Editorial
Γιατί ο Γκέιμπριελ είναι ο ιδανικός αντί-Λεσόρ για τον «Επτάστερο»
Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος αναλύει γιατί η μεταγραφή του Γκέιμπριελ αποτελεί μια στρατηγική κίνηση για τον Παναθηναϊκό και πώς η προσθήκη του συμπληρώνει ιδανικά το παζλ του Εργκίν Αταμάν.
Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα
Με την απόκτηση του Γκέιμπριελ, ο «Επτάστερος» πέτυχε τρία πολύ σημαντικά πράγματα. Τα δύο είναι καθαρά αγωνιστικά, ενώ το τρίτο αφορά το εξωαγωνιστικό σκέλος. Η μεταγραφή αυτή στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα στην Ευρώπη: Ο Παναθηναϊκός μπορεί να αποκτήσει όποιον παίκτη θέλει. Το «Τριφύλλι» αποδεικνύει ότι κυριαρχεί και εκτός παρκέ, ενισχύοντας τη φήμη του ως ένα από τα μεγαλύτερα μεγέθη στην Ευρώπη.
Αμυντική ταύτιση και διαφοροποιήσεις
Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο Αταμάν χρειαζόταν έναν παίκτη που θα μπορούσε να καλύψει το κενό του Λεσόρ. Ο Γκέιμπριελ φέρνει την απαραίτητη ενέργεια και ψυχολογία που χαρακτηρίζει και τον Γάλλο. Η βασική διαφορά τους είναι ο τρόπος που κυριαρχούν στην άμυνα. Ο Λεσόρ βασίζεται περισσότερο στη δύναμη και τον όγκο του, κυριαρχώντας χαμηλά στη ρακέτα. Αντίθετα, ο Γκέιμπριελ είναι πιο αλτικός, προστατεύοντας εξαιρετικά τη στεφάνη με τα «ψηλά deflections».
Στο ριμπάουντ, οι δύο παίκτες μοιάζουν αρκετά. Η ικανότητά τους στα αμυντικά και επιθετικά ριμπάουντ εξασφαλίζει σταθερότητα και διαρκή πίεση στους αντιπάλους.
Επιθετική συνεισφορά με νέες διαστάσεις
Επιθετικά, ο Λεσόρ είναι πιο δημιουργικός. Η ικανότητά του να διαβάζει το παιχνίδι και να πασάρει μέσα από το short roll είναι ανώτερη. Ο Γκέιμπριελ, από την άλλη, είναι ένας εξαιρετικός παίκτης pick-and-roll, με έφεση στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη. Αν και δεν φτάνει τη δημιουργικότητα του Γάλλου, φέρνει κάτι που έλειπε από το παιχνίδι του Παναθηναϊκού: το μακρινό σουτ. Η ικανότητά του να εκτελεί από μέση και μακρινή απόσταση ανοίγει το γήπεδο, καθιστώντας κάθε παίκτη στην πεντάδα του «Τριφυλλιού» απειλή για σουτ.
Η παρουσία του Γκέιμπριελ δεν σημαίνει ότι ο Λεσόρ χάνει τη θέση του. Το αντίθετο μάλιστα. Ο συνδυασμός αυτών των δύο παικτών δίνει τη δυνατότητα στον Αταμάν να διατηρεί υψηλή ένταση στο παιχνίδι του ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο παρκέ. Το «Τριφύλλι» πλέον μπορεί να παίζει με την ίδια επιθετικότητα και ταχύτητα καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, χωρίς να χάνει τη συνοχή του.
Ο Γκέιμπριελ δεν είναι απλώς ένας αντί-Λεσόρ. Είναι μια αναβάθμιση που προσθέτει νέα διάσταση στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Η ενέργεια, η αλτικότητα και το σουτ του Γκέιμπριελ συνδυάζονται ιδανικά με την κυριαρχία και τη δύναμη του Λεσόρ, καθιστώντας τον «Επτάστερο» ακόμα πιο επικίνδυνο. Η Ευρώπη έχει κάθε λόγο να ανησυχεί.
Τρέμε, Ευρώπη.
Διαβάστε ακόμη…