Με κλειστά μάτια! (vid)

Στον απόηχο της νίκης του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ, ο Κωνσταντίνος Πανάς προτείνει τον Τζόρνταν Μόργκαν επισημαίνοντας ότι η τρύπα στη θέση στη γραμμή ψηλών δεν έκλεισε με μια νίκη!

Οι «πράσινοι» την Παρασκευή το βράδυ θα έχουν ένα αποτέλεσμα. Είτε αυτό είναι θετικό, είτε αρνητικό, πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως θα αντιμετωπιζόταν αν η ομάδα έχανε εκτός από την Ρεάλ Μαδρίτης ή τη Φενέρμπαχτσε. Αν χάσει, ακόμη και με μεγάλη διαφορά, θα πρέπει με ηρεμία να προχωρήσει η ομάδα και να κάνει διορθωτικές αλλαγές που… «φωνάζουν» τόσο καιρό. Αν κερδίσει, τότε ακόμη περισσότερο θα πρέπει να προχωρήσει σε αλλαγές! Η νίκη δεν πρέπει να καμουφλάρει τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού, όπως έγινε με Φενέρ και Μπάμπεργκ, αλλιώς δεν θα χάσει απλά ένα ματς από τον Ολυμπιακό, αλλά πολλά παιχνίδια όπως αυτό με την Μπασκόνια.

Αυτό είχα γράψει στο περασμένο άρθρο μου, μιλώντας καθαρά για διορθωτική κίνηση στην γραμμή των ψηλών και ακόμη και νίκη δεν θα πρέπει να επαναπαύσει τους ανθρώπους της ομάδας, αλλά να τους κάνει να γλιτώσουν τα χειρότερα.

Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή στερείται ενός καθαρού παίκτη ρακέτας με υποτυπώδη blue collar χαρακτηριστικά για να κουμπώσει τέλεια με τον Σίνγκλετον και να δώσει πλέον ρόλο στον Κένι Γκάμπριελ. Τα Σίνγκλετον – νέος παίκτης και Γκιστ – Γκάμπριελ είναι ιδανικά. Δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι ο Τζέιμς Γκιστ θα συνεχίσει να έχει αυτό το πρόσωπο από την περιφέρεια.

Η δικιά μου πρόταση μιλάει για ένα παιδί που θα το ήθελα εδώ και τώρα χωρίς τον Ζακ Όγκαστ και ο μόνος μου ενδοιασμός είναι ότι βρίσκεται ο ομογενής ψηλός αυτή τη στιγμή στο ρόστερ. Παρόλα αυτά, θεωρώ ότι θα μπορέσουν μακροπρόθεσμα να δουλέψουν και μαζί, καθώς ο παίκτης που προτείνω δεν προτίθεται να έρθει για μικρό χρονικό διάστημα. Ο λόγος για τον Τζόρνταν Μόργκαν της Olimpja Ljubljana.

Σίγουρα θα τον θυμάστε από το μικρό του πέρασμα από την Κύμη και τα εξαιρετικά νούμερα που σημείωνε κατά καιρούς. Το θέμα με τον Αμερικανό από το Ιλινόις είναι ότι δίνει πράγματα ακόμη και όταν δεν σκοράρει ή παίρνει ριμπάουντ και το κυριότερο… είναι παίκτης ρόλων!

Νομίζω είναι το βασικότερο για τον παίκτη που ψάχνει ο Παναθηναϊκός.

Ο Τζόρνταν Μόργκαν γεννήθηκε το Σεπτέμβρη του 1991 στο Ιλινόις και μεγαλώνοντας με αφίσες των “bad boys” του Ντιτρόιτ δεν θα μπορούσε ο ίδιος να μην διαθέτει παρόμοια χαρακτηριστικά. Προσήλωση στην άμυνα, hustling, δεύτερες επιθέσεις, physical game παλιάς εποχής, κίνηση χωρίς τη μπάλα κλπ είναι ορισμένα από τα χαρακτηριστικά του.

