Editorial
Η μοναξιά του Καλάθη τελείωσε!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για την πρεμιέρα του Παναθηναϊκού στη Euroleague και αναλύει το στίγμα του κόουτς Πεδουλάκη στην ομάδα, ενώ ξεχωρίζει τι μας άρεσε και τι όχι από το πρώτο ευρωπαϊκό ματς του «Εξάστερου» στη σεζόν.
Κάθε αρχή και δύσκολη λέει ο λαός μας και ο Παναθηναϊκός το έζησε, σε ένα βαθμό, στην πρεμιέρα του στη Euroleague κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα. Οι «πράσινοι» ζορίστηκαν για περίπου 20 και κάτι λεπτά απέναντι στους Σέρβους στο ΟΑΚΑ, όμως μία περίοδος (σ.σ. η 3η συγκεκριμένα) σε υψηλούς ρυθμούς ήταν αρκετή, για να φέρει το πρώτο ευρωπαϊκό «ροζ» φύλλο αγώνα στο στρατόπεδο του «Τριφυλλιού».
Κατ’ αρχάς, είναι προφανές ότι η ομάδα δεν είναι ακόμα έτοιμη. Κι αυτό, μη γελιέστε, δεν είναι μόνο φυσιολογικό, αλλά και… καλό! Φανταστείτε να βλέπαμε ένα τόσο νέο σύνολο, τόσο νωρίς στη χρονιά, να αποδίδει μπάσκετ ακρίβειας. Με μαθηματική ακρίβεια, κάπου το χειμώνα, θα παρουσίαζε καμπή. Το σημαντικό, σε αυτή τη φάση, είναι οι νίκες. Νίκες κι ας είναι με μία βολή διαφορά.
ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
Η επίδραση της παρουσίας του Αργύρη Πεδουλάκη στον πάγκο του Παναθηναϊκού είναι και άμεση και φανερή. Κι αυτό, διότι με τον Ερυθρό Αστέρα είδαμε έναν Παναθηναϊκό να διαβάζει κάθε φάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν ο Ερυθρός χρεώθηκε από νωρίς με 4 ομαδικά φάουλ, οι «πράσινοι» στόχευαν συνεχώς τη ρακέτα των Σέρβων, κερδίζοντας ως αποτέλεσμα φάουλ και εκτελώντας βολές. Δείγμα του ότι οι παίκτες του «Άρτζι» αγωνίζονταν πρώτα με το μυαλό και μετά με το ένστικτο. Ότι ακριβώς, δηλαδή, θέλει ο κόουτς.
Επίσης, πριν πάμε στα επιμέρους, είναι καίριο να αναλύσουμε και τη συμπεριφορά των «πράσινων» στο τρίποντο. Εξηγούμαστε: ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που θα σουτάρει καλά. Όμως αυτός, δεν θα είναι ο μοναδικός δρόμος για να πετύχει τους σκοπούς της. Κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα το «Τριφύλλι» ξεκίνησε μουδιασμένα έξω από τα 6.75. Τι έκανε γι’ αυτό; Change of plan και στόχευση στη ρακέτα! Ούτε παράλογα μακρινά σουτ, ούτε βεβιασμένες αποφάσεις. Αποτέλεσμα; Ο Παναθηναϊκός, ακόμα και σε ένα βράδυ που δεν σούταρε εντυπωσιακά, τελείωσε στο τρίποντο με ποσοστό 38%! Δεν το λες και κακό.
Στα επιμέρους τώρα. Ο Ντεσόν Τόμας είναι, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, το πιο φορμαρισμένο 4άρι στην Ευρώπη. Είναι σχεδόν αδιανόητο, το πόσο έχει βελτιωθεί ο Αμερικανός φόργουορντ στο post up παιχνίδι του. Όταν παίρνει την μπάλα στο ζωγραφιστό, πια, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σκοράρει. Και το πρόβλημα για τους αντιπάλους του είναι ότι, ακόμα κι αν πάρει πιο μακριά την μπάλα, πάλι μπορεί να απειλήσει με σουτ μέσης ή πιο μακρινής απόστασης.
Για τον Νικ τα λόγια περισσεύουν. Χωρίς να παίξει στο 100% με τους Σέρβους, ο Καλάθης έκανε πάλι ό,τι ήθελε στο παρκέ. Ασίστ, ριμπάουντ, πόντους, άμυνες. Τα πάντα! Είναι ευλογία για τον Παναθηναϊκό να διαθέτει τον καλύτερο πόιντ γκαρντ στην Ευρώπη και φαίνεται, πως το σύνολο που έχει δημιουργηθεί φέτος είναι κομμένο και ραμμένο πάνω του.
