Πεδουλάκης ο καταλληλότερος, “Σάλε” ο… χειρότερος

Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, σχολιάζει την πρόσληψη του Αργύρη Πεδουλάκη στον Παναθηναϊκό, το χρονικό της απόλυσης Τζόρτζεβιτς, τις συνθήκες που επικρατούσαν στο «Τριφύλλι» με τον Σέρβο coach στο «τιμόνι» αλλά και τι δείχνει να αλλάζει, με τον «Άρτζι» στον πάγκο.

Το χρονικό της πρόσληψης Τζόρτζεβιτς

Τέλη 2015, ο Παναθηναϊκός μένει εκτός Final 4 για  τρίτη συνεχόμενη φορά μετά το 2012. Μεσούσης της σεζόν, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, απολύει τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς με τη δικαιολογία της μη συμφωνηθείσας… Ελληνοποίησης που υπήρχε στο αρχικό πλάνο. Τότε, ο Σωτήρης Μανωλόπουλος, αναλαμβάνει να κοουτσάρει μέχρι το τέλος της σεζόν. Το πρωτάθλημα τελειώνει, ο Παναθηναϊκός διασύρεται από τον Ολυμπιακό με συνολικό σκορ 3-0.

Το καλοκαίρι, ο διοικητικός ηγέτης των «πράσινων» αποφασίζει την πρόσληψη του ταλαντούχου τεχνικού, Σάσα Τζόρτζεβιτς, ευελπιστώντας στο χτίσιμο μια νέας αυτοκρατορίας. Ο Σάσα, έρχεται με μεγάλες προσδοκίες μετά από μια άκρως επιτυχημένη πορεία στο Μουντομπάσκετ με την Εθνική ομάδα της Σερβίας.

Από την αρχή, πήγαν όλα λάθος

Όταν ξεκίνησε η προετοιμασία του Παναθηναϊκού ενόψει της νέας αγωνιστικής χρονιάς, ο Τζόρτζεβιτς ήταν απών, αφού είχε υποχρεώσεις με την Σερβία. Έτσι, την ομάδα προπονούσαν οι άμεσοι συνεργάτες του, Γκόραν Μπιεντόφ και Μίλαν Μίνιτς. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος του έδωσε τα «κλειδιά» της ομάδας, αφού δεν «μπλέχτηκε» καθόλου με τα μεταγραφικά. Όλες οι επιλογές ήταν του “Σάλε”.

You.gr – Online Shop!Εκπτώσεις έως -70% Σε Όλα Τα Προϊόντα Τεχνολογίας & Living!

Ωστόσο, το πρώτο λάθος του, είχε ήδη πραγματοποιηθεί. Ο Head Coach, είχε χάσει την βασική προετοιμασία της ομάδας του, χωρίς να έχει σαφή εικόνα για το ρόστερ αφού ήταν προσηλωμένος στην Εθνική του ομάδα.

Το δεύτερο λάθος του, που έμελλε να αποβεί και καθοριστικό για τη συνέχεια, ήταν η «Σερβοποίηση» του Παναθηναϊκού. Με Κούζμιτς, Πάβλοβιτς, Ραντούλιτσα, αλλά και με τον τρόπο παιχνιδιού που προσπάθησε να μεταλαμπαδεύσει. Προσπάθησε να αλλάξει τελείως τις αμυντικές και επιθετικές τακτικές. Με άλλα λόγια ήθελε να αλλάξει την αγωνιστική «ταυτότητα» του «Τριφυλλιού». Το αποτέλεσμα, το ξέρουμε. Ωστόσο, οι προϋποθέσεις για αυτή τη ριζική αλλαγή υπήρχαν, αλλά δεν αξιοποιήθηκαν.

Τα μεγαλύτερο πρόβλημα που υπήρχε στην ομάδα, ήταν τα αποδυτήρια. Ο Σέρβος coach, μετά από τις μεγάλες και διαδοχικές νίκες επί του Ολυμπιακού, θεμιτά ή αθέμιτα, είχε «χωρίσει» την ομάδα σε Έλληνες και ξένους. Έτσι δημιουργήθηκαν προβλήματα σχέσεων, και για αυτά, ο μοναδικός φταίχτης ήταν ο Τζόρτζεβιτς. Επίσης, προσπάθησε με απόλυτη… αποτυχία να παραγκωνίσει αθλητές που είχαν βοηθήσει στο παρελθόν τον Παναθηναϊκό, όπως τον Γιάνκοβιτς και τον Φώτση με αποκορύφωμα βέβαια την απομάκρυνση του Νίκου Παππά.

Για την υπόθεση Παππά, πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί, ωστόσο ένας προπονητής πρέπει να είναι και παιδαγωγός. Να συμβουλεύει και να μην κάνει επίδειξη δύναμης σε έναν αθλητή. Ένας προπονητής που βάζει τον εγωισμό του πάνω από την ομάδα, πρέπει να απομακρύνεται με συνοπτικές διαδικασίες, αλλιώς γίνεται επικίνδυνος, και στην περίπτωση του Τζόρτζεβιτς, καταστροφικός.

