«Λέρωσαν» τον Παναθηναϊκό κι αυτό δεν ξεγράφει

Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει χωρίς μισόλογα την ωμή πραγματικότητα, η οποία έχει οδηγήσει τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας στο πιο ζοφερό σημείο της ιστορίας του.

Πολλές φορές είναι δόκιμο, να προσπαθείς να κρατάς την ψυχραιμία σου. Να επιχειρείς μία εποικοδομητική κριτική, η οποία στο τέλος της ημέρας θα κάνει περισσότερο καλό, παρά κακό.

Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, δεν υπάρχει χώρος για κάτι τέτοιο. Κι αυτό, διότι ο Παναθηναϊκός έχει… πεθάνει! Δεν υπάρχει πια ο κανονικός Παναθηναϊκός! Αυτός που βλέπουμε από το 2012 και εντεύθεν, είναι ένας σύλλογος που με ελάχιστες εκλάμψεις και εξαιρέσεις, μικραίνει μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ.

Σήμερα, όμως, έχουμε φτάσει στο τέλος του δρόμου. Δυστυχώς, χρόνος δεν υπάρχει. Η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας έσβησε! Και πλέον, μόνο ένα θαύμα θα σώσει αυτό το δύσμοιρο σωματείο από την ολική καταστροφή.

Δεν θα μπω, καν, στη συζήτηση για το αν απέτυχαν Γιώργος Δώνης και Νίκος Νταμπίζας. Προφανώς η απάντηση είναι καταφατική, αν δει κανείς τον τραγικό φετινό Παναθηναϊκό. Και δεν θα σταθώ στους δύο άνδρες, γιατί πολύ απλά ενδεχόμενη αποχώρησή τους δεν θα λύσει το παραμικρό πρόβλημα. Ούτε ένα!

Τον Παναθηναϊκό τον «λέρωσαν». Τον «λέρωσαν» άνθρωποι ανάξιοι να τον υπηρετήσουν και του προκάλεσαν πληγές, που θα σημαδεύουν το «σώμα» του συλλόγου αιώνια!

Ποιος θα ξεχάσει τις προσφυγές του Βέμερ; Τις αφαιρέσεις βαθμών; Την αλλαγή νομοθεσίας για να μην υποβιβαστεί η ομάδα; Τη μη αδειοδότηση του «Τριφυλλιού»; Το ban από την Ευρώπη; Την παντελή απουσία των «πράσινων» επί σειρά ετών από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις; Τις απεργίες των ποδοσφαιριστών στις προπονήσεις; Τους εκβιασμούς από τους εκπροσώπους παικτών για τις αποπληρωμές τους; Τις κολεγιές με Ολυμπιακό – ΠΑΟΚ και το έσχατο σημείο να δανειστείς ποδοσφαιριστές από τον δεύτερο; Όλα αυτά (και άλλα πολλά ασφαλώς) έγραψαν! Δεν σβήνουν ποτέ!

Και κάτι σημαντικό. Ο Γιάννης Αλαφούζος έχει κριθεί από την ιστορία, ως ο πλέον ακατάλληλος και αποτυχημένος παράγοντας να ηγηθεί του Παναθηναϊκού. Αλλά, προσοχή: η έλευση του Αλαφούζου δεν ήταν η αιτία της καταστροφής. Ήταν το αποτέλεσμα αυτής! Ο σύλλογος έφτασε σε ένα συγκεκριμένο σημείο, με συγκεκριμένους υπαίτιους, για να καταλήξει στα χέρια του Αλαφούζου.

Επίσης, δεν μπορώ να ακούω το επιχείρημα «γαύρος πρόεδρος». Μα οι φωτογραφίες που αποδείκνυαν τα οπαδικά του αισθήματα, υπήρχαν από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό! Και τότε τον στήριζαν! Τότε δεν ήταν γαύρος, και ξαφνικά έγινε στην πορεία; Η ερώτηση, ασφαλώς, είναι ρητορική.

Κι έτσι για την ιστορία, να θυμίσουμε και πότε είχε κάνει την παρθενική εμφάνισή του στα δρώμενα του Παναθηναϊκού ο κ. Αλαφούζος; Στην ΠΕΚ του Ανδρέα Βγενόπουλου, στο άρμα δηλαδή για τη μετάβαση στην εποχή της πολυμετοχικότητας.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Ποδοσφαιρικό… παιδομάζωμα με σαφή αλλαγή πολιτικής στις υποδομές!
• Ολυμπιακός, Final Four και ΟΑΚΑ: Όταν οι εμμονές ξεπερνούν το εθνικό συμφέρον!
• Παναθηναϊκός: Οι… μικροί που περιμένουν την ευκαιρία τους!
• Παναθηναϊκός: Πώς διαμορφώνεται το ρόστερ μετά τον Ρογκαβόπουλο – Αναλυτική ματιά στις θέσεις!
• Τελευταία στιγμή η απόφαση Βιτόρια για δεξί μπακ ενόψει Ρέιντζερς!