Το… σπαρτιατικό όπλο που οφείλει να αποκτήσει ο «Εξάστερος»

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος σχολιάζει την ήττα του Παναθηναϊκού από την Βιλερμπάν, αναλύει τις αμυντικές παθογένειες της ομάδας και καταλήγει με το λάθος του Πεδουλάκη.

Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η φετινή Ευρωλίγκα είναι η πιο δύσκολη της ιστορίας. Οι ομάδες που θα πολεμήσουν για την οκτάδα είναι πάρα πολλές και κάθε κακή ήττα μετράει διπλά. Μία τέτοια ήττα είναι στην Βαλένθια από την τοπική ομάδα, στην Αγία Πετρούπολη από την Ζενίτ ή στο Βερολίνο από την Άλμπα. Μία ήττα από την Βιλερμπάν, όμως, είναι απαράδεκτη. Και δεν έχει καμία σημασία πώς χάνεις, αλλά ότι χάνεις.

Ο Παναθηναϊκός βάσει ποιότητας ρόστερ έπρεπε να νικήσει με 20 πόντους την γαλλική ομάδα. Δεν χωράει καμία συζήτηση στο θέμα αυτό. Η ομάδα που διαθέτει τον καλύτερο guard (Καλάθης), τον καλύτερο back up PG (Ράις), τον καλύτερο σουτέρ (Φριντέτ) και το καλύτερο επιθετικό τεσσάρι της διοργάνωσης (Τόμας) δεν επιτρέπεται να χάνει από κάποια Βιλερμπάν. Μία τέτοια ήττα, δυστυχώς, διαγράφεται μόνο με πολύ μεγάλο διπλό σε μία πόλη εκ των Κωνσταντινούπολης, Μόσχας, Μαδρίτης και Βαρκελώνης.

Στα αγωνιστικά τώρα, δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά πράγματα. Μόνο οι βολές να έμπαιναν, το παιχνίδι θα είχε ολοκληρωθεί με θετικό πρόσημο για τον «Εξάστερο». Βέβαια, σε τέτοια περίπτωση θα ελλόχευε ο κίνδυνος να κρυβόντουσαν τα δεδομένα προβλήματα κάτω από το χαλί. Και τα προβλήματα αφορούν την άμυνα. Οι παθογένειες που εμφανίζει στην ανασταλτική της παρουσία η ομάδα είναι πολλές. Τόσες πολλές που θα πάρει πολύ χρόνο στο προπονητικό επιτελείο για να τις αναλύσει.

Είναι πολύ σημαντικό για το ζήτημα της άμυνας να εξηγηθεί ότι όσο ατομική υπόθεση φαντάζει στο μάτι του κόσμου, τόσο ομαδική δουλειά χρειάζεται. Σκεφτείτε την άμυνα σαν την οπλιτική φάλαγγα των Σπαρτιατών που διδαχθήκαμε μεταξύ άλλων στο σχολείο. Το πρώτο και το κύριο μέλημά τους στον πόλεμο ήταν να μείνουν ενωμένοι, με τον έναν να φυλάει τα νώτα του συμπολεμιστή του. Έτσι ακριβώς πρέπει να συμβαίνει και σε ένα μπασκετικό γήπεδο στα ανασταλτικά καθήκοντα της ομάδας.

Με απλά λόγια, όταν ένας παίκτης προσπεράσει τον αντίπαλο του σε 1 vs 1 παιχνίδι δεν θα πρέπει να φτάνει ως την καρδιά της ρακέτας ανενόχλητος για να καρφώσει. Οφείλει κάποιος από τους συμπαίκτες του να πάει δυναμικά, με σκοπό να του το απαγορεύσει, και οι υπόλοιποι να τρέξουν για να καλύψουν τα κενά. Βοήθεια, αλληλοκάλυψη και προσαρμογή. Αν μία ομάδα δεν έχει αυτά, είναι τρομακτικά ευάλωτη.

Όπως ευάλωτος είναι ο «Εξάστερος» για έναν ακόμα λόγο. Όταν η μπάλα χάνεται στην επίθεση, τότε δέχεται πολύ εύκολα τρανζίσιον παιχνίδι. Η ομαδική μετάβαση από την επίθεση στην άμυνα είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Μην βλέπετε τον έναν ή τους δύο παίκτες που τρέχουν. Δεν θα καταφέρουν τίποτα αν δεν γυρίζουν όλοι πίσω σκεπτόμενοι το να αποτρέψουν κάποιον αιφνιδιασμό.

Εντάξει, βέβαια, είναι ακόμα αρχή και η ομάδα “φωνάζει” ότι έχει πρόβλημα χημείας και δεσίματος. Στην πάροδο του χρόνου ο coach Πεδουλάκης θα τα διορθώσει όλα αυτά, γιατί είναι έμπειρος και ικανός. Το παράδειγμα, πάντως, της οπλιτικής φάλαγγας θα πρέπει να υιοθετηθεί, γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος νίκης. Γιατί η νίκη έρχεται πρώτα από πίσω και μετά από μπροστά. Πάντως, η ήττα δεν ήρθε λόγω των «φαντασμάτων» στους εκτός έδρας αγώνες, αλλά εξαιτίας της φοβερής έλλειψης συγκέντρωσης.

Τέλος, για να γίνει ο επίλογος αυτής της ήττας, θέλω να καταθέσω την προσωπική μου άποψη ότι ο Ράις έπρεπε να βρεθεί περισσότερη ώρα στο παρκέ και να πάρει το τελευταίο σουτ. Προσέξτε, δεν φταίει ο Νικ που το έχασε, καθώς είναι ένα σουτ και μπορεί να χαθεί. Απλά, η επιλογή της μη χρησιμοποίησης ενός αποδεδειγμένα clutch παίκτη είναι λανθασμένη.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Αγόρασε το 100% του Βαγιαννίδη από την Ίντερ!
• «Απόψε κάνεις μπαμ»: Το αινιγματικό story Γιαννακόπουλου και οι μεταγραφικοί συνειρμοί
• Παναθηναϊκός: Αντίστροφη μέτρηση για Ρογκαβόπουλο – Το πρόσωπο – κλειδί για το «μπαμ» στο «5»!
• Παναθηναϊκός: Τα τετ-α-τετ του Βιτόρια με Γερεμέγιεφ και Ιωαννίδη – Τι τους ζήτησε (pics)
• Ουναΐ: Σε ανοιχτή γραμμή με Παναθηναϊκό στην Αυστρία! (pic)