Είναι εφικτή η πρόσληψη του Γιάννη Σφαιρόπουλου στον Παναθηναϊκό;

Ένας προπονητής με γνώριμο «ερυθρόλευκο» παρελθόν, που σίγουρα δε διαθέτει και τις καλύτερες σχέσεις με τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Ωστόσο, με μία καθαρά μπασκετική ματιά, θα μπορούσε να αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση για τη τεχνική ηγεσία του «Τριφυλλιού» ενόψει της νέας χρονιάς;

Πριν μερικά χρόνια, είναι γεγονός πως αίσθηση είχαν προκαλέσει οι δηλώσεις του Γιάννη Σφαιρόπουλου περί… συγκυριακών ηττών του Ολυμπιακού από τον Παναθηναϊκό, με τις όποιες, ουσιαστικά, υποβάθμιζε την προσπάθεια του «Τριφυλλιού» μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Σε χρονιές που οι «πράσινοι» είχαν εμφανέστατα ένα πληρέστερο και καλύτερο ρόστερ από τον «αιώνιο» αντίπαλό τους, ο Έλληνας κόουτς φαινόταν να μη δέχεται την απώλεια των τίτλων του ελληνικού Πρωταθλήματος, προβαίνοντας σε συνεντεύξεις που ομολογουμένως δεν τον τιμούσαν. Οι εξελίξεις, λοιπόν, αυτές αποτέλεσαν την αιτία για να χάσει το σεβασμό από τους φίλους του Παναθηναϊκού εκείνο το διάστημα, καθώς έβλεπαν έναν άνθρωπο που δεν παραδεχόταν την αγωνιστική ανωτερότητα του αντιπάλου.

Ωστόσο, τα έτη πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν και, σαφώς, ο «Εξάστερος» δεν έχει την πολυτέλεια να κοιτάει ιστορικά και βιογραφικά για να διαλέξει τους ανθρώπους που θα στελεχώσουν το προπονητικό του επιτελείο. Εξάλλου, άλλοι και άλλοι έχουν κάνει τη διαδρομή Παναθηναϊκός–Ολυμπιακός ή και το αντίστροφο, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτά του Βασίλη Σπανούλη και του Γιάννη Μπουρούση, οι οποίοι αμφιβάλλω αν θα είχαν φανταστεί ποτέ να παίρνει τέτοια τροπή η καριέρα τους. Συνεπώς, ίσως να μην ενοχλούσε και ιδιαίτερα κάποιον αν ο Σφαιρόπουλος ακολουθούσε αυτή την πεπατημένη.

Οπότε, υπό αυτό το πρίσμα, ας αφήσουμε εκτός συζήτησης το άρρωστο και τοξικό οπαδικό κλίμα όσον αφορά την περίπτωση του 55χρονου τεχνικούας τον κρίνουμε μόνο για τις μπασκετικές του ικανότητες από τη μεριά του πάγκου.

Βασικότερο του προτέρημα, το οποίο όλως τυχαίως άπτεται και με την τωρινή οικονομική κατάσταση του Παναθηναϊκού, είναι αυτό της άριστης διαχείρισης των ρόστερ του. Πιο συγκεκριμένα, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι από τους λίγους προπονητές στην Ευρώπη που κατάφεραν εμπράκτως να αποδείξουν πως μπορούν να δουλέψουν και με πενιχρά μπάτζετ για αυτό το επίπεδο. Σε χρονιές που ο Ολυμπιακός βρισκόταν στα… τάρταρα (όπως τη σεζόν 2014-15, την οποία και ανέλαβε τους Πειραιώτες), ο Θεσσαλονικιός κόουτς κατάφερε να συμμαζέψει τα «σπασμένα» κομμάτια, να τα ενώσει και να τα κάνει ένα γεροδεμένο σύνολο. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως από την παρθενική του κιόλας παρουσία στον «ερυθρόλευκο» πάγκο κατέκτησε το πρωτάθλημα με 3-0 κόντρα στον Παναθηναϊκό, με βασικό, και αμφιλεγόμενο θα λέγαμε, πρωταγωνιστή τον Βασίλη Σπανούλη, ενώ στην Ευρωλίγκα κατόρθωσε να υπερβάλει εαυτόν, φτάνοντας ως τον τελικό της διοργάνωσης, τον οποίο, όμως, έχασε δίκαια από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Την επόμενη χρονιά (2015-16), έδειξε τις ικανότητές του και στο μεταγραφικό «παζάρι», αντικαθιστώντας επάξια τις απουσίες των Σλούκα, Ντάνστον και Πέτγουεϊ. Με εξυπνότερη κίνηση αυτή του Ντάνιελ Χάκκετ, ο Ολυμπιακός του Σφαιρόπουλου, αν και αποκλείστηκε για δεύτερη συνεχόμενη φορά από τον Παναθηναϊκό στα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, μπόρεσε να κάνει το back-to-back στους τίτλους της Basket League, νικώντας το «Τριφύλλι» με 3-1 στη σειρά των τελικών.

Τη σεζόν 2016-17, ο Ολυμπιακός ξαναπήγε σε ακόμα ένα Final Four της Ευρωλίγκα με εκείνον οδηγό, ανταμείβοντας τον κόσμο της ομάδας για την περσινή αποτυχία με τον αποκλεισμό στο Top-16 του θεσμού. Μπορεί να ήρθε η ήττα με 80-64 από τη Φενέρμπαχτσε, ωστόσο οι Πειραιώτες κατάφεραν για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια να «αγγίξουν» το βαρύτιμο τρόπαιο της κορυφαίας ευρωπαϊκής μπασκετικής διασυλλογικής διοργάνωσης, μη διαθέτοντας, μάλιστα, και τεράστιο «πορτοφόλι». Στηριζόμενοι κυρίως στο ελληνικό στοιχείο (Σπανούλης, Πρίντεζης, Αγραβάνης, Παπαπέτρου, Μάντζαρης, Παπανικολάου), αλλά και σε ξένους που δούλεψαν σκληρά για να εξελιχθούν (Μιλουτίνοφ το σημαντικότερο παράδειγμα), έδειξαν πως μπάσκετ δεν παίζουν μόνο τα λεφτά και τα μεγάλα μπάτζετ. Οι μεγάλες προσωπικότητες ορισμένων παικτών και η καλή αμυντική τακτική του Σφαιρόπουλου ήταν στοιχεία που οδήγησαν τον Ολυμπιακό σε μία τριετία επιτυχιών, πριν επανέλθει εκ νέου η κυριαρχία του Παναθηναϊκού, ιδίως εντός των εγχώριων συνόρων.

Αξιέπαινη είναι, πάντως, και η πορεία του στη Μακάμπι Τελ-Αβίβ, παρά το γεγονός πως τη σεζόν που μόλις μας πέρασε όλα πήγαν στραβά, με αποτέλεσμα τη βίαιη απόλυση του από τον ισραηλινό σύλλογο. Με ένα σαφώς πιο αυξημένο μπάτζετ συγκριτικά με αυτό του Ολυμπιακού, με παίκτες-διαμάντια στο ρόστερ του (Ζίζιτς, Ουίλμπεκιν), κατάφερε να διατηρήσει τρεις φορές τα κεκτημένα στο πρωτάθλημα του Ισραήλ, ενώ παράλληλα σήκωσε μια φορά και το κύπελλο της χώρας. Στην Ευρωλίγκα, αν και βρέθηκε πολλάκις στη φάση των play-offs, ποτέ δε μπόρεσε να κάνει το βήμα παραπάνω, μένοντας με την… πικρία στο στόμα.

Συνοπτικά, λοιπόν, γίνεται ευκόλως κατανοητό πως ο Σφαιρόπουλος έχει τρομερή εμπειρία από το υψηλότερο επίπεδο, φτάνοντας πολλές φορές στο peak των δυνατοτήτων του. Δεν είναι κρυφό να πούμε πως αυτό δείχνει την ικανότητα του να βγάζει το 100% από τους παίκτες του, οι οποίοι μοιάζουν να έχουν κίνητρο καθώς εκτελούν τις εντολές του μέσα στο παρκέ. Δεδομένα αποτελεί δοκιμασμένη λύση, με την προσθήκη του να αποτελεί πολυτέλεια για το σύλλογο τη στιγμή που μιλάμε. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο και το ενδιαφέρον της ΤΣΣΚΑ Μόσχας προς το πρόσωπο του, θέλοντας να βρει έναν νέο… Ιτούδη, επιμένοντας στην ελληνική μπασκετική σχολή.

Αυτό το διάστημα, δίνεται ως φαβορί από τις στοιχηματικές εταιρίες για να υπογράψει συμβόλαιο συνεργασίας με τον Παναθηναϊκό, γεγονός που έχει «θερμάνει» το κλίμα ανάμεσα στις δύο πλευρές. Βέβαια, το τι λένε οι μπουκς δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο θεωρείται πιθανός για τον Παναθηναϊκό ένας προπονητής που ξέρει πως να επιβληθεί στους παίκτες του και τον τρόπο να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, κάτι το οποίο λείπει εδώ και δύο έτη με τους προπονητές που έχουν έρθει (σε ένα βαθμό, εξαιρείται ο Κάτας).

Πρίφτης και Βόβορας έχασαν γρήγορα το σεβασμό του ρόστερ, με τις εντολές τουw κατά τη διάρκεια των αγώνων να μην εισακούονται καν από τους παίκτες. Αυτό που συνέβαινε ήταν πέρα για πέρα ανώμαλο, όταν ο Νέντοβιτς ή ο Παπαπέτρου, για παράδειγμα, ήταν πιο ψηλά στην ιεραρχία από τον κόουτς. Με τον Σφαιρόπουλο, όμως, στην τεχνική ηγεσία, αυτό σίγουρα θα αποφευχθεί.

Δε ξέρω αν ρεαλιστικά θα μπορούσε να είναι λύση για τον πάγκο του «Τριφυλλιού» ο πρώην προπονητής των «ερυθρόλευκων», όμως αδιαμφισβήτητα αποτελεί μια δελεαστική επιλογή, βάσει και του γεγονότος πως είναι ακόμα ελεύθερος. Το μείζον ζήτημα είναι εάν ο Αργύρης Πεδουλάκης πάρει το ρίσκο και φέρει στην καθημερινότητα του συλλόγου έναν άνθρωπο που παλαιότερα είχε προκαλέσει. Εδώ θα φανεί αν θα μπει ψηλότερα το συναίσθημα ή μπασκετική λογική.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Αγόρασε το 100% του Βαγιαννίδη από την Ίντερ!
• «Απόψε κάνεις μπαμ»: Το αινιγματικό story Γιαννακόπουλου και οι μεταγραφικοί συνειρμοί
• Παναθηναϊκός: Αντίστροφη μέτρηση για Ρογκαβόπουλο – Το πρόσωπο – κλειδί για το «μπαμ» στο «5»!
• Παναθηναϊκός: Τα τετ-α-τετ του Βιτόρια με Γερεμέγιεφ και Ιωαννίδη – Τι τους ζήτησε (pics)
• Ουναΐ: Σε ανοιχτή γραμμή με Παναθηναϊκό στην Αυστρία! (pic)