Το “Όλα Πράσινα” ανακρίνει… τους συντάκτες του!

13+1 ερωτήσεις, 7 συντάκτες, ένας εκ των οποίων φοβάται… την απόλυση μετά από συγκεκριμένη απάντηση, κι ένα θέμα συζήτησης: ο “Εξάστερος”! Το “ρόστερ” του “Όλα Πράσινα” αποφάσισε να… παίξει μπάλα, σε μια διαφορετική συνέντευξη, πρωταγωνιστές της οποίας δεν είναι παίκτες, προπονητές ή πρόεδροι αλλά το δυναμικό της ιστοσελίδας μας.

Στης… σεζόν τα μισά, οι συντάκτες του “Όλα Πράσινα” δέχτηκαν να… “ανακριθούν” από την ιστοσελίδα απαντώντας σε… 13+1 ερωτήσεις για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Που μπορεί να φτάσει ο “Εξάστερος”, ποιος θα βγει μπροστά στην επόμενη μέρα, ποιες ομάδες θα προκριθούν στο Final Four και ποια είναι η δεύτερη κορυφαία πεντάδα μετά από αυτή που βραβεύτηκε στην εκδήλωση της 23ης Σεπτεμβρίου;

Σάσα Τζόρτζεβιτς, Δημήτρης Διαμαντίδης, επόμενος αρχηγός, MVP μέχρι στιγμής, Final Four, μεταγραφές και μία ερώτηση… bonus, διαφορετική απ’ τις υπόλοιπες! Απολαύστε τα “πιστεύω” των συντακτών του “Όλα Πράσινα” όσον αφορά στον μπασκετικό Παναθηναϊκό…

• Πως κρίνεται η παρουσία του Σάσα Τζόρτζεβιτς μέχρι στιγμής;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Με μια λέξη: Φιλόδοξη. Ή ακόμη αν προτιμάτε, πολλά υποσχόμενη. Ο “Σάλε” έχει δείξει ότι διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα ώστε να φτάσει ψηλά ως προπονητής. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως παράλληλα, ότι… μαθαίνει ακόμη στον Παναθηναϊκό και για αυτό το λόγο θα χρειαστεί υπομονή και πίστωση χρόνου από όλους.

Μάρκος Στεφάνου: Σίγουρα το πρόσημο είναι θετικό, ωστόσο υπάρχουν πάρα πολλά που μπορεί να βελτιώσει. Η άμυνα της ομάδας είναι κάκιστη, με αποκορύφωμα τα δύο ελεύθερα σουτ που δεχθήκαμε στις τελευταίες φάσεις των αγώνων με ΠΑΟΚ και Ζαλγκίρις. Πάντως, είναι φανερό πως διαθέτει το πνεύμα του νικητή, κάτι το οποίο φάνηκε σε όλα τα “must win” παιχνίδια της σεζόν μέχρι τώρα.

Νικόλας Φλωράτος: Νίκησε δύο φορές τον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα της σεζόν, προκρίθηκε στον τελικό του Κυπέλλου, είναι πρώτος και αήττητος στην Α1, κέρδισε όλα τα “do or die” παιχνίδια και ο Παναθηναϊκός βρίσκεται εντός και των τριών στόχων. Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό, αλλά αυτή τη στιγμή η παρουσία του είναι απόλυτα πετυχημένη.

Χρήστος Δημόπουλος: Πιστεύω πως ο Σάλε κρίνεται θετικά στην έως τώρα παρουσία του. Πέρα από τακτικές και συστήματα προσπαθεί να χτίσει κι έναν χαρακτήρα στην ομάδα, που στα κρίσιμα σημεία της σεζόν θα δώσει ώθηση ώστε να γίνει το βήμα ψηλότερα. Τομέας που παραμελήθηκε πολύ, ειδικά πέρσι επί Ιβάνοβιτς.

Βαγγέλης Λελούδης: Ούτε καλύτερα, ούτε χειρότερα απ’ όσο περίμενα. Το πιο ενθαρυντικό όλων είναι το γεγονός ότι δείχνει να έχει καταλάβει το μέγεθος του συλλόγου που προπονεί.

Κωνσταντίνος Πανάς: Τον ήθελα από την πρώτη στιγμή και τον θεωρώ τον επόμενο μεγάλο! Είμαστε μέσα και στους τρεις στόχους άρα επιτυχημένο.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: O Σάλε έχει δημιουργήσει έναν καλό βασικό κορμό. Πιστεύω πως με τις κατάλληλες μεταγραφικές κινήσεις την επόμενη αγωνιστική χρονιά και αφού κρατήσει τον βασικό κορμό όπως προείπα ο Παναθηναϊκός θα είναι σε θέση να διεκδικήσει το triple crown.

