Όταν το χαρίζεις…

Το Euroleague Madness επιστρέφει και ο Κωνσταντίνος Πανάς μιλάει για την εικόνα των «πρασίνων» στο Abdi Ipekci, καθώς και την αγωνιστική φιλοσοφία που ενδέχεται να περάσει με τον Πόποβιτς.

Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!

Τρεις φορές ήθελα να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο απόψε. Μια με το εκτός λογικής τρίποντο του Παππά στα 35 δευτερόλεπτα του ματς. Δύο στα χαμένα «άχαστα» καλάθια του Μπουρούση και τρία… στην bounce pass του Καλάθη που βρήκε στα πόδια του Νίκολς…

Ας μην πηγαίνουμε όμως κατευθείαν σε στιγμιαίες φάσεις. Όπως πολύ σωστά είπε ο assistant του Πασκουάλ, το ματς χάθηκε στις αρχές του τρίτου δεκαλέπτου. Τέλος συζήτησης. Για το αν κέρδιζε στη συνέχεια ο Παναθηναϊκός είναι άλλο έργο.

Use it or lose it!

Η Μπάμπεργκ είναι ένα πολύ καλά δουλεμένο σύνολο, καλύτερο από την Εφές… δεδομένα! Ατομικά όμως οι Τούρκοι είναι ένα επίπεδο παραπάνω… ΚΥΡΙΩΣ σε επίπεδο athleticism και ναι εκεί χτύπησαν οι Τούρκοι απόψε. Ο Περάσοβιτς έχει περάσει το δυναμικό μοντέλο που παρουσίασε και στη Λαμποράλ μέσα από αρκετά mid picks που καταλήγουν σε Pop/Roll ή εκτέλεση μέσα από ball screen. Το roll φέτος δεν είναι το νο1 συστατικό για την free run επίθεση της Έφες και παρότι υπάρχει ο Ερτέλ, οι Τούρκοι ψάχνουν να χτυπήσουν μέσα από το σκριν, όχι τόσο για δημιουργία, όσο για εκτέλεση. Θυμάστε ότι η Λαμποράλ φημιζόταν για δύο στοιχεία. Πίεση πάνω στη μπάλα και εκτέλεση από τους περιφερειακούς μέσα από σκριν(+ποστ του Μπουρούση που έχει μετατραπεί σε ποστ ή ατομικές ενέργειες του Μπράουν). Πραγματικά όμως μου μοιάζει απίστευτο, το πώς γίνεται να πιέζει μια ομάδα ασφυκτικά για 14 λεπτά – και δεν μιλάμε για πίεση με τα μάτια, αλλά για καθαρό physical game – και να μην τις σφυρίζεται ένα φάουλ. Ας μην πάμε όμως στο διαιτητικό κομμάτι, γιατί χάνουμε την ουσία. Η Έφες είναι ομάδα που της αρέσει να τρέχει και ο Παναθηναϊκός πάρα πολύ σωστά έκοψε αυτή της την δραστηριότητα. Τόσο σε πρωτεύον, όσο και σε δευτερεύων καταστάσεις. Οι «πράσινοι» πάρα πολύ σωστά χτύπησαν το τρανζίσιον με τρανζίσιον. Το έκαναν για μεγάλο διάστημα. ΒΕΒΑΙΑ στο τρίτο δεκάλεπτο δεν ξέρω που είχαν το μυαλό τους και κατάλαβαν ότι τρέχω στον αιφνιδιασμό, σημαίνει τρέχω βιαστικά – Θυμίζοντας λίγο από την επίθεση ανοιχτού γηπέδου του Άρτζι. Ο άναρχος ρυθμός σαφώς και ευνόησε την Εφές, η οποία δεν ήθελε τίποτα άλλο, από το να κλείσει το τρίτο δεκάλεπτο κοντά στο σκορ με τον Παναθηναϊκό. Η Εφές βλέπεται σε αυτό το μεταβατικό στάδιο που βρίσκεται δεν είναι ομάδα που θα επιδιώξει διαφορές, γιατί ο Περάσοβιτς γνωρίζει πως η αμυντική της ανισσοροπία  δεν θα τις επιτρέψει να τις κρατήσει. Στοχεύσει όλα τα σημαντικά ματς στο τέλος του τετάρτου δεκαλέπτου ή σε μεγάλες διαφορές από τις αρχές τις. Όπως και πραγματοποίησε στη δεύτερη παράταση.

