Γκρέμισε ό,τι προσπάθησε να χτίσει στην πρεμιέρα!

Ο Παναγιώτης Αναστόπουλος σχολιάζει το αρνητικό αποτέλεσμα με τον Άρη και στέκεται κυρίως στη ψυχολογία των «πράσινων» μόλις μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο για την έναρξη του αγώνα, καθώς και στα προβλήματα που έγιναν εμφανή σε άμυνα και επίθεση.

Ο Παναθηναϊκός υπέστη τη δεύτερη συνεχόμενη ήττα του στο πρωτάθλημα χθες, χάνοντας από τον Άρη του Άκη Μάντζιου με 1-0 στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Μια αναμέτρηση που ήταν πανομοιότυπη με αυτή των Ζωσιμάδων, με τη μόνη διαφορά πως οι «κιτρινόμαυροι», ύστερα από το γρήγορο γκολ τους, αντί να κλειστούν πίσω, συνέχισαν να είναι ανοιχτοί μήπως και έβρισκαν ακόμα ένα τέρμα.

Πραγματικά η κατάσταση είναι για να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς κατάφερε να απογοητεύσει για ακόμα μια φορά το φίλαθλο κοινό του Παναθηναϊκού με την εμφάνισή του, αποδεικνύοντας με το χειρότερο δυνατό τρόπο πως αυτά που αντίκρυσε απέναντι στον Απόλλωνα Σμύρνης μιάμιση εβδομάδα νωρίτερα ήταν απόρροια της κακής αμυντικής λειτουργίας της «Ελαφράς Ταξιαρχίας» (ήδη οι «γαλανόλευκοι» έχουν δεχθεί 11 γκολ σε 3 ματς, κάτι που οδήγησε τη διοίκηση στην απόλυση του Γιάννη Πετράκη) και ίσως της τύχης του μπροστά στην αντίπαλη εστία (σε 9 τελικές προσπάθειες ο Παναθηναϊκός σκόραρε 4 τέρματα). Γιατί, για να λέγονται και τα πράγματα με το όνομά τους, αυτό που σε φτάνει στα όρια σου από τη χθεσινή απώλεια των τριών πόντων δεν είναι απολύτως το ίδιο το αποτέλεσμα, αλλά ο τρόπος που ο Άρης σου κόβει τα φτερά πριν καλά-καλά αρχίσει η φετινή σεζόν.

Ας πάρουμε τα δεδομένα όμως εξ αρχής. Ο Παναθηναϊκός, δεδομένου του «στραπάτσου» με τον ΠΑΣ Γιάννινα το Σάββατο και του γκολ που δέχθηκε στην ομώνυμη πόλη μόλις στο 5΄, υποτίθεται πως θα έπρεπε να είχε δουλέψει τις τελευταίες μέρες στην προπόνηση πάνω στον αμυντικό τομέα και στην απόκρουση κάθε επιθετικής ενέργειας του Άρη, ειδικά στα πρώτα λεπτά. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς και οι συνεργάτες του ήξεραν πως οι Θεσσαλονικείς διαθέτουν μια άκρως ποιοτική γραμμή κρούσης, που, παρά το γεγονός ότι στα παιχνίδια με ΟΦΗ και Ιωνικό δε βρήκε το δρόμο προς τα δίχτυα, είναι πάντα επικίνδυνη.

Ωστόσο, οι παίκτες του «Τριφυλλιού» δεν πήραν το μάθημά τους και σε μια στιγμή στο 10ο λεπτό του αγώνα, που η υπαιτιότητα πέφτει ξεκάθαρα στα μετόπισθεν, οι γηπεδούχοι πήραν το προβάδισμα. Ο Βέλεθ άργησε χαρακτηριστικά να πάει πάνω στον Καμαρά, ο Πούγγουρας χάνει εντελώς τον Μπερτόγλιο, που φεύγει στην πλάτη του, και ο πρώην σέντερ φορ της Φούλαμ, μετά από πάσα του Αργεντίνου επιτελικού μέσου, δε δυσκολεύτηκε να πραγματοποιήσει το 1-0 προ κενής εστίας. Δηλαδή, αυτό που θεωρητικά δούλεψε ο Σέρβος κόουτς πριν το ματς πήγε στράφι μέσα σε ένα δεκάλεπτο. 

Αυτομάτως, η συγκεκριμένη εξέλιξη μάς αποκαλύπτει δύο πράγματα. Πρώτον το ότι οι «πράσινοι» («γκρίζοι» στην προκειμένη περίπτωση) εισέρχονται στο χορτάρι νωχελικοί και φοβισμένοι, μη γνωρίζοντας μάλλον ποιο σύλλογο εκπροσωπούν ή μην έχοντας μάθει το βάρος της φανέλας που φορούν λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας που υπάρχει γύρω από τον Παναθηναϊκό τα τελευταία 10 έτη. Είναι ανεπίτρεπτο να παρουσιάζεις τέτοιο πρόσωπο στα πρώτα λεπτά μιας συνάντησης επί δύο φορές, μεταβάλλοντας όλο σου το αρχικό πλάνο (αν βέβαια υπάρχει).