•  Ποιον θα χαρακτήριζες MVP ως ώρας και από ποιον περιμένεις περισσότερα;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Με μεγάλη ευκολία, θα επιλέξω ως MVP ως ώρας τον Τζέιμς Γκιστ. Φέτος είναι η χρονιά του και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα. Σκοράρει με κάθε δυνατό τρόπο, ενώ αμύνεται σαν να μην υπάρχει αύριο. Κορυφαίος. Από την άλλη, πικρή γεύση μου έχουν αφήσει οι Σάσα Πάβλοβιτς και Όγκνιεν Κούζμιτς. Νομίζω ότι έχουν να δώσουν πολλά παραπάνω από όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής. Κώστα (σ.σ. Πανάς), συγγνώμη που λοιδορώ την αδυναμία σου (γέλια).

Μάρκος Στεφάνου: MVP ως τώρα θεωρώ πως είναι ο Νικ Καλάθης, ένας παίχτης που κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο. Σκοράρει, δίνει ασίστ, καταβάζει τη μπάλα, παίρνει ριμπάουντ και μαζί με τον Γκιστ έχει τον μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Από κοντά και ο Αμερικανός, όπως και ο Φελντέιν που είναι εντυπωσιακός.

Περισσότερα περιμένω σίγουρα από τον Πάβλοβιτς. Νομίζω πως μετά τον Διαμαντίδη ξέρει το άθλημα περισσότερο από κάθε άλλον στην ομάδα. Μου κάνει εντύπωση όμως που δεν μπορεί με τίποτα να βρει ρυθμό έξω από τα 6.75. Αν τα καταφέρει θα αποτελέσει τεράστιο όπλο για την ομάδα.

Νικόλας Φλωράτος: Είμαι μεταξύ Καλάθη και Φελντέιν. Θα πω Καλάθη γιατί παρά κάποιες άσχημες βραδιές, έχει βοηθήσει σε πάρα πολλούς τομείς του παιχνιδιού. Περισσότερα περιμένω από την θέση “3” γενικότερα.

Χρήστος Δημόπουλος: Φελντέιν δαγκωτό! Ο Δομινικανός ήρθε για συμπλήρωμα μέχρι να επιστρέψει από τον τραυματισμό του ο Παππάς και έχει εξελιχθεί σε σημείο κατατεθέν του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού. Παίζει πολύ καλή άμυνα τόσο στο ένας με έναν όσο και στη μπάλα, ενώ στην επίθεση πετάει φωτιές σε σχεδόν μόνιμη βάση. Από την άλλη προσωπικά περιμένω περισσότερα από τον Βλάντο Γιάνκοβιτς και ο λόγος είναι απλός. Είναι η τρίτη του χρονιά στην ομάδα, έχει στηριχθεί σαν βασικός για τη θέση «3» δύο χρόνια τώρα και είναι νομίζω η στιγμή που πρέπει να δείξει αν μπορεί να περάσει σε ένα επίπεδο πιο πάνω.

Βαγγέλης Λελούδης: MVP μέχρι στιγμής ο Νικ Καλάθης. Περιμένω μεγαλύτερη σταθερότητα στις καλές εμφανίσεις από τον Ραντούλιτσα.

Κωνσταντίνος Πανάς: Σαφέστατα τον Μιχάλη Λούντζη (γέλια)! Τον Καλάθη φυσικά!

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: MVP θα χαρακτήριζα τον Τζέιμς Φελντείν. Μου θυμίζει παλιές καλές εποχές Ντρου Νίκολας. Εξαιρετικό σουτ, καλό μπασκετικό IQ, διάβασμα του παιχνιδιού, καλός αμυντικός μα πάνω από όλα έχει -συγχωρέστε με- ΑΡΧΙΔΙΑ. Γουστάρει να παίζει με τα πράσινα και φαίνεται.

Θα περίμενα περισσότερα από τον Όγκιεν Κούζμιτς. Εδώ φυσικά δεν με παίρνει να παω πολλά άσχημα λόγια γιατί είναι και η αδυναμία του Πανά… Η Αλήθεια είναι ότι δεν άρεσε στον κόσμο του Εξάστερου ωστόσο πίστευα πως για 2ος σέντερ θα κάνει ποιοτική δουλειά. Εν τέλει αρχίζω να πιστεύω πως δεν μπορεί να αντέξει το “βάρος” του Παναθηναϊκού.

