Παναθηναϊκός: Φωτεινό παράδειγμα οι πρωταθλητές του βόλεϊ!

Η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού «σκούπισε» τον Ολυμπιακό και πανηγύρισε τον τίτλο του πρωταθλητή στο κλειστό του Ρέντη, δείχνοντας περίτρανα για άλλη μια φορά πως αποτελεί υπόδειγμα για τον Σύλλογο, που πρέπει άπαντες στο «Τριφύλλι» να ακολουθήσουν.

Το «πράσινο» βόλεϊ έπειτα από μια μακρά και γεμάτη σεζόν πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρωταθλήματος για δεύτερη φορά σε τρεις σεζόν και μαζί του πανηγυρίζουμε όλοι μας.

Είτε «ποδοσφαιρικοί», είτε «μπασκετικοί», είτε… σε όλα τα σπορ, οι φίλοι του Παναθηναϊκού πάντα έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά για την ομάδα βόλεϊ και πάντα υπάρχει ένα… σκίρτημα στην καρδιά όταν το συγκεκριμένο τμήμα κατακτά μια κορυφή, όπως έκανε με τη θριαμβευτική νίκη στο «Μελίνα Μερκούρη» του Ρέντη επί του Ολυμπιακού, παίρνοντας επιβλητικά τα σκήπτρα από τον «αιώνιο» με 3-1 σετ, για να κλειδώσει και μαθηματικά τον 26ο τίτλο πρωταθλήματος στην ιστορία του τμήματος.

Και πώς να μην προκαλεί αγαλλίαση και πανηγύρια σε άπαντες τους φίλους της ομάδας ο τίτλος της ομάδας βόλεϊ, όταν αυτός έρχεται με νίκη στην έδρα των Πειραιωτών, σε μια σεζόν όπου μέτρησε 4/4 απέναντί τους, με επιβλητικούς θριάμβους, σε Άγιο Θωμά και Ρέντη.

Επιπλέον δε γίνεται να μην αγαπήσεις μια ομάδα που έχει… πολύ, μα πάρα πολύ Παναθηναϊκό μέσα της, με ανθρώπους που κατέχουν όσο λίγοι το άθλημα και είναι Παναθηναϊκοί όσο λίγοι επίσης…

Αγάπη και μεράκι

Τι να πει κανείς για τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο που μεγαλούργησε ως παίκτης δοξάζοντας τη φανέλα και πλέον μεγαλουργεί ως προπονητής, δημιουργώντας έπειτα από πολλά χρόνια ομάδα πρωταθλητισμού, που διεκδικεί και κατακτά τρόπαια… Και φυσικά δεν γίνεται να μην συγκινηθείς όταν τον βλέπεις να «σπάει» από τη συγκίνηση και να δακρύζει αμέσως μετά τον πόντο που σφράγισε το πρωτάθλημα.

Τι να πει κανείς για την επί αμέτρητες δεκαετίες ψυχή της ομάδας, τον Ρούλη Αγραπιδάκη, ο οποίος τόσα χρόνια… αποσύρεται και άλλα τόσα βρίσκεται πιο κοντά της από τον καθένα…

Τι να πει κανείς για τον Σωτήρη Πανταλέοντα, τον αθλητή σύμβολο του τμήματος, ο οποίος πέρυσι τέτοιες μέρες φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα με το Νο14, αλλά δε σκέφτηκε στιγμή να μείνει μακριά, μεταδίδοντας τη γνώση για το άθλημα και το πάθος για το τριφύλλι…

Τι να πει κανείς για τον Χαράλαμπο Ανδρεόπουλο, ο οποίος μεγάλωσε με τα ιδανικά του Συλλόγου και από τόσος δα φορά τη φανέλα (όπως ο πατέρας του…), μεγαλώνοντας καθημερινά ως παίκτης, χτίζοντας πλέον τη δική του κληρονομιά…

Τι να πει κανείς ακόμα και για ξένους όπως ο Λούκας Ρανγκέλ, που γουστάρει να φορά τα πράσινα και το «φωνάζει» κάθε μέρα. Δεν είναι τυχαίο πως συμπληρώνει τέσσερις σεζόν με το τριφύλλι στο στήθος, ενώ τέσσερα χρόνια πλέον βρίσκεται στην ομάδα και ο Άξελ Γιάκομπσεν. 

