Opponent Analysis: Φενέρμπαχτσε

Ο Κωνσταντίνος Πάνας αναλύει τους δεκαπέντε αντιπάλους του Παναθηναϊκού στην Euroleague μέσα από μια εκτενή παρουσίαση, περνώντας από τη Μπαρτσελόνα του Σίτο Αλόνσο, στη Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Μετά τη “βόμβα” Γουαναμέικερ, νομίζω ότι γίνεται ξεκάθαρη η θέληση του Ομπράντοβιτς να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε με τον Παναθηναϊκό. Νομίζω η συντριπτική άνοδος του Σλούκα σε συνδυασμό με την μεταγραφή Μέλλι, του δίνει πραγματικά πολλές πιθανότητες.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Σίγουρα, η Φενέρμπαχτσε έχασε τους πυλώνες της. Αλλά βλέπουμε και στο Eurobasket ότι όλοι οι παίκτες της Φενέρ είναι, αν όχι πρωταγωνιστές, τότε σίγουρα σε εξαιρετική κατάσταση. Αυτό δείχνει βέβαια πόσο ανέβηκε το status και το ηθικό τους. Ο Μελίχ Μαχμούτογλου να βγαίνει μπροστά ακόμη περισσότερο και από Οσμάν-Κορκμάζ. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που έδωσε  ο Ομπράντοβιτς σε ορισμένους παίκτες.

Το μεγάλο ερώτημα για μένα είναι πώς θα εντάξει τον Σλούκα δίπλα στον Γουαναμέικερ και κατά πόσο θα δουλέψει καλά μαζί του. Σίγουρα μετά τις εμφανίσεις που πραγματοποιεί, ο Ομπράντοβιτς θα μπορούσε να τους δει και ως βασικό δίδυμο. Εξάλλου, ο Αμερικανός δεν είναι ball hog και διαβάζει άριστα το παιχνίδι, ενώ λειτουργεί άψογα και σαν πρώτος και σαν δεύτερος οργανωτής, οπότε θεωρώ ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει με ή χωρίς τον Σλούκα.

Ο Γουαναμέικερ έχει το μοναδικό ταλέντο να συνδυάζει αθλητικότητα, μέγεθος, δημιουργία, εκτέλεση σε πολύ υψηλό βαθμό. Είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμος, καθώς απειλεί τόσο με drive, όσο και με σουτ μετά από ντρίμπλα, αλλά κυρίως επειδή μπορεί να πασάρει σε πρώτο και δεύτερο χρόνο. Από τους καλύτερους πασέρ στην αδύναμη πλευρά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπλατ ήθελε να χτίσει πάνω του τις αρχές της Princeton offense ή κομμάτια αυτής που είδαμε στη Νταρουσάφακα.

Ο Ντίξον θαρρώ πως πλέον θα έχει ένα πιο συγκεκριμένο ρόλο, καθώς τα χρόνια περνάνε και παράλληλα δεν θέλει να παραγκωνίσει άλλο το Σλούκα. Από εκεί και έπειτα η μεταγραφή Γκιουλέρ είναι ΚΛΕΙΔΙ για τη φετινή του πορεία. Η Φενέρ δεν είχε παίκτη με τα χαρακτηριστικά του Τούρκου πέρυσι. Ο τύπος είναι… “μυαλό”. Πολύ έξυπνος οργανωτής μισού γηπέδου, εξαιρετικός αμυντικά, μπορεί να προωθήσει άριστα το high pick-n-roll του Ομπράντοβιτς.

Σίγουρα και ο Γκούντουριτς θα μπορούσε να δώσει πράγματα με την απουσία Μπογκντάνοβιτς. Ένας πλάγιος με 3&D χαρακτηριστικά, πολύ δυνατός, πολύ σκληρός, ο οποίος μπορεί να λειτουργήσει άψογα μέσα από pin downs και έχει γρήγορη εκτέλεση.

Το «3» είναι σίγουρα πλήρες αν υπολογίσουμε ότι εκεί είναι οι Νάναλι, Γκούντουριτς, Ντατόμε και φυσικά η περσινή αποκάλυψη που ακούει στο όνομα Κάλινιτς.

Η μεταγραφή του Μέλλι είναι αυτή που ανεβάζει επίπεδο την Φενέρ. Είναι από τους πιο πλήρεις ψηλούς αυτή τη στιγμή και το γεγονός ότι ξεκίνησε ως γκαρντ τον έχει βοηθήσει αρκετά στο playmaking τόσο από το χαμηλό post, όσο και μέσα από short roll ή hi-low. Είναι ένας παίκτης που βελτίωσε πάρα πολύ το μακρινό σουτ, αλλά και το παιχνίδι του με πλάτη στο καλάθι. Προσθέστε και την ικανότητα του να επιτίθεται στο ριμπάουντ… Έτσι, δημιουργείς ένα απίστευτο παίκτη πολύ κοντά στον Βέσελι, αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Θα αποτελέσουν από τα καλύτερα δίδυμα ψηλών στην Ευρώπη…

Και φυσικά πάμε στον Τόμπσον, ο οποίος είναι ένας πολύ ιδιαίτερος παίκτης. Μακρύς, αθλητικός, γρήγορος, καλός χειρισμός και εξαιρετικό footwork για τη θέση. Παίζει περισσότερο με πρόσωπο παρά με πλάτη, θα μπορούσε να πω ότι δυσκολεύεται αρκετά να βρει γωνίες ή να κλειδώσει τον αντίπαλο του κοντά στο ζωγραφιστό. Μέτριος σε αυτό. Αλλά αμυντικά δίνει το κάτι παραπάνω, γιατί χαμηλώνει καλά, ξέρει να βάζει τα χέρια του πάνω στη μπάλα.

Το μόνο που μένει να δούμε είναι πώς μπορεί να δέσει αυτό το σύνολο ο «μαέστρος»…

Απόκτησε το διαχρονικό t-shirt του Δημήτρη Διαμαντίδη αποκλειστικά από το PAO SHOP!