• Ποιος πιστεύεις ότι είναι ο παίκτης που κάνει την πιο αθόρυβη δουλειά;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Ο Αντώνης Φώτσης. Λειτουργεί αθόρυβα καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, με εξαιρέσεις προφανώς τα μεγαλειώδη τρίποντα που εκτελεί από το “σπίτι” του.

Μάρκος Στεφάνου: Νομίζω πως ο Διαμαντίδης δεν είναι πλέον ο παίχτης που θα βάλει 10-15 πόντους σε κάθε παιχνίδι, ωστόσο μπορεί να μην έχει σκοράρει πόντο σε έναν αγώνα και να έχει κάνει τρομερή δουλειά στο γήπεδο. Είναι ένας προπονητής μέσα στο παρκέ και η παρουσία του σε αυτό μεταμορφώνει την ομάδα προς το καλύτερο.

Νικόλας Φλωράτος: Πολλές φορές φέτος έχω ακούσει σε συζητήσεις με φίλους να υποστηρίζουν πως ο Γκιστ δεν είναι τόσο θεαματικός όσο άλλες χρονιές. Ισχύει, γιατί πλέον κάνει ακόμα περισσότερα πράγματα στο παρκέ που… δεν φαίνονται, προσπαθώντας να κρύψει τις αδυναμίες της ομάδας στην άμυνα. Γι’ αυτό λοιπόν… Γκιστ, Γκιστ, Γκιστ… Σταθερή αξία.

Χρήστος Δημόπουλος: Ο Διαμαντίδης φυσικά ποιος άλλος; Ο αρχηγός στην τελευταία του -δυστυχώς για εμάς- σεζόν (δεν αντέχεται καν να το γράφεις) παίζει λιγότερο αλλά είναι το ίδιο ουσιαστικός. Στα κρίσιμα σημεία της σεζόν θα είναι αυτή τη φορά πιο ξεκούραστος αλλά πάντοτε το ίδιο ικανός να σηκώσει την ομάδα στους ώμους του.

Βαγγέλης Λελούδης: Τζέιμς Γκιστ. Τα λόγια είναι περιττα.

Κωνσταντίνος Πανάς: Θα έλεγα το πουλέν μου ο Κούζμιτς. Είναι αθόρυβος και πάντα θα σου προσφέρει πράγματα που δε γράφει η στατιστική.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Την πιο αθόρυβη δουλειά, μακράν πιστεύω πως την κάνει ο Νικ Καλάθης. Ένας εξαιρετικός οργανωτής. Φοβερά βελτιωμένος στο σουτ από τα 6.75. Έχει μπει για τα καλά στα παπούτσια του αρχηγού. Μένει να δούμε αν θα έχει διάρκεια αυτό που κάνει.

• Πιστευεις ότι ο Μποχωριδης θα ενσωματώθει ή θα χρειαστεί μεταγραφή στον δεύτερο γύρο του Top 16;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Όποια πρόβλεψη κι αν κάνει κανείς ως προς αυτό το ζήτημα, νομίζω ότι θα ρισκάρει. Εύχομαι και ευελπιστώ να επανέλθει και να συνεισφέρει τα αναμενόμενα, και γιατί όχι να δώσει το κάτι παραπάνω. Πάντως, εάν κάτι τέτοιο δεν συμβεί, τότε η απόκτηση ενός ακόμη γκαρντ μοιάζει μονόδρομος.

Μάρκος Στεφάνου: Δεν πιστεύω πως ο Μποχωρίδης μπορεί να βοηθήσει φέτος ουσιαστικά την ομάδα σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Όσον αφορά στην μεταγραφή, σίγουρα θα ήταν χρήσιμη μια προσθήκη στα γκαρντ αν και για μένα μεγαλύτερη ανάγκη υπάρχει για έναν αθλητικό ψηλό.

Νικόλας Φλωράτος: Πιστεύω ότι θα χρειαστεί μεταγραφή γιατί τα 2/5 της περιφέρειας (Παππάς, Μποχωρίδης) προέρχονται από σοβαρούς τραυματισμούς και δεν πρέπει να πιεστούν για να επανέλθουν γρήγορα. Κακό θα τους κάνει, όχι καλό.

