Nick the Green: Οι άγνωστες πτυχές της ζωής του Νικ Καλάθη

Από την περίφημη μπασκέτα στην αυλή, στα σαλόνια του ΝΒΑ και από τους Μέμφις Γκρίζλίς στον Παναθηναϊκό. Ο Διαμαντίδης, ο Ζοτς, ο καβγάς με τον Σπανούλη και η μεγαλειώδης άμυνα πάνω στο Ναβάρο. Με αφορμή την εξαιρετική χρονιά που διανύει, ο Κωνσταντίνος Πανάς σας παρουσιάζει τη ζωή και τα έργα του Νικ Καλάθη.

Ήταν μέσα του 1915 και το μεταναστευτικό ρεύμα από την Ελλάδα για τις Ηνωμένες πολιτείες της Αμερικής ήταν ραγδαίο. Εξαίρεση βέβαια δε θα μπορούσε να αποτελεί και ο Βασίλης Καλάθης, που παρά τα 21 του χρόνια αποφάσισε να αφήσει την αγαπημένη του Λήμνο και να κάνει το μεγάλο ταξίδι για την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Είναι γνωστό ότι διετέλεσε ακόμη και πρόεδρος της «Παλλημνιακής Αδελφότητας Ήφαιστος» την δεκαετία του 1920-1930. Ο νεώτερος γιος του, Τζον Πάτρικ Καλάθης, παντρεύτηκε την Ιρλανδή με αμερικάνικη υπηκοότητα, Σου, και αμέσως ξεκίνησαν τη ζωή τους στο Κάσελμπέρι της Φλόριντα. Εκεί, έμελλε να γεννηθεί στις 7 Φεβρουαρίου του 1989 και ο Νικ Καλάθης.

Από μικρός στα βάσανα

Ο Νικ έχει δύο ακόμη δίδυμα αδέρφια, τον Τζον τον νεώτερο και τον γνωστό μας από το πέρασμα του στον Παναθηναϊκό, Πατ. Ο πατέρας τους είχε μεγάλη αδυναμία στο ράγκμπι, αλλά και οι τρεις γιοί του είχαν αντίθετη άποψη και επέλεξαν από πολύ μικρή ηλικία το μπάσκετ. Συγκεκριμένα, όταν του ζήτησαν να τους αγοράσει ειδική μπασκέτα, ο ίδιος τους είπε ότι πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους τα έξοδα της. Αυτό βέβαια για τον 4χρονο τότε Νικ ήταν αδύνατον. Έτσι, τα μεγαλύτερα αδέρφια του πούλησαν τις συλλεκτικές μπασκετικές κάρτες τους, μια εκ των οποίων και του Πιτ Μάραβιτς ως ρούκι, κερδίζοντας περίπου 400 δολάρια. Δεν ήταν αρκετά βέβαια, αλλά κάπως έτσι έγινε η αρχή για την δημιουργία της ιστορικής μπασκέτας στην αυλή της οικίας Καλάθη. Όσο τα χρόνια περνούσαν ο Τζον ο νεώτερος δεν έδειχνε και πολύ αγάπη στο άθλημα του μπάσκετ με τα άλλα δύο αδέρφια ωστόσο να μη τα παρατάνε. Είναι χαρακτηριστική μια ατάκα του πατέρα τους σχετικά με την αντιπαλότητα που είχε ο Νικ με τον Πατ: «Ευτυχώς τους έδινα γάντια του μποξ για να λύσουν τις διαφορές τους, γιατί αλλιώς θα έβγαζαν μαχαίρια». Επίσης είναι φανερά τα στίγματα που άφησαν οι μάχες των δύο αδερφών στο μικρό του παρκέ. Ο μεν Νικ έχει ράμματα στο φρύδι και στη γλώσσα και ο δε Πατ στην παλάμη, αλλά και ένα σπασμένο δόντι.

