Όλη τη χρονιά στο Φάληρο!

Να λοιπόν που φτάσαμε στο σημείο να αναφερόμαστε σε ένα επιτακτικής ανάγκης αποτέλεσμα στο Φάληρο, ώστε ο Παναθηναϊκός να μπορέσει να παραμείνει στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας και να μην αποχαιρετήσει τον στόχο του “πρωταθλητισμού” από τα τέλη Οκτωβρίου. Οι ίδιοι οι “πράσινοι” αδίκησαν τους εαυτούς τους στις πρώτες 6 αγωνιστικές του πρωταθλήματος και δεν αξιοποίησαν το εξίσου μέτριο ξεκίνημα του “αιώνιου” αντιπάλου. Οι ήττες από Καλλονή και ΟΦΗ, καθώς και η ισοπαλία με τον Λεβαδειακό, είναι αποτελέσματα που όλοι καταλαβαίνουμε πως θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που έπρεπε.

Επειδή όμως με τα “αν” δεν αλλάζει τίποτα, ας δούμε λίγο τι γίνεται με το μέλλον, ένα μέλλον που είναι στο χέρι των παιχτών και του Αναστασίου να μετατραπεί από δυσοίωνο σε ελπιδοφόρο. Η αρχή έγινε στο “Philips Stadion” κόντρα στην Αϊτχόφεν, σε έναν αγώνα από την εικόνα του οποίου μπορείς να αντλήσεις πολλά θετικά για το “Τριφύλλι”, αλλά και εξίσου πολλά αρνητικά.

Στα θετικά, η πολύ καλή παρουσία του Παναθηναϊκού σε τακτικό επίπεδο, καθώς και το πάθος και η προσήλωση των παιχτών της ομάδας. Δεν απογοητεύτηκαν μετά το φθηνό γκολ που δέχτηκαν, πίεσαν προς το τέλος τον αντίπαλο και κατάφεραν να ισοφαρίσουν. Παράλληλα, κάποιοι παίχτες όπως οι Στιλ, Δώνης και Μπούι, έδειξαν πως μπορούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα, με τον πρώτο ειδικά να δείχνει πως πρέπει να καθιερωθεί κάτω από την “πράσινη” εστία. “Σημεία ζωής” έδωσε και ο Πέτριτς, ο οποίος όμως θα πρέπει να δώσει πολλά περισσότερα για να βγει από την… “μαύρη λίστα” των παιχτών που δεν έχουν προσφέρει τα αναμενόμενα.

Πάμε όμως και στα… κακώς κείμενα, τα οποία όπως προαναφέραμε, δεν είναι και λίγα ενόψει ενός τόσο κρίσιμου ντέρμπι. Αρχικά ο Παναθηναϊκός, πέρα από το τελευταίο καλό δεκάλεπτο έδειξε πάρα πολύ ακίνδυνος επιθετικά, ενώ σε μία φάση που πήγε να ανεβάσει παίχτες στην αντίπαλη περιοχή, αποδιοργανώθηκε εντελώς αμυντικά, με αποτέλεσμα να δεχθεί γκολ. Οι “πράσινοι” δεν εκμεταλλεύτηκαν σε καμία περίπτωση την ταχύτητα των Κλωναρίδη και Καρέλη ώστε να βγουν στην κόντρα, καθώς όσες φορές απείλησαν, ήταν απέναντι σε οργανωμένη άμυνα. Επίσης, οι επιθετικοί της ομάδας δεν τρόμαξαν ιδιαίτερα τους αντίπαλους αμυντικούς, αφού πέρα από το γκολ, όσες φορές έπαιρναν την μπάλα κοντά ή μέσα στην περιοχή ήταν υπερβολικά άστοχοι. Τέλος, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως η Αϊτχόφεν υποτίμησε σε μεγάλο βαθμό τον Παναθηναϊκό και πίστεψε πως μετά το γκολ που πέτυχε το παιχνίδι είχε τελειώσει. Στο αυριανό ντέρμπι, ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κάνει το ίδιο λάθος, ειδικά μετά το περσινό… κάζο.

Και για να μιλήσουμε λίγο περισσότερο για το ντέρμπι, άποψή μου είναι πως ο Αναστασίου θα πρέπει να παρουσιάσει έναν κατά πολύ διαφορετικό Παναθηναϊκό από αυτόν που είδαμε στην Ολλανδία. Δεν πρέπει να προσφέρει…. “ανοιχτό βιβλίο” στον Μίτσελ, ενώ και ο ίδιος θα πρέπει να βγάλει “λαγούς από το καπέλο”, όπως είχε κάνει και πέρσι. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να φύγει αλώβητος ο Παναθηναϊκός από το “Καραϊσκάκης”. Και οι λόγοι είναι πολλοί. Μόνο την δήλωση του Μαρινάκη μετά το παιχνίδι με την Γιουβέντους να δει κανείς, καταλαβαίνει πόσο θέλουν τη νίκη οι αντίπαλοι. Και όταν την θέλουν τόσο πολύ, γνωρίζουμε τι μπορούν να κάνουν για να την αποκτήσουν. Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι πως ο Καλογερόπουλος θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και αν ο Παναθηναϊκός χάσει, να χάσει επειδή θα είναι χειρότερος.

Κόντρα στα προγνωστικά και τη λογική λοιπόν, το “Τριφύλλι” καλείται να πραγματοποιήσει αύριο μια μεγάλη εμφάνιση και να φύγει με αποτέλεσμα, αν όχι με τη νίκη από το Φάληρο. Οι “πράσινοι” πρέπει πάση θυσία να μείνουν κοντά στην κορυφή, γιατί άποψη μου είναι πως με την επιστροφή του Μπεργκ και μία-δύο προσθήκες τον Ιανουάριο, η ομάδα θα μπορέσει να πάει πολύ καλύτερα στη συνέχεια. Αρκεί να μην έχουν χαθεί οι στόχοι μέχρι τότε…