Βαλαντσιούνας: Γιατί η στάση του ήταν αθέμιτη απέναντι στον Παναθηναϊκό

Από εκεί που όλα έδειχναν πως ο Γιόνας Βαλαντσιούνας θα ντυθεί στα «πράσινα», φτάσαμε στο απόλυτο «μπαμ» της απογοήτευσης.

Από εκεί που όλα έδειχναν πως ο Γιόνας Βαλαντσιούνας θα ντυθεί στα «πράσινα», φτάσαμε στο απόλυτο «μπαμ» της απογοήτευσης. Και όσο κι αν η υπόθεση μπορεί να καταγραφεί στις λεπτομέρειες ως «αποτυχία του Ντένβερ να τον αποδεσμεύσει», η πραγματικότητα είναι πως ο ίδιος ο παίκτης φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη. Ή μάλλον, για να το θέσουμε όπως το νιώθουν οι φίλοι του «Τριφυλλιού», δεν φέρθηκε τίμια.

Η συμφωνία που υπήρξε, αλλά δεν υπήρξε ποτέ

Από τις αρχές Ιουλίου, η πλευρά του Βαλαντσιούνας φρόντισε να επικοινωνήσει προς τον Παναθηναϊκό (και όχι μόνο) ότι υπάρχει προφορική συμφωνία. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπήκε προσωπικά στην υπόθεση, με τον ίδιο τον Λιθουανό να συνομιλεί καθημερινά με τους ανθρώπους της ομάδας, να επισκέπτεται την Αθήνα, να διαβεβαιώνει ότι θέλει να αγωνιστεί στην EuroLeague, να ετοιμάζεται για νέα ζωή.

Κι όμως, όταν η ώρα της αλήθειας έφτασε, κανένα πραγματικό «όχι» δεν ακούστηκε από τα χείλη του προς το Ντένβερ. Αντί να θέσει ξεκάθαρα την επιθυμία του, επέλεξε μια τακτική… πολιτικής ουδετερότητας. Να δηλώνει «θα δούμε», «τίποτα δεν έχει τελειώσει», «όταν είμαι σίγουρος θα σας το πω», την ίδια στιγμή που οι πληροφορίες έλεγαν πως δεν είχε πιέσει ούτε στο ελάχιστο για να του επιτραπεί η αποδέσμευση.

Δεν πολέμησε ποτέ για το «ναι»

Αντίθετα με αυτό που πολλοί πίστεψαν, ο Βαλαντσιούνας δεν διεκδίκησε ποτέ αληθινά την ελευθερία του από το ΝΒΑ. Ούτε ένα δημόσιο «θέλω να φύγω». Ούτε μια ειλικρινής προσπάθεια να ταρακουνήσει τον οργανισμό των Νάγκετς. Ούτε μια στάση που θα έστελνε το μήνυμα «δεν με κρατάτε με το ζόρι». Κι ας κυκλοφορούσαν δημοσιεύματα πως είναι «έτοιμος να μην πάει καν στο training camp». Στην πράξη, το μόνο που έκανε ήταν να περιμένει τι θα αποφασίσει ο… εργοδότης του.

Πλήρης παθητικότητα. Και απέναντι σε έναν σύλλογο όπως ο Παναθηναϊκός, που δούλεψε σκληρά, μεθοδικά και σοβαρά για να υλοποιήσει τη μεταγραφή της δεκαετίας, τέτοια στάση ισοδυναμεί με ασέβεια.

Το αφήγημα που κατέρρευσε

Η εικόνα που χτίστηκε τις τελευταίες εβδομάδες ήταν ξεκάθαρη. Ένας σπουδαίος παίκτης, ο κορυφαίος σέντερ της EuroLeague αν ερχόταν, επιθυμεί να επιστρέψει στην Ευρώπη, συγκινείται από το project του Παναθηναϊκού και επιδιώκει να γυρίσει κοντά στο σπίτι του. Πόσες φορές γράφτηκε αυτό; Πόσες φορές ειπώθηκε on και off the record ότι θέλει, αλλά δεν τον αφήνουν;

Τελικά φάνηκε ότι… ούτε τόσο πολύ ήθελε, ούτε τόσο πολύ προσπάθησε. Όταν έχεις ένα συμβόλαιο «μη δεσμευτικό» (team option), έναν μάνατζερ που υπόσχεται ότι «θα μείνεις ελεύθερος» και μια ομάδα που δεν σε βλέπει ως βασικό κομμάτι του κορμού της, η μεταγραφή γίνεται, αν το θέλεις στ’ αλήθεια.

Στον Παναθηναϊκό δεν χρωστάει τίποτα, αλλά του χρωστάει ειλικρίνεια

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη από παίκτες που διστάζουν όταν πρέπει να σταθούν στο ύψος της επιλογής τους. Όσοι φοράνε αυτή τη φανέλα, το κάνουν με ξεκάθαρη βούληση, όχι με «ναι μεν αλλά». Ο Βαλαντσιούνας μπορούσε να τολμήσει. Διάλεξε να κάνει πίσω. Και τελικά, άφησε μια ομάδα στα κρύα του λουτρού και χιλιάδες φιλάθλους με πίκρα.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Κουρμπέλης: «Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ μεγάλη ομάδα»
• Γεντβάι: «Με την ΑΕΚ χάσαμε από τα “δώρα” που κάναμε»
• Ρικ Πιτίνο: Η αποθέωση για την ατμόσφαιρα στα ντέρμπι «αιωνίων»
• Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: Ντέρμπι «αιωνίων» στο Μετς – Η τηλεοπτική μετάδοση
• Παναθηναϊκός – Πανιώνιος: Για την επιστροφή στις νίκες | Η τηλεοπτική μετάδοση