαι περήφανος». Έμεινα άφωνος. Του είπα «Νονέ δεν με νοιάζει να πάω στον Παναιτωλικό, εγώ θέλω να βγει η ομάδα». Μου απάντησε: «Θα κάνω τα πάντα για να βγει η ομάδα. Θα κάνω όσες προσθήκες μπορώ αλλά αν δε βγει θέλω να δω εσένα να κάνεις το επόμενο βήμα». Ήταν τόσο κάθετος για να πάω στον Παναιτωλικό. Έβαλε εμένα πάνω από την ομάδα!

Το καλοκαίρι είχες άλλο ένα εξάμηνο με τον Παναιτωλικό αλλά τελικά καταλήξατε να επιστρέψεις στην Κηφισιά. Γιατί επέστρεψες ενώ είχες βρει μια νέα οικογένεια στο Αγρίνιο;

Το καλοκαίρι εγώ το αποφάσισα να γυρίσω πίσω. Θα μου ήταν πολύ περίεργο να παίξω με τον Παναιτωλικό κόντρα στην Κηφισιά, να της βάλω γκολ ή να έβλεπα την Κηφισιά να πέφτει. Ήθελα πάρα πολύ να γυρίσω πίσω όταν είδα την Κηφισιά να ανεβαίνει και να τη βοηθήσω να πάει πολύ καλά.

Εκείνη την περίοδο έκανες κάτι σπάνιο επειδή ενώ είχες συμβόλαιο με τον Παναιτωλικό πήγες να δεις την Κηφισιά στα ντέρμπι σε Νέα Σμύρνη και Καλαμάτα. Παρόλο που δεν ήσουν πλέον μέλος της ομάδας ήσουν εκεί…

Έκανα ταξίδια για να δω την ομάδα. Ήθελα πάρα πολύ να δω την ομάδα. Δεν ήθελα μόνο να τη βλέπω από την τηλεόραση αλλά να τη στηρίζω από κοντά. Στο ματς με την Καλαμάτα ξεκίνησα το βράδυ οδικώς από Αγρίνιο για Καλαμάτα, έφτασα στο ξενοδοχείο 2-3 και κοιμήθηκα. Πήγα να δω το παιχνίδι, κερδίσαμε, πήγα από την Καλαμάτα στην Αθήνα και μετά από την Αθήνα πήγα στο Αγρίνιο! Έκανα πολλά χιλιόμετρα…

Ήταν πολιτισμικό σοκ ότι από την Κηφισιά βρέθηκες στο Αγρίνιο;

Στο Αγρίνιο πέρασα πολύ ωραία. Σίγουρα έχει μεγάλη διαφορά με την Αθήνα αλλά εκεί ηρέμησα πολύ ψυχικά. Καθόμουν στο σπίτι και δεν είχα πολλά πράγματα να κάνω. Πήγαινα για κανένα καφέ με τους συμπαίκτες μου και όλη τη μέρα έπαιζα στον υπολογιστή.

Τι έπαιζες;

PUBG

Τι άλλαξε στον Ανδρέα που πριν δεν έγραφε νούμερα σε γκολ και ασίστ; Πόσο σε βοήθησε η μισή σεζόν που έπαιξες στον Παναιτωλικό;

Πολλά άλλαξαν όταν πήγα στον Παναιτωλικό. Είχα γεμάτη μισή σεζόν επειδή μου έδωσε την ευκαιρία ο κύριος Πετράκης να παίξω. Μέσα σε αυτό το διάστημα κατάλαβα πάρα πολλά κομμάτια της Α’ Εθνικής. Τι πρέπει να κάνεις διαφορετικό για να φανείς, να βγάλεις νούμερα και να γίνεις καλύτερος παίκτης. Σίγουρα με βοήθησε ότι έκανα προπόνηση με παίκτες που με έψαχναν πολύ στο παιχνίδι και μου έδιναν αυτοπεποίθηση. Όταν γύρισα στην Κηφισιά ήμουν πολύ έτοιμος. Ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω στην Α’ Εθνική και να πάω καλύτερα.

