” Το έντονο κίτρινο της Β’ εθνικής”

Καλημέρα πράσινα αδέρφια.

‘Εχω να δηλώσω ότι μετά τη χτεσινή μπουγάτσα, κερασμένη στα σκουλήκια εξ Αθήναις, η Β’ εθνική έχει αρχίσει και κιτρινίζει εντονότατα από δύο ομάδες για του χρόνου. Απλά η μία ομάδα έχει ανοδική πορεία προς τη Σούπερ Λιγκ και σε 2 χρόνια θα έχει και γήπεδο, αντίθετα η άλλη είναι χειρότερη από ποτέ, δε θυμίζει σε τίποτα τη μεγάλη ομάδα της Θεσσαλονίκης και σε αποκορύφωμα του ξεπεσμού τους, έχουν αναδειχτεί και σε ένα από τα αγαπημένα μαγαζάκια του Βαγγέλη. Δανεικοί παίχτες δωράκια (βλ. Τάτο), ”επιχορηγήσεις”, ”στησίματα” για να μείνει κατηγορία ( περσινό 5-1 επί του Αστέρα) και ευνοϊκές διαιτησίες. Φέτος ή τους έκοψαν τα προνόμια ή το έχουν χωνέψει ότι πάνε καρφί στη Football League.

Η Παναθηναϊκάρα πάντως τους βοήθησε να αρχίσουν να το συνειδητοποιούν για τα καλά και τους παστέλωσε (x2) φεύγοντας με το τρίποντο, αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις στο 2ο κυρίως ημίχρονο. Στο 1ο ημίχρονο παραήμασταν νευρικοί και κακοί αν και είχαμε κατοχή μέχρι περίπου το ημίωρο, γίνονταν και κάποια λάθη στο κέντρο -κλασσικά- και αν ο Άρης ήταν πιο ποιοτικός θα μπορούσε να είχε εκμεταλλευτεί προς επίτευξη γκολ κάποια ευκαιρία. Ώσπου ήρθε ο ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ Βίκτωρ Κλωναρίδης στο 43′ και τους έκοψε τα πόδια με ένα εξαιρετικό γκολ και τους αποτελείωσε με ένα δεύτερο στην επανάληψη, όπου εκμεταλλεύτηκε τις τραγικές ερασιτεχνικές γκάφες των σκουληκιών στην άμυνα. Και αν κιόλας είχαμε καλύτερες επιλογές στα τελειώματα θα τους είχαμε χώσει καμιά 3άρα-4άρα. Αλλά τους κάναμε μια εκπτωσούλα, μην ξεφτιλιστούν τόσο τα παιδιά στην τελευταία τους χρονιά υπό τη ζεστή αγκαλιά του Βαγγέλη στη Σούπερ Λιγκ.

Εγώ θα εμμείνω πάντως σε αυτό που όλοι βλέπουμε κάθε αγωνιστική. Τον Παναθηναϊκό να βελτιώνεται συνέχεια. Χτες ειδικά στο β’ ημίχρονο ευχαριστηθήκαμε να βλέπουμε την ομάδα να παίζει, όπως την ευχαριστηθήκαμε και με το γαύρο στη Λεωφόρο. Βέβαια χτες ο αντίπαλος ήταν για κλάματα, αλλά οι γκέλες με τους μικρούς έρχονται, οπότε κάθε τρίποντο και ειδικά σε καυτές έδρες όπως το Κλ. Βικελίδης είναι και ένα θεμέλιο για την βαθμολογική και ψυχολογική άνοδο. Βλέπω τρομερή δουλειά, πάθος και προσπάθεια  ειδικά από τους μικρούς μας -Τριανταφυλλόπουλο, Μαρινάκη, Κλωναρίδη- και φυσικά παίκτες όπως ο Φιγκερόα και ο Μπεργκ είναι εγγύηση.

Εξακολουθεί να με απογοητεύει ο Ζέκα, που δεν είναι ο Ζέκα που ξέραμε και θα θέλαμε να είναι, δε δείχνει ότι έχει πάρει απάνω του την ομάδα από τη στιγμή που χρίστηκε και αρχηγός της. Κάκιστος και ο Λαγός που ναι μεν βοηθά ανασταλτικά, αλλά στο κομμάτι οργάνωσης και πάσας είναι για κλάματα, θέλει πολλή βελτίωση ακόμα και δουλειά. Πιστεύω όμως και στο πάθος και στο ταλέντο των μικρών. Για τον Μέντεζ έχω εκφραστεί πολλάκις.

Η Πανάθα έχει τα εφόδια και δουλεύεται σαν ομάδα και αν εξακολουθηθεί αυτό το πάθος και η προσπάθεια, θα μας δώσει μεγάλες χαρές η ομάδα αυτή στο μέλλον. Γιατί ένα ταλαντούχο πιτσιρίκι δεν αργεί να γίνει ένας καλός ώριμος παίχτης μετά τα 20. Ας θυμηθεί κανείς το ξεκίνημα του Σειταρίδη, του Μπασινά, του Φύσσα… Για όλους υπάρχει πάντα μια αρχή που μπορεί να εξελιχτεί σε εξαιρετική συνέχεια και αυτά τα παιδιά, ο ”Τριαντά”, ο Ρισβάνης, ο Μαρινάκης να ακολουθήσουν τα χνάρια παλιών παιχταράδων που αναδείχτηκαν στο Τριφύλλι. Φόρτσα μπέμπηδες!

Υ.Γ Πόνεσε η καρδιά μας με τον Μαρινάκη. Τρόμαξε όλη η φίλαθλη Ελλάδα. 10 λεπτά αναίσθητος και με τη γλώσσα στο λάρυγγα ο πιτσιρικάς. Θα ήταν ό,τι πιο τραγικό συνέβη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ευτυχώς συνήλθε και μάλιστα μετά ήθελε να παίξει – να γιατί γουστάρω τα παιδιά από τα φυτώρια, γουστάρουν να παίζουν ποδόσφαιρο και έτσι πας μπροστά σαν ομάδα, ο ΠΑΟ χρόνια τώρα έπρεπε να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται το ότι έχει τις καλύτερες ακαδημίες στην Ελλάδα και αν συνεχίσουν έτσι είπαμε θα δούμε μεγάλες χαρές. Παιχτούρα είναι πάντως ο Νικολάκης, τον χρειάζεται ο Παναθηναϊκός και το ελληνικό ποδόσφαιρο εν γένει. Περαστικά και γρήγορη επιστροφή στους αγωνιστικούς χώρους.

Υ.Γ Πολλά συγχαρητήρια στους φιλάθλους του Άρη για τη στάση τους καθ’ όλη τη διάρκεια του τραυματισμού του Νίκου Μαρινάκη. Γιατί οι αντιπαλότητες πρέπει να είναι κάτω από την ανθρωπιά και την ίδια την ανθρώπινη ζωή ειδικά ενός μικρού παιδιού 20 χρονών.

Υ.Γ Χτες ο Κάκος το είχε πάρει πάνω του το ματς. Έβλεπε ότι ο Άρης δε σταύρωνε ούτε σέντρα και φρόντιζε με τα σφυρίγματά του, όλα εις βάρος της Πανάθας να φέρνει τα σκουλήκια κοντά στην περιοχή του Καπίνο. Το εκμεταλλευόντουσαν και οι κίτρινοι και το έριξαν στις βουτιές, ειδικά ο Ουντότζι και ο Τάτος – ντάξει ο τελευταίος έκανε φροντιστήρια στις Καταδύσεις γρασιδιού στον Πειραιά πριν τον στείλουν για ενίσχυση στη Θεσσαλονίκη και χτες έδωσε ρεσιτάλ βουτιάς που θα ζήλευε και ο Φελπς. Μια αναθεματισμένη κίτρινη δεν έβγαλε ο καραφλός εγκληματίας, αλλά προτίμησε να αποβάλλει τον Κλωναρίδη με ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ κίτρινη, επειδή είδε ότι ο μικρός είχε κάνει την άμυνα του Άρη… κιμά και ήδη είχε 2 γκολ, οπότε σου λέει ας ξεφορτωθώ τον ενοχλητικό, γιατί ποιος τον ακούει τον Βαγγέλη μετά. Αλλά και με 10 παίζαμε και κοντέψαμε να τους το σφραγίσουμε το σπίτι Τασούλη. Κατάπιε τη σφυρίχτρα σου από το κακό σου τώρα και ελπίζω το ψυγείο να σε υποδεχτεί γρήγορα γιατί είσαι ένα από τα κατεξοχήν πρώτα ονόματα της βρωμιάρας ελληνικής κοκκινοελεγχόμενης διαιτησίας.

Σκουλακαντέρα μου ΣΕ άρεσε το παστέλι….;
Σε λέω Καλημέρα και σε χαιρετώ!