Χρήστος Δημόπουλος: Ο υγιής Μποχωρίδης από την αρχή της σεζόν κι αν δεν είχε τραυματιστεί, θα μπορούσε να δώσει τις απαραίτητες ανάσες στους Διαμαντίδη, Καλάθη, Φελντέιν και Παππά. Τώρα που θα επιστρέψει από την μακρά περίοδο αποχής του θεωρώ ρίσκο την άμεση ενσωμάτωσή του στο ροτέισον. Κάτι που το ξέρει καλά κι ο Σάλε και για αυτό ψαχνόταν για μεταγραφή στα γκάρντ. Είμαι υπέρ μιας προσθήκης στον άσο.

Βαγγέλης Λελούδης: Δεν νομίζω ότι η μη μεταγραφή οφείλεται στην επιστροφή του Μποχωρίδη. Αν επιστρέψει στο 100% μπορεί να προσφέρει 5-7 λεπτά, υπεραπαραίτητα στη σύνθεση του πράσινου μπάκορτ.

Κωνσταντίνος Πανάς: Νομίζω θα χρειαζόταν παίκτης στη θέση του Μποχωρίδη, γιατί μέχρι να επιστρέψει θα έχει χάσει ήδη πολλά. Κοιτάμε την επόμενη σεζόν γι’ αυτόν.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Η χρησιμοποίηση του Μποχωρίδη επί Ιβάνοβιτς ομολογώ πως δεν μου άρεσε. Φαινόταν σαν να μην τον πίστευε. Το καταλάβαινε και ο “Λέφο” αυτό. Επειδή πιστεύω πως είναι παίχτης ψυχολογίας, αν βρεθεί ένας προπονητής που να του δώσει κίνητρο, εμπιστοσύνη και δουλέψει πάνω του, έχω την εντύπωση πως θα γίνει ένας από τους καλύτερους “κοντούς” στην Ευρώπη. Ωστόσο αυτή η δουλειά θα έπρεπε να γίνει απο το καλοκαίρι. Αυτή τη στιγμή χρειάζεται μια καλή μεταγραφή ενός οργανωτή.

• Που μπορεί να φτάσει ο φετινός Παναθηναϊκός;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Στην κορυφή της Ευρώπης. Και δεν το λέω εγώ, αλλά όλοι όσοι εργάζονται και αγωνίζονται στον σύλλογο. Ο φετινός Παναθηναϊκός είναι ικανός για το χειρότερο, αλλά και για το καλύτερο. Ας ελπίσουμε όλοι να τελειώσει τη σεζόν, όντας εκεί που του αρμόζει: Στο Βερολίνο.

Μάρκος Στεφάνου: Στην Ευρώπη μπορεί να φτάσει μέχρι το Final Four. Δεν θα είναι εύκολο βέβαια, χρειάζεται προσήλωση, τύχη και να αποφευχθούν οι τραυματισμοί σαν αυτόν του Διαμαντίδη με την Φενέρ. Με τον αρχηγό στο γήπεδο είναι πολύ πιθανό να είχαμε κερδίσει κι επομένως σήμερα θα μιλάγαμε σε άλλη βάση. Φυσικά στην Ελλάδα μπορεί να πάρει το νταμπλ.

Νικόλας Φλωράτος: Η πιο εύκολη ερώτηση. Στ’ αστέρια!

Χρήστος Δημόπουλος: Όπως είναι τώρα η ομάδα θεωρώ σχεδόν βέβαιη την παρουσία τους «8» της Ευρωλίγκα και στους τελικούς της Α1. Αν γίνουν κάποιες προσθήκες κυρίως στα γκραντ και στο «4» (εγώ προτιμώ 4άρι από 5άρι), τότε όπως είχε πει κι ο Τζόρτζεβιτς μετά τον αγώνα με την Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ, «ο ουρανός είναι το ταβάνι μας

Βαγγέλης Λελούδης: Το νταμπλ είναι εφικτό αλλά ταυτόχρονα και μεγάλη επιτυχία. Το Final Four αν έρθει θα αποτελεί υπέρβαση με βάση όσα έχουμε δει μέχρι τώρα.

Κωνσταντίνος Πανάς: Με λίγη τύχη Βερολίνο… Χωρίς τύχη άντε μέχρι τους “8”.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Ταβάνι του φετινού Παναθηναϊκού πιστεύω πως είναι το F4. Δεν μπορεί να πάρει την κούπα ωστόσο έχει πολλές πιθανότητες να παίξει στο Βερολίνο. Ο λόγος απλός για μένα. Χρειάζεται έναν πρωταγωνιστή στο “3” και έναν αθλητικό mobile center.

