Ένα “ευχαριστώ” στον Αργύρη!

Ο Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για την ανάγκη να ειπωθεί ένα “ευχαριστώ” στον ακούραστο “εργάτη”, Αργύρη Πεδουλάκη, που ήταν εκεί στα δύσκολα, καθώς και στους βοηθούς του, Βόβορα, Παναγιωτόπουλο και Παππά.

Όταν το 2012 όλοι… πήδηξαν από το καράβι, όταν κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη, ο Αργύρης Πεδουλάκης είπε “ναι” στην μεγαλύτερη ως τότε πρόκληση της καριέρας του και κατεύθυνε τον Παναθηναϊκό στο πιο επικό νταμπλ της σύγχρονης ιστορίας του.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Νομίζω πως μετά από όλα όσα άκουσε από όλους μας, αυτός ο άνθρωπος αξίζει ένα μεγάλο “ευχαριστώ” για την προσπάθεια και την αγάπη του για τον σύλλογο και ίσως το γεγονός ότι δέχτηκε αρκετές πιέσεις και στις δύο θητείες του, δεν του επέτρεψε να εκδηλώσει όλα όσα ήθελε.

Πρέπει όμως να του αναγνωρίσουμε ότι του αναλογεί μερίδιο στη φετινή επιτυχημένη πορεία του Παναθηναϊκού, καθώς η ομάδα που οραματιζόταν έφτασε να κερδίσει το Κύπελλο, έχοντας εξασφαλίσει παράλληλα το πλεονέκτημα έδρας στα Play-Offs της Euroleague μετά από χρόνια. Ίσως και με τον ίδιο στο τιμόνι τα πράγματα να ήταν έτσι, ίσως και όχι. Παρόλα αυτά, είναι ένας άνθρωπος πολύ συναισθηματικός, που έφυγε δύο φορές με άσχημο τρόπο και του αξίζει ένα “ευχαριστώ”, έστω εκ των υστέρων. Άλλωστε, και ο ίδιος ο Τσάβι Πασκουάλ αναγνωρίζει το έργο του προκατόχου του, κάνοντας ειδική μνεία μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος στη Θεσσαλονίκη, αναφέροντας:  “Παίξαμε πολύ καλά στη διοργάνωση που ξεκίνησε με τον κ. Πεδουλάκη και ένα μέρος του τίτλου ανήκει σε εκείνον”.

Όπως φυσικά και στους Γιώργο Βόβορα, Διαμαντή Παναγιωτόπουλο και Νίκο Παππά. Ο καθένας εξαιρετικός στον τομέα του, κόουτσαραν επάξια την ομάδα στη Ρωσία απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας μετά τη φυγή του Αργύρη Πεδουλάκη και έκτοτε συνεχίζουν δυναμικά στο πλευρό του Τσάβι Πασκουάλ.

Ξέρετε, πίσω από ένα μεγάλο προπονητή, υπάρχουν και βοηθοί που αξίζουν την ίδια αναγνώριση, γιατί κάνουν εξίσου φοβερή δουλειά. Συμμερίζομαι και εγώ τις ανάγκες τους, όντας βοηθός προπονητή, έστω και σε μικρή κατηγορία.

Νομίζω ότι η μεγαλύτερη αρετή είναι να μην ξεχνάς από πού ξεκίνησες, ποιος σε δίδαξε στο ξεκίνημα και ποιος σου στάθηκε στα δύσκολα. Ειδικά, το τρίτο σκέλος είναι πιο το βαρύγδουπο και ο Αργύρης με τους βοηθούς του ήταν πάντα αντάξιοι της φανέλας του «τριφυλλιού».

Ultras clothes – Ultras quality