Ο Φριντέτ από την άλλη ψάχνεται ακόμα, ωστόσο η εκτελεστική του δεινότητα μπορεί να τον καθιστά x–factor του Παναθηναϊκού, ακόμη κι αν δεν «λάμπει» σε κάποιο ματς. Ειδικότερα για τον Τζίμερ, αυτό που κρίνεται άξιο αναφοράς είναι ο τρόπος, με τον οποίο του έπαιζαν άμυνα οι αντίπαλοι. Σχεδόν κάθε φορά που έβγαινε από τα σκριν και έπαιρνε την μπάλα, ο Αμερικανός «μπομπέρ» είχε δύο παίκτες πάνω του (έναν ψηλό από hedge out και έναν κοντό). Όμως αυτό, αντί να προκαλεί προβλήματα στο «Τριφύλλι», του επέφερε όφελος. Διότι ο Φριντέτ, έχοντας απίστευτη αντίληψη και αίσθηση του χώρου, έσπαγε την «παγίδα» πάνω του με κάποια πάσα και αυτόματα, ο Παναθηναϊκός είχε τουλάχιστον έναν παίκτη ελεύθερο είτε για να πασάρει, είτε για να εκτελέσει. Απέναντι στον Ερυθρό είδαμε τέτοιες φάσεις με πρωταγωνιστές τους Τόμας, Παπαγιάννη, Καλάθη.
ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
Πάμε τώρα και σε ένα-δύο σημεία βελτίωσης. Ζήτημα πρώτο το αμυντικό ριμπάουντ. Ειδικά στο πρώτο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός εμφάνισε ένα μέγα έλλειμμα στο αμυντικό (ειδικά) ριμπάουντ. Είναι ενδεικτικό ότι ο Τζέιμς Γκιστ μάζεψε στα πρώτα 3-4 λεπτά 5 επιθετικά ριμπάουντ! Αν οι «πράσινοι» έπαιζαν με έναν αντίπαλο σαν τη Ρεάλ ή τη Φενέρ, μπορεί από αυτά τα 5 ριμπάουντ να τελείωνε, από το πρώτο κιόλας δεκάλεπτο, το παιχνίδι! Επίσης, ο Παναθηναϊκός είναι μία ομάδα που θέλει να τρέξει. Για να το κάνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση συνίσταται να πάρει το αμυντικό ριμπάουντ και να προωθήσει γρήγορα το παιχνίδι μπροστά, με τους ταχείς περιφερειακούς (και όχι μόνο) που διαθέτει.
Παράλληλα, αντιληπτό έγινε και το ζήτημα στη θέση «5», παρότι επιθετικά ο Παπαγιάννης πήγε καλά. Ο Παναθηναϊκός έχει θέμα στη ρακέτα του και το step up των Ουάιλι (σ.σ. δεν έχει προσαρμοστεί πλήρως ακόμα στο περιβάλλον του ΟΑΚΑ) και «Big Papa» κρίνεται κάτι παραπάνω από επιβεβλημένο.
Υ.Γ1. Γουέσλεϊ Τζόνσον: Ο ορισμός του χρήσιμου παίκτη.
Υ.Γ2. Ντίνος Μήτογλου: Φέτος θα έχει ρόλο και μπορεί να αποδειχθεί «κρυφό χαρτί».
Υ.Γ3. Ο Ράις είναι απόλαυση!
Υ.Γ4. Ο Παναθηναϊκός πλέον έχει τουλάχιστον 5 παίκτες (Καλάθη, Ράις, Τόμας, Φριντέντ, Τζόνσον κι εν δυνάμει 6 με τον Παπαπέτρου), που μπορούν να πάρουν την ευθύνη όταν η μπάλα «καίει» και να εκτελέσουν. Πέρσι υπήρχε μόνο ο Νικ και στην πορεία εξελίχθηκε ο Τόμας. Η διαφορά, χαώδης.
Υ.Γ5. Τιμήθηκε και αποθεώθηκε όπως του άξιζε ο Γκιστ. Σημαντικό για τον ίδιο και το ότι έπαιξε καλά και πως είδε, στην πράξη, την αγάπη του κόσμου του Παναθηναϊκού προς το πρόσωπό του, καθώς και την αναγνώριση της προσφοράς του. Γιατί από την πρόσφατη συνέντευξή του, είχε φανεί σαν να είχε ξεχάσει ο Αμερικανός τις ιαχές «Γκιστ, Γκιστ, Γκιστ».
Διαβάστε ακόμη…
- Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
- Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
- Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
- Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
- «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός