Πλάνο Ελληνοποίησης: Οι λόγοι της αποτυχίας!

Με αφορμή το τέλος του Μιχάλη Λούντζη από τους “πράσινους”, ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος γράφει για το πλάνο ελληνοποίησης που δεν τελεσφόρησε στον Παναθηναϊκό, αναλύοντας τα αίτια που συνέβαλαν στην αποτυχία του.

Το καλοκαίρι του 2014, μετά την κατάκτηση ενός ακόμα νταμπλ ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος βλέποντας ότι ο ελληνικός κορμός της ομάδας δεν είναι πολύ δυνατός και ότι αποτελείται από παίκτες που βρίσκονται στην δύση της καριέρας τους (Διαμαντίδης, Φώτσης, Μαυροκεφαλίδης), αποφάσισε να επενδύσει σε νέους Έλληνες παίκτες που θα ερχόντουσαν ως συμπλήρωμα στην – φαινομενικά τότε – πολύ ταλαντούχα τριάδα των Παππά, Γιάνκοβιτς και Χαραλαμπόπουλου.

Αυτό που ενίσχυσε την επιθυμία του ήταν η παρατήρηση του ότι στις μικρές εθνικές υπάρχουν σπουδαία ταλέντα. Έτσι, πήρε την γενναία απόφαση να επενδύσει πάνω τους. Στελέχωσε την ομάδα με λίγους ξένους και έδωσε τα κλειδιά στον Ιβάνοβιτς, που του άρεσε να εργάζεται με μικρούς παίκτες. Οι Μποχωρίδης, Παπαγιάννης, Κόνιαρης και Λούντζης θα ήταν το μέλλον του «Τριφυλλιού».

Η χρονιά εκείνη ξεκίνησε με θεαματικό τρόπο για τους «πράσινους», οι οποίοι στηρίχτηκαν στους έμπειρους Έλληνες και στους ξένους, κάνοντας έναν μαγικό Οκτώβρη. Ο μοναδικός που έπειθε τον Ιβάνοβιτς για να του δίνει χρόνο ήταν ο Μποχωρίδης και πολύ λιγότερο ο Χαραλαμπόπουλος. Ο Λεύτερης είχε ρόλο όλη την χρονιά, χωρίς να μπορέσει να δικαιολογήσει τα 10 λεπτά που έπαιζε, ενώ ο Βασίλης ήταν συμπληρωματικός και όποτε έπαιρνε χρόνο έδειχνε κάποια πράγματα. Βέβαια, δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει έτοιμους παίκτες.

Η επόμενη χρονιά ήταν η καταστροφή αυτού του πρότζεκτ. Ο Τζόρτζεβιτς ήρθε φέρνοντας τρεις Σέρβους παίκτες, που ήταν οι πρώτοι στο rotation. Τον Μποχωρίδη, που έδειχνε να τον εμπιστεύεται στα φιλικά, τον είδε να τραυματίζεται πολύ σοβαρά με αποτέλεσμα να χάνει όλη τη σεζόν. Τον Παππά ποτέ δεν τον θέλησε και τον είχε στείλει μόνιμα στην εξέδρα. Ο Χαραλαμπόπουλος ήταν πίσω από Πάβλοβιτς, Γιάνκοβιτς και Γουίλιαμς, οπότε σαν τέταρτος δεν βρήκε ρόλο. Τέλος, ο Παπαγιάννης που όταν έμπαινε βοηθούσε, ουσιαστικά είχε μπροστά του τον Κούσμιτς που δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί προτιμήθηκε από τον Γιώργο, αλλά και τον Ραντούλιτσα.

Αυτές οι δύο χρονιές είχαν ένα κοινό άξονα. Ξεκίνησαν εξαιρετικά και στην μέση στράβωσαν, οπότε η διοίκηση του “Τριφυλλιού” πήρε παίκτες αξίας για να μην χαθούν τελείως οι στόχοι. Η κατάληξη, βέβαια, ήταν δύο χαμένα πρωταθλήματα για τον Παναθηναϊκό.

Η έλευση του Αργύρη Πεδουλάκη – ενός ανθρώπου που του αρέσει να δουλεύει με νεαρούς – στο φινάλε της σεζόν 2015/16 και η εν συνεχεία παραμονή του στην ομάδα για τη σεζόν 2016/17, σήμαινε την άμεση χρησιμοποίηση του Χαραλαμπόπουλου. Στα φιλικά, μάλιστα, είχε ενεργό ρόλο και ο coach έδειχνε να τον θέλει πολύ. Το ίδιο συνέβαινε και με τον Νίκο Παππά, αλλά και με τον Λευτέρη Μποχωρίδη. Παρόλα αυτά, ένα στραπάτσο στο ΣΕΦ τον έθεσε εκτός ΟΑΚΑ και έφερε τον Πασκουάλ, που βάσισε το ρόστερ του στους ξένους, οπότε η κατάσταση συνεχίστηκε και τα νεαρά παιδιά δεν έβρισκαν ποτέ ρόλο.