Αυτό που αμέσως κάνει αίσθηση στον Μόργκαν είναι ο σωματότυπος του. Τρομαχτικοί ώμοι και εξαιρετικά δουλεμένο upper body στα κυβικά του Κεμ Μπιρτς (παρότι κοντύτερος στα 2.03). δυσκόλευε αφόρητα όποιον ψηλό ήθελε να τον σπρώξει δυναμικά στο χαμηλό post. Φρονώ πως με την δύναμη και τα χαρακτηριστικά του αν ήταν seven footer θα είχε κλειδώσει θέση στον μαγικό κόσμο. Βλέπετε, οι δεξιότητες και η αθλητικότητα του είναι για το επόμενο επίπεδο, γι’ αυτό και στη Σλοβενία/Αδριατική ήδη έχει κάνει υπερ-αισθητή της παρουσία του.

Η ιδιαιτερότητα του Μόργκαν, βέβαια, είναι ότι δεν επρόκειτο για τον «κλασσικό» undersized ψηλό όπως τον παρουσίασε ο Λάσμε ή όπως τον έχουν οι περισσότερο στο μυαλό τους σήμερα. Δηλαδή guard footwork/dive pick-n-roll/blue collar skillset/rim protection. Ο απόφοιτος του Michigan έχει την εξής ιδιαιτερότητα… Διαθέτει εξαιρετική αντίληψη για τα παιχνίδι, διαβάζει άριστα το χώρο και την κίνηση του μακριά από τη μπάλα και κυρίως πασάρει… Σχεδόν 2.5 assist ανά 40 λεπτά!

Επίσης δεν διαθέτει τόσο καλά πόδια όσο ένα γκαρντ και δεν είναι ο κλασσικός rim protector. Θυμηθείτε μια πιο soft έκδοση του Μάικ Μπατίστ και θα μπορέσετε να φέρετε κάπως την εικόνα του Μόργκαν στο μυαλό σας. Κλειδώνει άψογα τον αντίπαλο του χάρη στη δυναμική ισχύ του σώματος του, διαθέτει εξαιρετικούς ώμους που τον βοηθάνε να κερδίζει περισσότερο χώρο, έχει δουλέψει σε τεράστιο βαθμό το παιχνίδι στο χαμηλό post, σουτάρει με πρόσωπο με ένα αξιοπρεπές ποσοστό, είναι εξαιρετικός και κυρίως αθόρυβος rebounder και πάει λέγοντας.

Πάμε όμως στην ανάλυση του παίκτη… Το αθλητικό πακέτο του Μόργκαν παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες. Όχι. δεν είναι ο εξαιρετικός αθλητής που θα σε παρασύρει με καρφώματα και την ενέργεια που θα βγάλει πάνω από τη στεφάνη. Μπορώ να σας πω με ευκολία ότι δίπλα στον Κένι Γκάμπριελ είναι μέτριος αθλητής. Δεν είναι τόσο καλός leaper, στερείται εκρηκτικότητας στο πρώτο βήμα και κυρίως στο sprint παρουσιάζει ελλείψεις όταν κουράζεται. Παρόλα αυτά θα τον χαρακτήριζα ως fundamental αθλητή, γιατί σκέφτεται και δρα μπασκετικά και δεν είναι ο κλασσικός «άτεχνος» μπασκετμπολίστας που απλά πηδάει στο θεό…

Ο Μόργκαν θα τελειώσει φάσεις πάνω από τη στεφάνη, διαθέτει καλό motor σε επίθεση και άμυνα και παραμένει εξαιρετικός στην άμυνα στo pick-n-roll αν παραμείνει προσηλωμένος, αλλά για την άμυνα θα μιλήσουμε αργότερα.

Overall, ο Τζόρνταν Μόργκαν που δεν θεωρείται ένας εξαιρετικός αθλητής, κατάφερε να επιβιώσει στην πιο αθλητική Big-10 έχοντας παράλληλα πολύ καλά νούμερα. Και για να προλάβω τις αντιδράσεις σας… Είπαμε, ο απόφοιτος του Michigan είναι πολύ ιδιαίτερος ψηλός… Ένα ακατέργαστο διαμάντι, το οποίο θα κάνει «παπάδες» αν δουλευτεί και πάρει ευκαιρία στο υψηλότερο επίπεδο.

