Μέγας Ζοτς: «Μεγαλύτερο επίτευγμα ότι δημιουργήσαμε νέες γενιές Παναθηναϊκών!»

Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς μίλησε στο Gazzetta για τη θητεία του στον Παναθηναϊκό, στάθηκε στον ίδιο και το πώς θα ήθελε να τον θυμούνται όταν κλείσει την προπονητική του καριέρα, απάντησε στο αν θα… προπονήσει ο Γιασικεβίτσιους το «τριφύλλι» στο μέλλον, ενώ αναφέρθηκε και στο «Παύλος Γιαννακόπουλος» στην Αυστραλία.

---

Αναλυτικά η συνέντευξή του στο «Gazzetta»:

– Πώς ήταν η εμπειρία σας παρουσιάζοντας και πάλι ύστερα από 13 χρόνια τα drills του Παναθηναϊκού ξανά εδώ στο ΟΑΚΑ;

«Πάντα είναι όμορφα όταν έρχομαι εδώ. Ήταν το σπίτι μας για 13 χρόνια. Κάθε φορά είναι όμορφα που επιστρέφω στο ΟΑΚΑ και με όλες τις ομάδες όπως με τη Φενέρμπαχτσε και τώρα με την Παρτίζαν. Όπως είπα, νιώθω πως είναι πάντα ωραίο να επιστρέφω, είτε με τη Φενέρμπαχτσε παλιότερα, είτε τώρα με την Παρτιζάν. Ειδικά αυτήν την περίοσο του καλοκαιριού καθώς είναι όλα πιο χαλαρά, όλα είναι τέλεια και το ΟΑΚΑ δείχνει υπέροχο με όλες τις αλλαγές, το νέο glass floor και όλα. Συγχαρητήρια σε όλους στον Παναθηναϊκό για αυτό».

– Μιλώντας για το ΟΑΚΑ, τι νιώθετε όταν πατάτε αυτό το παρκέ; Ποια είναι η πιο έντονη και αξέχαστη ανάμνηση που έχετε από εδώ;

«Νιώθω πάντα πάρα πολύ χαρούμενος εδώ. Εντάξει, 13 χρόνια… είναι όλα εκεί πάνω στην οροφή. Πόσοι τελικοί, πόσοι τίτλοι… Όμως το πιο σημαντικό ήταν η δημιουργία μιας νέας γενιάς φιλάθλων του Παναθηναϊκού. Εμπλέξαμε πολλά νέα παιδιά, που πλέον αγαπούν τον Παναθηναϊκό, καταλαβαίνουν την αξία αυτής της ομάδας, αυτού του συλλόγου, και όλοι έχουν τον Παναθηναϊκό στην καρδιά τους».

– Σχετικά με την προπονητική: τι θεωρείτε πιο δύσκολο να διδάξετε σε μια ομάδα: Την αμυντική πειθαρχία ή τη σωστή λήψη αποφάσεων στην επίθεση;

«Όλα αυτά μαζί είναι σημαντικά. Είναι μια εξαιρετικά δύσκολη και καθημερινή δουλειά. Πρέπει πάντα να βρίσκεις κίνητρο, να πιέζεις τους παίκτες να έχουν συγκέντρωση, γιατί παίζεις απέναντι στις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Δεν είναι εύκολο. Αλλά η ικανοποίηση έρχεται όταν όλοι καταλαβαίνουν ότι μπορούν να δώσουν ό,τι έχουν μέσα τους. Αν συμβαίνει αυτό, τότε είσαι εντάξει με τον εαυτό σου – κι αυτό μεταδίδεται στους άλλους και το καταλαβαίνουν».

– Έχετε πει πως το μπάσκετ είναι παιχνίδι αποφάσεων. Πώς εκπαιδεύετε έναν παίκτη ώστε να βελτιώσει τη λήψη αποφάσεων κατά τη διάρκεια του αγώνα;

«Καθημερινή δουλειά. Η προπόνηση είναι πολύ σημαντική. Πρέπει να επαναλαμβάνεις συγκεκριμένες καταστάσεις πολλές φορές και να πείσεις τον παίκτη ότι πρέπει να έχουμε τον ίδιο στόχο. Χωρίς αυτό, είναι πολύ δύσκολο».

«Όταν αποσυρθώ θέλω να με θυμούνται ως τον άνθρωπο-Ζέλικο»

– Το μπάσκετ συνεχώς εξελίσσεται και αλλάζει. Πώς ένας τόσο έμπειρος και πετυχημένος προπονητής όπως εσείς προσαρμόζεται χωρίς να χάνει τις αρχές του;

«Είναι καλό να έχεις αρχές, αλλά το μπάσκετ αλλάζει και οι παίκτες αλλάζουν. Όλα είναι διαφορετικά και πρέπει να προσαρμόζεσαι. Αν δεν το κάνεις και πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα, είσαι… νεκρός. Κάθε μέρα στη είναι μια ευκαιρία να μάθεις κάτι νέο και να δεις τι δεν έκανες στο παρελθόν. Έχεις μια φιλοσοφία, αλλά το σημαντικό είναι να συμφωνούν όλοι με αυτήν, πρώτα απ’ όλα οι παίκτες. Αυτοί είναι οι πιο σημαντικοί. Πρέπει να δουλεύεις καθημερινά. Οποιαδήποτε πρόταση, ειδικά από παίκτες που θέλουν να βοηθήσουν και να νιώθουν καλά στο γήπεδο, είναι ευπρόσδεκτη».

