Αν γίνει Panathinaikos στα εκτός… Μπορεί!

“Euroleague Madness”, με τον Κωνσταντίνο Πανά να εστιάζει αμέσως στο επόμενο παιχνίδι με την Μπασκόνια, ελπίζοντας να μην ξαναδεί ποτέ την Αρμάνι Μιλάνο σε τέτοιο χάλι, ενώ αναρωτιέται πόσα… “τραγικά” αποτελέσματα αναμένεται να δούμε στην πρώτη τετράδα μέχρι το τέλος της regular season.

Πρόωρη Μεγάλη Πέμπτη αναμένεται αυτή για τον Παναθηναϊκό. Τον Παναθηναϊκό, που έχει αμυδρές, αλλά ζωντανές ελπίδες για την κατάκτηση της τέταρτης θέσης και το πλεονέκτημα έδρας. Κάτι που έμοιαζε ακατόρθωτο πριν λίγες αγωνιστικές. Με θλίβει όμως που φτάσαμε ως εδώ. Πώς θα ήταν τα πράγματα αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε χαρίσει κατά σειρά ματς, όπως αυτό με την Ούνιξ, τον Ερυθρό, την Νταρουσάφακα και την Ζάλγκιρις; Θα ήταν ήδη πάνω από την Φενέρ. Θα ήταν στο δικό του χέρι η πρόκριση.

Premium quality – Ultras quality – Ultras Streetwear

Με νίκη στη Μπασκόνια, ο Παναθηναϊκός δεν αποκτά προβάδισμα μόνο από την Φενέρ, αλλά σε τριπλή ισοβαθμία μάλιστα, οι «πράσινοι» θα έχουν το πάνω χέρι στο ματσάρισμα με τους Τούρκους. Θεωρητικά πάντα. Ας μην βγάζουμε… κομπιουτεράκια.

Θεωρώ ότι τα μάτια μας θα δουν πολλά ωραία μέχρι το τέλος της regular season. Δεν θα υπάρξουν ομάδες που θα χάνουν για να κληρωθούν με ομάδα της επιλογής τους, καθώς αυτή η πολυτέλεια δεν είναι εφικτή, αλλά δεν είναι τυχαίο που η τετράδα τον τελευταίο καιρό πηγαίνει μαζί στις ήττες και στις νίκες. Σχεδόν πάντα.

Λίγα λόγια για το ματς

Το παιχνίδι σήμερα δεν με γέμιζε. Δεν μου πρόσφερε τίποτα. Ήταν ένας πολύ μέτριος Παναθηναϊκός που ξύπνησε μετά το 5′ και έπειτα έκανε δικό του το παιχνίδι σχετικά εύκολα, χωρίς αντίδραση. Ομάδα που να παίζει σχεδόν 30 λεπτά ζώνη σε αυτό το επίπεδο είναι το λιγότερο ΤΡΑΓΙΚΟ. Τα κεφαλαία τα βάζω, επειδή μιλάμε για ένα σύλλογο όπως η Τρέισερ με ευρωπαϊκούς τίτλους και ιστορία. Νομίζω ότι για να καταφέρει να επανέλθει στις επιτυχίες, δεν πρέπει να ξεκινήσει τις αλλαγές μόνο από τον πάγκο, με ένα προπονητή που δεν μπορεί να πετύχει μακριά από τη χώρα του, αλλά να επενδύσει και στο εγχώριο υλικό.

Ο Ντιέγκο Φλακαντόρι μπορεί και πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα μπαίνοντας στο 21^ο έτος της ηλικίας του, ενώ θεωρώ απαραίτητο να επαναπατριστεί ο Φεντερίκο Μουσίνι. Πιέτρο Αραντόρι και Λούκα Βιτάλι. Η Σιένα δεν έκανε την διαφορά μόνο επειδή είχε κορμό, αλλά επειδή διέθετε και μερικούς καλούς Ιταλούς ρολίστες. Ακόμη και Αμερικανούς που θεωρούνται Ιταλοί, όπως ο Στόουνρουκ.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, καλείται την Πέμπτη να φορέσει για πρώτη φορά φέτος ένα κοστούμι… καλά κρυμμένο στο ντουλάπι των επιτυχιών. Να θυμηθεί την ιστορία του και να παίξει όπως αρμόζει σε αυτή τη φανέλα. Προπονητή με προσωπικότητα διαθέτει. Παίκτες, επίσης. Ομάδα θα γίνει, κυρίως με την επάνοδο του Γκιστ, αλλά πλέον μένει να το αποδείξει στο παρκέ.

Σήμερα ο Αμερικανός δεν ικανοποίησε, αλλά ίσως και ο αντίπαλος με την άμυνα που χρησιμοποιούσε δεν έδινε άλλη επιλογή. Μια ζώνη προσαρμογών, που ξεκινούσε μαρκάροντας χώρους και κατέληγε σε προσωπική άμυνα, δεν δυσκόλεψε τους «πράσινους», αλλά για να τα λέμε όλα, δεν ήταν και ιδιαίτερα ελκυστική η επίθεση του Παναθηναϊκού έναντι της ζώνης. Οι “hi-low” επιθέσεις με τον Γκάμπριελ μέσα πήγαν στράφι, αλλά… δεν βαριέσαι; Ήταν τόσο υποτονική η Αρμάνι σήμερα, που δεν θα μπορούσε ποτέ να γυρίσει στο ματς.

Περί Καλάθη

Είναι σημαντικό ο Νικ Καλάθης να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και ρυθμό. Το πρώτο το έχει πετύχει ακράδαντα, αλλά χρειάζεται και τους παίκτες για να αποκτήσει και το δεύτερο. Όταν ανοίγεται στον αιφνιδιασμό, χρειάζεται πιο αθλητικούς παίκτες δίπλα του να τρέχουν μαζί του, καθώς ο ίδιος δεν είναι παίκτης που θα πάρει όλο το δρόμο, όπως ο Τζέιμς, αν δεν νιώσει καλά. Το θέμα είναι ότι σήμερα παρασυρόταν ιδιαίτερα εύκολα και υπέπεσε σε εύκολα και χαζά λάθη.

Αυτό που με προβλημάτισε ήταν μια φάση με τον Σίνγκλετον. Έχουν μείνει 15″, η μπάλα είναι στον Καλάθη, ο Σίνγκλετον έχει mish match και ο αρχηγός τού λέει να περιμένει. Αμέσως βλέπω τον Αμερικανό να κάνει μια κίνηση εκνευρισμού. Έδωσε το σκριν στον Ρίβερς, ο οποίος αστόχησε. Στη συνέχεια ο Ρίβερς του ψιθύρισε κάτι, αλλά ο ίδιος φαινόταν πολύ νευρικός και ήθελε να συνδεθεί με το καλάθι πάση θυσία. Όλοι οι παίκτες δικαιούνται κακές στιγμές, απλά η συγκεκριμένη φάση δεν μου πέρασε απαρατήρητη, όπως και σε κάποια στιγμή που κλέβει την μπάλα και ανοίγεται στο τρανζίσιον, πασάροντας στον Καλάθη περιμένοντας πάσα εκ νέου σε αυτόν, με τον ομογενή γκαρντ να τελειώνει μόνος του και να παίρνει φάουλ. Ο Σίνγκλετον δεν πήγε καν να δώσει το χέρι του, ως είθισται…

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!