Παναθηναϊκός: Αδίκησε τον εαυτό του για μια ακόμα φορά…

Ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς απώλεσε ακόμα μια νίκη σε ντέρμπι, είδε την ΑΕΚ να τον βάζει σε θέση κυνηγού από τα… αποδυτήρια και πέταξε στα «σκουπίδια» όλες τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης. Ο Παναγιώτης Αναστόπουλος, λοιπόν, σχολιάζει την ήττα του «Τριφυλλιού» από την Ένωση στο ΟΑΚΑ, την απόδοση των παικτών, καθώς και την ανάγκη της ομάδας να γίνει πιο αποτελεσματική.

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Ένα παιχνίδι που έπρεπε να το πάρεις, ένα παιχνίδι που έτσι όπως εξελίχθηκε αφήνει δυσαρεστημένο μόνο τον Παναθηναϊκό. Και θα τολμήσω να πω πως αυτή η δυσαρέσκεια είναι διπλή για τους «πράσινους», μιας και όχι μόνο έχασαν σε ακόμα ένα ντέρμπι και έφυγαν με «άδεια» χέρια από το ΟΑΚΑ, αλλά είχαν αρκετές φάσεις για να πετύχουν δύο και τρία γκολ. Η πικρή αλήθεια είναι ότι συνέβησαν αρκετά λάθη στο συγκεκριμένο αγώνα, από τον προπονητή ως και τους ποδοσφαιριστές, γεγονός το οποίο μαρτυρά την ανετοιμότητα του Παναθηναϊκού σε τέτοιου είδους καταστάσεις.

Και για να μπούμε κατευθείαν στο «ψητό», αυτή η ανεπαρκής προετοιμασία του «Τριφυλλιού» ενόψει ΑΕΚ αποδείχθηκε στα πρώτα λεπτά της μεταξύ τους συνάντησης. Σε αντίθεση με τους γηπεδούχους που μπήκαν στο τερέν με το μαχαίρι στα… δόντια και με την αυτοπεποίθηση τους στο υψηλότερο επίπεδο, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε να νομίζει πως παίζει άλλο ένα τυπικό ματς του ελληνικού πρωταθλήματος. Δεν είχε συνειδητοποιήσει πως ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας ζει και ανασαίνει για αυτά τα παιχνίδια, πως εκπροσωπούσε έναν ολόκληρο λαό από πίσω του και ότι έπρεπε να αποδείξει ποιος είναι το αφεντικό της πόλης. Βέβαια, η νίκη δεν αναζητούνταν με σκοπό να ικανοποιηθεί το ρομαντικό στοιχείο της ιστορίας, αλλά κυρίως για να τονωθεί και η βαθμολογική θέση των «πράσινων». Η ήττα-σοκ του ΠΑΟΚ στη Νίκαια απέναντι στον Ιωνικό με 3-2 αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό να τον ξεπεράσει στον πίνακα και να «πατήσει» για πρώτη φορά φέτος στην 3αδα. Ήταν ακόμα ένα κίνητρο που είχαν οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς για να φύγουν θριαμβευτές από το Μαρούσι και, εν τέλει, δε το εκμεταλλεύτηκαν.

Έτσι, λοιπόν, μόλις στο 2′, η ώθηση που πήρε η Ένωση από τον κόσμο της, σε συνδυασμό με τη νωθρότητα του Παναθηναϊκού, οδήγησε στο γκολ του Σιμάνσκι, μετά από ωραία σέντρα του Μοχαμάντι. Ένα τέρμα που το έβλεπες να έρχεται από την έναρξη του αγώνα, καθώς οι φιλοξενούμενοι αδυνατούσαν να βάλουν ένα «stop» στην ορμή των αθλητών του Γιαννίκη. Μάλιστα, μέχρι το 15′, η ΑΕΚ είχε τη δυνατότητα να διευρύνει το δείκτη του σκορ, αν οι Μάνταλος και Βράνιες έβρισκαν στόχο στις φάσεις που δημιούργησαν. Για καλή τύχη του Παναθηναϊκού, αυτό δεν έγινε, το σκορ παρέμεινε στα επίπεδα του ισχνού 1-0 και από εκεί και έπειτα άρχισε σταδιακά να κυριαρχεί στον αγωνιστικό χώρο. Για περίπου 25 λεπτά, το «Τριφύλλι» είχε τη διαρκή κατοχή της μπάλας, ήλεγχε απόλυτα το ρυθμό και το τέμπο του αγώνα και δεν επέτρεπε στους «κιτρινόμαυρους» να βγουν από το «καβούκι» τους. Ωστόσο, το αρνητικό της υπόθεσης ήταν πως η διατήρηση της μπάλας γινόταν με έναν εντελώς ανούσιο τρόπο, καθώς ο Στάνκοβιτς, έως το 40′, δεν είχε νιώσει την απειλή των παικτών του Γιοβάνοβιτς. Ο πρώτος που επιχείρησε να δοκιμάσει τα αντανακλαστικά του ήταν ο Αϊτόρ, ο οποίος με ένα σουτ έξω από την περιοχή έδειξε πως ο Παναθηναϊκός έχει τη διάθεση να ισοφαρίσει.