• Ποιον αντίπαλο θα επέλεγες στους “8” με πλεονέκτημα έδρας και ποιον με μειονέκτημα;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Με πλεονέκτημα έδρας απλώς θα ήθελα να αποφευχθεί η διασταύρωση με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, καθώς την θεωρώ την πιο επικίνδυνη ομάδα για τον Παναθηναϊκό αυτή τη στιγμή. Με μειονέκτημα έδρας, δίχως πολλή σκέψη, επιλέγω Ολυμπιακό. Μπορεί να βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ωστόσο η σχέση του “Τριφυλλιού” με το ΣΕΦ είναι γνωστή εδώ και χρόνια.

Μάρκος Στεφάνου: Με πλεονέκτημα σίγουρα τον Ολυμπιακό, παρόλο που διαθέτει εξαιρετική ομάδα. Με μειονέκτημα θα ήθελα την Μπαρτσελόνα, μιας κι έχουμε χτίσει μια… μίνι παράδoση στο “Palau Blaugrana” στα πλέι οφ.

Νικόλας Φλωράτος: Με πλεονέκτημα δεν με απασχολεί, ας παίξουμε και με τους… Γουόριορς. Με μειονέκτημα, όμως, λόγω του… γνωστού “θέματος” με τα εκτός έδρας παιχνίδια και της… ιδιαίτερης σχέσης μας με το ΣΕΦ, θα επέλεγα Ολυμπιακό.

Χρήστος Δημόπουλος: Με μειονέκτημα θα επέλεγα τον Ολυμπιακό γιατί θεωρώ πως ο Παναθηναϊκός είναι εξοικειωμένος με το να σπάει την έδρα του «αιώνιου» αντιπάλου (το λέω όσο πιο ευγενικά μπορώ), ενώ με πλεονέκτημα την Μπαρτσελόνα που προσωπικά δεν την έχω και σε ιδιαίτερη εκτίμηση.

Βαγγέλης Λελούδης: Κίμκι και Ρεάλ με ή χωρίς πλεονέκτημα.

Κωνσταντίνος Πανάς: Με πλεονέκτημα και τους Μπουλς του Τζόρνταν, με μειονέκτημα Ρεάλ ή Χίμκι φυσικά.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Με πλεονέκτημα θα επέλεγα τον Ολυμπιακό και με μειονέκτημα τον Ολυμπιακό. Οι λόγοι προφανείς. Ο Φλωράτος καταλαβαίνει σίγουρα (γέλια)!

• Υπό ποιές προϋποθέσεις θα μπορούσε να προκριθεί στο Final Four του Βερολίνου;
  

Άρης Αντωνόπουλος: “Κλειδιά” για την πρόκριση του Παναθηναϊκού στο Final 4 του Βερολίνου είναι η κατάκτηση μιας εκ των δύο πρώτων θέσεων στο Top 16 και η αποφυγή της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στις διασταυρώσεις. Εάν ικανοποιηθούν οι παραπάνω συνθήκες, τότε οι “πράσινοι” δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα και κανέναν.

Μάρκος Στεφάνου: Ασχέτως μεταγραφών πιστεύω πως η ομάδα μπορεί ακόμα και όπως είναι να φτάσει στο Final-4 υπό μια προϋπόθεση: Να κρατήσει απόρθητο το ΟΑΚΑ. Αν τα καταφέρει, είναι πολύ πιθανό να φτάσει στα πλέι οφ με πλεονέκτημα έδρας κι εκεί πλέον θα είναι το απόλυτο φαβορί. Δεν είναι καθόλου εύκολο πάντως…

Νικόλας Φλωράτος: Αγωνιστική βελτίωση ορισμένων παικτών που έχουν απογοητεύσει ως ώρας και μεταγραφική ενίσχυση. Χρειάζεται τουλάχιστον ένας παίκτης.

Χρήστος Δημόπουλος: Όπως είπα και παραπάνω με δύο καλές προσθήκες, μία στο “1” και μία στο «4», σε συνδυασμό και με την ήδη πολύ καλή δουλειά που κάνει ο Σάλε στην ομάδα, μπορεί ο Παναθηναϊκός να φτάσει μέχρι το Final Four του Βερολίνου.

Βαγγέλης Λελούδης: Να παραμείνει φρέσκος ο Διαμαντίδης καθ’ολη τη διάρκεια της σεζόν, ροτέισον δώδεκα παικτών, συνέπεια στις καλές εμφανίσεις από τον Ραντούλιτσα, άνοδος της απόδοσης Πάβλοβιτς και Γιάνκοβιτς.

