Εσύ συνεχάρης τους… κλέφτες των ονείρων σου;

Ο αρχισυντάκτης του “Όλα Πράσινα”, Άρης Αντωνόπουλος, μόλις μία ημέρα μετά την πρόκριση του Ολυμπιακού στους «16» του Europa League, σχολιάζει τη στάση που κράτησε μια μερίδα κόσμου του Παναθηναϊκού επί του θέματος.

«Λαός που ξεχνά την ιστορία, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει». Άραγε, υπάρχει πιο χαρακτηριστικό ρητό για να περιγράψει όλα όσα κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο από αρκετούς φίλους του Παναθηναϊκού το βράδυ της Πέμπτης (27/2); Μάλλον όχι…

Για όσους δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, η αναφορά γίνεται για τους “πράσινους” φιλάθλους, που θεώρησαν ορθό να συγχαρούν δημοσίως τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του για την πρόκριση των “ερυθρόλευκων” στη φάση των «16» του Europa League.

Αρκετοί, θεωρώντας ότι έτσι επιτάσσουν τα Παναθηναϊκά ιδανικά και οι Παναθηναϊκές αξίες, έσπευσαν μέσω των social media να παραδεχθούν την αγωνιστική ανωτερότητα των Πειραιωτών και να τους πουν «μπράβο» για το «διπλό» στο Λονδίνο απέναντι στην Άρσεναλ.

Φυσικά, δεν θα πρέπει να ψέξει κανείς τη στάση τους, καθότι ο κόσμος του “Τριφυλλιού” εδώ και πολλά χρόνια έχει υποστεί πλύση εγκεφάλου, έχει γίνει θύμα αλλαγής «DNA» και πλέον βιώνει τα πιο “πέτρινα” χρόνια στην ιστορία του συλλόγου. Η αλήθεια είναι ότι θέλει τεράστια ψυχικά αποθέματα για να προβεί κανείς σε μια τέτοια κίνηση. Να συγχαρεί δημόσια τους «κλέφτες» των ονείρων του…

Παρόλα αυτά, θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με τα όσα διαβάσαμε χθες βράδυ από ορισμένους. Ο Ολυμπιακός, ως οργανισμός, ως σωματείο, ως νοοτροπία, ως βάση φιλάθλων κι οπαδών, δεν είναι άξιος συγχαρητηρίων. Ούτε στο ελάχιστο, για το οτιδήποτε. Καλώς ή κακώς, κανείς και τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει την ιστορία, στα ποδοσφαιρικά βιβλία της οποίας, από το 1997 και μετά, έχουν γραφτεί ανεξίτηλα – μεταξύ άλλων – η «παράγκα» του Σωκράτη Κόκκαλη, οι «κλοπές» πρωταθλημάτων και τίτλων σε βάρος του Παναθηναϊκού, η πλήρης απαξίωση – υποβάθμιση των ευρωπαϊκών μεγαλειωδών πορειών του «Τριφυλλιού», η Ριζούπολη, ο Βάλνερ και το «χάρτινο» του 2007, το ντέρμπι της ντροπής του 2011 και το «διδάξαμε ήθος» του Βαγγέλη Μαρινάκη, όπως και το «Koriopolis».

Για τι ακριβώς μπορούμε να πούμε «συγχαρητήρια» στον Ολυμπιακό; Για το γεγονός πως, εκτός από τα παραπάνω, μετά από τόσα χρόνια εξασφάλισης των 20 εκ. ευρώ ετησίως από τους «χρυσοφόρους» ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ κατάφερε να πάρει μια πρόκριση στους «16» του Europa League; Στατιστικά αν το δει κανείς, κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό. Ήταν αναπόφευκτο, μετά από τόσα έτη και τόσα χρήματα εκ του ασφαλούς.

Προς Θεού, στόχος μου δεν είναι να κουνήσω το δάκτυλο σε κανέναν. Άλλωστε, δεν είμαι ο αρμόδιος να το κάνω. Απλούστατα, πιστεύω ακράδαντα και Παναθηναϊκά ότι η χθεσινή επιτυχία του Ολυμπιακού θα έπρεπε να περάσει παγερά αδιάφορη στους φίλους της ομάδας. Και για να προλάβω ορισμένους, όχι, δεν θεωρώ ότι αποτελεί ορθή στάση να «μειώσει» κάποιος με τα λόγια του και τα γραπτά του την πρόκριση μιας ομάδας σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, ούτε παράλληλα να πανηγυρίσει σε περίπτωση αποκλεισμού της. Η ορθή Παναθηναϊκή στάση, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια και συγχωρέστε με αν κάνω λάθος, είναι η αδιαφορία. Ούτε να βγει κανείς να πει «συγχαρητήρια», ούτε να απαξιώσει πλήρως την πρόκριση, αλλά ούτε και σε αντίθετη περίπτωση να βγει στους δρόμους και να πανηγυρίσει, όπως έκαναν οι “ερυθρόλευκοι” το 1996 όταν ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ από τον Άγιαξ.

Και μιας και τέθηκε αυτή η πρωτοφανής συμπεριφορά των “ερυθρόλευκων” οπαδών, θυμάται κανείς από φίλους και γνωστούς του το πώς ακριβώς σχολιάζονταν οι ζηλευτές ευρωπαϊκές πορείες του Παναθηναϊκού στην αυγή του 21ου αιώνα; Η Πόρτο του Μουρίνιο βαφτίστηκε… σοκολατερί, οι Λα Κορούνια και Μαγιόρκα της εποχής… χωριά, η Άρσεναλ, που πήρε στη συνέχεια και το αήττητο πρωτάθλημα στην Αγγλία, ντεφορμέ, η Γιουβέντους των Ζιντάν και Ιντζάγκι… λίγη, η Σάλκε… μικρή ομάδα, ενώ η Μπαρτσελόνα βίωνε… πέτρινα χρόνια κι η Ρεάλ έπαιζε με τα… τσικό. Μάλιστα, αν χθες ο Παναθηναϊκός νικούσε την Άρσεναλ στο «Emirates», τι θα διαβάζαμε από τον κόσμο του Ολυμπιακού; «Συγχαρητήρια» ή απαξίωση; «Μπράβο» ή απέχθεια προς καθετί «πράσινο» και συνάμα επιτυχές; Τα ερωτήματα είναι σαφώς ρητορικά…

Συνεπώς, ας μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός κι η προπαγάνδα με την οποία κάποιοι αποπειράθηκαν να “ποτίσουν” τον κόσμο του Παναθηναϊκού, αποτελούν κυρίαρχες αιτίες για την κατάντια του συλλόγου τα τελευταία χρόνια. Εκτός των λοιπών διοικητικών και άλλων ζητημάτων που μπορεί να αναφέρει κανείς, αν ο Παναθηναϊκός κατακτούσε τα πρωταθλήματα που άξιζε να κατακτήσει, παίρνοντας τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ αντί του Ολυμπιακού, οι ισορροπίες θα ήταν εντελώς διαφορετικές. Ίσως και χαοτικές…

Κι αν κάποιος νιώθει την ανάγκη να ξεχωρίσει από τον “ερυθρόλευκο” συρφετό, καλώς να το πράξει. Δεν χρειάζεται, όμως, ούτε «μπράβο», ούτε «συγχαρητήρια» προς τους «κλέφτες» των ονείρων του. Αρκεί η σιωπή του σε προκρίσεις και αποκλεισμούς, τουλάχιστον δημόσια, διότι στην παρέα πάντοτε η «καζούρα» θα υπάρχει, για να καταδείξει με τον πλέον σαφή τρόπο τη διαφορά μεταξύ δύο κόσμων: αυτού που απαξιώνει την επιτυχία και χαίρεται την αποτυχία του άλλου κι αυτού που αγνοεί, σιωπά και δεν ασχολείται με ομάδες που πέτυχαν την πρώτη τους εκτός έδρας νίκη τους στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ το 2007.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Ο Γιασικεβίτσιους έδωσε το τελικό «ναι» στον Βαλαντσιούνας!
• Παναθηναϊκός: Νέες εξελίξεις με Ουναΐ – Η επόμενη κίνηση
• Πίεσε μέχρι τέλους ο Παναθηναϊκός, αλλά δεν… έμπαινε!
• Η απόφαση του Βιτόρια μετά το Παναθηναϊκός – Νόρτζελαντ!
• Παναθηναϊκός: Ο λόγος που δεν αγωνίστηκαν Λημνιός – Λοντίγκιν