Από ό,τι φάνηκε, πάντως, αυτή ενέργεια του Ισπανού εξτρέμ αποτέλεσε το… ορεκτικό της βραδιάς, μιας και στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός παρουσίασε το κανονικό του πρόσωπο. Με το σφύριγμα της επανάληψης, οι «πράσινοι» έμοιαζαν πεπεισμένοι πως θα γυρίσουν τούμπα το ματς και πως θα καταφέρουν να πάρουν έστω τον πόντο της ισοπαλίας. Όμως, όταν στο καλό σου μομέντουμ, στην περίοδο που βρίσκεσαι στο πικ της απόδοσής σου αποτυγχάνεις να κάνεις τα βασικά, τότε δυστυχώς πρέπει να αποδεχτείς τη μοίρα σου και να προχωρήσεις παρακάτω. Δύο φορές ο Παλάσιος, μία ο Αϊτόρ και μία ο Μακέντα δεν επέδειξαν την απαραίτητη προσοχή και συγκέντρωση στην ολοκλήρωση των φάσεων που τους εμφανίστηκαν, με αποτέλεσμα να διατηρήσουν το ενεργητικό της ομάδας σε μηδενικά επίπεδα.

Πάντως, επειδή ξεκινήσαμε με το μεσοεπιθετικό κομμάτι του Παναθηναϊκού, καλό θα ήταν να αναφέρουμε πως οι δύο εξτρέμ της ομάδας που βρέθηκαν στο αρχικό σχήμα, δεν είχαν μια άσχημη εμφάνιση. Ειδικά ο πρώην παίκτης της Τβέντε ήταν αντικειμενικά ο πιο επικίνδυνος ποδοσφαιριστής του «Τριφυλλιού» μέχρι της στιγμή της αποχώρησής του, ταλαιπωρώντας συνεχώς τους αμυντικούς της Ένωσης. Με τα συνεχόμενα ματς που παίρνει από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς στη βασική ενδεκάδα, μοιάζει πως βήμα-βήμα ανεβάζει στροφές και πως μπορεί να σταθεί επάξια στο πλάνο του Σέρβου κόουτς. Χρέος του είναι, όμως, να βελτιώσει άμεσα τα τελειώματα του, γιατί ο Παναθηναϊκός δεν έχει το περιθώριο να περιμένει το γκολ μόνο από τον Καρλίτος, όπως συμβαίνει μέχρι τώρα στη σεζόν εξαιρουμένου ελαχίστων περιπτώσεων. 

Όσον αφορά τον Παλάσιος, εδώ η συζήτηση περνά σε άλλο στάδιο, μιας και οι απαιτήσεις προς τον Αργεντίνο είναι πολύ περισσότερες σε σχέση με τον Αϊτόρ. Τα 2.500.000 εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για τον παίκτη είναι δεδομένο πως δεν έχουν αποσβεστεί ούτε κατά το ήμισυ ως τώρα, και ουτε πρόκειται αν ο Σεμπάστιαν εξακολουθήσει να δείχνει ότι αποτελεί έναν παίκτη της σειράς. Δεν αντιλέγω, κινητικός κόντρα στην ΑΕΚ, μέσα στις φάσεις και αρκετά δραστήριος, όπως αντίστοιχα και με τον Βόλο. Παρά ταύτα, δεν αρκεί αυτό για να πούμε πως ειδικά ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής έχει κάνει το καθήκον του. Ο Παλάσιος ήρθε στην Αθήνα με σκοπό όχι απλά να πρωταγωνιστήσει με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, αλλά να αποτελέσει σημείο αναφοράς στο επιθετικό του παιχνίδι. Η κλάση του δεν επιτρέπει να χάνει σωρηδόν τη μία ευκαιρία πίσω από την άλλη ούτε και να αγκομαχά για να τριπλάρει έναν αντίπαλο. Θετικό το γεγονός ότι ανεβαίνει σιγά-σιγά, αλλά έχει πολλά… ψωμιά ακόμα για να επαληθεύσει τον Γιοβάνοβιτς για την επιλογή του να τον αγοράσει.