Θρύλος στο Λύκειο

Φοίτησε στο λύκειο του Λέικ Χόουελ υπό τις οδηγίες του Ρέτζι Κον και έχοντας συμπαίκτες όπως τον σταρ των Ντάλλας Μάβερικς, Τσάντλερ Πάρσονς, αλλά και τον πρώην σταρ του VCU, Τζόι Ροντρίγκεζ (που παρεμπιπτόντως επέστρεψε και ως head coach σε αυτό το λύκειο στα 26 του χρόνια). Στην πρώτη του χρονιά είχε εξαιρετικά νούμερα μετρώντας 20 πόντους, 6 ριμπάουντ, 4.5 ασσίστ και 3 κλεψίματα ανά αγώνα, αλλά το λύκειο του δε κατάφερε να κάνει κάτι αξιοσημείωτο. Στη δεύτερη του χρονιά και έχοντας άξιο συμπαραστάτη στα γκαρντ τον Ροντρίγκες, κατάφερε να τελειώσει τη σεζόν μετρώντας 26.9 πόντους, 6.7 ριμπάουντ, 4.3 ασσίστ  και 3.2 κλεψίματα. Ήδη τα φώτα της δημοσιότητας είχαν στραφεί προς το πρόσωπο του και όλοι βλέποντας ένα ψηλό scoring Point guard με τέτοια νούμερα σε πόντους και ασσίστ, άρχισαν τις συγκρίσεις. Ο πατέρας του δήλωσε ότι ο τότε 16χρονος γιος του έκανε προπόνηση μόνος του για 7 ώρες! Το αποκορύφωμα στην εξαιρετική του εφηβική καριέρα ήρθε την τελευταία σεζόν, όπου κατέκτησε το πολιτειακό πρωτάθλημα. Σαν τελειόφοιτος, μετρούσε 28 πόντους, 8 ριμπάουντ, 6 ασσίστ και 4 κλεψίματα ανά αγώνα. Παραμένει ακόμη και σήμερα ο κορυφαίος σκόρερ και πασέρ όλων των εποχών για το λύκειο του. Το 2007 κέρδισε τον τίτλο του Florida Mr. Basketball, έναν τίτλο που έχουν κερδίσει και οι Αμάρε Στούνταμάιρ και Βινς Κάρτερ. Αγωνίστηκε στο McDonalds All-American με συμπαίκτες όπως ο Κώστας Κουφός και ο Όου Τζέι Μέιο,  γράφοντας 13 πόντους, 5 ριμπάουντ και 6 ασσίστ.

«Αλιγάτορας» και ο Λάρι Μπέρντ

Οι προτάσεις από τα κολέγια ήταν πολλές, αλλά χωρίς δεύτερη σκέψη ο Καλάθης θέλησε να ενταχθεί στο δυναμικό των «αλιγατόρων» της Φλόριντα, υπό τις οδηγίες του Μπιλ Ντόνοβαν. Από την πρώτη κιόλας χρονιά, ο Καλάθης ήταν ο ηγέτης των Γκέιτορς, αφού ήταν πρώτος σκόρερ, πρώτος στα κλεψίματα και στις ασσίστ, αλλά και τρίτος ριμπάουντερ. Ξεχώριζε κατευθείαν η έφεση του στην πάσα, κάτι που είχε αναγκάσει τον Ντόνοβαν να τον αποκαλέσει ως το «νέο» Στιβ Νας. Η δεύτερη και τελευταία του χρονιά στο κολέγιο τον βρήκε βασικό για 36 παιχνίδια μετρώντας 17.2 πόντους, 6.4 ασσίστ και 5.4 ριμπάουντ, με 39% στα τρίποντα! Οι συγκρίσεις έδιναν και έπαιρναν, με τους σκάουτερς να βλέπουν ένα ψηλό παιδί στα 198 εκατοστά που αγωνιζόταν και στις τρεις θέσεις της περιφέρειας. Έβγαζε πολύ ενέργεια στην άμυνα, ενώ διέθετε εξαιρετικό court vision. Ο ίδιος, λάτρης του Λάρρυ Μπερντ, είχε διαλέξει να αγωνίζεται με το νούμερο «33» στο κολέγιο.

