Αναζητείται… πληρότητα!

Το brand name του Παναθηναϊκού “φθείρεται”, αλλά η προαναγγελθείσα – από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο – αύξηση του μπάτζετ “επιτρέπει” στους φίλους του “τριφυλλιού” να αισιοδοξούν. Καταλυτικό παράγοντα συνιστά, ωστόσο, η διαμόρφωση ενός πλήρους ρόστερ που δεν θα απαιτεί διορθώσεις στη διάρκεια της χρονιάς. 

Επί 13 έτη, ή τουλάχιστον στα περισσότερα από αυτά, η καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδος αποτελούσε τυπική διαδικασία. Ο “Ζοτς” επέλεγε τους παίχτες που επιθυμούσε να “φέρει” στον “εξάστερο”, μετέφερε στους αδερφούς Γιαννακόπουλους τις επιθυμίες του και στη συνέχεια οι τελευταίοι τις ικανοποιούσαν όσο… τρελές και να ήταν. Βλέπετε οι εποχές έχουν αλλάξει. Σε πολλά επίπεδα. Οι καιροί της ατέρμονης ροής χρημάτων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, ενώ και η γενικότερη κατάσταση της χώρας δεν είναι αυτό που λέμε “μαγνήτης” για τους ξένους αθλητές. Στην εποχή του Ομπράντοβιτς, σε περίπτωση που κάποιος παίχτης δεχόταν τηλεφώνημα ενδιαφέροντος από τον Παναθηναϊκό ήταν – αν μη τι άλλο – δεδομένο ότι θα δεχτεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Πλέον, θα υπάρξουν και δεύτερες και τρίτες σκέψεις, κάτι που αποδεικνύεται περίτρανα στην υπόθεση του Κρις Σίνγκλετον.

Το παρελθόν έχει τοποθετηθεί, πλέον, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Σαφώς είναι αυτό που καθιστά τον Παναθηναϊκό μία εκ των κορυφαίων ομάδων της ιστορίας, αυτό που καθορίζει το DNA της ομάδας, αυτό που – πρέπει να – αποτελεί το μεγαλύτερο κίνητρο για τους σημερινούς παίχτες που φορούν τη φανέλα με τα 6 αστέρια. Αλλά ο “κακομαθημένος”, ή “καλομαθημένος” κατά άλλους, κόσμος του Παναθηναϊκού λίγο ενδιαφέρεται γι’ αυτό. Αντίθετα, παρατεταμένη ανησυχία προκαλεί η έλλειψη εξελίξεων στο φετινό μεταγραφικό “παζάρι”. Τι πραγματικά συμβαίνει όμως και πόση αισιοδοξία “επιτρέπουν” οι – μέχρι τώρα – εξελίξεις;

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Αναμφίβολα η συνειδητοποίηση εκ μέρους του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, προέδρου της ΚΑΕ Παναθηναϊκός, ότι, αφενός οι απαιτήσεις του μπάσκετ που έχουν αλλάξει και αφετέρου το νέο σύστημα της Euroleague, δημιουργούν την ανάγκη για περαιτέρω αύξηση του μπάτζετ, είναι το σημαντικότερο νέο του καλοκαιριού. Είναι η “γραμμή” στην οποία θα κινηθούν όλοι όσοι είναι υπεύθυνοι για την υλοποίηση του μεταγραφικού σχεδιασμού. Πολλοί περίμεναν, εξάλλου, ότι η παραμονή Πεδουλάκη θα σηματοδοτούσε ένα νέο συμβιβασμό με την μετριότητα, δηλαδή μία επιστροφή στα οικονομικά επίπεδα που υπήρχαν επί της πρώτης θητείας του “Άρτζι”. Ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι, απλά ευελπιστούσαν στη διατήρηση του μπάτζετ στα περσινά επίπεδα, πλην όμως με καλύτερη διαχείρισή του. Αυτό το στοιχείο είναι – πιθανότατα – το σημαντικότερο όλων. Είναι κομβικής σημασίας να επιλεγεί ο απαραίτητος αριθμός παιχτών σε κάθε θέση, ώστε να αποφευχθεί ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται τα τελευταία 4 χρόνια και δεν είναι άλλο από την ανάγκη “κάλυψης” των κενών στην διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοι και είχαν δίκιο. Πόσο δε μάλλον όταν δεν μιλάμε – μόνο – για δις. Το γεγονός που συνιστά, μάλιστα, τη συγκεκριμένη πρακτική αδικαιολόγητη είναι ότι οι ελλείψεις ήταν παρούσες από το ξεκίνημα της χρονιάς. Δεν εμφανίστηκαν λόγω κάποιων άστοχων επιλογών, που ήταν ούτως ή άλλως αναπόφευκτες, αλλά αντίθετα, ακόμα και οι μη μυημένοι στο “άθλημα της πορτοκαλί μπάλας” μπορούσαν εύκολα να τις εντοπίσουν από το στάδιο της προετοιμασίας. Από εκεί και πέρα, όσο μεγαλύτερα οικονομικά ποσά προσφέρει ο Παναθηναϊκός, τόσο περισσότερο μειώνονται οι πιθανότητες να βγει… σκάρτη κάποια μεταγραφική κίνηση.