Επιθετικά, ο Μόργκαν στηρίζεται περισσότερο στους κοντούς και λιγότερο στον εαυτό του, αν και είναι κάτι που δούλεψε και δουλεύει σε τεράστιο βαθμό. Βάζει πόντους μέσα από pick-n-roll, επίθεση από το χαμηλό post και δεύτερες επιθέσεις. Πάμε να τις δούμε μια-μια.
Ο Μόργκαν λειτουργεί άψογα σαν main ball screener και όχι τόσο ως off-ball screener. Βλέπετε, για τους Αμερικανούς αυτά που θα διδαχθούν στο κολέγιο είναι η βάση τους για όλη τους τη ζωή. Ο Μόργκαν όντας wolverine στην 4 out 1 in επίθεση που ξεκίναγε με 5 out λειτουργούσε ως main screener σε όλα τα pick, η μόνη δουλειά που έκανε ήταν fake screen και roll in έτσι ώστε να διευκολύνει το spacing, να δημιουργήσει τρίγωνα και περαιτέρω συνεργασίες.

Κάπως έτσι λοιπόν έμαθε όσο κανένας άλλο να κάνει δυναμικό dive(=κάθετο κόψιμο) στο σωστό χρόνο και να παίρνει καλές θέσεις. Το καλύτερο όμως είναι ότι διαθέτει εξαιρετικά handles στα τελειώματα του και με δεξί και με αριστερό. Το catch ‘n finish είναι η μεγαλύτερη αρετή του παίκτη και παραμένει από τους πιο efficient scorers μέσα από τέτοιες καταστάσεις. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στην ευστοχία που τον διακρίνει..

59% εντός παιδιάς με την Olimpja
51% εντός παιδιάς με την Κύμη
55% με τη Levallois
70%(!) τελευταίο έτος με το Michigan

Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε ότι πρόκειται για ένα παίκτη με άριστη σύνδεση με το καλάθι, είτε σε πλαίσιο συνεργασιών, είτε απομόνωσης.

Στο χαμηλό post δεν διακρινόταν ΠΟΤΕ για την ικανότητα του στο σκοράρισμα. Αντιθέτως δεν είχε πολύ καλό πιβοτάρισμα και ορισμένοι σκάουτερ τον χαρακτήριζαν άγουρο από άποψη πλαστικότητας. Το ζήτημα είναι ότι δουλεύει ασταμάτητα σε αυτό το τομέα. Αγαπημένη του κίνηση ανέκαθεν ήταν το δεξί baby hook ή jump hook περίπου 2.5 με 3 μέτρα μακριά από τη ρακέτα. Χρησιμοποιεί και το αριστερό χέρι. Λατρεύω να ρολάρει εκρηκτικά πάνω στον αντίπαλο του, αλλά εδώ δυσκολεύεται αν ελέγξει τα τελειώματα του. Πολύ σημαντικό το γεγονός ότι παίζει και με πρόσωπο και έχει γίνει αρκετά συνεπής με το να σουτάρει από μέση απόσταση. Το σημαντικότερο που διδάχθηκε μέσα από την επίθεση του Michigan είναι να παραμένει λειτουργικός σαν παίκτης χωρίς να σκοράρει, αλλά και καλός πασέρ. Σε συνεργασίες από μέσα προς τα έξω κυρίως. Αλλά παραμένει ένα παιδί που έχοντας δίπλα του παίκτες όπως ο Νικ Στάουσκας ή Ντάριους Μόρις, δούλευε περισσότερο για τους συμπαίκτες του παρά για τον ίδιο, όσο και οι συμπαίκτες του γι’ αυτόν. Αυτός είναι και ο λόγος που γαλουχήθηκε κατά αυτό τον τρόπο ο Μόργκαν… Να βλέπει δηλαδή περισσότερο την πάσα και αν μην έχει ανεπτυγμένη επιθετική ικανότητα ο ίδιος, αλλά να στηρίζεται στους συμπαίκτες του.