Όταν πήγες στον Παναιτωλικό σε βοήθησε πνευματικά ότι πήγες σε ένα νέο περιβάλλον σε σχέση με την Κηφισιά που είναι σπίτι σου και ζώνη ασφάλειας για σένα;

Η αλήθεια είναι πως όταν πήγα στο Αγρίνιο ένιωσα πως ήταν διαφορετικό επειδή δεν έπαιζα στην ομάδα που είχα μεγαλώσει, με ήξεραν όλοι και θα με στήριζαν σε κάθε λάθος αλλά στον Παναιτωλικό βρήκα μια άλλη οικογένεια. Δέθηκα πάρα πολύ με τον Παναιτωλικό. Ο κύριος Κωστούλας, οι Μπελεβώνηδες, ο Μαρκόφσκι, ο κύριος Φλώρος, οι προπονητές, όλοι με αγκάλιασαν πάρα πολύ. Με έκαναν να νιώσω σαν να ήμουν χρόνια εκεί. Με έπαιρναν κάθε μέρα τηλέφωνο για να δουν εάν χρειάζομαι κάτι, εάν μου έχει λείψει κάτι στο σπίτι, εάν έχω φαΐ. Τα πάντα. Με έβλεπαν σαν παιδί τους οπότε και στον Παναιτωλικό δεν ένιωθα ότι ήμουν μακριά από το σπίτι μου.

Είσαι ψυχολογικά έτοιμος να παίξεις με τον Παναθηναϊκό ως αντίπαλος της Κηφισιάς;

Όχι. Δεν είμαι ψυχολογικά έτοιμος. Έχω φτάσει εδώ που έχω φτάσει με τη δουλειά μου στο αγωνιστικό κομμάτι αλλά χωρίς την Κηφισιά δεν θα έκανα τίποτα από αυτά. Βασικά χωρίς τον κύριο Πρίτσα. Ήταν ο άνθρωπος που με είδε σε ένα φιλικό ματς ΠΑΟ Ρουφ – Κηφισιά και με πήρε στην ομάδα.Με ήθελε πάρα πολύ, με στήριξε πάρα πολύ και με έβαλε στην οικογένεια του χωρίς να με ξέρει. Δεν έψαχνε κανένα κέρδος από εμένα. Ήθελε μόνο να πετύχω. Μόνο αυτό τον νοιάζει. Εμένα όλη την ώρα με λέει «παιδί μου». Ήθελε να δει τους δυο γιους του, εμένα και τον Πάνο, να παίζουν ποδόσφαιρο και να έρχεται στο γήπεδο να μας βλέπει. Θα ήθελε πολύ να ήταν και ο Πάνος στον Παναθηναϊκό. Πάντα μου έλεγε ότι θέλει πάρα πολύ να βλέπει εμένα και τον Πάνο να παίζουμε μαζί. Ο Πάνος για δικούς του λόγους σταμάτησε το ποδόσφαιρο, πήρε το πτυχίο του και πήγε στην Αμερική. Μου είπε ότι τα πηγαίνει άψογα και τον έχει βοηθήσει πολύ το ποδόσφαιρο. Δεν θα μπορούσα να δω την Κηφισιά να πέφτει. Δεν μου πάει η καρδιά.

Λίγες μέρες πριν φορέσεις τη φανέλα του Παναθηναϊκού έχεις περισσότερο προσμονή ή άγχος;

