Σταμούλης: «Γι’ αυτό έγινα Παναθηναϊκός – Ήθελα να παίξω με τον Ντέγιαν, με στιγμάτισε το Παρίσι»!

Ο γνωστός ηθοποιός Σπύρος Σταμούλης παραχώρησε συνέντευξη σε εκπομπή της Cosmote TV όπου μεταξύ άλλων εξέφρασε την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

“Ο ΛεΜπρόν (Τζέιμς) είναι ένας πολύ μεγάλος αθλητής και πολύ σημαντικός για το άθλημα του μπάσκετ. Εμένα δεν είναι ο αγαπημένος μου. Ο Τζόρνταν ήταν. Ήμουν παιδάκι όταν μεσουρανούσε. Θυμάμαι που απλά ήταν σε κάθε παιδικό δωμάτιο οι αφίσες του. Παρακαλούσα τη μητέρα μου να μου πάρει ένα καπέλο. Ήταν το όνειρο κάθε παιδιού. Να μοιάσει με τον Τζόρνταν. Εγώ θα ήθελα να παίξω με τον Μποντιρόγκα. Δεν είναι τυχαίο που τον αγαπούν τόσο. Και ο Αλβέρτης και ο Διαμαντίδης ήταν επίσης μεγάλοι παίκτες. Ο Ντομινίκ ήταν απίστευτος”.

Όσο για τις αναμνήσεις του ως παιδί από τον Παναθηναϊκό: “Όταν ο Βαζέχα πέτυχε το γκολ στον Άγιαξ τρελάθηκα. Ο Μπισμπίκης είναι πιο τρελαμένος Παναθηναϊκός από εμένα. Στο μπάσκετ θυμάμαι το Ευρωπαϊκό στο Παρίσι, το κολλημένο χροονόμετρο και την τάπα του Βράνκοβιτς“

Για το ποια ομάδα υποστηρίζει: “Προφανώς είμαι με τον Γιάννη και εύχομαι να κατακτήσει τον τίτλο. Ένας από τους λόγους που έγινα Παναθηναϊκός ήταν ο Γκάλης. Όταν πήγε, άρχισε μια τρέλα. Μπορώ να σου πω για τον Μποντιρόγκα, τον Άιβερσον. Παρά το ύψος του, έφερνε βόλτα τα θηρία. Εγώ λόγω ύψους δεν είχα πολλές επιλογές και έπαιζα πλέι μέικερ“.

Ενώ για τις Άγριες Μέλισσες, δήλωσε: “Η μητέρα μου με είχε ρωτήσει για ποιον λόγο δεν παίζω εκεί. Της απάντησα “Δεν ξέρω, αλλά θα το προσπαθήσω”. Ο Αλέξης είναι ένας άνθρωπος που μεγάλωσε με δυσκολίες. Ο πατέρας του ήταν εξόριστος και σε εκείνη την Ελλάδα κατάφερε να σπουδάσει και να γίνει τελικά εισαγγελέας“.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Αταμάν: «Δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι στην Euroleague»
• Παναθηναϊκός: «Τελειώνει» ο Παπαδημητρίου – Προ των πυλών μεγάλες αλλαγές!
• Παναθηναϊκός: Πρόταση της Παρτιζάν στον Λεσόρ – Η αντίδραση του παίκτη!
• Παναθηναϊκός: «Σαρωτικές» αλλαγές στην ΠΑΕ – Η επιστροφή και τα «αντίο»!
• Παναθηναϊκός: Γκριγκόνις για τρεις… έναν χρόνο μετά!