Κωνσταντίνος Πανάς: Θα έλεγα κυρίως με την εύνοια της τύχης. Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει φανερές αδυναμίες και αν δεν ενισχυθεί ακόμη και στο δεύτερο γύρο δε βλέπω κάτι αξιοσημείωτο φέτος δυστυχώς.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Ο Παναθηναϊκός θαρρώ πως έχει τις βάσεις να προκριθεί. Καθοριστικό για μένα είναι το πλεονέκτημα έδρας. Δόξα το Θεό το “Τριφύλλι” έχει παίχτες με καρύδια που ξέρουν που παίζουν και προσπαθούν για το καλύτερο. Ακόμα και ο Κούζμιτς (θα φάω ξύλο από τον Πανά). Αν καταφέρει και μπει με πλεονέκτημα έδρας πιστεύω πως θα παίξει στο Final Four με όποια ομάδα και να πέσει, πλην της ΤΣΣΚΑ.

• Ποιες ομάδες θα πάρουν την πρόκριση για το Final Four;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Φενέρμπαχτσε, Παναθηναϊκός, Λοκομοτίβ Κουμπάν, Εφές, Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακός, Ρεάλ Μαδρίτης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Ναι, το ξέρω, αγαπώ τα φαβορί. Αυτά για τους “8”. Από εκεί κι έπειτα, στο Βερολίνο βλέπω να ταξιδεύει ο Ομπράντοβιτς, παρέα με τους Ιτούδη, Τζόρτζεβιτς και Πασκουάλ.

Μάρκος Στεφάνου: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ολυμπιακός, Φενέρμπαχτσε και Παναθηναϊκός. Κακά τα ψέματα όμως, πιο πολύ αμφιβάλλω για τη δική μας παρουσία.

Νικόλας Φλωράτος: Παναθηναϊκός, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μπαρτσελόνα, Ολυμπιακός.

Χρήστος Δημόπουλος: Με δεδομένο ότι βάζουμε τον Παναθηναϊκό στις 4 ομάδες, οι άλλες τρεις προβλέπω πως θα είναι ΤΣΣΚΑ, Φενέρ και επειδή πιστεύω πως φέτος θα έχουμε κάποια μεγάλη έκπληξη, θα πω την Λοκομοτίβ Κουμπάν.

Βαγγέλης Λελούδης: Φενέρ, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Παναθηναικός.

Κωνσταντίνος Πανάς: Με τα τωρινά δεδομένα, Φενέρ, ΤΣΣΚΑ, Ολυμπιακός, Μπαρτσελόνα.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Παναθηναϊκός.

• Ποιον θεωρεις πιθανό διάδοχο του Διαμαντίδη;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Ενημερώστε με: Έχει γεννηθεί ο άνθρωπος που θα μπορέσει να διαδεχθεί τον Δημήτρη Διαμαντίδη;

Μάρκος Στεφάνου: Παίχτη με τα χαρακτηριστικά του Διαμαντίδη θα ξαναδούμε σε πολλά χρόνια και αν… Τώρα για το ποιος θα είναι ο επόμενος ηγέτης του Παναθηναϊκού, νομίζω πως θα είναι ο Καλάθης.

Νικόλας Φλωράτος: Διάδοχο του Διαμαντίδη κανέναν, όχι μόνο από το υπάρχον ρόστερ, αλλά γενικότερα. Αν δεν ήταν τόσο άτυχος θα απαντούσα τον Παππά. Τώρα θα πω Καλάθη.

Χρήστος Δημόπουλος: Δεν υπάρχει ιδανικότερος από τον Καλάθη. Έχει και την ικανότητα (τεράστιο χάρισμα στην δημιουργία και σκυλί στην άμυνα), αλλά φέτος στην επιστροφή του από το ΝΒΑ δείχνει να διαθέτει και το απαραίτητο τσαγανό να ηγηθεί της επόμενης ημέρας. Να πω πάντως ότι οριακά δεν επέλεξα τον Παππά.

Βαγγέλης Λελούδης: Δεν πρόκειται να υπάρξει διάδοχος του Διαμαντίδη. Η έλευση του Καλάθη όμως ήταν η καλύτερη δυνατή που θα μπορούσε να γίνει προς αυτή τη κατεύθυνση.

Κωνσταντίνος Πανάς: Θα έλεγα μια μίξη του Καλάθη και του Παππά. Τη μαχητικότητα του Νικ και το “refuse to lose” που έχει ο έτερος Νίκος. Αλλά δύσκολα να υπάρξει ένας μετά από αυτόν. Θα βασιστούμε αρκετά στο σύνολο

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Για αρχηγεία πιστεύω πως ο Παππάς είναι ο επικρατέστερος.