Δεν έχω άγχος. Εγώ κοιτάω να απολαμβάνω το ποδόσφαιρο. Να μπαίνω μέσα και να χαίρομαι. Δεν με νοιάζει τι θα πει ο καθένας. Δεν τα κοιτάω αυτά. Αν ασχοληθώ ή με νοιάζει η γνώμη του άλλου δεν θα μπορώ να αποδώσω καλά. Ναι μεν τα δίνω όλα αλλά δεν θα ασχοληθώ αν μου πει κάποιος κάτι άσχημο και δεν δίνω το δικαίωμα. Όσα λεπτά κι αν παίξω εγώ θα δώσω ακόμα και την ψυχή μου. Ακόμα και ένα φεγγάρι την προηγούμενη φορά που ήμασταν στην Α’ Εθνική εγώ δεν έπαιζα πολύ αλλά πάντα τα έδινα όλα. Μπήκα αλλαγή σε ματς με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο για πάρα πολύ λίγο και κέρδισα την κόκκινη. Έβαλα το κεφάλι μου ακόμα κι αν το έσπαγα. Στα ματς τα δίνω όλα. Ακόμα και την ψυχή μου. Δεν αφήνω δικαίωμα να πει κανείς ότι δεν προσπαθώ. Ο κόσμος νοιάζεται για το αποτέλεσμα αλλά αν τα δίνεις όλα δεν μπορεί να σου πει κάτι. Σε όποια ομάδα κι αν ήμουν θα τα έδινα όλα. Και στον Παναιτωλικό κυνηγούσα κάθε φάση κι ας φαινόταν τελειωμένη. Δεν έχει να κάνει σε ποια ομάδα είμαι αλλά με εμένα.

Στο μυαλό σου έχεις να σκοράρεις και να δίνεις τίτλους στον Παναθηναϊκό και προκρίσεις στην Εθνική; Εκεί θα ολοκληρωθείς ως άνθρωπος;

Όχι, δεν νομίζω. Όλα αυτά είναι αυτονόητα. Κάθε ομάδα έχει στόχους για το καλύτερο. Δεν είναι κάτι που πρέπει να έχω στο μυαλό μου και να με αγχώνει. Ο Παναθηναϊκός και η Εθνική έχουν στόχους, όπως όλες οι ομάδες.

Είσαι έτοιμος για αυτούς τους στόχους;

Είμαι έτοιμος!

Μας ανέφερες την οικογένεια σου, τη μητέρα σου και την αδελφή σου, αλλά έχεις και δυο μέλη στην οικογένεια που τα έκανες στην πορεία. Έναν πατέρα όπως είναι ο Χρήστος Πρίτσας και έναν μεγάλο αδελφό όπως είναι ο Στέφανος Κοτσόλης…

Σίγουρα και οι δύο είναι οικογένεια μου. Θα μίλησω πρώτα για τον κύριο Στέφανο και μετά για τον «πατέρα» μου. Τη μητέρα μου εκτός από μαμά τη φώναζα και μπαμπά αλλά μετά φώναζα μπαμπά και τον νονό μου. Ο κύριος Στέφανος έχει παίξει μεγάλο κομμάτι στη ζωή μου με τις συμβουλές του και στο κομμάτι του χαρακτήρα μου. Ο μπαμπάς είναι άνθρωπος που με βλέπει σαν γιο του. Θέλει το καλύτερο για μένα. Όσες φορές έχουμε κάτσει να συζητήσουμε νιώθω πως μιλάω στον μπαμπά μου και θέλει μόνο το καλό μου. Όταν θα κάνω κάτι που δεν του αρέσει θα μου το πει κατευθείαν, με όποιον τρόπο κι αν είναι. Δεν φοβήθηκε να μου πει κάτι επειδή δεν είμαι 100% παιδί του. Εκείνος με βλέπει 100% παιδί του και θα μου το πει. Μου λέει «Εγώ έχω τρεις γιους. Τον Πάνο, εσένα και τον Κωνσταντίνο». Μου έχει πει πάρα πολλές φορές «Εγώ αγοράκι μου σε βλέπω σαν παιδί μου και σε αγαπάω. Τώρα αν μου πεις ότι θες να σταματήσεις το ποδόσφαιρο επειδή σου τη… βάρεσε και δεν θες να παίξεις μπάλα η αγάπη μου για σένα δεν θα αλλάξει. Θα σε έχω πάντα δίπλα μου και να σταματήσεις το ποδόσφαιρο. Θα σε έχω πάντα δίπλα μου».

