ΝΒΑ και Κίνα «σκοτώνουν» το ευρωπαϊκό μπάσκετ!

Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει μέσω του «Όλα Πράσινα» τη νέα τάξη πραγμάτων στο παγκόσμιο μπάσκετ, αλλά και τα χρήματα από Αμερική και Κίνα που «σκοτώνουν» κάθε επίδοξο Ευρωπαίο ανταγωνιστή.

Στις μέρες μας, το μπάσκετ συνεχώς εξελίσσεται, όχι μόνο ως προς τον τρόπο παιχνιδιού του, αλλά και εξωαγωνιστικά. Όπως συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής, έτσι κι εδώ, τα χρήματα παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις αποφάσεις των πρωταγωνιστών του αθλήματος, που μέρα με τη μέρα χάνονται από τον ευρωπαϊκό χάρτη ολοένα και περισσότερο, υπογράφοντας πλουσιοπάροχα συμβόλαια στην Κίνα ή αρπάζοντας την ευκαιρία στον «μαγικό κόσμο», ως αποτέλεσμα υπέρογκων μπάτζετ.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Για να αποφασίσει ένας αθλητής να μετακομίσει στην Ασία, όπως προανέφερα, πρώτο και τελευταίο ρόλο στην απόφασή του παίζουν οι οικονομικές απολαβές. Ομάδες από το πρωτάθλημα της Κίνας μπαίνουν δυνατά στην αγορά, προσφέροντας τεράστια συμβόλαια σε πρωταγωνιστές της Γηραιάς Ηπείρου. Πόσοι και πόσοι, άλλωστε, σπουδαίοι παίκτες είτε αγωνίζονται ακόμα εκεί, είτε είχαν πέρασμα. Πρόχειρα, μού έρχονται στο μυαλό οι Γιάννης Μπουρούσης, Κρις Σίνγκλετον, Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, Ντάριους Άνταμς, Τζάστιν Ντέντμον, Έρικ ΜακΚόλουμ, Μπόμπι Μπράουν, Άαρον Τζάκσον αλλά και ο αρχισκόρερ της περσινής Ευρωλίγκας, Κιθ Λάνγκφορντ, ο οποίος, όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ, οδεύει προς τους Shenzhen Leopards.

Κακά τα ψέματα, τα χρήματα πάντα παίζουν σπουδαίο ρόλο στη ζωή καθενός από εμάς. Όταν, όμως, μιλάμε για ένα επάγγελμα το οποίο στο τοπ επίπεδο, σου εξασφαλίζει μια πλουσιοπάροχη ζωή σε οποιαδήποτε ήπειρο κι αν αγωνίζεσαι, οι φιλοδοξίες πάνε στράφι για χάρη μερικών παραπάνω χιλιάδων. Άλλωστε, όπως συνηθίζεται να λέγεται, τα χρήματα ποτέ δεν είναι αρκετά.

Από την άλλη πλευρά, όταν ένας αθλητής αποφασίζει να αφήσει την Ευρώπη για χάρη του ΝΒΑ, δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις. Πόσοι και πόσοι έχουν αφήσει την Ευρωλίγκα και τα καλά τους συμβόλαια για να βρουν ακόμα και μη εγγυημένα συμβόλαια που τους αποφέρουν πολύ μικρότερες απολαβές, αλλά τους δίνουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν το «American dream». Ακόμα σε αυτό όμως, μέχρι πρόσφατα, υπήρχε ένα μέτρο, το οποίο έχει πάει… περίπατο.

Με την αύξηση του salary cap (99 εκατομμύρια φέτος, +5 σε σχέση με πέρυσι και +36 σε σχέση με πριν τρία χρόνια) οι ομάδες του «μαγικού κόσμου» δεν έχουν πλέον πρόβλημα να κινηθούν πιο ευέλικτα στην αγορά και να γεμίσουν τα ρόστερ τους με παραπάνω παίκτες, σπαταλώντας όχι ιδιαίτερα μεγάλα ποσά, εκμεταλλευόμενοι το όνειρο κάθε μπασκετμπολίστα και δη Αμερικανού, που δεν είναι άλλο από το να αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Ένας-ένας, σπουδαίοι παίκτες, όπως ο Μάικ Τζέιμς, ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο Μάλκολμ Ντιλέινι αποχαιρετούν ή έχουν ήδη αποχαιρετήσει την Ευρώπη, με λίγα, περισσότερα ή… πάρα πολλά χρήματα.

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι το ευρωπαϊκό μπάσκετ να γίνεται ολοένα και πιο φτωχό, αφού οι ομάδες δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστούν τη δυναμική συλλόγων από το ΝΒΑ, αλλά ούτε και τα χρήματα των Κινέζων. Πως να συμβεί αυτό άλλωστε, όταν τα έσοδα παραμένουν… στα τάρταρα, αναγκάζοντας τους παράγοντες να βάζουν διαρκώς από την τσέπη τους; Όσον αφορά στην Ελλάδα μάλιστα, συμπεριλάβετε και την υψηλή φορολογία – θηλιά στον λαιμό.

Για να καταλάβετε όμως, αναφορικά με τα έσοδα που προανέφερα, χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως η πρωταθλήτρια Ευρώπης, Φενέρμπαχτσε, εισέπραξε συνολικά έσοδα από την Ευρωλίγκα της τάξης των 1.9 εκατομμυρίων, δηλαδή λιγότερα από ένα πολύ καλό συμβόλαιο. Όσο για τον Παναθηναϊκό που βρέθηκε μια «ανάσα» από το Final Four, τα δικά του έσοδα ξεπερνούν κατά πολύ λίγο τις… 700.000 ευρώ! Ποσά αστεία για ομάδες που θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό και ειδικότερα στην περίπτωση του «Εξάστερου», δεν εξασφαλίζουν ούτε… μισό καλό συμβόλαιο.

Τα παραπάνω δε δικαιολογούν κανέναν, ούτε είναι συγχωροχάρτι για κάθε «αμαρτία». Παίκτες αξιόλογοι υπάρχουν, οι ομάδες διαθέτουν ακόμη χρήματα, ωστόσο όπου υπάρχει… ταβάνι, είναι λογικό οι περισσότερες «μάχες» να χάνονται με χαρακτηριστική ευκολία. Φυσικά και δεν αναφέρομαι μόνο στον Παναθηναϊκό ή τον Ολυμπιακό, αλλά ακόμα και σε πάμπλουτους ευρωπαϊκούς συλλόγους, όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Φενέρμπαχτσε, που φέτος το καλοκαίρι απώλεσαν μεγάλους τους σταρ.

Λύση στο πρόβλημα του άνισου ανταγωνισμού μεταξύ Αμερικής-Ευρώπης-Κίνας δε νομίζω ότι υπάρχει, ούτε φαίνεται κάτι στον ορίζοντα. Αν η Ευρωλίγκα επιθυμεί να θωρακίσει το προϊόν της, οφείλει να βοηθήσει με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο τις ομάδες της. Να προστατεύσει το ευρωπαϊκό μπάσκετ, να το διαφημίσει και να κάνει κινήσεις με τις οποίες θα εξασφαλίσει περισσότερα έσοδα στις ομάδες, ούτως ώστε ακόμη κι αν «χάνουν» στη μάχη για μια υπογραφή, να μην πέφτουν αμαχητί. Με βάση τα τωρινά δεδομένα, το μέλλον του ευρωπαϊκού μπάσκετ φαντάζει δυσοίωνο και είναι μαθηματικά βέβαια πως με τον ρυθμό που οι ανταγωνιστές από τις άλλες ηπείρους «ρουφούν» τους σταρ, το επίπεδο μοιραία θα πέσει. Μέχρι να βρεθεί μια λύση, αφού η «τρέλα» των παραγόντων πλέον δεν αρκεί.

Απόκτησε το ολοκαίνουργιο t-shirt του Νίκου Παππά αποκλειστικά από το PAO SHOP!