Το αρχικό πλάνο της Ελληνοποίησης, για το οποίο μάλιστα ο ίδιος ο Τζόρτζεβιτς δήλωνε ενθουσιασμένος, όχι μόνο απέτυχε αλλά κατάφερε να βγάλει την ελληνική σφραγίδα από το «Τριφύλλι». Πολλές συζητήσεις έχουν γίνει για Χαραλαμόπουλο και Παπαγιάννη. Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι αν ο Παπαγιάννης θα πρόσφερε λιγότερα από τον Κούζμιτς, ή ο Χαραλαμπόπουλος δεν ήταν άξιος να πάρει λίγο από τον χρόνο του Πάβλοβιτς… Ερωτήσεις που μόνο ο κύριος Τζόρτζεβιτς θα ήταν σε θέση να μας απαντήσει.

Επίσης, έδειχνε απίστευτο ερασιτεχνισμό στην ανάλυση του αντιπάλου. Όπως γνωρίζετε, κάθε προπονητής – ακόμα και σε ομάδες ΕΣΚΑΝΑ – χρησιμοποιούν βίντεο ώστε να δείξουν στους παίχτες τους τις αδυναμίες και τα δυνατά στοιχεία του αντιπάλου, αλλά και το που πρέπει να «χτυπήσει» η ομάδα τους προκειμένου να νικήσει. Αυτή η τεχνική, με τον Τζόρτζεβιτς δεν υπήρχε. Οι παίχτες ναι μεν έβλεπαν ένα σχετικό βίντεο, αλλά ο Σέρβος τεχνικός, ήταν εκτός αίθουσας και … έπαιζε μονό στην κεντρική σάλα με τους πιτσιρικάδες. Όσο για τους υπόλοιπους, Μπιεντόφ και Μίνιτς, παρακολουθούσαν το βίντεο λες και έβλεπαν κάποιο ντοκιμαντέρ – μόνο τα ποπ-κορν έλειπαν, αν έλειπαν. Με λίγα λόγια, η φιλοσοφία του Τζόρτζεβιτς ήταν οι παίχτες του να παίζουν μόνο με το ένστικτο, χωρίς να ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη τακτική.

Ωστόσο, το κερασάκι στην τούρτα ήταν ο αποκλεισμός από μια αποδεκατισμένη ομάδα, την Λαμποράλ. Μια… Λαμποράλ που «σκούπισε» τον Παναθηναϊκό με παίχτες όπως ο Σενγκέλια στο «4», έχοντας δε, εκτός τον βασικό της play-maker Κοζέρ, αλλά και τον “διαστημικό” Χάνγκα, που τραυματίστηκε στο πρώτο ματς της σειράς. Το κωμικοτραγικό στοιχείο της υπόθεσης, είναι πως μετά την δεύτερη ήττα στην Βασκονία, ο Τζόρτζεβιτς συνέχιζε το παραλήρημα λέγοντας πως είναι βέβαιος ότι ο Παναθηναϊκός θα νικήσει τα επόμενα δυο παιχνίδια στο ΟΑΚΑ και θα επιστρέψει στην Ισπανία για να «κλέψει» την πρόκριση από την Λαμποράλ. Σημείο κατατεθέν της σειράς, ήταν το δεύτερο παιχνίδι που κρίθηκε στην παράταση. Οι παίχτες της Λαμποράλ ήταν ΧΩΜΑ από την κούραση – αφού έπαιζαν με έξι παίχτες, παρόλα αυτά ο Παναθηναϊκός με το υπερπλήρες ρόστερ του ΚΑΤΑΦΕΡΕ να χάσει.

Μετά τα 3 σερί επιτυχημένα στοιχήματα ημέρας, το HellasBet «βλέπει» τι θα γίνει στο Μόναχο. Διάβασε τις επιλογές σε απόδοση 2,15, αλλά και… 22,00!

Διάβασε τη συνέχεια στο HellasBet.com

Ένας προπονητής λοιπόν, που ήρθε με περγαμινές και ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ μια ομάδα, ένα σύνολο που είχε την οικονομική δυνατότητα να χτίσει ώστε να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός εκεί που του αξίζει: στην ΕΛΙΤ της Ευρώπης.

