Scouting Report: Οι 3 «σωματοφύλακες» του Eurocup! (vids)

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, μέσω ενός πλήρους scouting report στο “Όλα Πράσινα”, ξεχωρίζει τρεις παίκτες του Eurocup που θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν στο υψηλότερο επίπεδο: Έναν πανέξυπνο center από την Αυστραλία, έναν Αμερικανό guard με πλούσιο βιογραφικό και έναν φέρελπη Γάλλο “φονιά” από τα 6.75, αναλύοντας πλήρως τα αγωνιστικά τους χαρακτηριστικά και υπογραμμίζοντας τους λόγους για τους οποίους τους θεωρεί ιδανικούς για τον Παναθηναϊκό. 

Αρχικά, να σημειώσουμε ότι ο Παναθηναϊκός μέχρι και το τέλος του πρωταθλήματος, εκτός απρόοπτου, δεν αναμένεται να κινηθεί για κάποιον παίκτη και αυτό γιατί η ομάδα έχει βρει σταθερούς ρόλους και βρίσκεται στην καλύτερη εκδοχή της από την αρχή της σεζόν. Οι προτάσεις των τριών συγκεκριμένων αθλητών έγιναν με σκοπό να παρουσιάσουμε στον κόσμο κάποιους παίκτες που κατά την άποψή μας θα έπρεπε να απασχολήσουν την ομάδα το καλοκαίρι.

Το Eurocup είναι η δεύτερη κατά σειρά – από άποψη ποιότητας – ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση μετά από την Euroleague. Τα τελευταία χρόνια το επίπεδο αυτής της λίγκας είναι αρκετά ανεβασμένο και όλος ο μπασκετικός κόσμος αναμένει τα νοκ άουτ, καθώς δίνουν πολύ σπουδαία παιχνίδια, με φόντο φυσικά μία θέση στην Euroleague για την πρωταθλήτρια ομάδα. Αρκετοί παίκτες από ομάδες που αγωνίζονται εκεί θα μπορούσαν να κάνουν το step up και να σταθούν στο υψηλότερο επίπεδο. Παρόλα αυτά, στην παρακάτω λίστα θα σας παρουσιάσω τρεις  περιπτώσεις αθλητών, που όχι απλά θα μπορούσαν να σταθούν, αλλά και να πρωταγωνιστήσουν σε ομάδες top επιπέδου. Σίγουρα η λίστα είναι μικρή και έχω αφήσει εκτός αυτής καλούς παίκτες, αλλά θα μας δοθεί η ευκαιρία να μιλήσουμε για αυτούς μετά από την λήξη της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου.

Jock Landale: Ο επόμενος μεγάλος center

Ομοιότητα με Γιάννη Μπουρούση: Κοινά σημεία αποτελούν η κίνηση μακριά από την μπάλα, οι καλές θέσεις μέσα στο ζωγραφιστό, οι πλαστικές και όμοιες κινήσεις, το μακρινό σουτ για παίκτη στο ύψος του, η ικανότητα στα ριμπάουντ και ο συνδυασμός μεγέθους και δύναμης. 

Ο Jock Landale είναι Αυστραλός στην καταγωγή και φέτος αγωνίζεται για λογαριασμό της Παρτιζάν Βελιγραδίου στο Eurocup και την Αδριατική Λίγκα. Έχει ύψος 2.11, ζυγίζει περίπου 115 κιλά και είναι μόλις 24 χρονών. Φυσικά, όπως γίνεται κατανοητό από τον συνδυασμό ύψους – βάρους, ο παίκτης καλύπτει αποκλειστικά την θέση του center. Θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω σαν έναν σύγχρονο “δεινόσαυρο”, καθώς μπορεί να υποστηρίξει το παλιομοδίτικο τρόπο παιχνιδιού, αλλά ταυτόχρονα είναι σε θέση να προσφέρει και άλλα πράγματα στην ομάδα του.

Είναι γέννημα θρέμμα του κολεγιακού μπάσκετ. Συγκεκριμένα φοίτησε στο Saint Mary για τέσσερα χρόνια πριν δηλώσει συμμετοχή για το Draft του 2018, όπου δεν κατάφερε να πείσει κάποια ομάδα ότι αξίζει μία θέση στον “μαγικό κόσμο”. Στη συνέχεια έπαιξε με του Atlanta Hawks στο Summer League του NBA και  έπειτα υπέγραψε συμβόλαιο 2 ετών με την σερβική ομάδα.

Στατιστικά Eurocup 2018-19: 11.2 πόντοι, 6.5 ριμπάουντ, 1.8 ασίστ, 0.5 κλεψίματα, 1.6 λάθη, 0.7 κοψίματα με 68.3% δίποντο, 38.1% τρίποντο και 48.1% βολές σε σύνολο 16 αγώνων, από τους οποίους τους 12 σαν βασικός και χρόνο περίπου στα 25 λεπτά.

