Editorial
“Καμικάζι” αυτοκτονίας!
Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει στο “Όλα Πράσινα” τη νέα τραγική εκτός έδρας εμφάνιση του Παναθηναϊκού και στέκεται στη δύσκολη συνέχεια που θα επαναπροσδιορίσει τους στόχους μιας ολόκληρης σεζόν.
Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει στο “Όλα Πράσινα” τη νέα τραγική εκτός έδρας εμφάνιση του Παναθηναϊκού, ο οποίος συνεχίζει να αποδεικνύει πως είναι ικανός για το καλύτερο και για το χειρότερο, και στέκεται στη δύσκολη συνέχεια που θα επαναπροσδιορίσει τους στόχους μιας ολόκληρης σεζόν.
Αν και μας είχε εκπλήξει ευχάριστα για περισσότερο από ένα ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε για άλλη μια φορά – εν τέλει – κατώτερος των περιστάσεων και σε ακόμη μία εκτός έδρας αναμέτρηση αποχώρησε ηττημένος.
Premium quality – Ultras quality – Ultras Streetwear
Το τέλειο πρώτο δεκάλεπτο (9-17), το εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο γενικότερα (19-31), αλλά ακόμα και το κακό – αλλά όχι τραγικό – τρίτο μέρος του ματς (36-41 στο 30′ με 15-10 επιμέρους σκορ), έδιναν στον “Εξάστερο” το πάνω χέρι και με δεδομένη τη δυναμικότητα του αντιπάλου, μια σωστή διαχείριση μέχρι το φινάλε θα έδινε στο “Τριφύλλι” το ροζ φύλλο, που θα το κρατούσε καθηλωμένο στην 5η θέση της βαθμολογίας της EuroLeague.
Αυτή η “σωστή” (ή έστω αξιοπρεπής) διαχείριση δεν ήρθε ποτέ, ο Παναθηναϊκός ήταν άθλιος στην τελευταία περίοδο και η ήττα ήρθε μοιραία. Μία ήττα που δεν προβληματίζει αυτή καθαυτή σε τόσο μεγάλο βαθμό. Αυτό που “πονάει” είναι ο τρόπος που ήρθε (ξανά) και η έλλειψη ηγέτη και χαρακτήρα σε ακόμη μία εκτός έδρας αποστολή.
Μετά από μια τέτοια βραδιά, στην οποία ουσιαστικά ο μόνος διασωθείς ήταν ο Νίκος Παππάς, θεωρώ αφελές να ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα. Ο Νικ ήταν πολύ κακός και πάλι, ναι, αλλά το ίδιο και όλοι οι υπόλοιποι συμπαίκτες του. Σαφώς και από τον “αρχηγό” και “ηγέτη” της ομάδας σου, όπως χρίστηκε άλλωστε το καλοκαίρι, οφείλεις (και ορθώς πράττεις) να περιμένεις πολλά περισσότερα και να τον κρίνεις αυστηρότερα, αλλά το πρόβλημα του Παναθηναϊκού τούτη εδώ την ώρα δεν είναι μόνο ο Καλάθης. Ειδικότερα στις εκτός έδρας αναμετρήσεις, οι “πράσινοι” στερούνται ηγέτη και χαρακτήρα γενικότερα. Παίκτες με μεγάλη προσωπικότητα, έμπειροι, με παραστάσεις και ευρωπαϊκά τρόπαια στα βιογραφικά τους, “πελαγώνουν” όταν πατούν ξένο έδαφος και “καταρρέουν” μαζί με το υπόλοιπο σύνολο.
Επειδή ακριβώς έπειτα από τέτοιες εμφανίσεις, που όπως προείπα συμβαίνουν κατ’ εξακολούθηση εκτός έδρας, το φταίξιμο ανήκει σε όλους, δε θα μπω στη διαδικασία να ασκήσω κριτική σε κάθε παίκτη ξεχωριστά. Οι ίδιοι άλλωστε ξέρουν καλύτερα από εμάς πόσο καλοί ήταν κι αν είναι ικανοποιημένοι από τους εαυτούς τους. Ακόμα και για τον Τσάβι Πασκουάλ που “χάθηκε” και τα “έχασε” ξανά, δε θα πω κάτι ιδιαίτερο. Η εικόνα μίλησε από μόνη της. Κατώτερος κι εσύ χθες, κόουτς. Το πρόβλημα είναι μεγάλο, η ευθύνη συλλογική και η στοχοποίηση κάποιου συγκεκριμένου παίκτη ή του προπονητή δε θα οδηγήσουν πουθενά.
Οι “πράσινοι” οφείλουν να σκύψουν το κεφάλι και να κάτσουν μαζί με τον προπονητή τους να δουν τι φταίει, βρίσκοντας μια λύση και δείχνοντας σημάδια ανάκαμψης από την αμέσως επόμενη αναμέτρηση. Τι κι αν αυτή είναι στην Πάτρα απέναντι στον τοπικό Απόλλωνα, δεν έχει σημασία. Θυμάστε όλοι άλλωστε τι συνέβη (ή πήγε να συμβεί) στην προηγούμενη επίσκεψη του “Εξάστερου” στην αχαϊκή πρωτεύουσα, όταν ο αξιόμαχος Προμηθέας λίγο έλειψε να οδηγήσει σε μέγα κάζο (69-72) το σύνολο του Πασκουάλ.
Ο Απόλλων δεν θα αποτελέσει κριτήριο, αλλά μια αρχή για να φανεί πως ίσως κάτι αλλάζει. Τα επόμενα ματς και η διπλή εβδομάδα στην EuroLeague με Ρεάλ και Αρμάνι εντός, αλλά και το πρόγραμμα μέχρι το φινάλε γενικά (Ρεάλ, Αρμάνι, ΤΣΣΚΑ εντός, Μπασκόνια και Μακάμπι έξω) θα δείξει προς τα που οδεύει ο φετινός Παναθηναϊκός και θα επαναπροσδιορίσει τους στόχους.
Αυτή τη στιγμή πάντως, ο “Εξάστερος” μοιάζει με ομάδα από “καμικάζι”, οι οποίοι είναι ικανοί να διαλύσουν αλλά και να διαλυθούν από οποιονδήποτε αντίπαλο. Αν θέλει όμως να επανέρθει ουσιαστικά στο επίπεδο που ανήκει, οι “αυτοκτονίες” πρέπει να μειωθούν. Άμεσα.
ΥΓ: Εδώ και καιρό η “καμπάνα” χτυπά για ΟΛΟΥΣ. Μόνο το όνομα δεν εξασφαλίζει σε κανέναν την παραμονή του σε έναν τεράστιο σύλλογο όπως ο Παναθηναϊκός.
ΥΓ1: Στην “κακή” του μέρα, όπως χαρακτηρίστηκε, ο Κρις Σίνγκλετον ήταν δεύτερος σκόρερ με 11 πόντους, 6 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα, μόλις 1 λάθος και 20 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης σε 34:44′ (!). Μακάρι στις “κακές” τους μέρες και οι υπόλοιποι να έχουν παρόμοια στατιστικά.