Η σκληρή δουλειά νικάει το ταλέντο!

Ο Αλεσάντρο Τζεντίλε αποτελεί παρελθόν και ο Κωνσταντίνος Πανάς καταγράφει το ιστορικό της τρίμηνης παρουσίας του στο «Τριφύλλι» μέσα από τα δικά του μάτια, ενώ εξηγεί γιατί αυτό θα λειτουργήσει ως κάτι θετικό για την ομάδα.

“Σε ό,τι αφορά στον Τζεντίλε, είναι φόργουορντ που αρέσει πάρα πολύ στον Πασκουάλ. Περισσότερο από τα ήδη υπάρχοντα φόργουορντ. Είναι παίκτης που μπορεί να δημιουργήσει προσωπική φάση, γι’ αυτό και τρελαίνει τον Καταλανό. Από το «3», θέλει μακρινό σουτ και επίθεση στην close out. Προπονητής που του αρέσει γενικότερα η δημιουργία προϋπόθεσης για close out. Δεν ξέρω που ωφελεί ο δανεισμός του παίκτη αυτή τη στιγμή. Ψάχνουν για «κορόιδο» οι Ιταλοί; Ο παίκτης θα επαναδιαπραγματευθεί το συμβόλαιό του μόλις λήξει ο δανεισμός, αρά σε περίπτωση που πάει καλά στη νέα του ομάδα θα γυρίσει με «ανοιχτές αγκάλες» στην Αρμάνι; Δε νομίζω. Σε περίπτωση που δεν πιάσει; Θα μείνει ελεύθερος το ερχόμενο καλοκαίρι, διεκδικώντας υψηλά νούμερα και μια θέση στους Ρόκετς, κάτι που τον «καίει» από μικρό παιδί.

Premium quality – Ultras quality – Ultras Streetwear

Παρά το γεγονός ότι είναι φόργουορντ που αρέσει περισσότερο και από τον Νίκολς στον Πασκουάλ, προσωπικά δεν θεωρώ ότι κολλάει σε αυτόν τον Παναθηναϊκό. Επίσης, είναι στο… “ντεμί” για το αν είναι swingman ή point forward. Δεν θεωρώ ότι έχει ιδιαίτερο μέλλον στη θέση «4» και μπορεί να καταλήξει στην κατάσταση που βρίσκεται και ο Παπαπέτρου. Σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, που στερείται αμυντικής ισορροπίας, ο μέτριος αμυντικά Τζεντίλε δεν θα προσέθετε κάτι αυτή τη στιγμή. Οι “πράσινοι” δεν έχουν – πλην του Καλάθη – «καθαρό» δημιουργό και στερούνται intangibles με την τωρινή απουσία του Γκιστ. Ο soft Γκαμπριέλ δεν δίνει το κάτι παραπάνω, αλλά τουλάχιστον δεν δημιουργεί σύγχυση στην επιστροφή του Αμερικανού. «Μπάλωμα» στο «μπάλωμα», ο Τζεντίλε μόνο Παναθηναϊκό… όνειρο θα αποτελούσε, πλην όμως χωρίς να εξασφαλίζεται η συνέχεια.

Καθαρά αγωνιστικά, λοιπόν, όχι”!

Αυτά είχα γράψει για τον Ιταλό στις 5 Δεκεμβρίου, όταν το όνομά του βγήκε στο προσκήνιο. Έξ αρχής, ήμουν κατά της επιλογής αυτής. Κάτι το «πράσινο» παρελθόν του, κάτι το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ταλέντο του… Με εξίταραν, όπως εξίταραν τους περισσότερους από εσάς. Ήταν όνειρο να τον βλέπεις να μάχεται, όπως ο πατέρας του κάποτε με τα «πράσινα». Αλλά πλέον είναι δεδομένο ότι ο μικρός βαδίζει σε άλλα μονοπάτια και δυστυχώς με τέτοια μυαλά το ταλέντο μπορεί να πάει στράφι. Δεν ξέρω ποιος μπορεί να τον προσγειώσει, αλλά ο Ιταλός χρειάζεται μια ένεση αυτοπεποίθησης και δεν θα την βρει σε ομάδα Euroleague, τουλάχιστον όχι σε μεγάλο κλαμπ.

