Αυτός ήταν “Βασιλιάς”!

“Euroleague Madness”, με τον Κωνσταντίνο Πανά να γράφει για την ολική επικράτηση του Παναθηναϊκού που ήταν καλύτερος της Ρεάλ, την σημαντικότητα της επιστροφής του Τζέιμς Γκιστ, αλλά και την αλλαγή πλεύσης του Νίκου Παππά, που εξελίσσεται στο απόλυτο “glue guy” του Παναθηναϊκού.

Επιτέλους, μια νίκη που ηρεμεί τον Παναθηναϊκό. Μια νίκη που δεν έχει σημασία τόσο για τους βαθμούς, αλλά για το γόητρο, και επειδή συνέβη απέναντι στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης, αποδεικνύοντας – για φέτος τουλάχιστον – ότι το ΟΑΚΑ μπορεί να ξαναγίνει το απόρθητο “κάστρο” που ήταν κάποτε. Ομάδα και κόσμος έγιναν μια απόλυτη γροθιά και έδειξαν ότι ο “βασιλιάς” στην έδρα του είναι ακλόνητος.

Premium quality – Ultras quality – Ultras Streetwear

Νομίζω ότι είχα καιρό να παρακολουθήσω τέτοια ατμόσφαιρα, όπως αυτή που δημιούργησαν οι οπαδοί του «τριφυλλιού» απόψε. Το ΟΑΚΑ χόχλαζε και παρέσυρε και τους «πράσινους» στο ρυθμό του, ίσως στην πιο γεμάτη εμφάνιση του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια, τηρουμένων των αναλογιών. Ποιων αναλογιών, να μου πείτε. Βάσει αντιπάλου, βάσει γεμάτου ρόστερ, βάσει προσωπικοτήτων, βάσει συγκυριών και κυρίως βάσει αποτελέσματος. Νομίζω ότι απόψε απολαύσαμε το πιο ποιοτικό μπάσκετ της φετινής σεζόν και των τελευταίων ετών. Ήταν από τα παιχνίδια που δεν ήθελες να τελειώσει. Ένιωθα σαν να παρακολουθώ το classicο στην Ισπανία, μόνο που αυτός ήταν ο Παναθηναϊκός και όχι η Μπαρτσελόνα.

Πάντως, μην αρχίσουμε τα περί… Final-4 και άλλα τέτοια υπέροχα. Χαμηλά η μπάλα. Η ομάδα προσπαθεί να χτίσει χαρακτήρα μέσα από όλα τα στραβά που συμβαίνουν – τραυματισμούς, σκαμπανεβάσματα παικτών, αρκετά restart μέσα στη σεζόν – και νομίζω ότι τα έχει καταφέρει περίφημα. Η ομάδα είχε ΠΟΛΛΑ κενά στο αμυντικό κομμάτι και είναι δεδομένο, έτσι;

Απλά, νομίζω ότι σήμερα φάνηκε πως είναι λίγο άδικο, αυτός ο Παναθηναϊκός με το μπάσκετ που παίζει κατά καιρούς, να βρίσκεται μεταξύ 5ης και 6ης θέσης. Αλλά δυστυχώς, όταν δεν υπάρχει κορμός και δεν είσαι ακόμη ομάδα, δεν μπορείς να επιζητάς κάτι παραπάνω. Αυτό ισχύει ακόμη και ομάδες όπως η Φενέρ, που φέτος έχει πάρει τα πάντα από την διαιτησία για να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, σίγουρα στην χειρότερη χρονιά του Ομπράντοβιτς στην Τουρκία βάσει και των χρημάτων που δαπανήθηκαν.

Η τακτική του Πασκουάλ

Αν ήταν πιο παραγωγικός ο Μπορούσης από το ποστ, θα έλεγα χωρίς αμφιβολία πως αυτή ήταν η πληθωρικότερη εμφάνιση της πενταετίας!

Ο Πασκουάλ θέλησε ένα πράγμα: Να βγάλει τον Λιούλ από το παιχνίδι και το κατάφερε στον ύψιστο βαθμό, αφού μέχρι το 35′ ο Ισπανός είχε 5 πόντους και 5 λάθη! Ο Καλάθης ήταν αριστουργηματικός πάνω του, παίζοντας τον καθαρό overplay από το πρώτο λεπτό και αναγκάζοντας την Ρεάλ να πάει σε επίθεση τέσσερις εναντίον τεσσάρων. Πραγματικά, δεν νομίζω ότι υπάρχει παίκτης στην Ευρώπη που μπορεί να παίξει την συγκεκριμένη άμυνα καλύτερα από τον αρχηγό. Έπειτα χρησιμοποίησε αλλαγές, έτσι ώστε να μην μείνει ποτέ πάνω του, και εκ νέου αλλαγές με τον Καλάθη, χωρίς καν να γίνει σκριν – παρόμοιες αλλαγές γίνονται και στη ζώνη, όταν οι παίκτες καλύπτουν χώρους. Ο Καλάθης ήταν τόσο κολλημένος πάνω στο Γιούλ, που έμοιαζε σαν να μην υπάρχει άλλος παίκτης στο γήπεδο. Πραγματικά, deny και overplay για σεμινάριο!