Σκοράρισμα: Ο Jock Landale είναι ένα center που έχει την ικανότητα να παίζει αρκετά καλά κοντά στο καλάθι. Το ύψος μαζί με το βάρος του, του δίνουν τη δυνατότητα να κλειδώνει τους αντιπάλους του, να τους βάζει στην πλάτη του και να τους νικάει με τις όμορφες πλαστικές κινήσεις που διαθέτει. Γενικά, το παιχνίδι του θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω ως αυτόφωτο, δηλαδή είναι ένας αθλητής που έχει την προσωπική φάση στο 1 vs 1 με πλάτη στο αντίπαλο καλάθι και χρησιμοποιεί αρμονικά την τεχνική και το κορμί του. Πολλή έμφαση πρέπει να δοθεί στην κίνηση που κάνει μακριά από την μπάλα, με σκοπό να πάρει την κατάλληλη θέση στο χαμηλό ποστ για να επιτεθεί. Μέσα από μία διαδικασία αλλεπάλληλων σκριν που κάνει και δέχεται, βγαίνει στην δυνατή πλευρά έχοντας κλειδωμένο τον εκάστοτε προσωπικό του αντίπαλο. Ταυτόχρονα μπορεί να σκοράρει και μετά από επαφή, κόντρα σε έναν η περισσότερους αντιπάλους αλλά όχι με αρκετή συνέπεια.

Στο θέμα της συνεργασίας με τους περιφερειακούς, μπορεί να παίξει πολύ καλά σαν σκρίνερ το pick and roll. Μετά το αρχικό πικ μπορεί να βυθιστεί πολύ αρμονικά μέσα στην ρακέτα και να τελειώσει φάσεις από κοντά, είτε να σταθεί και να σουτάρει από μέση απόσταση, από τα 3-4 μέτρα. Γενικά, το σουτ του από μέση απόσταση είναι αρκετά αξιόπιστο. Ο Jock Landale αρέσκεται σε φάσεις όπου ακόμα και με κοντύτερο αντίπαλο μπορεί να σταματήσει μπροστά του μόλις υποδεχτεί την μπάλα σε κάποια γωνιακή μεριά του παρκέ και να εκτελέσει από πλάγια θέση. Τέλος, όπως γίνεται κατανοητό, η έφεσή του στο σουτ φαίνεται και από την ικανότητά του να εκτελεί από μακρινή απόσταση μετά από pick and pop. Για να μην δημιουργήσω εντυπώσεις, δεν είναι κάποιος εξαιρετικός σουτέρ, αλλά του αρέσει να δοκιμάζει και σίγουρα για το ύψος του και την θέση που αγωνίζεται θα τον χαρακτήριζα τουλάχιστον αξιόπιστο.

Δημιουργία: Ο Jock Landale σαν παίκτης δεν παίζει μπάσκετ λόγω ύψους, αλλά λόγω ικανότητας και αντίληψης. Θεωρείται ένας playmaker ρακέτας και αυτό γιατί η αίσθηση παιχνιδιού που διαθέτει είναι πολύ μεγάλη. Όταν βάλει την μπάλα στην πλάτη και δεχτεί κάποιο double team, μπορεί να πασάρει εύκολα στην αδύναμη πλευρά στον παίκτη που έχει τις καλύτερες προϋποθέσεις να σκοράρει. Επιπλέον, διακρίνει άψογα τα κοψίματα μέσα στην ρακέτα που γίνονται στην πλάτη του και έχει την ικανότητα να πασάρει την μπάλα. Τέλος, σε περιπτώσεις που μπαίνει με ντρίπλα μέσα στην ρακέτα και η άμυνα τον αντιμετωπίζει με βοήθεια, πασάρει στον ελεύθερο παίκτη που βρίσκεται μόνος του κάτω από το καλάθι.