Δεύτερο και βασικότερο είναι το σοβαρό θέμα που υφίσταται στο κέντρο της άμυνας, που μοιάζει δυστυχώς σημαντικό και ως τώρα άλυτο. Ο Αχιλλέας δε μπόρεσε να δικαιώσει σε καμία των περιπτώσεων τον Γιοβάνοβιτς για την επιλογή του να τον ρίξει στη «μάχη», αποδεικνύοντας πως δε διαφέρει και ιδιαίτερα από τον μέτριο Σάρλια. Αν και προέρχεται από πολύμηνο τραυματισμό, δε δικαιολογούνται οι καθυστερημένες αντιδράσεις του στην πλειονότητα των φάσεων του Άρη, ούτε και η αδυναμία του να συμβάλλει στη γρήγορη ανάπτυξη του παιχνιδιού. Πολύ βαρύς χθες, δε χωράει συζήτηση για αυτό, θέτοντας πλέον το δίλημμα στον προπονητή του αν με τον ίδιο ή με τον Κροάτη έχει μεγαλύτερο πρόβλημα.

Όσον αφορά τον Βέλεθ, προφανώς και γίνεται κουβέντα για έναν καλύτερο αμυντικό από τους προαναφερθέντες, που όμως χωρίς την κατάλληλη συμπαράσταση «χάνεται». Μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο γκολ του Καμαρά, αργή μετάβαση της μπάλας προς την επίθεση και σε μία-δύο φάσεις ήταν εκτός θέσης. Ευτυχώς κατόρθωσε σχεδόν πάντα να αντιδράσει σωστά όταν κρινόταν αναγκαίο, μη αφήνοντας τον Άρη να απειλήσει ιδιαίτερα. Όμως, μόνος του είναι δύσκολο να τα βγάλει πέρα.

Τέλος, για να περάσουμε και στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, αξίζει να αναφέρουμε πως λίγοι ήταν οι διακριθέντες. Πέρεθ και Αλεξανδρόπουλος δεν ήταν αρνητικοί, ωστόσο δε βοήθησαν ποτέ ουσιαστικα τον Παναθηναϊκό μπροστά (με κάποια ατομική ενέργεια ή κάθετη πάσα), ενώ δραστήριος ήταν κλασικά ο Βιτάλ. Ο Βραζιλιάνος αρτίστας ταλαιπώρησε πολύ τους αντιπάλους του με τις ντρίπλες και την τεχνική του κατάρτιση, μην έχοντας όμως συμπαράσταση από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του έτσι ώστε να φτάσει η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Αυτό γιατί από τη μία ο Βιγιαφάνιες ήταν και πάλι η σκιά του εαυτού του και από την άλλη ο Χατζηγιοβάνης ήταν φλύαρος στις προσπάθειές του. Μόνο ο Ιωαννίδης πάλεψε πραγματικά απέναντι στα στόπερ του Άρη, απειλώντας 3-4 φορές την εστία του Κουέστα. Τίμησε όσο λίγοι χθες το τριφύλλι στο στήθος του ο Έλληνας κεντρικός επιθετικός, χαράζοντας το δρόμο για το ποιος πρέπει να αρχίσει την Κυριακή στο «9» με τον Βόλο.

Από τις αλλαγές, κανένας δε μπόρεσε να ξεχωρίσει σε μεγάλο βαθμό, αν εξαιρέσουμε λίγο τον Καρλίτος που επιχείρησε να φανεί απειλητικός κάποιες στιγμές. Πάντως, άξιο απορίας είναι το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός φοβόταν να σουτάρει έξω από την περιοχή, σπαταλώντας πολλές ευκαιρίες στις οποίες είχε τα φόντα να βάλει σε κίνδυνο τον Άρη.

Εκεί, λοιπόν, που θέλω να καταλήξω είναι στο μείζον ζήτημα που προέκυψε μετά τη χθεσινή επικράτηση των «κιτρινόμαυρων» και που πρέπει να βάλει σε σκέψεις το ποδοσφαιρικό τμήμα. Πώς γίνεται απέναντι σε μια άμυνα με ανοιχτές τις γραμμές της, όπως του Άρη, να κατέγραψε μόνο 6 φάσεις, ενώ με τον ΠΑΣ να έκανε συνολικά 10 προσπάθειες για γκολ, ασχέτως αν είχαν πορεία προς το τέρμα; Πόσο έχει ενισχυθεί τελικά ο Παναθηναϊκός στο επιθετικό κομμάτι, όταν οι Παλάσιος και Λούντκβιστ (2 εκ των μεταγραφών σου) είναι άφαντοι; Βγάζει μάτι ότι οι «πράσινοι» δεν έχουν τόσο μεγάλη έφεση στο δημιουργικό κομμάτι όσο πιστεύουν αρκετοί.

Τελευταίο σχόλιο. Είναι πασιφανές πως το DNA, το μέταλλο και η νοοτροπία του κανονικού Παναθηναϊκού έχουν ξεθωριάσει εδώ και πολλά χρόνια. Τα δύο γκολ που δέχθηκε νωρίς η ομάδα του Γιοβάνοβιτς σε Γιάννενα και Θεσσαλονίκη και η μη επαρκής αντίδρασή της μετά την επίτευξη τους αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Παρά ταύτα, στο ματς με το Βόλο η σελίδα πρέπει να έχει γυρίσει και το «Τριφύλλι» να νικήσει πάση θυσία για τον κόσμο, την αυτοπεποίθηση και τη βαθμολογική του θέση.  

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι – Ποια ματς χάνει ο Πελίστρι!
• Παναθηναϊκός: Με πολλές απουσίες (και) απέναντι στην Παρτιζάν!
• Παναθηναϊκός: Ο «χάρτης» των συμβολαίων – Ο κορμός, οι «φευγάτοι» και οι αποφάσεις!
• Παναθηναϊκός: «Σήκωσε μανίκια» ο Κορόνα – Οι προτεραιότητες, οι προσλήψεις και οι μεταγραφές!
• Παναθηναϊκός: Πλάνο με αποχωρήσεις… έκπληξη – Αποφασίζει ο Μπενίτεθ!