– Παρά την τεράστια εμπειρία σας, νιώθετε ότι ακόμα μαθαίνετε;

«100%. Ακριβώς».

– Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της καριέρας σας που δεν είναι τρόπαιο;

«Πιστεύω ότι στη ζωή έχεις ευκαιρίες να γνωρίσεις άλλες χώρες, κουλτούρες, να κάνεις φίλους. Νιώθω πολύ πλούσιος γι’ αυτό. Ζω 28 χρόνια μακριά από την πατρίδα μου, πρώτα Ισπανία, μετά Ελλάδα, Ιταλία, Τουρκία. Κρατώ αυτές τις φιλίες για μια ζωή και αυτό είναι πιο σημαντικό από οτιδήποτε άλλο. Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα είναι δίπλα μου όποτε τους χρειαστώ. Και αυτό με κάνει περισσότερο υπερήφανο».

– Όταν έρθει η στιγμή να αποσυρθείτε από την προπονητική, πώς θα θέλατε να σας θυμούνται; Ως νικητή, δάσκαλο ή κάτι άλλο;

«Ως νικητής; Εντάξει, τα νούμερα είναι εκεί, τίτλοι και τα λοιπά. Ως δάσκαλος; Ναι, υπάρχουν πολλοί προπονητές στην Euroleague που ήταν παίκτες μου. Νομίζω πάνω από 150 προπονητές οι οποίοι κοουτσάρουν σε όλα τα επίπεδα. Και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. Πώς θέλω να με θυμούνται; Δεν ξέρω. Ο άνθρωπος-Ζέλικο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από οποιοδήποτε τρόπαιο και από οτιδήποτε έχει να κάνει με το μπάσκετ. Όσοι έχουν την ευκαιρία να με γνωρίζουν ως άτομο, με νοιάζει η άποψή τους».

– Περιμένατε το τελικό αποτέλεσμα στο Άμπου Ντάμπι ή το τελικό αποτέλεσμα ήταν έκπληξη για εσάς;

«Όχι, ήταν εκεί οι τέσσερις καλύτερες ομάδες. Και αξίζουν να είναι εκεί. Εμείς οι προπονητές ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι. Οι φίλαθλοι και δημοσιογράφοι οι οποίοι αγαπούν και ασχολούνται με το μπάσκετ, μιλούν για φαβορί, αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν φαβορί. Κάθε αποτέλεσμα είναι σχεδόν φυσιολογικό. Ειλικρινά! Πριν το Final Four, πιθανόν να περίμέναν περίμεναν Ολυμπιακό – Παναθηναϊκό στον τελικό, αλλά ήταν διαφορετικός τελικός. Για κάποιους ίσως έκπληξη, αλλά για εμάς όχι. Η Φενέρ κέρδισε γιατί το άξιζε».

«Ο Σάρας είναι ο… Σάρας, πραγματικός mastermind, όχι μίνι Ομπράντοβιτς»

– Πώς βλέπετε την Euroleague της επόμενης χρονιάς; Πολλές ομάδες έχουν ενισχυθεί σημαντικά.

«Είναι καλό για τον ανταγωνισμό. Η Euroleague γίνεται καλύτερη κάθε χρόνο. Η αλλαγή με τα τέσσερα επιπλέον παιχνίδια και δύο επιπλέον ομάδες είναι σημαντική. Όμως το πιο σημαντικό είναι να κρατήσουμε το format, όλοι να παίζουν με όλους. Είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον για τον κόσμο. Με 19 εγγυημένα εντός έδρας παιχνίδια, οι φίλαθλοι μπορούν να εξασφαλίσουν θέση στο γήπεδο ώστε δουν τις καλύτερες ομάδες και τους καλύτερους παίκτες. Αυτό είναι το μέλλον, να συνεχίσουμε έτσι. Και πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο τέσσερις πάνε στο Final Four και μία κερδίζει. Αυτό δεν κάνει τις άλλες 19 χαμένες. Όχι, δεν είναι έτσι».

– Τι περιμένετε από την Παρτίζαν φέτος;

«Είμαστε πολύ περήφανοι. Έχουμε κάτι απίστευτο, παίζουμε πάντα σε γεμάτο γήπεδο, με τους καλύτερους φιλάθλους στην Ευρώπη, ίσως στον κόσμο. Η σύνδεση που έχουμε μαζί τους είναι ξεχωριστή. Πάντα όταν μου δίνεται η ευκαιρία θα τους ευχαριστώ και θα τους συγχαίρω. Θα κάνουμε κάποιες αλλαγές στο ρόστερ και θα δούμε αν θα είναι αρκετές. Όμως σίγουρα θα παλεύουμε σε κάθε παιχνίδι».