Άμυνα-Ριμπάουντ: Αμυντικά δεν είναι ένας εξαιρετικός αθλητής, αλλά η αντίληψη του βρίσκεται σε ένα υψηλό επίπεδο. Το μειονέκτημά του σε αθλητικά προσόντα το διορθώνει με τον συνδυασμό μεγέθους και δύναμης. Είναι αρκετά δυνατός και δεν μπορεί να τον σπρώξει κανείς εύκολα προς το καλάθι, εκτός βέβαια αν είναι φοβερά μυώδης ο αντίπαλος center, αλλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτό είναι κάτι αρκετά δύσκολο. Συνάμα μπορεί να διαβάσει την αντίπαλη άμυνα και να κατορθώσει να αντιδράσει ένα χρόνο πριν συμβεί κάτι, άρα να έχει πάντα το αμυντικό πλεονέκτημα, το οποίο είναι απόρροια του πολύ καλού ενστίκτου που διαθέτει. Όσον αφορά τα ριμπάουντ νομίζω γίνεται κατανοητό ότι ένας παίκτης με τα σωματικά του χαρακτηριστικά και την εξυπνάδα του είναι σε θέση να μαζεύει αρκετά ριμπάουντ. Θεωρώ ότι είναι εξίσου καλός και στα δύο είδη ριμπάουντ, γιατί στο αμυντικό κρατάει μακριά από την διεκδίκηση τους αντιπάλους του και στο επιθετικό έχει καλές θέσεις. Τέλος, φυσικά μετά από επιθετικό ριμπάουντ συνήθως τελειώνει την φάση με κάποιο κάρφωμα ή με κάποιο τιπ την στέλνει στο καλάθι.

Αδυναμίες: Σίγουρα δεν είναι όλα ρόδινα, αλλά δεν έχει και πολλά τα πράγματα που θα πρέπει να βελτιώσει. Το σημαντικότερο είναι να γίνει πιο γρήγορος και να εκμεταλλεύεται έτσι την ταχύτητά του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Αμυντικά για να είναι σε θέση να μαρκάρει κοντύτερο παίκτη και επιθετικά για να μπορέσει να αντιμετωπίζει και να περνάει στα πόδια τους πιο βαρείς αντιπάλους του που δεν μπορεί να σπρώξει προς το καλάθι. Σίγουρα πρέπει να γίνει πιο αθλητικός για να συνεισφέρει περισσότερο, τόσο στα ριμπάουντ, στα οποία βέβαια δεν είναι κακός, όσο κυρίως στα κοψίματα. Για παίκτη με τα δικά του χαρακτηριστικά δεν είναι καλός μπλοκέρ. Ταυτόχρονα, το μακρινό του σουτ χρίζει βελτίωσης, όπως και το ποσοστό του από την γραμμή της φιλανθρωπίας. Τέλος, το πιο σημαντικό είναι να εξελίξει κάπως την διαδικασία της πάσας και αυτό γιατί αφού βλέπει όλα τα κοψίματα και έχει την θέληση να πασάρει, είναι άσχημο και ανόητο να υποκύπτει σε τόσα λάθη.

Συμπερασματικά, ο Jock Landale είναι ένας παίκτης που είναι ο επόμενος καλός center που θα βγάλει η Παρτιζάν, μετά από τους Πέκοβιτς, Μάριτς, Μιλουτίνοφ. Το μεγάλο πλεονέκτημα του Jock Landale και ο λόγος που το παιχνίδι του είναι πιο πολυδιάστατο είναι η απειλή από μακρινή απόσταση. Το νεαρό της ηλικίας του, οι πολύ καλές εμπειρίες που λαμβάνει από έναν πολύ μεγάλο οργανισμό, καθώς και η εργατικότητα του, αποτελούν στοιχεία που σύντομα θα τον οδηγήσουν σε μία ομάδα υψηλότερου επίπεδου από αυτό της Παρτιζάν. Θεωρώ ότι θα μπορούσε να σταθεί σε θέση βασικού center ακόμα και σε ομάδα επιπέδου Ευρωλίγκας, αλλά ίσως όχι ακόμη σε ομάδα πρωταθλητισμού. Τέλος, στον Παναθηναϊκό, που όλο το βάρος της οργάνωσης βρίσκεται στις πλάτες του Νικ, θα ήταν πολύ χρήσιμος για να του παίρνει κάπως αυτό το φορτίο, να πετυχαίνει πόντους μέσα στο ζωγραφιστό με προσωπική φάση και να μαζεύει και ριμπάουντ.

https://www.youtube.com/watch?v=LLLpwx_cwD4

Pierria Henry: Ο τέλειος έκτος παίκτης 

Ομοιότητα με Ντάνιελ Χάκετ: Κοινά σημεία είναι η άμυνα στα όρια του φάουλ που μπορεί να χαλάσει το μυαλό οποιουδήποτε παίκτη, η μάχη για κάθε διεκδικούμενη μπάλα, τα ηγετικά χαρακτηριστικά και οι επιλογές στην επίθεση με βασικότερη το ποστάρισμα ακόμα και σε ίδιους παίκτες, ενώ σίγουρα μεγάλη διαφοροποίηση υπάρχει στο σουτ τριών πόντων, που ο Χένρι είναι σταθερά πολύ καλύτερος σουτέρ. 

