Τσάκας που μας χρειάζεται…

Ιστορικά ο Παναθηναϊκός έζησε μεγάλες διχόνοιες. Από τα χρόνια του Γιώργου Καλαφάτη, όταν ο σύλλογος ήταν στα «σπάργανα», μέχρι τις ημέρες μας. Γράφει ο Γιώργος Σπανουδάκης.

Οι απ’ εδώ και οι απ’ εκεί, οι καλοί και οι κακοί, πόλεμος μέχρι τελικής πτώσεως και η ζωή συνεχίζεται κατακρεουργώντας (όλοι μαζί) το κορμί αυτού του αιωνόβιου γίγαντα. Κάθε φορά που η ομάδα ξεστρατίζει, εμφανίζονται δεκάδες φωνές που βροντοφωνάζουν την δική τους… αλήθεια, θέλοντας να μας κάνουν σοφότερους για τους λόγους της κατάντιας, λέγοντας μια σειρά από ψέματα!

Εδώ και μια δωδεκαετία στο επίκεντρο της κριτικής έχει μπει η περίφημη πολυμετοχικότητα, όπου καθένας επιλέγει μια διαφορετική σειρά των γεγονότων, με στόχο πολύ απλά να κάνει «μπλέντερ» το μυαλό των οπαδών του Παναθηναϊκού. Με όσους έχω συνομιλήσει – και είναι αλήθεια πολλοί και από διαφορετικές βαθμίδες οπαδικής κρίσης – μου λένε άλλο ποίημα.

Οι περισσότεροι ξεχνούν ακόμη και τα βασικά… Κάποιοι επιμένουν στο αφήγημα της καταστροφής επειδή εκδιώχθηκε η οικογένεια Βαρδινογιάννη από τους κακούς οπαδούς και τους ακόμη χειρότερους παράγοντες (Πατέρα, Βγενόπουλο και σια)! Για να αντιληφθείτε την υποκρισία των λόγων τους, δεν τολμούν να αναφέρουν τους γίγαντες της Παναθηναϊκής ιδέας, Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο, που ήταν πρωτεργάτες εκείνης της κίνησης.

Στην αντίπερα όχθη άλλοι υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο, ότι ο Βαρδινογιάννης διέλυσε την πολυμετοχικότητα και στην πορεία και την ίδια την ομάδα, προκειμένου να εκδικηθεί τον κόσμο και όσους παράγοντες έδωσαν όραμα. Στο κάδρο όπως είναι λογικό μπαίνει και ο Γιάννης Αλαφούζος, ο οποίος άλλοτε χαρακτηρίζεται μπροστινός, άλλοτε μοναδικός αιμοδότης και άλλοτε καταστροφέας του Παναθηναϊκού.

Δυστυχώς, ξέρετε, ποιο ήταν το μοναδικό σημείο επαφής της πλειοψηφίας δημοσιογράφων και οπαδών τα τελευταία χρόνια; Ο Βλάσης Τσάκας! Απίστευτο και όμως Παναθηναϊκό!

Ακόμη θυμάμαι την ομοβροντία των δημοσιευμάτων, μόλις εμφανίστηκε ο «καμηλιέρης» των Αράβων, όπως και την λαχτάρα των οπαδών για τις κινήσεις του πρίγκιπα, μόλις πάρει την ΠΑΕ στα χέρια του. Επί 1,5 χρόνο ένας ολόκληρος οργανισμός χόρευε στις εξαγγελίες του Βλασάρα και ο τρελός του χωριού (η αφεντιά μου) προσπαθούσε να αποδείξει ότι ο τύπος μάς δούλευε ψιλό γαζί. Ακόμη θυμάμαι συναδέλφους να μου τηλεφωνούν και να μου λένε ότι κάνω λάθος και ότι θα εκτεθώ, αφού στο… βάθος φαίνεται ο πρίγκιπας. Ούτε φυσικά έχω ξεχάσει κάποιους αυτοαποκαλούμενους οπαδούς του Παναθηναϊκού να με χαρακτηρίζουν με διάφορα «κοσμητικά» επίθετα, επειδή τους χάλαγα το όνειρο.