Υπάρχει μια συμβουλή του Στέφανου Κοτσόλη που να σου έχει μείνει περισσότερο;

«Μέρα που περνάει δεν ξαναγυρίζει». Κάτι ακόμα που μου έχει μείνει είναι πως όταν έχει τύχει να μην έχω όρεξη στην προπόνηση ή να είμαι σε μια κακή ημέρα ότι κάνω κακό στον εαυτό μου. Μου έλεγε πάντα ο κύριος Στέφανος να μην αφήνω την ημέρα να περνάει επειδή κάθε μέρα με βοηθάει στο να γίνομαι καλύτερος. Μου έδινε συμβουλές και για έξω από το ποδόσφαιρο. Να προσέχω τις παρέες μου ή την κοπέλα που είχα τότε. Να μην επηρεάζομαι από πολλά πράγματα.

Σε κάνει να νιώθεις πως θα είσαι σε safe space στον Παναθηναϊκό επειδή θα έχεις κοντά σου ένα πρόσωπο σαν τον Στέφανο Κοτσόλη;

Ναι. Με κάνει να νιώθω πολύ safe ότι θα έχω τον κύριο Στέφανο εκεί πέρα. Θα με βοηθήσει σε πάρα πολλά πράγματα και ότι με ενοχλεί θα μπορώ να εκφραστώ πολύ εύκολα.

Το αγαπημένο σου νησί είναι η Πάρος, λόγω του ότι ο νονός σου έχει σπίτια εκεί;

Έχω πάει μόνο μια φορά, φέτος το καλοκαίρι! Μου έλεγε ο μπαμπάς “έλα στην Πάρο, έλα στην Πάρο” και πήγα κι εγώ μια φορά. Συνήθως πάω στη Μύκονο επειδή θέλουν οι φίλοι μου κι εμένα μου αρέσει να πηγαίνω εκεί επειδή έχει γυμναστήριο, σάουνα και υδρομασάζ. Πάντα το πρωί ξυπνάω και είμαι εκεί πάρα πολλές ώρες. Τις πιο πολλές ώρες μου στη Μύκονο τις περνάω στο γυμναστήριο.

Υπήρχε περίοδος που ο Ανδρέας δεν πρόσεχε τον Τεττέη;

Σίγουρα υπήρχε η περίοδος της ζωής μου που δεν πρόσεχα καθόλου. Έλεγα δεν με ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο. Ήθελα να είμαι εγώ καλά και έβγαινα, έτρωγα πολύ παραπάνω και δεν πρόσεχα καθόλου τη διατροφή μου. Μετά ξύπνησε το ένστικτο που είπε «ώπα, έχεις ξεφύγει και πρέπει να τα σταματήσεις όλα επειδή κάνεις κακό μόνο στον εαυτό σου».

Είχες plan B για να ασχοληθείς με κάτι εκτός από το ποδόσφαιρο;

Τίποτα. Μόνο το ποδόσφαιρο είχα στο μυαλό μου. Όταν πάτησα εκείνο το κουμπάκι και είπα «τώρα είμαστε full on» είχα κάνει απίστευτα νούμερα ακόμα και στο σώμα μου. Είχα χάσει πολλά κιλά, είχα πολύ λίγο λίπος, κοιμόμουν πάρα πολύ νωρίς, πρόσεχα τα πάντα και ήμουν πολύ καλύτερος στο γήπεδο.

