Editorial
Πόσοι έχουν… σφυγμό να αντιδράσουν;
Ο Στέλιος Μπιτσώρης αναρωτιέται τι συμβαίνει στον Παναθηναϊκό, ενώ παράλληλα εξηγεί ότι η διαρκής καθοδική πορεία που ακολουθεί η ομάδα αποτελεί αποκλειστική ευθύνη των διοικούντων του συλλόγου.
Ο Στέλιος Μπιτσώρης αναρωτιέται τι συμβαίνει στον Παναθηναϊκό, ενώ παράλληλα εξηγεί ότι η διαρκής καθοδική πορεία που ακολουθεί η ομάδα αποτελεί αποκλειστική ευθύνη των διοικούντων του συλλόγου.
Γράφει ο Στέλιος Μπιτσώρης
Παρακολουθώντας τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τα δεύτερα του Άγιαξ, έπιασα τον εαυτό μου να μην θυμώνει με όσα έβλεπε. Και τολμώ να πω ότι αυτό με ξάφνιασε πιο πολύ και από την αλλαγή του Βιγιαφάνιες με τον Λεντέσμα στο 62ο λεπτό. Διάβασα μετά τις δηλώσεις του Αντρέα Στραματσιόνι, στις οποίες έλεγε ότι στο πρώτο ημίχρονο ήταν καλή η ομάδα και το λάθος του Λουκ Στιλ ήταν αυτό που στοίχισε. Αναφέρομαι επιδερμικά σε όλα, θα τα αναπτύξω παρακάτω, γιατί με αυτόν τον Παναθηναϊκό… χάνεις την σκέψη σου, τον ειρμό σου και τα λογικά σου.
Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!
Ο Παναθηναϊκός έχει – πλέον – μικρύνει
Είναι καρμικό το γεγονός ότι στον δρόμο του Παναθηναϊκού φέτος βρέθηκε ο Άγιαξ. Ο “Αίαντας” έχει “καρφιτσωθεί” στο υποσυνείδητο κάθε οπαδού του “Τριφυλλιού” με τεράστιες επιτυχίες και μεγάλα “διπλά”, που έφταναν την φήμη του Παναθηναϊκού στα πέρατα του κόσμου. Φέτος ήρθε για να κλειδώσει όλα αυτά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να πετάξει το κλειδί στην Βόρεια θάλασσα. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί πλέον ο Παναθηναϊκός ζει με την ανάμνηση της μεγάλης ομάδας που είχε τεράστιες επιτυχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ομάδα γειτονιάς, με παίκτες “γερασμένους”
Χθες έβλεπες ποδοσφαιριστές αγύμναστους, άνευρους και “κουρασμένους” από την απραξία, να μην ξέρουν τι πρέπει να κάνουν στο αγωνιστικό χώρο. Και όλα αυτά κόντρα σε μια ομάδα που χρησιμοποίησε εφτά ποδοσφαιριστές κάτω των 23. Ήταν γνωστό ότι στην προετοιμασία ο Παναθηναϊκός θέλησε να είναι πιο… λάιτ για να εμφανιστεί στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων φρέσκος, για να αποφύγει μια νέα… Γκαμπάλα. Άλλο αυτό, κι άλλο το να βλέπεις παίκτες να… σέρνονται για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Μια ομάδα που φαίνεται πιο αδούλευτη από ποτέ κι ας έχει ένα ρόστερ με καλές προδιαγραφές.
Και στην ΠΑΕ… αγρόν ηγόραζαν
Το διάστημα χωρίς πρωτάθλημα ήταν ίσως η ιδανική ευκαιρία να αλλάξεις προπονητή, ώστε να προλάβει να γνωρίσει τους παίκτες, να μιλήσει μαζί τους, να δουλέψει χωρίς την πίεση του αποτελέσματος. Αλλά η διοίκηση του Παναθηναϊκού δούλεψε για ακόμη φορά εις βάρος της ομάδας, δείχνοντας πως δεν έχει πλάνο και στόχους. Κι αυτό το λέω, γιατί θεωρώ πως τα χθεσινά χάλια είναι ευθύνη των διοικούντων την ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Δεν ξέρω αν μόνο εγώ βλέπω κάτι τέτοιο, αλλά η εικόνα του Παναθηναϊκού μου θυμίζει τα περσινά χάλια. Μια διοίκηση που ήταν εντελώς άτολμη στις αποφάσεις της μετά τον αποκλεισμό από την Γκαμπάλα και αναγκάστηκε να διώξει από την θέση του τον τότε προπονητή, Γιάννη Αναστασίου, λίγο καιρό αργότερα. Φέτος υπάρχει μια μικρή διαφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης από τον Γιάννη Αλαφούζο. Προσπαθεί να αφήσει στον Τύπο να εννοηθεί ότι είναι δυσαρεστημένος από τον Ιταλό, ωστόσο μετά την χείριστη εμφάνιση στο Φάληρο και την καθαρή συντριβή εντός των τεσσάρων γραμμών, έγινε λόγος για προσπάθεια των “παιδιών”, με τον “Στράμα” να μένει στην θέση του και να… κρίνεται στην πορεία! Και… “κερατάς και δαρμένος”, που λέμε.
Το πρόβλημα νοοτροπίας
Η ομάδα έχει εθιστεί στην ήττα και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Όταν ο ίδιος ο πρόεδρος της έχει “εκδώσει” το “Παράγκα και Όραμα” και δέχεται μια τόσο καθαρή ήττα από το σύστημα να αντιδρά σαν να μην συμβαίνει κάτι, αυτό μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση. Η νοοτροπία της ομάδας εμένα με προβληματίζει πιο πολύ από οτιδήποτε και όσο το σκέφτομαι, τόσο πιο πολύ πιστεύω ότι αυτή πηγάζει από όσους δουλεύουν σε αυτή. Και εκεί είναι που πρέπει να σταθούμε.
Ο Στιλ έχει δεχθεί και στο πρωτάθλημα γκολ από απευθείας φάουλ, τόσο πέρσι με τον Πανιώνιο, όσο και φέτος με την Ξάνθη. Δεν γίνεται λοιπόν, ένα ολόκληρο καλοκαίρι να μένεις χωρίς δεύτερο τερματοφύλακα και να ρίχνεις όλο το ανάθεμα στον Άγγλο κίπερ. Η θέση και η στάση του Ζιλμπέρτο Σίλβα με προβληματίζει. Δυστυχώς, τίποτα δεν δείχνει ότι μπορεί να αλλάξει, αλλά θα πω το εξής: πόσοι είναι εκείνοι που έχουν σφυγμό να αντιδράσουν..;