Τα τρία «πρέπει» για την επόμενη μέρα!

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος αξιολογεί την αγωνιστική και πνευματική ετοιμότητα των «πρασίνων» στον πρώτο ημιτελικό με αντίπαλο το Περιστέρι και αναλύει τα τρία πράγματα που πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός για να εμφανιστεί καλύτερος την νέα χρονιά.

Επιτέλους μπάσκετ. Ήταν 4 του Μάη όταν ο Παναθηναϊκός επικρατούσε του Χολαργού και 25 μέρες μετά είχαμε ξανά αγωνιστική δράση. Τα γνωστά σε όλους μας «τερτίπια» της ΚΑΕ Ολυμπιακός, με τις ευλογίες της Πολιτείας φυσικά, στέρησαν από το ελληνικό μπασκετικό φίλαθλο κοινό το αγαπημένο τουςσπορ και από τους παίκτες την δυνατότητα να φτάσουν 10 μέρες περίπου νωρίτερα στην οικογένεια τους. Αλλά ας τα αφήσουμε πίσω αυτά και ας μιλήσουμε για την ομάδα μας. Άλλωστε το αξίζει.

Με την νίκη αυτή ο «Εξάστερος» υπολείπεται μόλις πέντε νίκες από την κατάκτηση ενός ακόμη πρωταθλήματος. Στον αγώνα κόντρα στο Περιστέρι είδα ακριβώς αυτά που περίμενα από την ομάδα και κάποια πράγματα που αν παγιωθούν θα είναι τρομερά σημαντικά για το μέλλον. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στο ψυχολογικό κομμάτι η ομάδα εμφανίστηκε με υψηλό κίνητρο και διάθεση στο παιχνίδι. Ο κάθε παίκτης είτε έπαιξε 25 λεπτά, είτε 5, έβγαλε αυταπάρνηση και ψυχή μέσα στο παρκέ. Ξέρετε, η κατάσταση που είχε να διαχειριστεί ο coach Πιτίνο ήταν πρωτόγνωρη και μοναδική σε αυτήν την τόσο μεγάλη και λαμπρή καριέρα του. Παρόλα αυτά, τα πήγε εξαιρετικά στην πνευματική προετοιμασία των αθλητών του.

Στα αγωνιστικά, είδαμε μία ομάδα που εκτός του ξεκάθαρου πλάνου, είχε δουλέψει και πολύ στα βασικά του αθλήματος αυτές τις μέρες. Το μεγάλο κενό βοήθησε τον Πιτίνο να φέρει καλύτερο spacing στην επίθεση, με το οποίο δημιουργήθηκαν πολλά ελεύθερα σουτ. Όλοι οι παίκτες κινήθηκαν πολύ καλά μακριά από την μπάλα για να τηρηθούν οι σωστές αποστάσεις, με αποτέλεσμα η επίθεση να δομείται εξαιρετικά. Παίκτης – κλειδί σε όλο αυτό – πέρα από τους Νικ και Τόμας – ήταν ο Βουγιούκας με το τεράστιο μπασκετικό του IQ και ο Λοτζέσκι με τις τρομερές εκτελέσεις του εν κινήσει.

Πρόσεξα δύο πράγματα, που θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμα αν ισχύουν, αλλά θέλω να τα δω σε βάθος χρόνου για να σιγουρευτώ. Το πρώτο αφορά τον τρόπο με τον οποίο σουτάρει ο Παπαπέτρου. Ο Ιωάννης άνοιξε το σκορ στο Περιστέρι με ένα σουτ από την περίμετρο και μου φάνηκε αρκετά βελτιωμένη η μηχανική του. Το ξέρουμε, άλλωστε, ότι ο Ιωάννης είναι δουλευταράς και αν ανεβάσει το σουτ του πάνω από το 35% θα είναι ίσως το καλύτερο τριάρι της Ευρώπης. Το δεύτερο αφορά την αμυντική στάση του Τόμας, που φάνηκε να είναι καλύτερη από ότι στο παρελθόν, αλλά θα πρέπει να το εξετάσουμε σε πολλές αναμετρήσεις για να σιγουρευτούμε.

Και μιας και ανέφερα τον Τόμας, να πω ότι όταν ερχόταν στον Παναθηναϊκό αμφέβαλα για το κατά πόσο θα μπορούσε να βοηθήσει. Και η αλήθεια είναι ότι αμυντικά έκανε αρκετά λάθη μέσα στην χρονιά, αλλά μπορώ να πω με σιγουριά ότι προτιμώ τον Τόμας από παίκτες τύπου Σίνγκλετον. Μπορεί σε ποιότητα ο παίκτης της Μπαρτσελόνα να είναι καλύτερος, αλλά ο ΝτεΣόν είναι σταθερός, αποδοτικός, εργατικός και έχει και κάτι ακόμη που το βρίσκεις δύσκολα σε Αμερικανό παίκτη. Ενδιαφέρεται πρώτα για την ομάδα και μετά για τον εαυτό του. Δεν προσπαθεί, με λίγα λόγια, να σκοράρει για τα νούμερά του, αλλά για να βοηθήσει την ομάδα του. Δεν περίμενα στην αρχή της χρονιάς ότι θα το έλεγα, αλλά ο Τόμας πρέπει να μείνει…

Ένας δεύτερος παίκτης που πρέπει να μείνει και την επόμενη χρονιά είναι ο Θανάσης. Μπορεί από την έλευση Πιτίνο και μετά ο ρόλος του να έχει μειωθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι χρήσιμος. Και ο ίδιος ο Πιτίνο ξέρει ότι έχει έναν παίκτη που ακόμη και για μία φάση να μπει μέσα θα δώσει το 100%. Επίσης, σύμφωνα με την κοινή λογική, σε περίπτωση που ο Αντετοκούνμπο έφευγε, σίγουρα ο Ολυμπιακός θα σκεφτόταν την απόκτησή του και αυτό θα μετρούσε διπλά αρνητικά.

Τέλος, φυσικά δεν μπορώ και δεν θέλω να φανταστώ την επόμενη μέρα του «Τριφυλλιού» χωρίς τον Ρικ Πιτίνο στον πάγκο. Έχουμε μιλήσει ουκ ολίγες φορές για το προπονητικό του άστρο και για την ψυχολογική του διάνοια, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε πως θα είναι μία ομάδα δημιουργημένη και δουλεμένη από τον ίδιο. Το μόνο σίγουρο είναι, από την μελέτη της καριέρας του, ότι θα έκανε τον Παναθηναϊκό την ομάδα που δουλεύει και προπονείται περισσότερο στην Ευρώπη και αυτό από μόνο του λέει πολλά.

ΥΓ: Ωραίο το… παπουτσάκι του Νικ.