• Τι θα διάλεγες για φέτος μεταξύ των δύο: Το 7ο αστέρι ή την παραμονή του Δημήτρη Διαμαντίδη στην ενεργό δράση για ακόμη έναν χρόνο;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Δίλημμα που “σκοτώνει”. Παρόλα αυτά, προσωπικά δεν θα δυσκολευτώ να επιλέξω. Προτιμώ το 7ο στο Βερολίνο. Ο Παναθηναϊκός ως σύλλογος στην τελική είναι υπεράνω προσώπων, επομένως, κατ’ εμέ, ένας ευρωπαϊκός τίτλος δεν μπορεί “θυσιαστεί” για τίποτα σε ατομικό επίπεδο.

Μάρκος Στεφάνου: Τι καλύτερο από το να σταματήσει το μάσκετ ο “3D” έχοντας «ράψει» το 7ο αστέρι; Τίποτα φυσικά, επομένως θα διάλεγα το πρώτο.

Νικόλας Φλωράτος: Δύσκολη ερώτηση αλλά είμαι σίγουρος για την απάντηση. Επειδή τι φέτος, τι του χρόνου, κάποια στιγμή θα αποσυρθεί, προτιμώ να φύγει αγκαλιά με το 7ο. Γιατί έτσι ΠΡΕΠΕΙ. Αυτό πρέπει να είναι το φινάλε ενός παίκτη σαν τον Μήτσο.

Χρήστος Δημόπουλος: Την παραμονή του Διαμαντίδη και το 7ο αστέρι του χρόνου.

Βαγγέλης Λελούδης: Το 7ο αστέρι στην τελευταία χρονιά του Διαμαντίδη.

Κωνσταντίνος Πανάς: Το 7ο για να κλείσει με ευρωπαϊκό ο Διαμαντίδης. Τώρα να κάτσει ένα ακόμη χρόνο δώρο άδωρο. Το θέμα είναι να μη σταματήσει ποτέ.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Θα διάλεγα την παραμονή του Διαμαντίδη για ακόμη έναν χρόνο.

• Αν ήσουν φίλος η συγγενικό πρόσωπο του Δημήτρη Διαμαντίδη, τι θα του έλεγες όταν ανακοίνωνε πως το καλοκαίρι θα αποσυρθεί;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Προσωπικά, τίποτα. Ο κάθε αθλητής γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πότε έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, πότε είναι η στιγμή που το σώμα ή το πνεύμα απαιτούν να πέσει η αυλαία. Και αυτό το λέω, γιατί δεν θα ήθελα με τίποτα να δω τον Δημήτρη Διαμαντίδη να “πέφτει” αγωνιστικά. Εξάλλου, πόσοι μεγάλοι αθλητές επέλεξαν να τερματίσουν την καριέρα τους όντας στο peak; Πρόχειρο παράδειγμα, ο Ζινεντίν Ζιντάν.

Μάρκος Στεφάνου: Αντικειμενικά νομίζω πως πήρε τη σωστή απόφαση. Θέλει να σταματήσει τώρα που βρίσκεται ακόμα στο κορυφαίο επίπεδο-όχι βέβαια σε αυτό που ήταν πριν 5 χρόνια, αλλά και πάλι κορυφαίο. Αυτός ξέρει σίγουρα καλύτερα τι μπορεί να προσφέρει και για πόσο ακόμα…

Νικόλας Φλωράτος: Φίλος ή συγγενής ε; Χμμμ… Μάλλον θα του έλεγα: “Μ@λάκα πας καλά; Πέσε ξάπλωσε ένα μισάωρο και θα σου περάσει”. Σοβαρά πάντως, θα τον ρωτούσα αν το έχει σκεφτεί καλά και θα σεβόμουν την απόφασή του.

Χρήστος Δημόπουλος: Θα πλαστογραφούσα την υπογραφή για να υπογράψω επέκταση συμβολαίου με την ΚΑΕ για άλλη μια χρονιά τουλάχιστον (γέλια).

Βαγγέλης Λελούδης: Μαζί σου ό,τι κι αν αποφασίσεις.

Κωνσταντίνος Πανάς: “Άιντε επιτέλους να δούμε και κάναν άλλον, σε βαρεθήκαμε”.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Θα σεβόμουν την απόφαση του καθώς είναι αθλητής με πλήρη επίγνωση των δυνάμεων του και των επιλογών του γενικότερα.

