Editorial
Το καλύτερο για όλους…
Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει το «συναινετικό διαζύγιο» Παναθηναϊκού-Μποχωρίδη κι εξηγεί γιατί τη δεδομένη χρονική στιγμή, η συγκεκριμένη απόφαση ήταν η πιο «υγιής» επιλογή και για τις δύο πλευρές.
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Ήταν 29 Ιουλίου του 2014, όταν ο Λευτέρης Μποχωρίδης επισκεπτόταν το γραφείο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου για να γίνει ο τέταρτος νεαρός ταλαντούχος (μετά από Λούντζη, Παπαγιάννη και Κόνιαρη) που εκείνη τη σεζόν υπέγραφε πολυετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον Παναθηναϊκό. Προερχόμενος από μια πολύ μεστή σεζόν με τον Άρη (7.2 πόντοι, 2.7 ριμπάουντ, 1.5 ασίστ) και όντας ένας εκ των πρωταγωνιστών με την Εθνική Νέων στο τότε Eurobasket U20 (12.5 πόντοι, 4.3 ριμπάουντ, 4 ασίστ), οι άνθρωποι του «Τριφυλλιού» αποφάσισαν να του δώσουν την ευκαιρία, να τον εντάξουν στο πλάνο της ελληνοποίησης ή «παιδομαζώματος», αν θέλετε, κι εν τέλει, να τον «δέσουν» στο ΟΑΚΑ για 5 χρόνια.
Όπως αποδείχθηκε, η πενταετία δεν έμελλε να ολοκληρωθεί. Τις επόμενες ώρες (μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφεται το άρθρο δεν υπάρχει κάτι επίσημο), ο Λευτέρης αναμένεται να ανακοινωθεί απ’ την ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη και να επιστρέψει εκεί όπου «έλαμψε» το άστρο του. Οι άνθρωποι του Άρη τον περιμένουν με… ανοιχτές αγκάλες, ούτως ώστε ο «Μπόχω» να σμίξει με τον Γιάννη Αθηναίου και να δημιουργήσουν ένα άκρως ποιοτικό, έμπειρο και «ντόπιο» δίδυμο στην «κιτρινόμαυρη» περιφέρεια.
Για τον Μποχωρίδη, αν με ρωτήσετε, αυτό που σίγουρα δε θα ξεχάσω ποτέ είναι ένα πολύ δυσάρεστο περιστατικό. Ο σοβαρός τραυματισμός του στο τέλος του φιλικού με την Παρτιζάν, το 2015, που επισκίασε τόσο την αναμέτρηση όσο και το «Honouring Our Legacy». Εκείνο το κάταγμα στην περόνη που… «αν δεν», τι θα γινόταν; Ένας Θεός ξέρει. Ήταν πάντως το διάστημα που ο 23χρονος γκαρντ έδειχνε έτοιμος για το «μπαμ» στην καριέρα του, ωστόσο ξαφνικά, μια αόρατη δύναμη τον προσγείωσε «φαρδύ-πλατύ» στο παρκέ του ΟΑΚΑ και τον γύρισε πολύ πίσω σωματικά, αγωνιστικά και κυρίως ψυχολογικά.
Έκτοτε, ο Μποχωρίδης δεν κατάφερε ποτέ να πιάσει υψηλά στάνταρ ή έστω να δείξει έτοιμος για το βήμα παραπάνω. Η απόφαση του Τσάβι Πασκουάλ φέτος το καλοκαίρι να μη δοθεί δανεικός αλλά να μείνει και να δουλέψει με το υπόλοιπο ρόστερ μόνο τυχαία δεν ήταν. Παρά το γεγονός ότι οι χρόνοι συμμετοχής του Θεσσαλονικιού γκαρντ δεν το αποδεικνύουν, ο Ισπανός τεχνικός τον πίστευε. Στο σχεδιασμό του καλοκαιριού, ο Λευτέρης ήταν ο «5ος» της «πράσινης» περιφέρειας, κάτι το οποίο φυσικά έμεινε μόνο στα χαρτιά. Γιατί; Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Άλλος τον έβλεπε καθημερινά στις προπονήσεις και σίγουρα γνωρίζει καλύτερα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η κοινή απόφαση Μποχωρίδη και Παναθηναϊκού να χωρίσουν τους δρόμους τους, τη δεδομένη χρονική στιγμή, ήταν η καλύτερη επιλογή. Με το 1/3 της σεζόν να έχει ολοκληρωθεί και τον «Μπόχω» να μη «χωράει» ούτε στο ροτέισον της BasketLeague, με δεδομένο, παράλληλα, ότι ο Τσάβι Πασκουάλ θέλει να δώσει τις όποιες ευκαιρίες προκύψουν στον Καλαϊτζάκη, το διαζύγιο φάνταζε μονόδρομος και η μοναδική υγιής λύση. Υγιής τόσο για τον παίκτη, ο οποίος θα πάει σε μία ομάδα που θα βρει χώρο, χρόνο και ελευθερία, όσο και για τον «Εξάστερο», ο οποίος θα «αδειάσει» μία θέση για ν’ ανεβάσει σε ιεραρχία το μεγάλο του «πρότζεκτ», Γιώργο Καλαϊτζάκη.
Ο Λευτέρης θα λείψει πολύ και από πολλούς. Ήταν το «καλό παιδί» της ομάδας, ο άνθρωπος που δεν έχανε ποτέ το χαμόγελό του και που έφτανε στο σημείο να είναι υπερβολικά… καλός, ακόμα και όταν δε χρειαζόταν. «Γνήσιος, μάγκας και λαϊκός», όπως είπε και ο Παππάς, έξυπνος, ταλαντούχος, δουλευταράς, με είδωλο και… μέντορα τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο «Lefbo» έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά που χρειάζονται για να επιστρέψει δυναμικά στα μπασκετικά δρώμενα. Και που ξέρεις, αν όλα πάνε καλά, μπορεί κάποια στιγμή, κάποτε, «στα ίδια μέρη να ξαναβρεθούμε»…
Καλή τύχη, Λευτέρη!
ΥΓ: Λευτεράκη, απ’ όλους μας θα λείψεις, λίγο ή περισσότερο. Πιο πολύ όμως, στη… Μαρίζα! Ξέρει αυτή…
ΥΓ1: Ακόμη ένα «πονηρό» παιχνίδι, ακόμη ένα ματς που επιβάλλεται να μιλήσει το ΟΑΚΑ.