Το μελανό σημείο σήμερα για τον Πασκουάλ, δυστυχώς, ήταν ο Γκάμπριελ. Ο Καταλανός δεν τον εμπιστευόταν για να βγει στις αλλαγές και δικαίως, αφού ήταν ο λόγος που ο Γιούλ και οι περιφερειακοί της Ρεάλ ήταν πιο ενεργοί. Επίσης χρησιμοποιούσε hard hedge με blitz (παγίδες) ώστε να τον αναγκάσει να σπάσει την μπάλα πλάγια, ενώ έκανε κάτι εξαιρετικό: Έστελνε την παγίδα από την δυνατή πλευρά, πράγμα που σημαίνει ότι ο Γιούλ θα είχε παίκτη ελεύθερο ή στα δεξιά ή στα αριστερά του. Εκεί ήταν το πλάνο λοιπόν, με τους Φελντέιν και Παππά να δημιουργούν γρήγορο ροτέισον και να κλέβουν μπάλες. Αυτό είναι το αμυντικό πλάνο συνεργασιών του Πασκουάλ που στηρίζεται στην διαδραστικότητα των παικτών.

Εκεί που πλήγωσε ο Γιούλ τον Παναθηναϊκό ήταν στο αμυντικό pick-n-roll. Εκεί ο Παναθηναϊκός παίρνει κακό βαθμό, όπως και στην άμυνα στη ρακέτα/αμυντικά ριμπάουντ. Ο μεγάλος πονοκέφαλος των «πρασίνων» από την αρχή της σεζόν, που ούτε ο Πασκουάλ μοιάζει ικανός να το λύσει μέχρι στιγμής. Και πώς να το κάνει;

Αλλάζει επίπεδο με Γκιστ

Ο Γκιστ είναι σίγουρα μέσα στα κορυφαία “τεσσάρια” στην Ευρώπη και για πολλούς ο κορυφαίος diver στα pick-n-roll. Όμως, επειδή δεν μου αρέσουν οι δυνατοί τίτλοι, θα έλεγα… από τους καλύτερους στο να γλιστράει και να προσγειώνεται με ασφάλεια στη ρακέτα. Σίγουρα, τα πλάγια βήματα θέλουν δουλειά, δεν θυμάμαι ποτέ τον Αμερικανό να πέφτει σε φάουλ από την περιφέρεια τόσο εύκολα, επειδή δεν μπορεί να χαμηλώσει αρκετά. Αλλά θα βρει τον εαυτό του. Ήδη οι πτήσεις που μας χαρίζει κάνουν τον κόσμο να τρελαίνεται. Αλλά το πιο σημαντικό είναι η αφύπνιση του Καλάθη. Επιτέλους βρήκε ένα παίκτη που μπορεί να συνεργαστεί και να γίνει πιο παραγωγικός. Επιτέλους υπάρχει κάποιος που μπορεί αμυδρά να αμυνθεί στη ρακέτα και αποτελεσματικά στο pick-n-roll. Όταν είναι 100% έτοιμος, ο Παναθηναϊκός θα ανέβει επίπεδο. Ας ελπίσουμε να είναι στο σημείο που θέλουμε όλοι.

Παππάς, ο “glue guy”

Ποιος είναι ο παίκτης ο οποίος δίνει το 100% σε κάθε παιχνίδι; Αυτός που κρατάει την ομάδα ενωμένη; Βάζει τα κρίσιμα; Αυτός που θυσιάζει το κορμί του και δίνει τα πάντα του στην άμυνα; Ποιος δεν γκρινιάζει για τους πόντους του, αλλά δίνει και την ψυχή του για μικρά πράγματα που δεν αναγράφει η στατιστική; Αυτό που ονομάζουμε “glue guy” στο μπάσκετ, αυτό τείνει να γίνει ο Νίκος Παππάς!

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Νομίζω ότι πλέον, πέρα από κάθε αμφιβολία, έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο το παιχνίδι του. Και δεν μιλώ ποιοτικά, αλλά αποτελεσματικά! Έχει μεγαλύτερη σημασία να είσαι αποδοτικός σε όλα εκείνα τα μικρά πράγματα. Αυτά θα σε κάνουν επιτυχημένο. Το πώς κυνηγούσε Γιουλ, Ρούντι και Κάρολ απόψε ήταν εκπληκτικό. Το πώς έκλεινε διαδρόμους, έδινε βοήθειες, έκανε σωστό ροτέισον και έβγαινε μπροστά από παίκτες. Αυτό το πάθος θα τον καταξιώσει!