– Όπως ξέρουμε, ο Σάρας Γιασικεβίτσιους σας θαυμάζει και έχετε πολύ καλή σχέση. Μιλώντας προπονητικά θα τον χαρακτηρίζατε ως ένας «μίνι Ζέλικο»;

«Όχι, είναι ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Είναι εξαιρετικός προπονητής. Όχι μόνο λόγω του τροπαίου φέτος, το είπα πολλές φορές και στο παρελθόν. Παίζουμε αντίπαλοι και ξέρω πώς προετοιμάζει και διαχειρίζεται το παιχνίδι. Είναι πραγματικός mastermind. Αυτό πιστεύω για εκείνον και το ξέρει. Είμαστε πραγματικοί φίλοι. Από τότε που τον είχα παίκτη, ήξερα ότι μια μέρα θα γίνει σπουδαίος προπονητής. Όχι τώρα που κατέκτησε τον τίτλο της Euroleague, η άποψή μου θα είναι πάντα η ίδια».

– Τον βλέπετε ίσως μια μέρα προπονητή στον Παναθηναϊκό;

«Στη ζωή δεν ξέρεις ποτέ. Έχει παίξει σε πολλές ομάδες Euroleague, στην Μακάμπι, την Μπαρτσελόνα, τη Φενέρμπαχτσε, φυσικά στον Παναθηναϊκό, ακόμα και και στην Ολίμπια στην αρχή. Είναι κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στη ζωή. Εγώ για παράδειγμα σε μέρη που πίστευα πως θα μείνω λίγο, έμεινα πολλά χρόνια όπως 13 στον Παναθηναϊκό ή 7 στη Φενέρμπαχτσε. Ποτέ δεν ξέρεις. Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις».

«Ήθελα απλα να ηρεμήσω τον Ναν, για τον Παύλο Γιαννακόπουλο και στην Αυστραλία»

– Υπάρχει μια απορία εδώ και αρκετούς μήνες από το παιχνίδι Παρτίζαν-Παναθηναϊκός στο Βελιγράδι. Τι ψιθυρίσατε στον Κέντρικ Ναν όταν τον αγκαλιάσατε μετά την έκρηξή του στο Βελιγράδι που προκάλεσε την αποβολή του;

«Ήταν μια στιγμή εκνευρισμού του. Και ξέρω ότι πρόκειται για έναν σπουδαίο παίκτη και προσωπικότητα. Ήθελα να τον βοηθήσω να ηρεμήσει. Αν και ήμουν αντίπαλος προπονητής στην αντίπαλη ομάδα, δεν μου αρέσει να βλέπω παίκτες να παίρνουν τεχνικές ποινές ή να αποβάλλονται. Αλήθεια. Όλοι, παίκτες, προπονητές, πρέπει να είμαστε πιο ψύχραιμοι. Αυτό είναι καλό για τη διοργάνωση. Η πρόθεσή μου εκείνη τη στιγμή ήταν να τον κάνω να ηρεμήσει και να τον βγάλω από αυτήν την κατάσταση που ήταν».

– Και τέλος: Αποφασίσατε να ταξιδέψετε στην Αυστραλία για το τουρνουά στη μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου. Αν και πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο ταξίδι αυτήν την φορά, δεν διστάσατε ούτε στιγμή;

«Όχι, χωρίς καμία αμφιβολία. Ο Παύλος ήταν ξεχωριστός άνθρωπος στη ζωή μου, όπως ήταν και ο Θανάσης και ο Κώστας. Το έχω πει πολλές φορές ότι ήμασταν σχεδόν σαν οικογένεια. Το νιώθω βαθιά μέσα μου. Όποτε μας καλούν για αυτό το τουρνουά, λέμε “φυσικά χωρίς δεύτερη σκέψη”. Είμαι χαρούμενος που η Παρτιζάν και ο Παναθηναϊκός έχουν τόσο καλή σχέση και πάμε μαζί στην Αυστραλία για να παίξουμε αυτό το τουρνουά και να τιμήσουμε τον Παύλο. Είμαι πολύ, πολύ χαρούμενος».

– Τι περιμένετε από αυτή τη μοναδική, αυτή, εμπειρία;

«Ξέρω ότι θα υπάρχουν πολλοί Έλληνες και Σέρβοι εκεί. Ελπίζω να είναι μια γιορτή του μπάσκετ και να περάσουμε όλοι μαζί υπέροχα. Τα παιχνίδια δεν έχουν τόση σημασία, ούτε το αποτέλεσμα. Το σημαντικό είναι να μεταδώσουμε το μήνυμα της φιλίας ανάμεσα στους δύο συλλόγους».

---

---

---

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Ανακοινώθηκε επίσημα ο Μπράουν!
• Η υπόθεση Λαφόντ και το «αγκάθι» της Ναντ
• Κυριακόπουλος: «Γύρισα για τίτλους και Ευρώπη – Βρήκα… άλλον Παναθηναϊκό!» (vid)
• Παναθηναϊκός: Τέλος ο Λορέντζο Μπράουν! (pic)
• Το trade του Βαλαντσιούνας στους Νάγκετς φαίνεται κοντά στην ολοκλήρωση!