Χρειάζεται να βρει πολύ χρόνο και ρυθμό και στον Παναθηναϊκό δεν θα το έβρισκε φέτος… Όλοι ελπίζαμε του χρόνου, αλλά οι «πράσινοι» δεν είναι club που μπορεί να περιμένει. Όσο και αν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έκανε ότι μπορούσε να τον φέρει, πλέον τα πράγματα είναι διαφορετικά και ο Πασκουάλ έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα αγωνιστικά. Αυτή η αλλαγή πλεύσης είναι που θα μας οδηγήσει ξανά στις επιτυχίες!

Πάντως, αναφορικά με τον παίκτη, είναι το λιγότερο τραγικό να γράφονται σχόλια ότι είναι «άχρηστος», από τους ίδιους ανθρώπους που τον αποθέωναν μόλις υπέγραψε. Όσοι γνωρίζαμε την κατάστασή του, ήμασταν σίγουροι ότι δεν θα μπορέσει να αποδώσει αυτά που μπορεί φέτος.

Αυτό που με προβληματίζει, όμως, είναι ο ίδιος ο παίκτης. Ένα παιδί που ήξερα ότι ήταν πεισματάρης και δουλευταράς. Και μάθαινα ότι κάθεται μέχρι τέλους στο ΟΑΚΑ να κάνει σουτάκια μόνος του. Όμως, όλα άλλαξαν με τα τελευταία δεδομένα. Τα νυχτοπερπατήματά του έδιναν και έπαιρναν, ενώ πλην των Ελλήνων με τους οποίους είχε συνυπάρξει στο Μιλάνο και των… Νίκων (Παππά και Καλάθη), δεν είχε έρθει κοντά με κανένα συμπαίκτη του.

Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Τζεντίλε ουδέποτε θα μπορούσε να γίνει ένα με αυτή την ομάδα. Μην τα βγάλουμε όμως και όλα τόσο τραγικά, απλά αυτό είναι ένα καλό μάθημα. Ένα ακόμη βασικά. Πόσα και πόσα ταλέντα χάθηκαν, επειδή έμειναν μόνο σε αυτό. Εύχομαι ολόψυχα, για τον πατέρα του και μόνο, ο Τζεντίλε να δικαιώσει το τεράστιο ταλέντο του και να φτάσει στον “μαγικό κόσμο”, εκεί όπου επιθυμεί και ο ίδιος. Θα ήταν ωραίο παραμύθι να γίνει ο ηγέτης του Παναθηναϊκού. Ξέρετε… Κάτι οι φωτογραφίες του από μικρός με τα ευρωπαϊκά τρόπαια, λίγο η τρέλα του σαν παίκτης…. Η “ντολτσεβίτα” δεν θα φύγει ποτέ από μέσα του. Ας ελπίσουμε, για το καλό του, να βρει σύντομα τον εαυτό του. Μικρός είναι.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, αναμένει μια τεράστια επιστροφή, που θα κάνει πάταγο και παράλληλα ετοιμάζει έναν ακόμη παίκτη, ο οποίος έμεινε αρκετά άδικα στον πάγο για πολύ καιρό. Ο Νίκολς και ο Γκιστ επιστρέφουν αμφότεροι για να ολοκληρώσουν το έργο που ετοίμαζε ή καλύτερα ονειρευόταν ο Αργύρης Πεδουλάκης. Και εκείνο το επικό σχήμα με Σίνγκλετον, Νίκολς και Γκιστ έρχεται όλο και πιο κοντά, ενώ πλέον υπάρχει και ένας ακόμη, που παραφυλάει με τα αθλητικά του προσόντα και το μακρινό σουτ. Όλα για κάποιο λόγο γίνονται και πλέον η φαρέτρα του Καταλανού γεμίζει στο έπακρον.