Παναθηναϊκός, Ντραφτ και «Λευκή Σοκολάτα»

Ήταν μια ονειρεμένη χρονιά για τον Παναθηναϊκό, αφού κατακτούσε το 5^ο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας του και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς θέλησε να δώσει τόπο στα νιάτα και να εντάξει στο δυναμικό των “πρασίνων” τον «Σέρβο Διαμαντίδη», όπως αποκαλούσαν τον Μιλένκο Τέπιτς, τον Γιώργο Μπόγρη ,τότε πολλά υποσχόμενο Έλληνα σέντερ, αλλά και τον Νικ Καλάθη, τον επόμενο “μεγάλο” όπως τον χαρακτήριζαν. Είχε περάσει ένας χρόνος, αφού είχε αγωνισθεί με το εθνόσημο στο στήθος και ήδη είχε μπει στα ραντάρ του Ζοτς. Αν και δεν επιβεβαιώνεται, φαίνεται πως ο Ντόνοβαν είχε πει στον Σέρβο κόουτς για τον Καλάθη: «Πάρε τον με κλειστά μάτια. Έχει την ικανότητα που διαθέτει και ο Νας. Πασάρει εκεί που πρέπει να είναι ο συμπαίκτης του. Είναι εκπληκτικό». Παρότι ο Καλάθης είχε ήδη υπογράψει στον Παναθηναϊκό, ήθελε να δει κατά που έφταναν οι μετοχές του, βάζοντας υποψηφιότητα για το ντραφτ του 2009. Οι προβλέψεις τον είχαν μέχρι και 23^ο ντράφτ πρώτου γύρου στην καλύτερη, αλλά ακόμη και undrafted στη χειρότερη. Οι «ειδικοί» τον συνέκριναν αρκετά με τον Κιρκ Χίνριχ, λιγότερο αθλητικό βέβαια, αλλά οι πιο ψαγμένοι τον φώναζαν ως «Λευκή Σοκολάτα», επειδή ο τρόπος που πάσαρε έμοιαζε αρκετά με αυτόν του Τζέισον Γουίλιαμς. Τελικά, ο Καλάθης επιλέχτηκε 45^ο πικ στο δεύτερο γύρο από τους Τίμπεργουλβς, αλλά έγινε ανταλλαγή στους Μάβερικς.

Η μεταβατική σεζόν και ο καβγάς με τον Σπανούλη

Ο Παναθηναϊκός του 2010 ήταν πραγματικά ένα μεγάλο στραπάτσο. Αρχικά, οι μεταγραφές είχαν στόχο το μέλλον και όχι τη διατήρηση κορυφής. Οι σειρήνες ηχούσαν στα αυτιά του Σπανούλη ήδη από αρχές Φλεβάρη πριν εκπνεύσει το συμβόλαιο του με τους «πράσινους», ενώ και ο Νίκολα Πέκοβιτς ήθελε να φύγει στο τέλος της σεζόν για το ΝΒΑ. Μια σεζόν που εξελίχθηκε πολύ άσχημα για τον Παναθηναϊκό, αφού έχασε το Κύπελλο από τον Ολυμπιακό και αποκλείστηκε από το Top 16. Ο Καλάθης ήταν μόλις 20 ετών, αλλά όντας πεισματάρης και δουλευταράς, προσπάθησε να πείσει τον Ομπράντοβιτς ότι αξίζει χρόνο στο ροτέισον. Τα πρώτα δείγματα μίλαγαν για το πιο γρήγορο γκαρντ στην Ευρώπη.

Ο Σέρβος ήταν ικανοποιημένος από την πρώτη ύλη του ομογενή γκαρντ, αλλά ήταν άλλα τα πράγματα που έλειπαν από το παιχνίδι του, ώστε να τον κάνουν να γίνει ενεργό μέλος του “πράσινου” σχήματος. Ένα περιστατικό που συνέβη βέβαια στο ΟΑΚΑ και δε μαθεύτηκε ποτέ, ήταν ο περιβόητος καβγάς με τον Βασίλη Σπανούλη σε μια προπόνηση. Ο Καλάθης ένιωθε δυσαρεστημένος με το χρόνο του, με τον Ομπράντοβιτς να τον αφήνει σε μερικά παιχνίδια ακόμη και εκτός δωδεκάδας. Έτσι, ο Νικ κατάλαβε ότι έπρεπε να αποδείξει ότι πρέπει να πάρει χρόνο και αυτό το έδειχνε στις προπονήσεις. «Θα τους αποδείξω ποιος είμαι», είχε πει στον αδερφό του. Όσο περνούσε ο καιρός και ο Καλάθης ανέβαζε στροφές, ο Ζοτς αποφάσισε να του δώσει περισσότερες ευκαιρίες και γι’ αυτό το λόγο είχε μια συζήτηση με τον Σπανούλη. Ο Σέρβος πληροφόρησε τον Λαρισαίο γκαρντ ότι θα αναγκαστεί να του κόψει χρόνο στο ροτέισον, ώστε να γίνει πιο ενεργός ο Καλάθης. Αυτό βέβαια μόνο ευχάριστο δεν ακούστηκε στον Έλληνα γκαρντ, ο οποίος είχε μια αρκετά κακή σεζόν με το «Τριφύλλι». Σε μια απογευματινή προπόνηση λοιπόν, και ενώ ο Σπανούλης έκανε μια άσκηση με τον Καλάθη τα πράγματα ξέφυγαν. Ο Σπανούλης ζήτησε από τον Καλάθη να του πασάρει περισσότερο, ο ομογενής γκαρντ αρνήθηκε με ειρωνικό τρόπο με αποτέλεσμα ο πρώτος να τον γρονθοκοπήσει στο πρόσωπο. Οι σχέσεις τους ήταν τεταμένες για αρκετά χρόνια, ακόμη και μέσα στα αποδυτήρια της Εθνικής.

Η απογείωση και η επιβλητική άμυνα στον Ναβάρο  

Η επόμενη σεζόν βρήκε τον Βασίλη Σπανούλη στον Ολυμπιακό και τον Καλάθη με αναβαθμισμένο ρόλο. Βέβαια, η αρχή ήταν αρκετά δύσκολη και πολλοί ήταν αυτοί που θεωρούσαν πως ο Καλάθης ήταν υπερτιμημένος. Ο Ομπράντοβιτς όμως ήξερε ότι κάποια στιγμή ο Νικ θα κάνει το ξεπέταγμα και ευτυχώς και για τους δύο ήρθε τη κατάλληλη στιγμή. Ήταν τα playoff της Euroleague του 2011 και ο Παναθηναϊκός θα αντιμετώπιζε τη Μπαρτσελόνα με μειονέκτημα έδρας. Οι Μπλαουγκράνα όχι απλά φόβιζαν, αλλά θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει το ρόστερ τους εκείνη τη χρονιά και ως ρόστερ ομάδας ΝΒΑ, διαθέτοντας παίκτες όπως ο Ρούμπιο, ο Ναβάρο, ο Λάκοβιτς, ο Λόρμπεκ και πολλοί άλλοι. Ο Ομπράντοβιτς έκατσε και δούλεψε μια συγκεκριμένη τακτική αντιμετώπιση πάνω στον Ναβάρο με κύριο εκτελεστή τον Νικ Καλάθη. Έτσι. για πρώτη φορά είδαμε την “Box and 1” άμυνα. Μια άμυνα που πρώτος ο Ομπράντοβιτς εφάρμοσε για να σταματήσει εκείνη τη Μπαρτσελόνα. Ο Καλάθης ήταν πεισματάρης, γρήγορος και έκανε το μεγαλύτερο όπλο των ευρωπαϊκών γηπέδων να σιγήσει σε εκείνη τη σειρά. Μια σειρά που ακόμη και ο ίδιος θα ήθελε να ξεχάσει. Μετρούσε 12 πόντους μ.ο. σε αυτές τις τέσσερις αναμετρήσεις, την ώρα που στο Top 16 έγραφε 20 πόντους μ.ο.! Εκείνη ήταν και η κορυφαία έως τότε σεζόν του ομογενή γκαρντ με τα πράσινα, καθώς έφτασε μέχρι τη κορυφή της Ευρώπης ενώ κατέκτησε και το πρωτάθλημα. Βέβαια, η συμβολή του ήταν καθοριστική τόσο στον ημιτελικό με τη Σιένα, όσο και στον τελευταίο τελικό με τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός χάνει τον αρχηγό του με τραυματισμό από την αρχή του αγώνα, ενώ αντιμετώπισε πρόβλημα και ο Ντρού Νίκολας. Ο Καλάθης τελειώνει το ματς με 16 πόντους και 11 ασσίστ μπαίνοντας στα παπούτσια του αρχηγού και πιστώνοντας την εμπιστοσύνη του Ομπράντοβιτς στο πρόσωπο του.

Το άστοχο σουτ και η Ρωσία

Θα μπω κατευθείαν στο τέλος της σεζόν του 2012. Μια σεζόν που σήμανε το τέλος του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν το τελευταίο σουτ του Νικ Καλάθη στο ΣΕΦ έβρισκε στόχο; Τι θα γινόταν αν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε το πρωτάθλημα με πρωταγωνιστή για μια ακόμη φορά το Νικ Καλάθη; Η ιστορία βέβαια έγραψε και ο Καλάθης πήρε το δρόμο του μακριά από τον Παναθηναϊκό, υπογράφοντας στην “κρύα” Ρωσία και τη Λοκομοτίβ Κουμπάν.

Ο Πασούτιν δημιούργησε ένα πολύ σκληρό σύνολο για να καλύψει τις ανάγκες του Καλάθη. Τον πλαισίωσε με τους εξαιρετικούς σουτέρ Τζίμι Μπαρόν και Σίμας Γιασάιτις. Τον επιβλητικό Μάντας Καλνιέτις και τον εξαιρετικό αμυντικό Σεργκέι Μπικοφ, αλλά και τους αθλητικούς Χέντριξ και Μπράουν. Μια ομάδα που πήγε τρένο προς στη κατάκτηση του Eurocup με τον Νικ Καλάθη να ψηφίζεται και ως MVP, δικαιώνοντας τους ανθρώπους της ομάδας και τα λεφτά που σπατάλησαν γι’ αυτόν το καλοκαίρι (2.4 εκατομμύρια ευρώ για 2 χρόνια).

Το όνειρο που έμελλε να γίνει εφιάλτης

Ο Καλάθης, μεγαλωμένος στην Αμερική, δεν θα μπορούσε παρά να σκέφτεται πως κάποια μέρα θα μεγαλουργούσε στον “μαγικό κόσμο”. Έτσι, μετά και την απίστευτη χρονιά που πραγματοποίησε με την Λοκομοτίβ Κουμπάν και παρότι είχε ένα ακόμη χρόνο συμβόλαιο, αποφάσισε να αφήσει την Ευρώπη για να πραγματοποιήσει το παιδικό του όνειρο. Οι Μάβερικς έκαναν ανταλλαγή τα δικαιώματα του στο draft στέλνοντας τον στους Μέμφις Γκρίζλις.

Ο ίδιος προοριζόταν για back up του Μάικ Κόνλεϊ και η preseason γι’ αυτόν ξεκίνησε ιδανικά μετρώντας 5.2 πόντους και 5.5 ασσίστ. Βλέπετε, στο Μέμφις αναζητούσαν πολλά χρόνια έναν παίκτη που να μπορεί να προσφέρει, όταν ο έμπειρος γκαρντ θα βρίσκεται στο πάγκο και ο Νικ Καλάθης έμοιαζε ιδανικός. Το σουτ από μέση και μακρινή απόσταση χρειαζόταν δουλειά, ωστόσο η ενέργεια και το πάθος με το οποίο αγωνιζόταν στην άμυνα και ο τρόπος με τον οποίο σέρβιρε έτοιμα καλάθια στους συμπαίκτες του ήταν εκπληκτικός. Στο πρώτο μισό της σεζόν δεν έπαιρνε πολύ χρόνο. Συγκεκριμένα μετρούσε μόλις 3 πόντους και 2.6 ασσίστ ανά παιχνίδι. Μέχρι που ο Κόνλεϊ γύρισε τον αστράγαλο του και έδωσε την ευκαιρία στον ομογενή γκαρντ να αναδείξει το ταλέντο του. Σε εκείνο το διάστημα, ο Νικ μετρούσε 15.2 πόντους με 4.7 ασσίστ και 4.7 ριμπάουντ αγωνιζόμενος 36 λεπτά μέσο όρο. Με την επιστροφή του Μάικ Κόνλεϊ, ο Καλάθης είδε πάλι το χρόνο του να περιορίζεται και να ολοκληρώνει τη σεζόν με 4.9 πόντους και 2.9 ασσίστ. Η επόμενη σεζόν θα εξελιχτεί αρκετά δραματικά, με τον Νικ να δέχεται ποινή αποκλεισμού είκοσι αγώνων επειδή χρησιμοποίησε απαγορευμένες ουσίες στο ΝΒΑ. Η σεζόν είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα με τον Καλάθη να πραγματοποιεί μερικές καλές εμφανίσεις στα playoff κόντρα στους Μπλέιζερς, αλλά η τύχη του δεν έμελλε να συνεχιστεί για πολύ στα παρκέ του ΝΒΑ. Για την ιστορία, τελείωσε τη σεζόν με 4.2 πόντους και 2.5 ασσίστ μ.ο.

