Editorial
Αν ούτε τώρα, πότε;
Ακόμα και ο Λάζλο Μπόλονι να είχε το δικαίωμα να φτιάξει τις δύο ενδεκάδες, τόσο ιδανικό σενάριο δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ταγαράς.
Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα
Ο αντίπαλος κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο δίχως τους δύο επιθετικούς του και τον «εγκέφαλο» της ομάδας, ενώ στα άκρα της άμυνας προέβη σε αλχημείες εξαιτίας των απουσιών. Ακόμα, οι περισσότεροι «ερυθρόλευκοι» προέρχονταν από κουραστικά ταξίδια με τις Εθνικές τους, ενώ οι «πράσινοι» δούλεψαν σχεδόν πλήρεις για περισσότερες από 10 ημέρες με το νέο προπονητή. Το αποτέλεσμα μετά από όλα αυτά; Μία από τα ίδια.
Το μαρτύριο της φετινής σεζόν μοιάζει να μην έχει τέλος για τους λίγους που έχουν την υπομονή και την αντοχή να παρακολουθούν τον Παναθηναϊκό. Αλήθεια, μήπως θα έπρεπε στα υποκείμενα νοσήματα που επιβαρύνουν την υγεία όποιου νοσεί από το φονικότερο ιό που βιώνει ο σύγχρονος κόσμος μας να προστεθεί και η αγάπη για το «Τριφύλλι»; Γιατί εδώ και μια δεκαετία (με ελάχιστες εξαιρέσεις) η υγεία μας κλονίζεται σοβαρά από τις παλινωδίες που χαρακτηρίζουν το ποδοσφαιρικό τμήμα των «πρασίνων».
Ας δούμε λοιπόν τι έγινε στο Σαββατιάτικο ντέρμπι. Ο Παναθηναϊκός έχασε για ακόμη ένα ματς ένα ολόκληρο ημίχρονο, με το πρώτο 20λεπτο μάλιστα να είναι από τα χειρότερα που προσωπικά θυμάμαι. Ο Ολυμπιακός γνώριζε πως έπρεπε να πιέσει στη μεσαία γραμμή, καθώς η απουσία Ελ Αραμπί και Χασάν στερούσε τη δυνατότητα πίεσης στα στόπερ των φιλοξενούμενων. Και ενώ οι συγκεκριμένες απουσίες ήταν γνωστές, ένας τεχνικός με την εμπειρία του Ρουμάνου θα έπρεπε να το διαβλέψει και να χρησιμοποιήσει ένα τρίτο ποδοσφαιριστή στα χαφ για να περάσει αναίμακτα το διάστημα πίεσης. Αντί γι’ αυτό, στο πρώτο μέρος του αγώνα, οι «πράσινοι» δεν άλλαξαν πάνω από τρεις συνεχόμενες πάσες με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να πετύχει γκολ για πρώτη φορά πριν την ανάπαυλα τη φετινή σεζόν.
Στην επανάληψη, ο Λάζλο Μπόλονι απέδειξε πόσο αδίκησε τον εαυτό του στο στήσιμο της ενδεκάδας. Έβγαλε τον Σένκεφελντ και τον αρνητικό Χουανκάρ και γύρισε τον Κουρμπέλη στο πλευρό του Πούγγουρα. Οι Σαβιέρ και Αλεξανδρόπουλος άλλαξαν την εικόνα της ομάδας, με το νεαρό Έλληνα μέσο να αποδεικνύει γιατί θεωρείται το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του συλλόγου.
Όταν όμως ο Ολυμπιακός άρχισε να καταρρέει λόγω απουσιών και κόπωσης και ο Παναθηναϊκός άρχισε να κατοικοεδρεύει στο «ερυθρόλευκο» αμυντικό τρίτο, εμφανίστηκε η μεγαλύτερη παθογένεια του φετινού ρόστερ. Όλες οι κλασικές ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν κατέληξαν στον κάλαθο των αχρήστων, με τον συνεχόμενα αρνητικό φέτος Μακέντα να καταφέρνει να αστοχήσει (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) με εξουδετερωμένο τον Πορτογάλο γκολκίπερ των γηπεδούχων.
Τελικά, τι κέρδισε ο Παναθηναϊκός από ένα ντέρμπι στο οποίο ήταν εμφανώς καλύτερος; Απολύτως τίποτα. Αντιθέτως, υποχώρησε κι άλλο στο βαθμολογικό πίνακα με τον άμεσο ανταγωνιστή του για την 4η προνομιούχο θέση (αν θεωρήσουμε ότι Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ θα είναι η πρώτη τριάδα) Άρη να απέχει ήδη 10 βαθμούς με δύο αγώνες λιγότερους.
Γίνεται εύκολα κατανοητό λοιπόν πως πριν καν μπει ο Δεκέμβριος, η ομάδα οφείλει να αλλάξει τους στόχους της. Όσον αφορά το πρωτάθλημα, νομίζω πως θα πρέπει να θεωρείται επιτυχία η είσοδος στην εξάδα και η αποφυγή των ντροπιαστικών για την ιστορία μας play out. Στο Κύπελλο από την άλλη, σύσσωμος ο οργανισμός πρέπει να «σκυλιάσει» για την κατάκτηση του τροπαίου. Και πιστέψτε με, ο μεγαλύτερος στόχος δεν πρέπει να είναι απλά το Κύπελλο και η έξοδος στην Ευρώπη, αλλά μια τέτοια επιτυχία να αποτελέσει τη σπίθα που θα «ανάψει» ξανά τον κόσμο του «Τριφυλιού» που εδώ και χρόνια βλέπει κάθε λογής άσχετους και επικίνδυνους (ενός και εκτός Συλλόγου) να ασελγούν επάνω στο πτώμα της ομάδας.
ΥΓ: Όλοι όσοι έχουμε βρεθεί, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, σε ποδοσφαιρικό περιβάλλον ξέρουμε πως ο ποδοσφαιριστής θέλει να παίζει και όταν αυτό δε συμβαίνει εκνευρίζεται. Άλλο ο εγωισμός όμως και άλλο η απειθαρχία και η έλλειψη σεβασμού στον προπονητή. Αναρωτιέμαι απλά τι έγκλημα έχει κάνει ο Μπουζούκης και μένει για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική εκτός αποστολής. Επειδή πάντως το απόλυτο αφεντικό των αποδυτηρίων είναι μόνο ο προπονητής, σέβομαι την απόφασή του. Αναμένω όμως την ίδια αντίδραση στην περίπτωση του Χατζηγιοβάνη αλλά και του Χουάνκαρ, για τη συμπεριφορά του οποίου στην ανάπαυλα ενημερωθήκαμε από το ρεπορτάζ. Ίδωμεν…
Διαβάστε ακόμη…
- Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
- Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
- Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
- Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
- «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός