Panathinaikos… ξανά!

Ο Παναθηναϊκός επέστρεψε σε φάση ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ξεπέρασε τα εμπόδια των ΑΙΚ Στοκχόλμης και Μπρόντμπι, και ο Ιάσονας Ευαγγέλου κάνει το… ταμείο των 3 πρώτων ευρωπαϊκών παιχνιδιών του “Τριφυλλιού”, σχολιάζοντας παράλληλα μεταξύ άλλων την αγωνιστική εικόνα των “πράσινων”, αλλά και την ευκαιρία της ομάδας στο φετινό πρωτάθλημα.

Γράφει ο Ιάσονας Ευαγγέλου

Θα ξεκινήσω με μια ιδιαίτερη εισαγωγή το παρόν άρθρο. Για όσους δε θυμούνται, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας είχαν ως κεντρικό σλόγκαν το “Welcome home” (Καλωσήρθατε σπίτι). Αντίστοιχα λοιπόν, η ποδοσφαιρική Ευρώπη θα πρέπει να πει “Welcome Home Panathinaikos”. Η Ευρώπη υποδέχεται και πάλι τον Παναθηναϊκό στα σαλόνια της. Από το βράδυ της Πέμπτης (25/7), ο PANATHINAIKOS είναι στο (δεύτερο) σπίτι του, εκεί απ’ όπου έλειψε πολύ τα τελευταία χρόνια και απείχε από επιτυχίες, διακρίσεις και τις όμορφες βραδιές. Ο μοναδικός ΠΡΕΣΒΗΣ του ελληνικού ποδοσφαίρου, που για χρόνια έστελνε στους δρόμους για πανηγύρια, τους “πράσινους” αλλά και τους εν γένει Έλληνες ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ – γιατί υπήρχαν και τα… “καλά παιδιά” που καίγανε το Πασαλιμάνι, επιδεικνύοντας τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό που τους διακρίνει, μετά την ήττα με 0-3 από τον Άγιαξ το 1996 στα ονειρεμένα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ εκείνης της σεζόν.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

Ο μοναδικός πρέσβης που έκανε μεγάλες πορείες μέχρι ημιτελικά και τελικούς, φέρνοντας χαμόγελα, βαθμούς και παίρνοντας την Ελλάδα από το χέρι στην ανηφόρα προς τις ψηλές θέσεις της βαθμολογίας στις διασυλλογικές διοργανώσεις. Όταν κάποιοι άλλοι έχουν ταβάνι, κάθε χρόνο, τους “32” του Europa League και φτάνουν στο κερασάκι των επιτυχιών τους με αποκλεισμό από μια… Μπερ Σεβά – ειδικά τώρα που έσφιξαν οι… πισινοί και πάμε ΟΛΟΙ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ – και ζορίζονται με μια Αρούκα. Ο Παναθηναϊκός υπέφερε, ταπεινώθηκε, έφαγε χαστούκια από τα οικονομικά προβλήματα, την υποβάθμιση του ρόστερ και τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος, όμως πλέον είναι ξανά ο Panathinaikos.

Και έρχομαι να εμβαθύνω στην επικαιρότητα. Η ομάδα, έχοντας ολοκληρώσει την πλειονότητα των καλοκαιριών μεταγραφών, έπαιξε το σύνολο 4 ευρωπαϊκά παιχνίδια νοκ άουτ, με την ΑΙΚ Στοκχόλμης και την Μπρόντμπι για τα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ. Με ομάδες αρκετά πιο έτοιμες – ειδικά η δεύτερη – με παιχνίδια στα πόδια τους. Όμως κατάφερε να ξεπεράσει τους σκοπέλους και να βρίσκεται στους ομίλους της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Με άψογη διαχείριση των αγώνων από παίκτες και τεχνικό τιμ και προπαντός τον Αντρέα Στραματσόνι, η ομάδα έδειξε πολύ θετικό αγωνιστικό πρόσωπο, ικανοποιητικό για την εποχή βαθμό ετοιμότητας και γέμισε με ελπίδες τον κόσμο του, που τα τελευταία χρόνια είχε γευτεί πολλές πίκρες στην Ευρώπη, αφού η πιο πρόσφατη καλή πορεία χρονολογείται πίσω στο μακρινό 2010 όταν το “Τριφύλλι” υπέταξε μέσα – έξω τη Ρόμα, φτάνοντας μέχρι τους “16” του Γιουρόπα Λιγκ εκείνης της σεζόν, για να επακολουθήσει ένας αποκλεισμός από τη Σταντάρ Λιέγης, ο οποίος φαντάζομαι δε θα δημιουργεί μόνο σε μένα ερωτηματικά ακόμα και σήμερα.

Οι παίκτες μας είχαν πιο εύκολο έργο με ΑΙΚ, αν και σκλητροτράχηλη ομάδα, σαφώς δυσκολότερα τα πράγματα με την Μπρόντμπι, η οποία από το ματς της Λεωφόρου έδειξε ότι είναι γρήγορη, με έντονο το στοιχείο του πρέσινγκ στο παιχνίδι της και αρκετά επικίνδυνη, μέχρι που ήρθαν οι αποβολές που σήμαναν την αντίστροφη μέτρηση. Ο Παναθηναϊκός και στα 4 σχεδόν παιχνίδια, ακολούθησε την ίδια φιλοσοφία στο παιχνίδι του, με 3 στόπερ και γενικά αμυντικογενές και συντηρητικό πρόσωπο στο Α’ ημίχρονο. Αν και η διαχείριση με άφησε πολύ ικανοποιημένο, έχω κάποιες ενστάσεις που αφορούν τις αδυναμίες του 3-5-2 ή 5-3-2 – με Χουλτ και Μέστο σε ρόλους μπακ-χαφ.

Οι αδυναμίες φάνηκαν πιο πολύ στη ρεβάνς εμ τη Μπρόντμπι, καθώς ο Παναθηναϊκός αδυνατούσε να κάνει το λεγόμενο τρανζίσιον, να περάσει η μπάλα στους μέσους και από κει να ξεκινήσει μια επίθεση. Το γεγονός ότι πρώτον είχε και σε κακή μέρα τον Λεντέσμα και δεύτερον, ότι ο Ζέκα παρουσιάστηκε ιδιαίτερα απρόσεκτος, καθώς δεν έκανε καθόλου σωστές μεταβιβάσεις στην πλειονότητα των περιπτώσεων, συν το γεγονός ότι οι Χουλτ και  Μέστο έκαναν μέτριο έως κακό παιχνίδι ανασταλτικά και δημιουργικά – κυρίως ο Μέστο -, αυτό δυσκόλεψε πολύ και τη διατήρηση της κατοχής και την ηρεμία στο παιχνίδι των “πρασίνων”. Τα εύκολα λάθη, έλλειψη ψυχραιμίας και έλλειψη λύσεων στον χώρο του κέντρου όπου ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ,, έδιναν συνέχεια την ευκαιρία να κερδηθεί η μπάλα από τους επικίνδυνους Δανούς που κατάφεραν να ανοίξουν το σκορ, κάτι το οποίο φαινόταν, παρά το εξαιρετικό έτι μία φορά πρόσωπο που έδειξαν οι Μολέδο και Ιβανόφ, με τον δεύτερο όχι απλά να έχει βελτιώσει τον τρόπο παιχνιδιού του, αλλά να αναδεικνύεται και στον ήρωα του Παναθηναϊκού, καθώς πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης. Το καθοριστικό εκτός έδρας γκολ που σφράγισε την πρόκριση της ομάδας με συνολικό σκορ 1-4.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

Πρόταση δικιά μου θα ήταν ένα 4-3-1-2 με πιο γεμάτο κέντρο, τριάδα δηλαδή Ζέκα-Λεντέσμα και Γουακάσο, μπροστά τους Βιγιαφάνιες και επιθετικό δίδυμο Μπεργκ και Ιμπάρμπο με τις όποιες αλχημείες στην ενδεκάδα.

Όπως και να έχει, γιατί δε μ’ αρέσει το… προπονητιλίκι του πληκτρολογίου, ακόμα και με τη διατήρηση του 3-5-2/5-3-2, μιλάμε για ένα πολύ γεμάτο ρόστερ που δίνει τη δυνατότητα να προσαρμοστεί η ομάδα σε τρία βασικά σίγουρα σχήματα. Ποιότητα υπάρχει, ο Στραματσόνι δείχνει να διαχειρίζεται σωστά τα παιχνίδια, το έδειξε και με τις αλλαγές, όταν με την είσοδο Λέτο και Λουντ, ο διακόπτης μπήκε στο τούρμπο και ο Παναθηναϊκός πάτησε γκάζι και αν ήταν πιο ουσιαστικός – συν το χαμένο ανεπανάληπτο τετ α τετ του Ιμπάρμπο – θα μπορούσε να είχε φύγει νικητής με σκορ 1-3 από το γήπεδο των Δανών. Και αν προστεθούν ο Σάμπα και ο Εμποκού, επιστρέψουν ο Τελάντερ και ο Μπουμάλ, ο Στραματσόνι θα μπορεί να τρίβει τα χέρια του καθώς θα μπορεί να “παίξει” στα πλαίσια της φιλοσοφίας που θέλει να επιβάλλει. Και πρέπει να πάει με γνώμονα ένα αγωνιστικό πρόσωπο άκρως… αντίθετο από αυτό του Α’ ημιχρόνου στη Δανία με την τρικυμία στο κέντρο. Ο Παναθηναϊκός δείχνει όμως καλοδουλεμένη ομάδα, που θα συνεχίσει να βελτιώνεται και να βγάζει τα καλά στοιχεία της στο γήπεδο. Καλό θα είναι να μην πετιέται στα σκουπίδια ένα ημίχρονο και να χτυπάει γρήγορα τον αντίπαλο, γιατί την Πέμπτη μια σχετικά επικίνδυνη Μπρόντμπι – που βέβαια μετά τις αλλαγές που ξύπνησαν τον Παναθηναϊκό, τα έπαιξε, ειδικά μετά το γκολ – η κλήρωση μπορεί έφερε ομάδες που χρήζουν πολύ προσεκτικής διαχείρισης.

Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι μπορεί φέτος να προβάρει το καλό ευρωπαϊκό του κουστούμι. Αν εξαιρέσουμε τα κακά πρώτα ημίχρονα και στη Στοκχόλμη και στην Κοπεγχάγη, που ή μας άφησαν χωρίς τελική (Στοκχόλμη) ή μας βρήκαν πίσω στο σκορ και με άγχος (Κοπεγχάγη), όταν ο Παναθηναϊκός έβγαλε νεύρο και όρεξη, έδειξε ότι μπορεί να γίνει πάρα πολύ επικίνδυνος και να πάρει αποτέλεσμα. Σε γενικές γραμμές πάντως ο απολογισμός στα 4 ευρωπαϊκά νοκ άουτ είναι ελπιδοφόρος. 3 νίκες, 1 ισοπαλία, 7-1 τα γκολ. Εξαιρετική αμυντική λειτουργία, πειθαρχία και περιθώρια βελτίωσης και καλύτερης προσαρμογής.

Όσον αφορά τα… τερτίπια των Δανών, ο Παναθηναϊκός έδειξε ως ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΟΜΑΔΑ και ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Η εμετική επίθεση στον Μπεργκ, που είναι ένα κόσμημα για το ποδόσφαιρο, και λόγω των ικανοτήτων του, αλλά και λόγω της σπουδαίας προσωπικότητάς του, τα ψέματα γύρω από το πρόσωπό του, η αήθης και αλήτικη επίθεση του προπονητή των Δανών, οι ενστάσεις, οι εφέσεις και όλο το καραγκιοζιλίκι αυτό, ανέδειξαν το πόσο μικρό μέγεθος είναι στον ποδοσφαιρικό χάρτη η Μπρόντμπι. Λάβανε μια και καλή την απάντηση στο ΓΗΠΕΔΟ και τώρα ο… καναπές θα είναι ο προορισμός τους κι ας φτάσουν μέχρι και τον Άρειο Πάγο. Κρίμα που δεν τους τιμώρησε ΚΑΙ στο γήπεδό τους ο Μάρκους όπως και ο Ιμπάρμπο, ο οποίος πρέπει να δουλέψει τα τελειώματά του.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

Εν κατακλείδι…

Ο Παναθηναϊκός, αναζητά και εκείνος το καλό ευρωπαϊκό του προφίλ που αγνοείται εδώ και χρόνια, αλλά κανείς δεν ξεχνάει πως το σαρωτικό πέρασμά του, τις προηγούμενες δεκαετίες έχει αφήσει το στίγμα του στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Όταν σε παραδέχεται ο Μουρίνιο (Πόρτο 2003), όταν νικάς την Άρσεναλ του Ανρί και του Μπέρκαμπ, όταν κλείνεις το σπίτι της Ίντερ του Μουρίνιο, του Ζλάταν και του Αντριάνο, όταν κόβεις το αήττητο του Άγιαξ και άλλα πολλά, με αποκορύφωμα το Γουέμπλεϊ του 1971… Είναι μια βαριά ποδοσφαιρική κληρονομιά που ΜΟΝΟ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ κουβαλάει και έχει την υποχρέωση προς την ιστορία του να την αναδεικνύει και την τιμά. Οι καιροί είναι δύσκολοι, τα οικονομικά προβλήματα ΤΩΡΑ παρουσίασαν ύφεση, αλλά η διοίκηση και δη ο Γιάννης Αλαφούζος, παρά τα λάθη του παρελθόντος, δείχνουν την καλή διάθεση να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός εκεί που ανήκει. Στις επιτυχίες, εντός και εκτός συνόρων.

Φέτος είναι μια  εξαιρετικά καλή ευκαιρία. Με έναν Ολυμπιακό που παραπαίει, που η γιούχα έχει κατσικωθεί μόνιμα στα χείλη των προβ… συγγνώμη, φιλάθλων του Λιμανιού, που Νιλμάρ ακούνε και Νιλμάρ δε βλέπουνε και δεν ξέρουν ΑΝ θα γίνουν οι μεταγραφές που πρέπει, ενώ είμαστε λίγες μέρες πριν τη λήξη της θερινής περιόδου των μεταγραφών. Φέτος πρέπει να ματώσουν ΟΛΟΙ για το 21^ο Πρωτάθλημα, και γιατί όχι για το νταμπλ, και φυσικά για μια όσο το δυνατόν καλή παρουσία στην Ευρώπη.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!