Ο Pierria Henry είναι 26 χρονών, γεννημένος στην Αμερική και αγωνίζεται στις θέσεις του PG και ορισμένες φορές του SG. Έχει ύψος 1.96 και ζυγίζει κοντά στα 90 κιλά. Φέτος βρίσκεται στην Ρωσία για λογαριασμό της Ούνιξ Καζάν και το περασμένο καλοκαίρι ο Μπλατ προσπάθησε να τον φέρει στον Ολυμπιακό, χωρίς όμως επιτυχία. Η αλήθεια είναι ότι εξέταζα την περίπτωση του παίκτη πριν γίνει ευρέως γνωστός στην Ελλάδα και μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε το πολυδιάστατο πακέτο που διαθέτει, το οποίο τον κάνει πραγματικά ξεχωριστό.

Φοίτησε σε κολέγιο της Σάρλοτ, όπου έχει διακριθεί με την προσφορά του τόσο στην άμυνα της ομάδας του, όσο και συνολικά στο παιχνίδι του, λαμβάνοντας ατομικές διακρίσεις. Στη συνέχεια έκανε αίτηση για το Draft του 2015, χωρίς όμως να τον επιλέγει κάποια ομάδα σε μία από τις 60 θέσεις. Παρόλα αυτά, έπαιξε με τους Huston Rockets στο Summer League της ίδιας χρονιάς και αμέσως μετά κατευθύνθηκε στην Γεωργία για λογαριασμό της Τυφλίδας. Εκεί πέρασε το πρώτο μέρος της σεζόν 2015-16 , αλλά λόγω οικονομικών προβλημάτων της ομάδας αποχώρησε με νέο προορισμό την γερμανική Ουλμ, με την οποία έφτασε ως τους τελικούς της σεζόν εκείνης, όπου ηττήθηκε από την Μπάμπερκ. Η σεζόν 2016-17 τον βρήκε στο Ισραήλ και συγκεκριμένα στην  Happoel Eilian, την οποία βοήθησε να φτάσει στα play offs της λίγκας, έχοντας μία λαμπρή παρουσία όλη τη σεζόν.

Την αμέσως επόμενη χρονιά πήγε στην Τουρκία για να παίξει στην Τόφας. Η λαμπρή του παρουσία και η συνολικά καλοδουλεμένη ομάδα έφτασαν ως τους τελικούς του τουρκικού πρωταθλήματος, όπου ηττήθηκαν από την Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Το περασμένο καλοκαίρι, προερχόμενος από εξαιρετικές σεζόν στην Ευρώπη, έψαξε πάλι την τύχη του στην Αμερική, όπου οι Boston Celtics του έδωσαν την ευκαιρία να αγωνιστεί μαζί τους στο Summer League , χωρίς πάλι όμως να καταφέρει να πείσει ότι αξίζει μία θέση στο “μαγικό κόσμο”.

Στατιστικά Eurocup 2018-19: 11.4 πόντοι, 4.2 ριμπάουντ, 5.4 ασίστ, 1.6 κλεψίματα, 2.2 λάθη με 50.5% δίποντο, 38% τρίποντο, 74.1% βολές σε σύνολο 18 αγώνων από τους οποίους τους 16 ως βασικός και χρόνο περίπου στα 26 λεπτά.

Σκοράρισμα: Αρχικά,  να υπογραμμιστεί ότι ο Αμερικανός παίκτης διαθέτει ένα πλήρες πακέτο επιθετικών κινήσεων, το οποίο χρησιμοποιεί αρμονικά για να συνεισφέρει στο σκοράρισμα της ομάδας του. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με το σουτ, τονίζοντας ότι είναι ένας πολύ αξιόπιστος σουτέρ από μακρινή απόσταση. Σίγουρα δεν είναι ο κλασικός σουτέρ, που όλη η ομάδα θα προσπαθήσει να δημιουργήσει το δικό του σουτ,  αλλά από την άλλη μεριά μπορεί με συνέπεια να εκτελεί με ποσοστό κοντά στο 40%. Προτιμάει να σουτάρει σαν σουτέρ θέσης από την δεξιά γωνία και το δεξιό φτερό της επίθεσης, υποδεχόμενος μία πάσα από συμπαίκτη. Εκτός από ταλαντούχος στατικός σουτέρ, μπορεί να εκτελέσει και μετά από ντρίπλα σε καταστάσεις pick and roll, και απομόνωσης. Ειδικά αν νιώθει ζεστός κάποιο βράδυ, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να τον σταματήσεις από το να ευστοχεί με οποιαδήποτε άμυνα εφαρμόζεται επάνω του και όσο σκληρή και να είναι. Τέλος, θα τον δούμε λίγες φορές να εκτελεί και μετά από ντρίπλα από μέση απόσταση, ενώ είναι και αρκετά αξιόπιστος από την γραμμή των βολών.