Κεφάλαιο “Εθνική Ελλάδος”

Ήταν Οκτώβριος του 2007, όταν ο Τζον Πάτρικ Καλάθης έφερε στην Αθήνα τα απαραίτητα πιστοποιητικά με σκοπό την έκδοση ελληνικών διαβατηρίων για τους γιους του Πατ και Νικ. Το καλοκαίρι του 2008 θα πραγματοποιηθεί η πρώτη εμφάνιση του Νικ Καλάθη με τα γαλανόλευκα.

Όσο πρόλαβε να αγωνιστεί με την εθνική νέων μέτρησε 11.5 πόντους μ.ο. Από τα 20 το,υ ο Καλάθης είναι ένας πιστός στρατιώτης για την Εθνική ομάδα και το 2009 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο και την τρίτη θέση στο Eurobasket. Πέρα από αυτό, έχει αγωνιστεί σε 5 ακόμη διοργανώσεις με την Εθνική Ελλάδος, έχοντας ηγετικό ρόλο μετά το 2012 και αναμένεται να αναλάβει περισσότερα καθήκοντα μετά και από την απόσυρση του Βασίλη Σπανούλη. Κορυφαία του εμφάνιση επιθετικά ήταν απέναντι στη Γεωργία, όπου είχε 19 πόντους και 8 ασσίστ.

Ο επόμενος ηγέτης

Όταν ήταν 3 ετών κέρδιζε διαγωνισμούς μπάσκετ για παιδιά άνω των 5 ετών. Του άρεσε πάντα να ανταγωνίζεται τους καλύτερους. Πεισματάρης. Δουλευταράς. Λίγα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του γκαρντ του Παναθηναϊκού. Ο Νικ Καλάθης είναι πόιντ γκαρντ ύψους 1.98 με έφεση στην οργάνωση και την άμυνα. Είναι ίσως ο καλύτερος pass first ποιντ γκαρντ στην Ευρώπη και ένας εκ των κορυφαίων στην αντιμετώπιση των hedge out σε πρώτο χρόνο. Κάνει τους συμπαίκτες του καλύτερους και πασάρει εκεί που πρέπει να βρίσκεσαι. Έχει υψηλό μπασκετικό IQ. Έχει τρομερή κίνηση χωρίς τη μπάλα και μου αρέσει ο τρόπος που διαβάζει την αδυναμία του αντιπάλου που τον μαρκάρει. Συνεργάζεται άψογα με τους ψηλούς είτε για pick, είτε για ένα απλό give and go. Ήταν χαρακτηριστικός ο τρόπος που σκόραρε στη συνεργασία του με τον Μάρκ Γκασόλ στο ΝΒΑ. Επιθετικά, βασίζεται αρκετά στο μέγεθος του και επιχειρεί αρκετά ντράιβ, ωστόσο δεν προστατεύει καλά τη μπάλα με αποτέλεσμα αρκετές φορές να δέχεται το στοπ. Έχει φτιάξει αρκετά το σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Μπορεί να σκοράρει τόσο μετά από πάσα (spot shooter) όσο και μετά από ντρίμπλα (off dribble shot). Δεν είναι βέβαια τόσο σταθερός σε αυτό τον τομέα.

Το σουτ του είναι αρκετά off jump, δηλαδή βασίζεται στην απελευθέρωση και όχι στο άλμα. Στο θέμα άμυνας έχει βάλει πολλές πινελιές από το ρεπερτόριο του Διαμαντίδη. Μπορεί να πιέσει τον αντίπαλο γκαρντ σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Εξαιρετικά πλάγια βήματα και το ίδιο ισχύει και για την πλευρική του ταχύτητα. Το πιο σημαντικό είναι ο τρόπος με τον οποίο αμύνεται. Μπορεί να κλέψει μπάλες, όταν ο αντίπαλος του νομίζει ότι έχει ξεφύγει, κάτι που έκανε και κάνει ακόμη σε μεγάλο βαθμό και ο Διαμαντίδης. Είναι σίγουρα από τους καλύτερους “κλέφτες” στην Ευρώπη. Βάζει πολύ έξυπνα τα χέρια του και με τον κατάλληλο συγχρονισμό φτάνει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεν μπορείς να τον χαρακτηρίσεις αθλητικό, αλλά παίρνει τόσο καλές θέσεις που εξασφαλίζει αρκετά ριμπάουντ σε κάθε ματς. Δεν είναι ο παίκτης που θα πάει σε καταστάσεις  1v1 χωρίς να πάρει το πικ.

Παίκτης που αντιλαμβάνεται άψογα τις καταστάσεις του παιχνιδιού. Ξέρει δηλαδή πότε πρέπει να χτυπήσει στα πόδια ή πότε πρέπει να πασάρει. Το ιδανικότερο βέβαια με τον Καλάθη είναι η ενέργεια που βγάζει. Μπορεί να είναι ασταθής σκόρερ, μπορεί να κάνει βεβιασμένα λάθη, αλλά ξέρεις πάντα ότι θα βγάλει ενέργεια, όσο και αν αγωνιστεί. Δεν είναι τυχαίο ότι βάσει αιρθμών ήταν ο καλύτερος αμυντικός στο ΝΒΑ. Ενώ όλοι έπαιζαν για τους αριθμούς τους, ο Καλάθης ζούσε για μια άμυνα και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη φιλοσοφία του κόουτς Ντόνοβαν. Αν βάλεις σε συνάρτηση και την συνύπαρξη με τον Ομπράντοβιτς, τότε δημιουργείται ο Νικ Καλάθης.

Η λατρεία για το Διαμαντίδη

Ο Καλάθης έχει δηλώσει ουκ ολίγες φορές ότι αποτελεί τον αγαπημένο του συμπαίκτη, τον δάσκαλο, έναν άνθρωπο που του έμαθε πολλά, έναν άνθρωπο από τον οποίο έχει πάρει αρκετά μπασκετικά χαρακτηριστικά. Θέλετε την υπομονή στο παιχνίδι; Θέλετε το κλέψιμο μόλις έχει αφήσει επιτυχημένα τη ντρίμπλα; Θέλετε το  Pick ‘n Roll;

Τα σημεία στα οποία ο Καλάθης μοιάζει με τον Διαμαντίδη είναι πολλά. Στην ίδια ηλικία, ο Διαμαντίδης ήταν ένα πολύ καλός αμυντικός, αρκετά δημιουργικός μέσα από Pick ‘n Roll καταστάσεις, έτρεχε την ομάδα όταν έπρεπε και ήταν και καλός σουτέρ. Ήταν λίγο πιο σταθερός από τον σημερινό Καλάθη. Βέβαια, ο Διαμαντίδης δεν ήταν τόσο καλός στις αποφάσεις και στη κίνηση χωρίς τη μπάλα, πράγματα που έχει ο Καλάθης σε μεγάλο βαθμό. Βλέπετε, ο Νικ έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να γίνει ο επόμενος ηγέτης του «Τριφυλλιού» και της Εθνικής. Ο Καστοριανός γκαρντ έπαιρνε την “πρώτη” του Euroleague στα 27. Ο Νικ θα κλείσει τα 27 τον Φλεβάρη, έχοντας ήδη μια Euroleague και ένα Eurocup. Για το αν λοιπόν ο Καλάθης είναι έτοιμος να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στη δόξα και να μπει στα παπούτσια του αρχηγού μένει να το δούμε, με τον Νικ βέβαια να το παραδέχεται ήδη: «Είναι ωραίο να τον βλέπεις να παίζει. Βάζει τα μεγάλα σουτ. Βγαίνει μπροστά όταν τον χρειαζόμαστε. Είναι παράδειγμα και από την πρώτη στιγμή που ήρθα τον παρακολουθώ και θέλω να ακολουθήσω τα βήματά του».

Επικοινωνία: kostaspanas13@hotmail.com