Παναθηναϊκός: Μόνο έτσι θα βγει από το αδιέξοδο…

O coach Κωνσταντίνος Πανάς σχολιάζει την ήττα του Παναθηναϊκού στο Βερολίνο από την Άλμπα, εκφράζοντας το θαυμασμό του για τη γερμανική ομάδα, την οποία πρέπει να έχουν σαν παράδειγμα οι «πράσινοι» και πολλές ομάδες της λίγκας.

Έλειπε ο Τίμαν, έλειπε ο Λο, έλειπε ο Σμιθ. Ε και; Μια ομάδα πάντα θα βρίσκει τρόπους να παίξει καλό μπάσκετ, ειδικά μια ομάδα σαν την Άλμπα, η οποία πέρυσι με τον κορυφαίο Αΐτο Ρενέσες στο πάγκο δεν κατάφερε ποτέ να παίξει αξιοσημείωτο μπάσκετ.

Κάπως έτσι τον διαδέχθηκε σχετικά γρήγορα ο Γκονζάλες, ο οποίος έκτοτε κάνει φανταστική δουλειά. Προφανώς και είχε πολύ άσχημες στιγμές. Μεγάλες ήττες. Κακές ήττες. Ωστόσο, η διοίκηση τον πίστεψε, τον στήριξε και αυτός συνέχισε το αδιάκοπο έργο του προκατόχου του στο ίδιο, αλλά και πιο υψηλό τέμπο.

Βλέπετε, η Άλμπα του «σήμερα», ακόμη και με τεράστιες απουσίες συσπειρώθηκε, έπαιξε τρομερή άμυνα, πήρε τα ριμπάουντ και είδε το καλάθι σαν βαρέλι. Ό,τι κάνει, δηλαδή, εδώ και τρεις αγωνιστικές αν βάλουμε μέσα και το αποψινό παιχνίδι.

Οι Γερμανοί τρέχουν και τρέχουν πολύ. Ο Παναθηναϊκός είχε κάκιστες επιστροφές και δεν μπόρεσε ποτέ να ακολουθήσει αυτό το ρυθμό. Κυρίως γιατί δεν πήρε τα ριμπάουντ όταν έπρεπε, αλλά και επειδή ποτέ δεν μπόρεσε να σταματήσει τη μπάλα ή να επιστρέψει εγκαίρως σε παίκτες. Πάντα υπήρχε ανισορροπία και πάντα υπήρχε κενό.

Από εκεί και έπειτα, πόσο εύκολο είναι να κερδίσεις μια ομάδα που σουτάρει με 48% στο τρίποντο ειδικά σε 27 προσπάθειες; Πολύ δύσκολο και ειδικά όταν ο Παναθηναϊκός βρισκόταν σε άλλο γήπεδο.

Δεν είχε κάθετη απειλή, δεν έφτανε ποτέ σε καλό σημείο για να δημιουργήσει καλά σουτ και φυσικά κάθε φορά που έβρισκε χέρια ή σώμα, δεν μπορούσε να τελειώσει τη φάση. Είχε πολύ αργές αποφάσεις και οι παίκτες του έκαναν άσκοπες ντρίμπλες χωρίς να μπορέσουν να απειλήσουν. Αυτά, σε συνδυασμό με 30% στο δίποντο και 58% στις βολές.

Είναι ο τρίτος συνεχόμενος χρόνος που οι «πράσινοι» δεν χάνουν απλά, αλλά διασύρονται. Τα αποτελέσματα μιλάνε από μόνα τους και ο μόνος τρόπος να αλλάξει αυτό είναι να στηριχθεί ένας προπονητής και να δημιουργηθεί κορμός για τα επόμενα χρόνια.

Το παράδειγμα της Άλμπα Βερολίνου και του Ολυμπιακού. Στήριξη σε ένα προπονητή και σε συγκεκριμένους παίκτες που θα αποτελέσουν το κορμό.

Το να φύγει ο Ράντονιτς ή ο κάθε Ράντονιτς θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα κάθε χρόνο. Στήριξη και υπομονή σε παίκτες και προπονητή.