Για τον Μακέντα, τώρα, το να πούμε πως πέρασε απαρατήρητος για μένα είναι λίγο. Έχασε σχεδόν κάθε «μάχη» που έδωσε με τον Βράνιες, βοήθησε ελάχιστα στην κυκλοφορία της μπάλας, ενώ στη μοναδική στιγμή που του παρουσιάστηκε στο τέλος αστόχησε χαρακτηριστικά. Αν και δεν τροφοδοτήθηκε αρκετά, δε μπόρεσε από μόνος του να κάνει αισθητή την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο, μη καταφέρνοντας να συνεχίσει το πρόσφατο καλό του διάστημα στον τομέα του σκοραρίσματος. Θεωρώ πως αργά ή γρήγορα, και δικαίως, θα επιστρέψει στον πάγκο για να πάει στην κορυφή της επίθεσης ο Καρλίτος.

Στη μεσαία γραμμή, τα πράγματα δεν κύλησαν άσχημα, αν και η απουσία του Αλεξανδρόπουλου από την ενδεκάδα έγινε κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη. Ο Βιγιαφάνιες ήταν για τέταρτο κατά σειρά ματς ικανοποιητικός, αποτελώντας τον «εγκέφαλο» του Παναθηναϊκού στην επίθεση. Δεν ήταν τόσο αποδοτικός όσο στα προηγούμενα ματς, αλλά κατάφερε με τις μπαλιές και τις μεταβιβάσεις του να βάλει προβλήματα στην άμυνα της ΑΕΚ. Ο Μαουρίσιο ήταν αρχοντικός, συνεπής στα μαρκαρίσματά του και καλά τοποθετημένος στο γήπεδο. Κατόρθωσε να κλείσει πολλούς χώρους χάρις την εμπειρία του, αφού η ταχύτητα και οι αντοχές του λείπουν, και προσπάθησε να ανακόψει τις όποιες προσπάθειες της Ένωσης για επίθεση. Βέβαια, ο τρόπος που επέλεξε να αγωνισθεί η Ένωση δε τον ευνόησε, καθώς στις αντεπιθέσεις ήταν εμφανές πως αργούσε να γυρίσει πίσω για να μαρκάρει. Ίσως ένας Αλεξανδρόπουλος στη θέση του να έδινε πιο φρέσκα στοιχεία στον Παναθηναϊκό, καθώς ήταν δεδομένο πως ο νεαρός θα εκμεταλλευόταν τα «βαριά» πόδια των Σιμάνσκι και Σιμόες.

Τέλος, ο Πέρεθ ήταν ο κλασικός παίκτης που έχουμε συνηθίσει εδώ και περίπου 3 μήνες, με τη μόνη διαφορά πως στο ντέρμπι του έλειπε η έμπνευση στο επιθετικό κομμάτι. Δηλαδή, ανασταλτικά ήταν και πάλι άριστος, φέρνοντας σε πέρας όλη τη «βρώμικη» δουλειά που έχει ως εξάρι, όμως ήταν σπάνιες οι φορές που δοκίμασε να βρει κοιμώμενη την άμυνα της ΑΕΚ. Δεν τόλμησε ποτέ να ρισκάρει, επιλέγοντας να γύρνα πάντα τη μπάλα προς τα πίσω, αφήνοντας εξ ολοκλήρου αυτό το ρόλο στο Βιγιαφάνιες. Θετική εμφάνιση, πάντως, όπως σχεδόν κάθε φορά.

Στην άμυνα, ωστόσο, τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά. Ξεκινώντας από το δίδυμο των στόπερ, αξίζει να αναφέρουμε πως ειναι επιτακτική η ανάγκη αγοράς ενός κεντρικού αμυντικού. Ανεξάρτητα του πως θα είναι ο Σένκεφελεντ μετά από τόσους μήνες απουσίας από τους αγωνιστικούς χώρους, δε γίνεται ο Παναθηναϊκός να συμβιβαστεί με τον Σάρλια στις βασικές επιλογές του Ιβάνοβιτς. Ο Κροάτης (και) χθες απέδειξε πως δε μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό το επίπεδο, κάνοντας ανεξήγητα λάθη είτε στο κομμάτι της πάσας είτε σε αυτό της κυκλοφορίας της μπάλας. Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, είναι πηγή κινδύνου για την ομάδα και μόνιμος στόχος των αντιπάλων. Απαραίτητη η απόσυρση του από την ενδεκάδα για την επαναφορά του Σένκεφελεντ ή ακόμα και για την επιστράτευση του νεαρού Σιδερά. Ο Βέλεθ, από την άλλη, δεν ήταν αρνητικός, ωστόσο φαίνεται πως αν δεν έχει έναν ανάλογης ποιότητας σέντερ μπακ δίπλα του, μοιραία θα παρασυρθεί στη μετριότητα. Και αν αυτό δεν έγινε κόντρα στον Παναιτωλικό και τη Λαμία, δυστυχώς η ποιότητα της ΑΕΚ θα έβγαζε κάποια στιγμή αυτό το ζήτημα στην επιφάνεια.