Για τον Μόργκαν όλα είναι θέμα χημείας και ομαδικότητας. Μπορεί να γίνει πολύ χρήσιμος σε μια horn επίθεση με dive και pop out ιδίως αν έχει δίπλα του ένα ψηλό που να ξέρει να πασάρει στο dive ή ένα κοντό που να διαβάζει σε πρώτο χρόνο το κάθετο κόψιμο που πραγματοποιεί. Βλέπετε, ο Αμερικανός βοηθάει ιδιαίτερα και στο να τραβάει κοντά τους τις βοήθειες. Δεν είναι λίγες οι ομάδες σε επίπεδο Euroleague που τραβάνε την βοήθεια στη ρακέτα για να κόψουν το roll και αυτομάτως ρισκάρουν το μακρινό σουτ και την extra πάσα.

Στο ριμπάουντ, ο Μόργκαν παραμένει ένας απίστευτος παίκτης και παρότι δεν είναι και ο καλύτερος leaper όπως έγραψα, μαζεύει περίπου 12.3 ριμπάουντ ανά 40 λεπτά, όντας από τους παραγωγικότερους ψηλούς στην Αδριατική λίγκα. Το σημαντικότερο για τον ίδιο είναι το πώς εκμεταλλεύεται το σώμα του και το συμπαθητικό άνοιγμα των χεριών του περισσότερο από το άλμα του. Ο Αμερικανός είναι bruiser από την άποψη ότι χρησιμοποιεί στο έπακρον τα σωματικά/αθλητικά/ενεργιακά προσόντα που διαθέτει και δεν φοβάται την επαφή, αντιθέτως την επιδιώκει. Εξ’ ου και ο όρος παραπάνω(=bruiser). Είτε είναι στο χαμηλό post, είτε στο ριμπάουντ, ο Μόργκαν βάζει το σώμα του δυνατά σε ένα physical game ξανά λέω… παλιάς κοπής!

Αμυντικά, ο Μόργκαν δεν είναι ο εξιδανικευμένος rim protector όπως τον γνωρίζουμε. Αυτό που προβληματίζει κυρίως στον παίκτη είναι η προσήλωση και η συγκέντρωση που θα δείξει και λιγότερο τα προσόντα του. Είναι παίκτης που πολύ δύσκολα σπρώχνεται στο χαμηλό post, ενώ έδειξε εξαιρετική βελτίωση στο να αποφεύγει τα «χαζά» φάουλ. Σίγουρα θα δυσκολευτεί απέναντι σε πολύ δυνατά κορμιά, όπως και όλοι οι undersized ψηλοί και παρότι δεν έχει το leaping ability για να σηκωθεί στο block, θα παίξει καθαρή δυνατή άμυνα ισχύος(=στατική ισχύ) στο ζωγραφιστό. Δεν χαμηλώνει όσο πρέπει για να βγει σε δυναμικές αλλαγές και προσπαθεί να κόψει περισσότερο την πάσα, παρά τον παίκτη που κινείται μέσα στη ρακέτα. Παίζει δηλαδή flat κατά κόρον ή ίσως αυτή να είναι η αντιμετώπιση που διαλέγει ο Όκομ. Σε όσες φάσεις έπαιξε hard hedge στο όριο παγίδας ήταν ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ. Ο παίκτης διαθέτει long strides και τεράστια γλιστρήματα που μαζί με τον όγκο και τα χέρια του παρασύρουν τον αντίπαλο γκαρντ μακριά από το πεδίο δράσης του. Μου άρεσε πάρα πολύ το recover που πραγματοποίησε, αλλά ξανά λέω, κυρίως τα τεράστια γλιστρήματα του, αρετή που διαθέτει σε τεράστιο βαθμό ο Οθέλο Χάντερ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Ίσως στον Παναθηναϊκό να ταίριαζε περισσότερο ένας καθαρός αμυντικός εξολοθρευτής όπως ο Μπιρτς και λιγότερο καλός επιθετικά, καθώς υπάρχει και ο Όγκαστ. Στα δικά μου μάτια ο Τζόρνταν Μόργκαν, όμως, μοιάζει με ένα λαχείο που έπρεπε εδώ και καιρό να έχει πάρει την ευκαιρία για το υψηλότερο επίπεδο.

Επίσης, έσπασε ρεκορ, καθώς παραμένει ο  μοναδικός παίκτης που έχει σκοράρει 29 πόντους απέναντι στον ΟΣΦΠ επί Σφαιροπουλου, έχοντας παράλληλα 14 ριμπάουντ!

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!