Επιπλέον οι αρετές του δεν σταματάνε στο σουτ, αφού μπορεί να απειλήσει εξίσου καλά και με άλλους τρόπους. Τις διεισδύσεις του προς το αντίπαλο καλάθι, αρέσκεται να τις ολοκληρώνει με δεξί φλότερ. Πολλές είναι οι φορές μάλιστα, που ενώ έχει δεχθεί ασφυκτική άμυνα, μπορεί με τις προσποιήσεις του να φτάσει κοντά στο καλάθι να να τελειώσει με φλότερ, έχοντας μάλιστα καλές ανάσες για να επιστρέψει πίσω στην άμυνα του. Ταυτόχρονα, ένα πολύ σημαντικό κομμάτι είναι τα ποσταρίσματά του. Η δύναμή του και η σωστή χρησιμοποίηση των ώμων του τον κάνουν να μπορεί να επιτεθεί με πλάτη στο αντίπαλο καλάθι σε καταστάσεις  1 vs 1. Δεν θα αναφερθώ καν στο πόσο εύκολα επιτίθεται όταν υπάρχει miss match και αυτό διότι μπορεί να σπρώξει με την πλάτη του και φαινομενικά πιο δυνατούς και μυώδεις αντιπάλους από αυτόν. Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος που τοποθετεί κάποιον παίκτη στην πλάτη του και τον νικάει κυρίως με κάποιο σουτ μετά από γύρισμα και βηματάκι πίσω.

Δημιουργία: Ξεκινώντας από το τελευταίο κομμάτι του ποσταρίσματος, ο Pierria Henry το χρησιμοποιεί και για λόγους δημιουργίας. Πολλές φορές θα τον δούμε να ξεκινάει αμέσως να ποστάρει κάποιον αντίπαλο και όταν αποφασίσει η άμυνα να στείλει δεύτερο παίκτη πάνω του σε κάποιου είδους βοήθειας και διπλής αντιμετώπισης, πασάρει αμέσως στον παίκτη που είναι ελεύθερος με μεγάλη ευκολία. Ακόμα και σε φάσεις που αυτή η βοήθεια δεν είναι πραγματική, αλλά προσποιητή από την άμυνα για να τον μπερδέψει ή να τον φοβίσει, έχει την ικανότητα σε κλάσματα δευτερολέπτου να διαγνώσει τον ελεύθερο παίκτη κάτω από το καλάθι και να του πασάρει την μπάλα, γεγονός που θέλει πολύ καθαρό μυαλό και είναι δύσκολο. Για να ολοκληρώνουμε λοιπόν το θέμα της πάσας που έρχεται μετά από παιχνίδι με πλάτη, να τονίσουμε ότι διακρίνει και τυχόν κοψίματα περιφερειακών, τροφοδοτώντας τους ανάλογα.

Ταυτόχρονα παίζει καλά το pick and roll, γνωρίζοντας το σωστό χρόνο που οφείλει να πασάρει, και σίγουρα δεν είναι εγωιστής. Ένα ακόμη κομμάτι που δείχνει πόσο μεγάλη ικανότητα έχει στην πάσα είναι οι στιγμές που πασάρει σε κάποιον συμπαίκτη του ενώ κοιτάει αλλού. Τέτοιου είδους πάσες χρειάζονται μεγάλη οξυδέρκεια και είναι πολύ θεαματικές όταν πετυχαίνουν, αλλά συνάμα και αρκετά επικίνδυνες. Τέλος, μετά από επαναφορά μπορεί να δει πολύ καλά τα κοψίματα και να πασάρει ακόμη και στην καρδιά της ρακέτας μετά από αμυντική ολιγωρία, οπότε αυτό τον καθιστά ως τον τέλειο παίκτη για επαναφορές σε κρίσιμα σημεία των αγώνων.

Άμυνα: Ο Pierria Henry είναι ένας πολύ σκληρός παίκτης, που ζει και πεθαίνει αμυντικά μέσα από τη δύναμη και την ενέργεια που καταθέτει στο παρκέ. Μπορεί ο εκάστοτε προπονητής του να του δώσει τον καλύτερο επιθετικό παίκτη της αντίπαλης ομάδας και να τον περιορίσει σημαντικά ο Αμερικανός. Θα πιέσει πολύ πάνω στην μπάλα και παράλληλα θα χρησιμοποιήσει την δύναμη του για να του χαλάσει τελείως το μυαλό. Παίκτες soft, που αν δεχτούν κάποια χτυπήματα μέσα στις φάσεις θα επηρεαστούν, είναι πραγματικά «βούτυρο στο ψωμί» του Pierria Henry. Εκτός από αυτό βέβαια, είναι και ένας εγκεφαλικός αμυντικός παίκτης. Αυτό διακρίνεται φυσικά από το γεγονός ότι μπορεί να παίξει εξαιρετική άμυνα σαν παίκτης βοήθειας, κλέβοντας με αυτόν τον τρόπο αρκετές μπάλες. Βέβαια, τίποτα από αυτά δεν θα είχε αξία, αν δεν είχε ο ίδιος την διάθεση να παίξει άμυνα. Ο παίκτης του Πρίφτη είναι ένας παθιασμένος αμυντικός που έχει πολύ ενεργά χέρια (deflections) πάνω στην μπάλα, με αποτέλεσμα να είναι και ένας δεινός κλέφτης.