Ο ένας πίσω από τον άλλον έφευγαν. Άλλοι με την θέληση τους, όπως ο Μποχωρίδης, και άλλοι μετά από απόφαση του συλλόγου, όπως ο Κόνιαρης. Ο Χαραλαμπόπουλος δόθηκε δανεικός στον ΠΑΟΚ, εκεί όπου δεν κατάφερε να δείξει κάτι εξαιρετικό, ενώ παράλληλα ο Πασκουάλ συνέχιζε να υπολογίζει πιο πολύ τους Αμερικανούς και να αδυνατεί να δουλέψει με νεαρούς ελπιδοφόρους παίκτες.

Τώρα πλέον, με την απομάκρυνση του Λούντζη, από αυτήν την φουρνιάοι μόνοι που παραμένουν είναι οι Γιώργος Παπαγιάννης και Γιώργος Καλαϊτζάκης…

Λογικά, θα καταλάβατε τον έναν λόγο που το πλάνο δεν τελεσφόρησε έτσι όπως θα ήθελε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Οι δύο στους τέσσερις προπονητές (Τζόρτζεβιτς – Πασκουάλ) που ήρθαν στο “Τριφύλλι” δεν θέλησαν να δουλέψουν και να εξελίξουν νεαρά παιδιά, ενώ οι Ιβάνοβιτς και Πεδουλάκης πλήρωσαν τις κακές στιγμές των ομάδων τους. Με βάση τα όσα έχουμε δει, από τους παραπάνω προπονητές, ο πιο ικανός να δουλέψει με μικρούς είναι ο τωρινός προπονητής της ομάδας.

Βέβαια, τα αίτια της αποτυχίας της περιβόητης Ελληνοποίησης δεν περιορίζονται μόνο σε ό,τι αφορά τους προπονητές. Ένας ακόμα σημαντικός λόγος είναι οι απαιτήσεις που εμπεριέχει το όνομα “Παναθηναϊκός“. Η διαδικασία του rebuild που θέλησε να κάνει ο Γιαννακόπουλος απαιτούσε κάποιες χρονιές χωρίς επιτυχίες. Στο NBA αυτό γίνεται συνεχώς και έτσι οι ομάδες βρίσκουν νέα ταλέντα για να χτίσουν, αλλά εδώ στην Ελλάδα δεν γινόταν αποδεκτές οι ήττες.

Τέλος, σίγουρα η τύχη έπαιξε κι αυτή ρόλο, καθώς αρκετοί τραυματισμοί χτύπησαν την πόρτα στους αθλητές, αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία και πρέπει να ειπωθεί είναι το γεγονός ότι κανένας τους δεν δούλεψε έτσι όπως έπρεπε να δουλέψει. Δεν γίνεται να βγαίνει ο Χαραλαμόπουλος – ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ευρώπης της εποχής – και να αφήνει αιχμές ότι οι δηλώσεις Γιαννακόπουλου του έκαναν κακό.

Και για να ενισχύσω αυτό που μόλις ειπώθηκε. Μποχωρίδης, Κόνιαρης και Χαραλαμπόπουλος αποχώρησαν από το «Τριφύλλι»… και τι έκαναν μετά; Κατέβηκαν σκαλοπάτια, πηγαίνοντας σε Άρη, ΠΑΟΚ και Λαύριο για να πρωταγωνιστήσουν και να διεκδικήσουν μία ακόμη ευκαιρία, δείχνοντας ποιοι είναι. Και κανένας από αυτούς δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει. Αν εξαιρέσουμε τον Κόνιαρη, που πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό και που είχε μέτριες σεζόν με τον ΠΑΟΚ, οι άλλοι δύο πού βρίσκονται;

Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Το «θέλω» του Κόντη και η ενημέρωση σε Γιοβάνοβιτς
• Νέα ΑΜΚ στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός! – Το ποσό
• Τερίμ: Αυτά θα έλεγε στη συνέντευξη Τύπου που είχε προαναγγείλει στον κόσμο!
• Ο θαυμασμός Αταμάν σε Πόρτερ και το μέλλον του Αμερικανού NBAer στην Ευρώπη!
• Παναθηναϊκός: Αντίστροφη μέτρηση για Παλάσιος!