Ο Πεδουλάκης είναι αυτό που χρειάζεται

Μετά την ΟΛΟΣΩΣΤΗ κίνηση του Γιαννακόπουλου να απολύσει τον Σάσα Τζόρτζεβιτς, η μοναδική επιλογή που είχε για τον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν ο Αργύρης Πεδουλάκης. Και όταν λέω η μοναδική, έννοω η μοναδική ΠΟΙΟΤΙΚΗ επιλογή, η πιο σίγουρη. Ένας άνθρωπος που ξέρει να χειρίζεται μεγάλες ομάδες. Με συγκεκριμένο πλάνο, χωρίς να παρεκκλίνει από αυτό και το πιο σημαντικό, ξέρει από αποδυτήρια. Μην ξεχνάμε πως τα αποδυτήρια είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για μια ομάδα ώστε να έχει επιτυχίες. Ένας προπονητής πρέπει να έχει την εμπειρία και την θέληση να χειριστεί τόσο μεγάλες και διαφορετικές προσωπικότητες. Ο μόνος που μπορεί να το κάνει αυτό, είναι ο Αργύρης Πεδουλάκης.

Διαφορετικό πλάνο με διαφορετικούς παίχτες

Όταν ενημερώθηκα για την αναμενόμενη πρόσληψη του Πεδουλάκη, ένα και μοναδικό ερώτημα «γεννήθηκε» μέσα μου. Μπορεί ο «Άρτζι» να αλλάξει τις μέχρι πρότινος επιθετικές και αμυντικές τακτικές του προκατατόχου του; Βλέπετε, ο Πεδουλάκης είναι ένας προπονητής που δίνει μεγάλη βάση στην άμυνα, και οι τωρινοί παίχτες του Παναθηναϊκού, δεν μπροούν να θεωρηθούν… φαν της άμυνας. Τουλάχιστον, όχι στα επίπεδα που θέλει ο νέος προπονητής.

Ωστόσο, το πλάνο του Πεδουλάκη, δεν είναι να κάνει τον Ραντούλιτσα, Λάσμε. Δηλαδή να τον κάνει blocker ή να παίζουν alley-oop με τον Διαμαντίδη. Αυτό που θέλει να περάσει στην ομάδα, είναι το συλλογικό πνεύμα. Αυτό που έλειπε δηλαδή. Το «ένας για όλους και όλοι για έναν». Μόνο έτσι ο «Εξάστερος», μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δεν του λείπει κάτι άλλο. Η «μηχανή» του Παναθηναϊκού είναι 2 στροφές πάνω από εκείνη του Ολυμπιακού. Αγωνιστικά, δεν έχει να φοβηθεί. Ο Ολυμπιακός εξάλλου είναι σε χειρότερη κατάσταση από τον Παναθηναϊκό. Αλλά αυτό είναι αλλουνού… “Παππά” ευαγγέλιο.

Δείχνει να αλλάζει εικόνα

Στις τελευταίες αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού, η απόδοση των «πράσινων» στην άμυνα έχει ανέβει. Εμμέσως πλην σαφώς, η δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις έχει ως κύριο συντελεστή την άμυνα.

Μια ομάδα για να «δέσει» χρειάζεται ομαδική δουλειά στο αμυντικό κομμάτι. Εκεί κρίνεται κυρίως και ο παίχτης. Μέσα από το συλλογικό επίπεδο. Ο Παναθηναϊκός εξάλλου δεν έχει ανάγκη μόνο από παιχταράδες, έχει ανάγκη από καλούς συμπαίχτες. Όχι από ατομιστές που το μόνο που τους νοιάζει είναι να περνάνε καλά. Όπως είδαμε, και μετά τον αποκλεισμό από τη Λαμποράλ, παίχτες του Παναθηναϊκού προτίμησαν να πάνε για μπάνιο για να «πνίξουν» τον πόνο τους, παρά για σουτ στο ΟΑΚΑ.

Για αυτό φυσικά, δεν φταίνε μόνο οι παίχτες, φταίει κυρίως ο προπονητής.

Αυτό ακριβώς έχει αλλάξει ο Πεδουλάκης. Όποιος έχει παρακολουθήσει τα τελευταία παιχνίδια του Παναθηναϊκού, θα δει την εικόνα «του καλού συμπαίχτη», τουλάχιστον από την πλειοψηφία των παιχτών. Για να σας δώσω και ένα παράδειγμα. Ο Ουίλιαμς παίρνει σκριν από τον Ραντούλιτσα, έχει μπροστά του τον Λαρεντζάκη, μπορεί να τον περάσει εύκολα, αλλά ο Καλάθης (που δεν είναι και ο καλύτερος σουτέρ) είναι μόνος του στη γωνία. Ο Ουίλιαμς προτιμάει να μη σκοράρει και να τη δώσει στον Νικ, εκείνος σουτάρει και βάζει το τρίποντο. Αλλά και να μην έμπαινε το σουτ, η φιλοσοφία και η σκέψη είναι που μετράει. Αυτός είναι ο αλτρουισμός που πρέπει να διακατέχει μια ομάδα.

Όλοι μαζί λοιπόν, παίχτες – προπονητές – κόσμος, ΈΝΑ! Για το καλό του Παναθηναϊκού μας.

Ακολουθήστε τον Πάνο Παναγιωτόπουλο και στο twitter: www.twitter.com/p_panagiot