Editorial
Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης!
Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν πρόλαβε να χαρεί την ελευθερία του, καθώς στον δεύτερο ημιτελικό της Τούμπας είχαμε την τελετή “παράδοσης – παραλαβής” των ηνίων του παρασκηνίου από τον έναν “χαλίφη” στον άλλον. Ο Στέλιος Μπιτσώρης σχολιάζει τα κακώς κείμενα της Τούμπας.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν πρόλαβε να χαρεί την “ελευθερία” του, καθώς στον δεύτερο ημιτελικό της Τούμπας είχαμε την τελετή “παράδοσης – παραλαβής” των ηνίων του παρασκηνίου από τον έναν “χαλίφη” στον άλλον. Ο Στέλιος Μπιτσώρης σχολιάζει τα κακώς κείμενα της Τούμπας τόσο εντός, όσο και εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.
Σάββατο 29 Απριλίου, του σωτήριου έτους 2017 σήμερα. Ενδεχομένως είναι η πιο δύσκολη εβδομάδα για τον Παναθηναϊκό σε αυτά 109 ένδοξα χρόνια της πορείας του στον ελληνικό αθλητισμό και όχι μόνο. Μέσα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας καθημερινά και αφορούν την επιβίωσή μας, η οποία μας κάνει τους μεγαλύτερους Survivors, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν ένα πρόβλημα επιπλέον. Βέβαια, μακάρι όλες μας οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί να κινούνταν γύρω από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, αλλά για κάποιους το “Τριφύλλι” δεν είναι απλά ένα έμβλημα, αλλά κάτι παραπάνω. Για αυτούς γράφω σήμερα.
Το πρωτάθλημα για τον ανυπεράσπιστο Παναθηναϊκό έχει χαθεί από εκείνη την “αναθεματισμένη” τριάρα στο στάδιο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” και το Κύπελλο ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον σύλλογο να πανηγυρίσει έναν τίτλο, αφού έχασε το θεωρητικά πιο άνετο πρωτάθλημα των τελευταίων ετών. Από προχθες όμως, οι “πράσινοι” αναζητούν έναν λόγο για να σηκώσουν κεφάλι και να ολοκληρώσουν αξιοπρεπώς μια ακόμη χαμένη και αποτυχημένη αγωνιστική σεζόν. Ο ανυπεράσπιστος Παναθηναϊκός έγινε έρμαιο στα χέρια του Κύζα, των βοηθών του, των παικτών του ΠΑΟΚ και του νέου εκ Ρωσίας ορμώμενου “χαλίφη”. Χθες το σύμπαν – λες και εκείνο είναι με το μέρος της αντιπολίτευσης της ΕΠΟ – συνωμότησε εναντίον του “Τριφυλλιού”. Έβλεπες τον Παναθηναϊκό στο πρώτο μέρος της αναμέτρησης με τον ΠΑΟΚ, παρά το 1-0 του “δικεφάλου” και τη διάθεση του Κύζα και σκεφτόσουν πως το γκολ που δεν ήρθε στα πρώτα 45 λεπτά, θα ερχόταν στην επανάληψη και θα λύτρωνε τον Μαρίνο Ουζουνίδη.
ARIEL PODS 1+1 ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΟΝΟ ΜΕΡΕΣ! Αγόρασε τώρα!
Μάταια, όμως, καθώς ήρθε η καθίζηση σε συνδυασμό με τον δόκτορα της χειρουργικής κύριο Κύζα, να στείλει τον ΠΑΟΚ στον τελικό, με τρόπο που θυμίζει τις μαύρες μέρες που ακολούθησαν της 21ης Απριλίου του 1967. Ο ανυπεράσπιστος Παναθηναϊκός μετατράπηκε για ακόμη μια φορά σε θύμα, με τον θύτη να έχει βάση το λιμάνι, όχι αυτό του Πειραιά, μα εκείνο της κατά τα άλλα πανέμορφης Θεσσαλονίκης. Ο ανυπεράσπιστος Παναθηναϊκός ηττήθηκε ποικιλοτρόπως χθες στην Τούμπα. “Ο Βασιλιάς είναι νεκρός. Ζήτω ο Βασιλιάς”, κυρίες και κύριοι. Αυτός ο “Βασιλιάς” γαλουχείται καιρό τώρα και σιγά-σιγά δείχνει εμπράκτως όσα έχει διδαχθεί από τους προκατόχους του, με περίσσια θρασύτητα και με το ύφος της ΚΑΘΑΡΣΗΣ, που δανείστηκε από τον πάλαι ποτέ σύμμαχό του.
Από τις αγκαλιές και τις ευχές για απαλλαγή από τον “ερυθρόλευκο δυνάστη”, περάσαμε στην οργή, την αγανάκτηση και τους αλαλαγμούς. Ο ανυπεράσπιστος Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να βάλει “φρένο” στις ορέξεις του γεμάτου ενθουσιασμού Γιώργου και στα καλομελετημένα σχέδια του Ιβάν, αν και υπήρχαν ενδείξεις και υποψίες για το τι έρχεται.
Βέβαια, σε αυτό το σημείο άπαντες πρέπει να πούμε πόσο ΜΑΓΚΑΣ είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης που κράτησε ψηλά τα Παναθηναϊκά ιδεώδη και δεν ακολούθησε τις πλέον γραφικές τακτικές μουρμούρας για τη διαιτησία, που έστειλε τους ανυπεράσπιστους παίκτες του στο σπίτι τους αντί να τους αφήσει να παλέψουν για μια θέση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Μόνος του ο Παναθηναϊκός, κόντρα σε ΟΛΟΥΣ και σε όλα. Δεν θα ήθελε άλλωστε κανείς να έχει συνοδοιπόρους στον δρόμο που ο σύλλογος ακολουθεί από καταβολής του και αυτός δεν είναι από την “παντελονάτη” νίκη και ή την “καθαρή” ήττα. Αλλά διάολε, είχε την ευκαιρία να πρωτοπορεί στην νέα σελίδα που θα ήταν λευκή και καθαρή, όχι κίτρινη, μαύρη και λερωμένη.
Κλείνοντας, το ποδόσφαιρο και γενικά ο αθλητισμός είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας. Το “τόσα χρόνια “έτρωγαν” οι άλλοι, ας “φάμε” και εμείς τώρα”, είναι η μεγαλύτερη ένδειξη της ανηθικότητας, που φορά τον μανδύα του αδικημένου, που ήρθε να δώσει ένα πιάτο φαΐ σε αυτόν που είχε στερηθεί με τους άλλους τους… κακούς. Κρίμα, γιατί η νέα εποχή δείχνει αυτό που περιέγραψα παραπάνω.
ΥΓ1. Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης.
ΥΓ2. Καλό κουράγιο, με λιγότερη διχόνοια και προσωπολατρεία, αλλά με κοινή αγάπη για έναν ΔΥΝΑΤΟ, ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΟΡ, ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ!
ΥΓ3. Όσα… τσιγάρα και να κάνεις, το χθεσινό δεν μπορείς με τίποτα να το συνειδητοποιήσεις.