Editorial
Ελληνικός κι ωραίος!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για το μεγάλο κέρδος της νίκης με τον Ολυμπιακό και εξηγεί γιατί η απώλεια του Βασίλη Σπανούλη, δεν ευνόησε τελικά τον Παναθηναϊκό.
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για το μεγάλο κέρδος της νίκης με τον Ολυμπιακό και εξηγεί γιατί η απώλεια του Βασίλη Σπανούλη, δεν ευνόησε τελικά τον Παναθηναϊκό.
Όταν παίζεις τελικούς, σημασία δεν έχει ούτε το θέαμα, ούτε τα εντυπωσιακά καλάθια ούτε τίποτε άλλο, πέρα από το νικηφόρο αποτέλεσμα. Είναι τόσο μεγάλη η πίεση που υπάρχει στα συγκεκριμένα παιχνίδια, που αυτόματα αυτός που κερδίζει στο τέλος της ημέρας, με οποιονδήποτε φυσικό ή αφύσικο τρόπο, αποκτάει σημαντικό αβαντάζ.
Απόκτησε πρωτοποριακά προϊόντα P&G με κέρδος έως και 68€!
Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν, σαφώς και η ισοφάριση της σειράς από το «τριφύλλι» συνιστά επιτυχία. Πρόσκαιρη μεν, αλλά ως μία καλή βάση ώστε να πάει η ομάδα στο ΣΕΦ, με αποκλειστικό στόχο το break, που θα την καταστήσει φαβορί.
Επειδή όμως όσο σημαντικοί είναι τελικοί, άλλο τόσο σημαντική είναι και η επόμενη σεζόν, είναι πλέον ευχάριστο το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάρει το ροζ φύλλο αγώνα, έχοντας ως κορυφαίους τους Έλληνες, Παππά και Μπουρούση.
Στη διάρκεια της σεζόν έχει γίνει πολύ κουβέντα για το ελληνικό στοιχείο των «πρασίνων» και η απάντηση των δικών του παιδιών, απέναντι στον Ολυμπιακό, συνιστά την καλύτερη απόδειξη ότι ο Παναθηναϊκός έχει γηγενές στοιχείο.
Μπορεί όχι τόσο αυξημένο όσο οι Πειραιώτες φυσικά, αλλά παιδιά σαν τον Καλάθη, τον Παππά, τον Μπουρούση, ακόμα και τον Χαραλαμπόπουλο που έρχεται από πίσω, αποτελούν μία αξιοπρεπή βάση (ως εκεί για την ώρα), ώστε πάνω τους να προστεθεί το πολυπόθητο περαιτέρω ελληνικό στοιχείο.
Αγωνιστικά οι Νικόλας Φλωράτος και Κωνσταντίνος Πανάς θα σας τα αναλύσουν (αν δεν το έχουν κάνει ήδη) ιδανικά, οπότε εγώ δεν χρειάζεται να μπω σ’ αυτά τα «μονοπάτια». Αξίζει να σημειωθούν πάντως δύο πράγματα.
Το πρώτο έχει να κάνει με τον Παππά. Η «τρέλα» του, το απίστευτο φυσικό του ταλέντο και η δίψα του να κάνει τον κόσμο να φωνάζει ακόμα δυνατότερα το γνωστό σύνθημα «Γεια σου Παππά…», τον έκαναν να τρώει «σίδερα» στο παρκέ και με άξιο συμπαραστάτη τον Μπουρούση (στα κρίσιμα ήταν εκεί για να πέσει, να ματώσει και να κυνηγήσει κάθε μπάλα), να κάνει τελικά μια «χαψιά» τον Ολυμπιακό στο φινάλε.
Προφανώς ο Παναθηναϊκός πρέπει να διορθώσει αρκετά πράγματα ενόψει τρίτου τελικού. Αλλά να με συμπαθάτε, το τρίποντο του Αγραβάνη από τα 7 μέτρα με άμυνα πάνω του, το τρίποντο του Πρίντεζη στη λήξη του χρόνου με άμυνα (πάλι) πάνω του και τα 2 τρίποντα του Γκριν με καρφωμένα ΞΑΝΑ τα χέρια πάνω του, συγγνώμη, αλλά δεν καταπολεμούνται όσο καλή άμυνα κι αν παίξεις.
Και κάτι τελευταίο. Ο Ολυμπιακός τελικά ευνοήθηκε από την απουσία του Σπανούλη και ο λόγος δεν είναι άλλος από τη δαιμονιώδη μέρα, στην οποία βρέθηκε ο Έρικ Γκριν. Ο αρχηγός του «αιώνιου» αντιπάλου δηλαδή, αν ήταν διαθέσιμος, θα «έτρωγε» χρόνο από τον Αμερικανό μπομπέρ, που σίγουρα δεν θα είχε τα ασύλληπτα ποσοστά και συγκεκριμένα τους 21 πόντους, 5/6 τρίποντα, που μέτρησε χθες στο ΟΑΚΑ.
Όπως και να ‘χει, η σειρά έχει δρόμο μπροστά της και ο Παναθηναϊκός έναν και μοναδικό σκοπό. Την ανάκτηση των εγχωρίων σκήπτρων!