Τι ‘χες Γιάννη, τι ‘χα πάντα

Σαφώς και όλοι θα πέσουν πάνω στον Μπουρούση για το χαμένο καλάθι. Σίγουρα δεν περνάει και την καλύτερη φάση του στους «πράσινους», αλλά το τελευταίο που πρέπει να κάνουμε είναι να πέσουμε πάνω στον παίκτη και να τον φάμε. Ο Γιάννης ουδέποτε ήταν ή έγινε ξαφνικά καλός παίκτης στο ποστ. Ήταν πάντα παίκτης που απειλούσε με πρόσωπο προς το καλάθι, είτε με μακρινό σουτ, είτε με επίθεση προς το καλάθι, είτε με dive στα roll(εκ των κορυφαίων PnR ψηλών κάποτε). Τα τελευταία δύο χρόνια έχει ανεβάσει τους αριθμούς του σε αυτό το κομμάτι, αλλά δεν είναι ιδανικός finisher και δεν περιμένει ο ίδιος ο παίκτης να γίνει στα 33 του. Ο Περάσοβιτς που τον δούλευε επί ένα χρόνο τον έκλεισε αριστουργηματικά, στέλνοντας παγίδες από την strong side και κλείνοντας την άμυνα προς τα μέσα για να περιορίσει οποιαδήποτε πάσα και δημιουργία του ψηλού. Ίσως αν έβγαινε ο Μπουρούσης κορυφή, να μπορούσε να οργανώσει καλύτερα, όπως και έκανε στο backdoor cut του Νικ. Το θέμα είναι να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που είχε πέρυσι στην Μπασκόνια και όλα τα άλλα θα έρθουν.

Ποποβιτς λοιπόν…

Παρά τα γενέθλια μου και τις αρκετές ευχές που δέχθηκα (ευχαριστώ γι’ αυτό) πολλοί με ρώτησαν για την περίπτωση Πόποβιτς και μπορώ να επιβεβαιώσω με την σειρά μου, ότι υπάρχει εδώ και καιρό στην λίστα και έχει κερδίσει έδαφος, όσο δεν βρίσκουν κάτι ιδανικότερο. Από τις διάφορες ερωτήσεις που έκανα, δεν μπόρεσα να διασταυρώσω για το αν έχει γίνει κάποια επίσημη πρόταση, αλλά περισσότερο για προσέγγιση μοιάζει (για την ώρα), αλλά δεν γράφω τώρα για να κάνω ρεπορτάζ. Με Πόποβιτς, λοιπόν, ο Πασκουάλ δείχνει τον δρόμο αναφορικά με τον παίκτη που έψαχνε και ως τώρα δεν υπάρχει τέτοιος στον Παναθηναϊκό. Ο Παππάς λειτουργεί περισσότερο σαν find the gap, ενώ ο Φελντέιν δεν μπόρεσε να επωμιστεί τον ρόλο του quick hitter. Ο Πασκουάλ αρέσκεται σε points που μπορούν να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους μέσα από ball screen, άρα δεν διέγνωσε τόσο πρόβλημα στο κομμάτι δημιουργίας (οι πληροφορίες μου έλεγαν ότι κινούμαστε καθαρά για pass first, μόνο τέτοιο ΔΕΝ είναι ο Ποπ), όσο στο κομμάτι πρώτης εκτέλεσης. Πρώτη εκτέλεση είναι αυτή η γρήγορη εκτέλεση μέσα από το πρώτο pick και σε καταστάσεις που υπάρχουν δυνατοί screener και δεν δίνεται δυνατότητα για push to pick (ώστε να σπάσει), αλλά για shadow ώστε να αναγκάσει τον αντίπαλο να παίξει ουρά και να δώσει το σουτ. Εννοείται πως με παίκτη σαν τον Πόποβιτς, δεν θα υπάρξει under, αλλά για όσους με ρωτήσατε… Όχι δεν είναι καθαρός «άσσος»… tweener που θα λειτουργεί σε αυτά τα quick hitters που αρέσουν στον Πασκουάλ.

Στοιχημάτισε στο Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός σε 200+ ειδικά στοιχήματα και με 0% γκανιότα!