Δυστυχώς μόνο τότε ενώθηκαν όλοι αυτοί που σήμερα σφάζονται για το καλό του Παναθηναϊκού. Τα πράγματα ιστορικά είναι ξεκάθαρα:

1) Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ήθελε να βάλει και άλλους μετόχους στο σχήμα. Για όσους το έχουν ξεχάσει το είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Γιάννης Βαρδινογιάννης. Απλά θα το έκανε αργότερα. Η οικογένεια πιέστηκε από τον κόσμο αλλά δεν το έκανε για το κόσμο. Έτσι γεννήθηκε η πολυμετοχικότητα.

2) Το συλλαλητήριο της 13ης Απριλίου ήταν μια αυθόρμητη κίνηση των οπαδών που συγκίνησε χιλιάδες απλούς φιλάθλους, που ένωσαν τις δυνάμεις τους. Δεν έγινε με τις ευλογίες του Βγενόπουλου, ο οποίος (για να γνωρίζετε) αρνήθηκε να δώσει έστω και μισό ευρώ για τα οργανωτικά (φυλλάδια, πανό, μικροφωνικές εγκαταστάσεις)! Επίσης για να προλάβω όσους έχουν ασθενή μνήμη ο Πατέρας εκείνο το απόγευμα ήταν στο πλευρό του Γιάννη Βαρδινογιάννη στα επίσημα της Λεωφόρου!

3) Η οικογένεια Βαρδινογιάννη δεν εκδιώχθηκε από καμία θύρα 13, όσο και εάν αυτό βολεύει κάποιους ή κάποιοι άλλοι το θεωρούν παράσημο! Θυμίζω ότι η οικογένεια δεν έφυγε μετά το συλλαλητήριο, αλλά παρέμεινε στην ΠΑΕ και μάλιστα ως μεγαλομέτοχος. Έφυγε από την ΠΑΕ, παραδίδοντας τις μετοχές στον Γιάννη Αλαφούζο, όταν αποφάσισε να φύγει. Δίχως να πιέζεται από κανέναν. Σε ότι αφορά τους υπόλοιπους μετόχους έφυγαν όταν έπαψε να υπάρχει πολυμετοχικότητα, γιατί κανείς δεν ήθελε ν’ αναλάβει την ΠΑΕ.

4) Η αλήθεια είναι ότι η πολυμετοχικότητα διαλύθηκε όταν οι μέτοχοι κλήθηκαν να πληρώσουν από την τσέπη τους για την κατασκευή του γηπέδου. Όταν οι τράπεζες σήκωσαν τα χέρια ψηλά λόγω της οικονομικής κρίσης. Την αρχή έκανε ο μεγαλομέτοχος και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι. Θα μου πει κανείς γιατί τα γράφεις όλα αυτά; Γνωστά δεν είναι; Η απάντηση είναι απλή: Η ιστορία έχει γίνει αχταρμάς και ο καθένας λέει και γράφει ότι θέλει. Κατά το δοκούν. Το τραγικό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι αυτός ο «αχταρμάς» δεν έγινε από λάθος, αλλά συνειδητά. Για να λέει ο καθένας τα δικά του, όλοι να θεωρούν ότι έχουν δίκιο και ο σύλλογος να συνεχίσει να πληγώνεται και να διαλύεται εκ των έσω.

Τελικά μήπως αξίζουμε έναν Τσάκα για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι;

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: «Έκλεισε» η άφιξη του Κέντρικ Ναν στην Ελλάδα!
• Πάντοβιτς: «Γι’ αυτό είμαι εδώ! – Ήθελα Παναθηναϊκό!»
• Παναθηναϊκός: Πάτησε Ελλάδα ο Πάντοβιτς!
• «Ο Ρογκαβόπουλος συνεχίζει να δουλεύει ασταμάτητα στο ΟΑΚΑ!»
• Παναθηναϊκός: Τα δημοσιεύματα για Ντέσερς και η πραγματικότητα!