• Είσαι προπονητής του Παναθηναϊκού σε τελικό Ευρωλίγκας. Σε ποιον θα έδινες να πάρει το τελευταίο σουτ και σε ποιον θα έλεγες να παίξει την τελευταία άμυνα;
  

Άρης Αντωνόπουλος: Νομίζω πως οι περισσότεροι θα επιλέξουν τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Ο 3D έχει ένα ειδικό βάρος στο να εκτελεί στην εκπνοή του χρόνου, επομένως δεν θα μπορούσα εγώ να αποτελέσω εξαίρεση με την επιλογή μου.Όσο για την τελευταία άμυνα, θα την έδινα στον Τζέιμς Γκιστ. Σπεσιαλίστας στα στοπ, ενώ συνδυάζει τα αμυντικά του προσόντα με την αθλητικότητα στις κινήσεις του. Ποιος ξεχνάει άλλωστε το… “σβήσιμο” του Αμερικανού στον Βασίλη Σπανούλη όταν η ομάδα του Πεδουλάκη “σκούπισε” τους ερυθρόλευκους στους τελικούς της Α1;

Μάρκος Στεφάνου: Θα έδινα το τελευταίο σουτ στον Φώτση και την τελευταία άμυνα στον Καλάθη.

Νικόλας Φλωράτος: Εύκολο. Τελευταία σουτ σε Διαμαντίδη, τελευταία άμυνα σε Γκιστ.

Χρήστος Δημόπουλος: Το τελευταίο το σουτ στον Δημήτρη Διαμαντίδη γιατί ακόμα και να αστοχούσε θα αποθεωνόταν σαν να το έβαζε, ενώ την άμυνα θα την έδινα στον καλύτερο αμυντικό της Ευρώπης κατ’ εμέ, τον Τζέιμς Γκιστ.

Βαγγέλης Λελούδης: Θα έδινα το τελευταίο σουτ στον Διαμαντίδη, από δημιουργία του Καλάθη κι όχι από ατομική του ενέργεια. Όσο για την τελευταία άμυνα θα επέλεγα Γκιστ ή Καλάθη αναλόγως ποιον θα είχα να αντιμετωπίσω.

Κωνσταντίνος Πανάς: Τελευταίο σουτ σε Φώτση. Τελευταία άμυνα σε Φελντέιν, καθαρά κιόλας.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Όλα στον Μήτσο!

• Ποια είναι η δεύτερη κορυφαία πεντάδα των τελευταίων 20 χρόνων μετά από τους Διαμαντίδη, Μποντιρόγκα, Αλβέρτη, Φώτση και Βράνκοβιτς;

Άρης Αντωνόπουλος: Γιασικεβίτσιους, Νίκολας, Ουίλκινς, Τσαρτσαρής, Μπατίστ. Ακόμη και αυτή η 5άδα, φαντάζει φόβητρο εάν με κάποιο μαγικό τρόπο παρατασσόταν στο παρκέ.

Μάρκος Στεφάνου: Γιασικεβίτσιους, Κάτας, Κουτλουάι, Τσαρτσαρής, Μπατίστ.

Νικόλας Φλωράτος: Γιασικεβίτσιους, Γκάλης, Ντομινίκ, Τσαρτσαρής, Μπατίστ.

Χρήστος Δημόπουλος: Γιασικεβίτσιους, Νίκολας, Γουίλκινς, Τσαρτσαρής, Μπατίστ.

Βαγγέλης Λελούδης: Γιασικεβίτσιους, Σπανούλης, Κουτλουάι, Τσαρτσαρής, Μπατίστ.

Κωνσταντίνος Πανάς: Σάρας στο “1” γιατί κόντεψε να πάρει μόνος του τους Ρώσσους στο κλεμμένο ημιτελικό το ’12, Σπανούλης στο “2” γιατί ήταν κορυφαίος στα playoff με Σιέννα και βοήθησε πολύ για το 5ο, Γουίλκινς στο “3” γιατί όπως και να το κάνουμε είναι ο “human highlight film”, Τσαρτσαρής στο “4” γιατί είναι μακράν ο πιο υποτιμημένος παίκτης όλων των εποχών στο ευρωπαϊκό στερέωμα και το δίδυμο Μίντλετον-Παπαδόπουλου στο “5” γιατί ήταν το πιο καρυδάτο ευρωπαϊκό μέσα στην Ιταλία.

Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος: Σπανούλης (φαντάζομαι αποτελώ ήδη παρελθόν από το site), Νίκολας, Κολοκυθάς, Μπατίστ, Πέκοβιτς.