Αυτό το «κουμπί» πατήθηκε μετά τον υποβιβασμό της Κηφισιά τη σεζόν 2023-24 και την πρώτη σου χρονιά στη Super League; Ποδοσφαιρικά τι άλλαξε από εκείνον τον Ανδρέα σε σχέση με τον τωρινό;

Αυτό το «κουμπάκι» πατήθηκε όταν έπεσε η Κηφισιά και είχα στεναχωρηθεί πάρα πολύ. Έλεγα «Εντάξει, τέλος». Είπα τότε ότι θα κάνω τα πάντα για να ξαναβγεί η Κηφισιά στην Α’ Εθνική και θα έκανα ότι γίνεται για να κάνω τα ματς εύκολα. Μετά, στον Παναιτωλικό, ήμουν πολύ διαφορετικός παίκτης. Κι εκεί πρόσεχα πάρα πολύ. Δεν είχα τι άλλο να κάνω. Είχα μόνο το ποδόσφαιρο. Είπα μόνο μπάλα, εδώ είμαστε. Όταν γύρισα στην Κηφισιά έβαλα στόχο πως θα αποδείξω σε όλους, ακόμα και σε μένα, ότι την πρώτη μου χρονιά δεν ήμουν ο εαυτός μου. Ήθελα τη φετινή χρονιά να δείξω τι μπορώ να κάνω πραγματικά και πιστεύω πως μπορώ να κάνω ακόμα περισσότερα πράγματα και να εξελιχθώ περισσότερο.

Τι σε έχει στιγματίσει στην πορεία σου και τι δεν θα αλλάξεις ποτέ, ακόμα κι αν πας στη Ρεάλ Μαδρίτης;

To κυριότερο που δεν θα ξεχάσω είναι η μεταγραφή που έχω κάνει. Είναι κάτι που ούτε εγώ περίμενα και πάντα θα θυμάμαι τη μεταγραφή μου σε μια από τις μεγάλες ομάδες. Με στιγμάτισε και η πορεία μου αυτό το εξάμηνο. Αυτό που δεν θα αλλάξω ποτέ ακόμα και αν παω στη Ρεάλ Μαδρίτης είναι να είμαι ταπεινός. Εγώ δεν το βλέπω ότι επειδή παίζω μπάλα και είμαι διάσημος δεν κοιτάω και δεν σέβομαι κανένα. Ότι και να γίνει εγώ πάντα θα είμαι το ίδιο και θα βγάζω πάντα φωτογραφία με όποιον μου το ζητάει. Θυμάμαι πόσο στεναχωριόμουν όταν μικρός δεν μπορούσα να βγάλω φωτογραφία με έναν παίκτη.

Από ποιον παίκτη είχες ζητήσει φωτογραφία και σου είπε όχι;

Τον είχα πετύχει έξω μια φορά και αρνήθηκε αλλά πλέον τον καταλαβαίνω επειδή εκείνη τη στιγμή του ζητούσαν πάρα πολλά άτομα φωτογραφίες και δεν μπορούσε να βγάλει με όλους. Όταν παίξαμε αντίπαλοι σε ένα ματς του ζήτησα την μπλούζα του και μου την έδωσε οπότε όλα καλά. Κι εγώ ίσως να μην μπορώ να βγάλω φωτογραφίες με 1.000 άτομα αλλά θα βγάζω με όσους περισσότερους μπορώ.

Ποια ευχή θέλεις να στείλεις για τις γιορτές;

Εύχομαι πάντα υγεία σε όλους, πολλές επιτυχίες και όλοι να πιστεύουν στον εαυτό τους και να μην τα παρατάνε ποτέ. Γιατί δεν ξέρεις πώς μπορεί να σου ξημερώσει η επόμενη μέρα…

---

---

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Κατάθεση ΨΥΧΗΣ από Τεττέη: «Είχα ξεφύγει, έκανα κακό στον εαυτό μου! – Στεναχωριόμουν όταν μικρός»
• Επίσημο: Ανακοινώθηκε ο Γερεμέγεφ! – Η διάρκεια του συμβολαίου του με τον ΠΑΟΚ (vid)
• Το χρονοδιάγραμμα του Βοτανικού! – Η ημερομηνία… ορόσημο για τον Παναθηναϊκό
• Η κίνηση της Γκρέμιο που δείχνει ότι θέλει… Τετέ!
• Ολυμπιακός: «Φρένο» της Παρτιζάν στη μεταγραφή του Τζόουνς