Ριμπάουντ: Και αν νομίζατε ότι κάπου εδώ ολοκληρώνονται τα θετικά του παίκτη μετά την αναφορά στην αμυντική του συμπεριφορά, κάνετε λάθος, διότι είναι ένας εξαιρετικός ριμπάουντερ. Το αμυντικό ριμπάουντ είναι ένας συνδυασμός τριών πραγμάτων, της διάθεσης, της έξυπνης χωρικής τοποθέτησης και φυσικά της ορθής χρήσης των σωματικών σου χαρακτηριστικών. Και τα τρία είναι στοιχεία που χρησιμοποιεί ο Αμερικανός. Αρχικά, δεν υπάρχει φάση όπου δεν θα πηδήξει για να διεκδικήσει ένα ριμπάουντ, αν φυσικά βρίσκεται μέσα στο ζωγραφιστό. Εκτός αυτού, δεν επιτρέπει στους αντιπάλους του να μπουν προς το καλάθι και να το μαζέψουν, αφού τοποθετεί σωστά την πλάτη του κρατώντας τους μακριά από αυτή τη διαδικασία. Και αν είναι εύκολο να κρατήσεις μακριά από την διεκδίκηση έναν παίκτη στα κυβικά σου, σκεφτείτε ότι ο Pierria Henry έκανε σωστά μπλοκ άουτ στον Κουρμπάνοφ, που είναι τρομερά δυνατός. Τέλος, ό,τι του λείπει σε αθλητικά προσόντα και άλμα, τα αναπληρώνει σε θέληση και σωστή χρήση των ώμων του.

Αδυναμίες: Η διαδικασία εντοπισμού των αρνητικών αυτού του παίκτη ήταν σαν να ψάχναμε «ψήλο στα άχυρα». Ένα πολύ βασικό από αυτά είναι ότι οφείλει να γίνει λίγο πιο προσεκτικός στον τομέα των λαθών. Βέβαια, ένας παίκτης που έχει τόση ώρα την μπάλα στα χέρια του και παίρνει αποφάσεις για το παιχνίδι είναι λογικό να υποκύπτει σε ορισμένα λάθη, αλλά θα ήταν χρήσιμο αν ήταν πιο προσεκτικός, τόσο στις πάσες του, όσο και στον χειρισμό της μπάλας. Τέλος, θα πρέπει να δουλέψει τα drive του με το αριστερό του χέρι και να βελτιώσει το ποσοστό του από την γραμμή του φάουλ.

Συμπερασματικά, Ο Pierria Henry είναι ο παίκτης που ο κάθε προπονητής θα τον ήθελε να βρίσκεται στην ομάδα του και θεωρώ ότι όλοι θα τον είχαν στο παρκέ στα τελευταία λεπτά ενός κρίσιμου παιχνιδιού, διότι μπορεί να κάνει την διαφορά, τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά. Επιπλέον το πακέτο 3-D που διαθέτει, δηλαδή ενός παίκτη που σουτάρει πολύ καλά από μακριά και ταυτόχρονα είναι εξαιρετικός αμυντικός, λείπει από την φετινή ομάδα και θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του σύγχρονου μπάσκετ. Τέλος, θεωρώ ότι θα ήταν ίσως το καλύτερο back up του Νικ Καλάθη, αφού μπορεί να δώσει αρκετά πανομοιότυπα στοιχεία με τον αρχηγό, με αποτέλεσμα η ομάδα να συμπεριφέρεται ανάλογα με την ύπαρξη ενός από τους δύο στο παρκέ και σίγουρα θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον η αγωνιστική τους συνύπαρξη στην ίδια ομάδα.

Axel Bouteille: Ένας γαλλικό “πυροβόλο”

Ομοιότητα με Μπρόκχοφ: Κοινά σημεία είναι φυσικά η θέση που αγωνίζονται, καθώς και τα περισσότερα χαρακτηριστικά τους. Τρομακτικό σουτ τριών πόντων, παιχνίδι κυρίως μακριά από την μπάλα, αλλά υπό προϋποθέσεις και με την μπάλα, αξιόπιστη άμυνα και τίμιοι ριμπάουντερ.