Τα πλάγια μπακ ήταν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα εκτός κλίματος. Ειδικά ο Κώτσιρας φαίνεται πως είναι σε άλλον πλανήτη το τελευταίο διάστημα, με την αντικατάστασή του από έναν εκ των Σάντσες ή Βαγιαννίδη να είναι απαραίτητη. Για το γκολ που δέχεται ο Παναθηναϊκός είναι και πάλι υπαίτιος, μιας και χάνει τη μπάλα στο κέντρο και εν συνεχεία δε μαρκάρει το αντίπαλο μπακ. Ένα γκολ που θύμισε αυτό της Λαμίας στο Βόλο, στο οποίο και πάλι ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής. Ο Χουάνκαρ αμυντικά δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερα θέματα, όμως στο επιθετικό μισό, που είναι και το δυνατό του σημείο, ήταν ανύπαρκτος. Δεν κάνει πλέον τις ίδιες επελάσεις με αυτές που έκανε έκανε αρχή της χρονιάς ούτε και είναι τόσο ζωηρός. Η απουσία του από το ματς με τον Ατρόμητο λόγω τιμωρίας ίσως να του «αδειάσει» το μυαλό και να δούμε τουλάχιστον ως το τέλος του 2021 το μπακ που μας είχε… καλομάθει.

Όσον αφορά τον Μπρινιόλι, είναι γεγονός πως αποδεικνύει συνεχώς γιατί πρέπει να παίζει βασικός. Άριστος με τη μπάλα στα πόδια, πολύ καλά αντανακλαστικά και σωτήριες οι επεμβάσεις του (όπως αυτή στο σουτ του Αραούχο στην αρχή του δευτέρου μέρους). Αν δεν ήταν ο Ιταλός χθες, ίσως το σκορ να είχε πάει σε μεγαλύτερα επίπεδα και να μιλάγαμε για θρίαμβο της ΑΕΚ.

Συνεπώς, λοιπόν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως κυρίως η αναποτελεσματικότητα του Παναθηναϊκού τον έφερε στο σημείο που είναι τώρα. Μια κατάσταση που δε δικαιολογείται, ειδικά αν συνυπολογίσουμε το βαθμό δυσκολίας των φάσεων που του παρουσιάστηκαν. Σε τέτοια ντέρμπι, το κάθε λάθος μετρά και η απόλυτη συγκέντρωση είναι το παν. Το «Τριφύλλι» δεν έχει την πολυτέλεια να σπαταλά τόσες στιγμές μπροστά από την αντίπαλη εστία, μιας και η άμυνα του δεν εμπνέει τόση ασφάλεια, έτσι ώστε με ένα και μόνο γκολ να παίρνει τους τρεις πόντους. Αρχής γενομένης, λοιπόν, από την αναμέτρηση με τον Ατρόμητο, ο Παναθηναϊκός πρέπει να γίνει πιο κυνικός και σαφής μπροστά στην αντίπαλη εστία, αφήνοντας στην άκρη τη φλυαρία που τον έχει στιγματίσει φέτος. Η θέση του Παναθηναϊκού στον πίνακα της βαθμολογίας δεν είναι σε καμία περίπτωση αντιπροσωπευτική των στόχων που έχει θέσει, και αν θέλει φέτος να κάνει το αυτονόητο (να επιστρέψει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις), είναι αναγκασμένος να μετατραπεί σε γκολ τις κλασικές ευκαιρίες που δημιουργεί. Αλλιώς, θα έχει την ίδια τύχη που έχει και πέρσι, καταστρέφοντας όλες τις προσδοκίες που οι ίδιοι οι παίκτες έφτιαξαν με τις εμφανίσεις του στην αρχή της σεζόν…

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

Διαβάστε ακόμη…

• Βιτόρια: «Υψηλού επιπέδου ποδόσφαιρο στο πρώτο μισό» (vid)
• Γεντβάι: «Δεν τα παρατάμε ποτέ, πολεμάμε μέχρι το τέλος» (vid)
• Μπακασέτας: «Πληρώνουμε την αστοχία μας, αλλά αποκτάμε νοοτροπία νικητή» (vid)
• Το μεγάλο κέρδος, οι ανοιχτές πληγές κι οι «πράσινοι»… γενίτσαροι!
• Καλύτερος του Big-4 στα 5 τελευταία ματς o Παναθηναϊκός!