Η πολυετής πλέον παρουσία δύο εκ των τεσσάρων ξένων του Παναθηναϊκού δείχνει αυτήν ακριβώς τη σωστή νοοτροπία που έχει χτίσει πλέον μια ομάδα πρωταθλητισμού. Χωρίς κορμό δεν γίνεται τίποτα και η ομάδα βόλεϊ δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν απαρέγκλιτα όλες οι ομάδες του Συλλόγου και κυρίως τα μεγάλα «καράβια» (ποδόσφαιρο και μπάσκετ), που βρίσκονται εν μέσω φουρτούνας, αναζητώντας «πυξίδα»…

Άνθρωποι που αγαπούν τον Παναθηναϊκό σε κομβικές θέσεις, νοοτροπία χτισίματος ομάδας με μακροχρόνια προοπτική και όχι ομάδες μίας χρήσης, χωρίς υπέρογκο μπάτζετ, αλλά με χρήματα που αξιοποιούνται μέχρι την τελευταία… δεκάρα, με μεράκι, κόπο, δουλειά, αγάπη και νοοτροπία νικητή.

Από τον πάτο στην κορυφή

Κι όμως το εν λόγω τμήμα έχει υποφέρει επί σειρά ετών, λυγίζοντας από τα δυσβάσταχτα χρέη του παρελθόντος, που το ανάγκασαν να βρίσκεται επί σειρά ετών μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, παλεύοντας ως και για να αποφύγει τον υποβιβασμό.

Είχαν προηγηθεί χρόνια της οικονομικής ευημερίας, επί προεδρίας Βλάση Σταθοκωστόπουλου, όταν χτίζονταν ομάδες απίστευτης ποιότητας, με τους κορυφαίους, όπως τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου τότε, τον Ντάντε, οι οποίες κατέκτησαν τίτλους, αλλά σε καμία περίπτωση όσους θα μπορούσαν να κατακτήσουν. Ακόμα κι ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο…

Ακόμα και την επόμενη ημέρα της εποχής Σταθοκωστόπουλου θα μπορούσαν να κατακτηθούν επιπλέον τίτλοι που δεν ήρθαν, πριν το βάρος των χρεών ρίξει την ομάδα χαμηλά. Αλλά ποτέ δεν έμεινε… παρατημένη, καθώς ο κόσμος ήταν πάντα εκεί και δεν περίμενε μόνο μια νίκη σε ντέρμπι, έναν τελικό, έναν τίτλο για να εμφανιστεί στο γήπεδο.

Μια αναζήτηση σε αγώνες των «πέτρινων χρόνων», που δεν είναι και τόσο μακρινά, θα δείξει σε όλη την μεγαλοπρέπεια τη στήριξη του κόσμου στην ομάδα βόλεϊ, που αξίζει τα δάκρυα, τη χαρά και την αποθέωση και σίγουρα δεν άξιζε να σφραγίσει τον τίτλο σε ένα άδειο γήπεδο, καθώς οι φίλοι των «ερυθρόλευκων» προφανώς ήταν τόσο απογοητευμένοι και σίγουροι για την ήττα και την απώλεια του τίτλου, που απουσίασαν επιδεικτικά από το κλειστό του Ρέντη…

Η στήριξη στα δύσκολα χρόνια έκανε τη διαφορά, όπως φυσικά και η οικονομική εξυγίανση (όπως στο σύνολο του Ερασιτέχνη) όταν ανέλαβε τα ηνία ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που έδωσε το έναυσμα ώστε η ομάδα βόλεϊ του Παναθηναϊκού  να γίνει ξανά ομάδα τίτλων, παραδίδοντας το 2020 τη σκυτάλη στη διοίκηση Μαλακατέ που έχει κάνει άκρως χρηστική διαχείριση.

Η ομάδα βόλεϊ «έξυσε» τον «πάτο του βαρελιού», είχε υποβιβαστεί μία φορά και δεν αγωνίστηκε στην Α2 εξαιτίας του υποβιβασμού του Ηρακλή, έφτασε να παίζει σε ένα παιχνίδι-τελικό την παραμονή της πριν από μερικά χρόνια και επέστρεψε δυναμικά και με νοοτροπία νικητή, δρέποντας πλέον τους καρπούς όλης αυτής της δουλειάς.

Ανδρεόπουλος, Αγραπιδάκης, Πανταλέων βίωσαν εκείνες τις δύσκολες στιγμές και δικαίως βιώνουν και τις τωρινές θριαμβευτικές. Τους αξίζουν τα καλύτερα!

ΥΓ: Μπούμερανγκ έχει γυρίσει με αποδείξεις το περιβόητο πανό με το 50-0 των νικών του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού στα αθλήματα του Ερασιτέχνη. Το άσχημο σερί ήταν να μη σπάσει…

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Τζούριτσιτς: «Νιώθω άσχημα όταν μιλάω για αυτό – Αυτά πρέπει να δουλέψουμε»
• Τουμπά: «Δεν είχαμε χρόνο να δουλέψουμε – Τότε δεν θα χάσουμε»
• Τα highlights της αναμέτρησης Παναθηναϊκός – Ατρόμητος (vid)
• Παναθηναϊκός – Ατρόμητος: Η κριτική του Κόντη
• Νίκη με… καρδιοχτύπι ο Παναθηναϊκός, «ανάσανε» ξανά!