Θέλοντας να σας παρουσιάσω έναν forward σε αυτό το report, προβληματίστηκα αρκετά για το ποιον παίκτη θα έπρεπε να προτιμήσω. Έχοντας παρακολουθήσει πολλούς αγώνες της Άλμπα στο Eurocup, σκέφτηκα να σας μιλήσω για τον Luke Sikma, που αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο για την εκάστοτε ομάδα του, σημειώνοντας εξαιρετικά νούμερα σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, αλλά στην συνέχεια σκεπτόμενος τις παραμέτρους της ηλικίας και του γεγονότος ότι σε όλη του την καριέρα δεν έχει καταφέρει να ανέβει ουσιαστικά επίπεδο, κατέληξα να σας παρουσιάσω έναν φέρελπη παίκτη από την Γαλλία: τον Axel Bouteille.

Ο Axel Bouteille είναι Γάλλος στην καταγωγή, γεννημένος πριν από 24 χρόνια και καλύπτει κυρίως την θέση του SF και σε ορισμένα σχήματα και του SG. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω σαν ένα forward που έχει σαν βασικό του όπλο το μακρινό του σουτ. Ο παίκτης αυτός πραγματικά αποτελεί έναν τρομακτικό σουτέρ τριών πόντων που μπορεί να σκοτώσει οποιαδήποτε άμυνα, αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος για τον οποίο τον έχω ξεχωρίσει. Πριν ξεκινήσω την ανάλυση, να αναφέρω ότι φέτος αγωνίζεται για λογαριασμό της Λιμόζ και πραγματοποίησε μία σπουδαία ατομική πορεία στο Eurocup.

Στατιστικά σεζόν 2018-19: 12.3 πόντοι, 3.9 ριμπάουντ, 1.3 ασίστ, 1.1 λάθη, 0.6 κοψίματα, 0.4 κλεψίματα με 55.7% δίποντο, 51% τρίποντο και 84% βολές σε σύνολο 16 αγώνων από τους οποίους τους 8 σαν βασικός και χρόνο περίπου στα 24 λεπτά.

Σκοράρισμα: Νομίζω ότι από την εισαγωγή έγινε κατανοητό ότι το κύριο επιθετικό χαρακτηριστικό του Axel Bouteille είναι το πολύ καλό του μακρινό σουτ του. Πράγματι θεωρείται ένας εξαιρετικός στατικός σουτέρ, που αν γίνει αποδέκτης μίας καλής πάσας, τότε με το που την πιάνει, “πυροβολεί” με μεγάλη ακρίβεια προς το αντίπαλο καλάθι. Εκτός από αυτό όμως, διακρίνεται και από μία αρμονική και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη κίνηση μακριά από την μπάλα. Μπορεί σε μία επίθεση να κινείται όλη την ώρα πίσω από τα σκριν για να βρει ελάχιστο χρόνο και χώρο για να εκτελέσει. Και εδώ ακριβώς είναι το σημαντικό, καθώς έχει την ικανότητα να σουτάρει και με κρεμασμένο παίκτη πάνω του, χωρίς να νιώθει ιδιαίτερα το μαρκάρισμά του. Ταυτόχρονα, διαθέτει ένα αξιόπιστο σουτ μετά από ντρίπλα, έχοντας την ικανότητα να δημιουργήσει ο ίδιος την προσωπική του φάση. Τέλος, στα βράδια που είναι ζεστός μπορεί να εκτελέσει από παντού και με πολύ πίεση, χωρίς να έχει πρόβλημα να σκοράρει.

Εκτός από αυτά βέβαια, μπορεί να απειλήσει και με άλλους τρόπους. Πρέπει να τονιστεί ότι είναι ένας καλός αθλητής και χαρακτηρίζεται από αλτικότητα. Αρέσκεται σε φάσεις που βγαίνει στο ανοικτό γήπεδο με σκοπό να καρφώσει στο αντίπαλο καλάθι. Γενικά είναι γρήγορος και το transition παιχνίδι του δίνει πολλές φορές τη δυνατότητα να νιώθει σημαντικός επιθετικά χωρίς να σουτάρει και έτσι να βρίσκει επιθετικό ρυθμό. Από άποψη διείσδυσης προτιμάει να καρφώσει αν έχει τις προϋποθέσεις, αλλά κυρίως θα τον δείτε να τελειώνει φάσεις με το δεξί του χέρι.

Δημιουργία: Από άποψη δημιουργίας δεν είναι κανένας δεινός πασέρ, αλλά προσφέρει λίγα πράγματα και σταθερά. Οι πιο πολλές ασίστ του έρχονται μετά από διείσδυση και σπάσιμο της μπάλας στην περίμετρο. Με απλά λόγια, ο Axel Bouteille επιχειρεί να μπει ντριπλάροντας μέσα στην ρακέτα, να διεμβολίσει δηλαδή την άμυνα και να μοιράσει το παιχνίδι σε κάποιον ελεύθερο συμπαίκτη στο τρίποντο. Εκτός αυτού βέβαια, θεωρείται πολύ καλός στο να διακρίνει τα miss match, να διαβάζει τις φάσεις και να πασάρει στους παίκτες που έχουν τις καλύτερες συνθήκες για να σκοράρουν κοντά στο καλάθι.

Άμυνα-Ριμπάουντ: Ας ξεκινήσουμε την ανάλυση της αμυντικής συμπεριφοράς του Axel Bouteille από την άμυνα πάνω στην μπάλα. Έχει αρκετή διάθεση να συνεισφέρει στο αμυντικό παιχνίδι της ομάδας του και αυτό γίνεται ορατό από την προσπάθειά του να μένει πάντα μπροστά από τον προσωπικό του αντίπαλο, χωρίς να του δίνει πολύ χώρο, αλλά και από την σωστή τοποθέτηση του κορμού του στην διεκδίκηση του αμυντικού ριμπάουντ, όπου δεν φοβάται να κοντραριστεί με βαρύτερα κορμιά. Επιπλέον, αμύνεται σε ικανοποιητικό βαθμό απέναντι σε pick and roll επιθέσεις και γνωρίζει πόσο χώρο και χρόνο πρέπει να δώσει στους αντιπάλους του.

Ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι εμφανίζει γρήγορες επιστροφές μετά από αμυντικές βοήθειες. Για να εξηγήσω αυτό που είπα, σκεφτείτε ότι στο χαμηλό ποστ υπάρχει ένα miss match, ο Γάλλος πηγαίνει να βοηθήσει εκεί και μπορεί γρήγορα να πάει να μαρκάρει τον σωστό παίκτη, που δεν είναι πάντα αυτός που μάρκαρε προηγουμένως. Ταυτόχρονα, μεγάλη βαρύτητα κρύβει το γεγονός πως όταν καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να μαρκάρει κάποιον του κάνει φάουλ. Τέλος, μακριά από την μπάλα είναι αρκετά αξιόπιστος, βγαίνοντας και κλέβοντας μπάλες, τις οποίες φυσικά τις μετουσιώνει σε πόντους στο ανοικτό γήπεδο.

Αδυναμίες: Δεν θα αποκαλούσα τόσο πολύ τις αγωνιστικές του «τρύπες» ως αδυναμίες, αλλά ως πράγματα που καλείται να βελτιώσει. Το σημαντικότερο από αυτά φυσικά είναι η οργάνωση και η δημιουργία του παιχνιδιού για τους συμπαίκτες του. Πρέπει, όταν έχει την μπάλα στα δικά του χέρια, να σκέφτεται να οργανώσει τα plays για την ομάδα και όχι για τον εαυτό του. Σε καμία περίπτωση δεν τον χαρακτηρίζω εγωιστή, αλλά ως έναν σουτέρ που θέλει να σουτάρει την μπάλα, περισσότερο από ότι πασάρει. Ειδικά σε καταστάσεις pick and roll με την μπάλα στα δικά του χέρια, θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλές επικίνδυνες καταστάσεις για την αντίπαλη άμυνα. Παράλληλα, οφείλει να δουλέψει τα τελειώματα με το αριστερό του χέρι, ενώ σωματικά χρήσιμο θα ήταν να προσθέσει μυικά κιλά.

Συμπερασματικά, θεωρώ ότι ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του Axel Bouteille θα «κούμπωνε» αρμονικά στην θέση «3» της ομάδας, όπου υπάρχουν παίκτες όπως ο Ιωάννης και ο Θανάσης, που δεν έχουν μεγάλη ικανότητα στο μακρινό τους σουτ. Βέβαια, μιλάμε για ένα νέο παιδί που δεν διαθέτει πολλές παραστάσεις και παίζει στο δεύτερο ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά παρόλα αυτά σκεφτείτε ότι ο Λοτζέσκι αγωνιζόταν στην Οστάνδη πριν τον ανακαλύψει ο Μπαρτζώκας το καλοκαίρι του 2013 και τον φέρει στον Ολυμπιακό. Για να τελειώσω την αναφορά μου στον Axel Bouteille, θέλω να σας μείνει ότι είναι ιδιαίτερα εγκεφαλικός παίκτης, γεγονός που θα τον κάνει να ξεχωρίσει κατά την άποψή μου.

https://www.youtube.com/watch?v=Q0PSjbKuiec&t=29s