Παράσταση για Oscar γύρω από… “καμμένη γη”!

Παναθηναϊκός-Πανιώνιος 0-0. Ή καλύτερα αν προτιμάτε: Παναθηναϊκός-Διούδης 0-0! Πέρα από την αρχική απογοήτευση και τα… σιχτιρίσματα για την γκαντεμιά της ομάδας σου, δεν έχεις να κάνεις κάτι άλλο στη συνέχεια: Σηκώνεσαι, χειροκροτείς κι αναρωτιέσαι για χιλιοστή φορά στη ζωή σου πόσο ωραίο άθλημα είναι το ποδόσφαιρο….

Ο Παναθηναϊκός ήταν πέντε φορές καλύτερος από τον Πανιώνιο σήμερα στη Λεωφόρο. Το παραδέχτηκε άλλωστε και ο Μαρίνος Ουζουνίδης κι είμαι σίγουρος πως το παραδέχονται ακόμα και οι… πέτρες της Νέας Σμύρνης. Ε και; Γι΄αυτό είναι τόσο ωραίο το ποδόσφαιρο: Επειδή δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος κι επειδή ένας μπορεί να τα βάλει με έντεκα και στο τέλος να τους κερδίσει.

Σήμερα στη Λεωφόρο έγινε ένα υπέροχο παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που μας χάρισε στιγμές που θα θυμόμαστε για αρκετό καιρό. Με αποκορύφωμα αυτή την φανταστική στιγμή στο 20ο λεπτό της αναμέτρησης. Όταν αυτός ο “μέθυσος, που ήρθε στην Ελλάδα για διακοπές και γυναίκες”, έπιασε μια ασύλληπτη φωτοβολίδα στον αέρα, η μπάλα κατευθύνθηκε με ακρίβεια στο αντίπαλο “παραθυράκι” και τότε αυτός ο “μπαγάσας” ο Διούδης, τεντώθηκε κι έδιωξε με υπερένταση τη μπάλα σε κόρνερ, σε μία από τις 6-7 φάσεις σήμερα που έδειξε τα σπουδαία αντανακλαστικά του. Κρίμα που αυτή η φάση δεν έγινε σε κάποιο από τα γήπεδα της “Premier League” ή της “Bundesliga” για να ακουστεί ένα μακρόσυρτο “Αααααχ” από την κερκίδα και στη συνέχεια οι πρωταγωνιστές να εισπράξουν το χειροκρότημα που τους αναλογεί.

Δείτε Επίσης

Κατέβασε το νέο APPLICATION του «Όλα Πράσινα»! Με 1.99€, χωρίς διαφημίσεις στα άρθρα και με ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ περιεχόμενο!

Κατέβασε την Εφαρμογή

Δείτε Επίσης

Κατέβασε το νέο APPLICATION του «Όλα Πράσινα»! Με 1.99€, χωρίς διαφημίσεις στα άρθρα και με ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ περιεχόμενο!

Κατέβασε την Εφαρμογή

Κρίμα που δεν έγινε έστω κάπου στο Βέλγιο, εκεί όπου από την περασμένη Παρασκευή ο Νίκος Καρέλης απολαμβάνει το ποδόσφαιρο, όπως το απολαμβάνει ολόκληρος ο κόσμος πλην της Ελλάδας. Εδώ το ποδόσφαιρο παίζεται γύρω από “καμμένη γη” (δεν είμαι σίγουρος αν χρειάζονται εισαγωγικά στην φράση), γύρω από άδεια καθίσματα, με τον κόσμο να είναι αποκλεισμένος από την αγαπημένη του Κυριακάτικη συνήθεια, επειδή έτσι το θέλησαν οι “αρμόδιοι”. Το ποιοι είναι οι “αρμόδιοι” δεν πρόκειται να το αναφέρω αυτή τη στιγμή, γιατί πρώτον δεν είναι της παρούσης και δεύτερον δεν θα ήθελα να… μολύνω το συγκεκριμένο άρθρο με τα ονόματα τους.

Για να επανέλθω όμως στο “κυρίως πιάτο” του θέματος μας, το ποδόσφαιρο μας δεν πάσχει μόνο από την παθογένεια των ανίκανων ιθυνόντων, που επιβάλλουν να παίζονται παιχνίδια σε άδεια γήπεδα. Αναφέρθηκα πριν στο πως διαμορφώθηκε το σημερινό 0-0 της Λεωφόρου, τονίζοντας πως το συγκεκριμένο άθλημα είναι τόσο ωραίο και απρόβλεπτο επειδή δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Παίζουν πάρα πολλά ρόλο: Η τύχη, η καλή ή κακή μέρα, ο ένας παίχτης που θα κάνει τη διαφορά ή μια “μαγική” ενέργεια που θα διαμορφώσει το τελικό αποτέλεσμα.

Εδώ προφανώς όμως δεν παίζεται πραγματικό ποδόσφαιρο. Δεν εξηγείται αλλιώς, πως υπάρχει μια συγκεκριμένη ομάδα που είναι υπεράνω όλων αυτών των νόμων του αθλήματος. Στα παιχνίδια της δεν υπάρχει η τύχη, δεν υπάρχει ο παίχτης που θα βρεθεί σε καλή μέρα και θα την σταματήσει, δεν υπάρχει η δική της “κακή μέρα”, δεν ισχύει ούτε καν ο περιβόητος νόμος του ποδοσφαίρου: “Όποιος χάνει πολλές ευκαιρίες, στο τέλος θα το φάει ο ίδιος το γκολ”. Θα κερδίσει βρέξει, χιονίσει, θα κερδίσει ότι και να συμβεί! Αυτό δεν είναι όμως ποδόσφαιρο, αυτό δεν είναι ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα.

Στην Αγγλία, που παίζεται πραγματική μπάλα, η μικρή Λέστερ βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας με 12 νίκες σε 22 παιχνίδια. Η Άρσεναλ μαζί της με 13 νίκες σε 22 παιχνίδια. Στην Ελλάδα, ο Παναθηναϊκός με 11 νίκες σε 17 αγώνες βρίσκεται 20 βαθμούς μακριά από την κορυφή! Και ξέρετε ποιο είναι το πιο απίστευτο; Ακόμα και να είχε κερδίσει μέσα στο γήπεδο όλους τους αγώνες που έχει παίξει φέτος και πάλι θα βρισκόταν 6 βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο. Έξι βαθμούς μακριά από αυτή την ομάδα, η οποία δεν παίζει ποδόσφαιρο, γιατί αν έπαιζε ποδόσφαιρο κάποια στιγμή θα έχανε…

Επειδή όμως βρισκόμαστε στην Ελλάδα και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι΄αυτό, ας κρατήσουμε τουλάχιστον τις όμορφες ποδοσφαιρικές εικόνες που είδαμε απόψε στη Λεωφόρο-δυστυχώς από την τηλεόραση. Ας κρατήσουμε την φάση που περιγράψαμε λίγες παραγράφους πιο πάνω, ας κρατήσουμε τις εντυπωσιακές μπαλιές του Εσιέν, τις φοβερές επεμβάσεις του Διούδη, την ατυχία και την επιπολαιότητα-μέσα στο παιχνίδι είναι κι αυτές-των Κλωναρίδη και Αμπέντ και την όμορφη εικόνα του Ολιβιέ Μπουμάλ, να μάχεται απέναντι στους πρώην συμπαίχτες του.

Μια ποδοσφαιρική παράσταση με πολλούς ρόλους για “Oscar”, αλλά δίχως θεατές για να την απολαύσουν…

Επικοινωνία: markstefanoy@gmail.com